Vrije dagen.
Door: Anne-Marie.
Blijf op de hoogte en volg Anne-Marie
05 November 2014 | Myanmar, Rangoon
Mingelarbar allemaal,
Drie keer is scheeprecht, steeds verhaal af en dan is mijn internet verbinding weg.
Vorig jaar deed het grond personeel in Japan erg moeilijk over mijn visum on Arrival voor Myanmar, gelukkig was dat nu niet het geval met het e-visum.
KLM kan nog wat leren van Air China. Ik kon zonder bij te betalen een stoel aan het gangpad krijgen. Eenmaal in de lucht bleek ik samen met een andere mevrouw vijf stoelen ter beschikking te hebben. Na het eten wilde ik gaan slapen maar helaas was er te veel turbulentie. In Bijing kreeg ik weer een gangpad stoel en drie stoelen waardoor ik na het eten lekker kon liggen. Ook weer turbulentie maar nu zo moe dat ik erdoor heen ben geslapen. In Yangon nog nooit zo snel een stempel in het paspoort gekregen en bij de bagage band kwam net mijn koffer er aan. Helaas waren de banken dicht en kon ik niet wisselen. Maar ik smokkel altijd een stapeltje biljetten mee naar huis wat verboden is. Hup een taxi in. Uiteindelijk een gedeelde taxi omdat ik geen zin had om 10Us$ voor een ritje te betalen. Dat is het voordeel als je al eens ergens bent geweest.
In het Agga Youth Hotel snel inchecken en op bed. Piep klein kamertje waar net een bed en koffer in past.
Zaterdag werd ik wakker van een heel vervelend geluid uit de gezamenlijke badkamer naast mijn riante kamer. Helaas was dit al om zes uur. Dan er maar uit en na een douche en ontbijt naar de Shwedagon pagode gelopen. Heerlijk uurtje mensen kijken en omgeving in je opnemen. Jammer dat het al zo heet was. De Shwedagon is het belangrijkste Boeddhistische bolwerk van het land. Het is hier dat elke Boeddhist ooit eens in zijn leven moet zijn geweest. Ik had ergens gelezen dat het gerenoveerd werd en was nieuwsgierig hoeveel het gebouw was ingepakt. Gelukkig alleen de pagode zelf en de rest niet. Krijgt waarschijnlijk een nieuw gouden jasje van blad goud.
Weer terug gelopen naar het hotel en slaap ingehaald.
In de avond lekkere nasi gehad, ben tenslotte in Chinatown.
Zondag was het lawaai van de badkamer zo erg dat ik maar eens ben klagen wat me een andere kamer opleverde met een eigen badkamer. Maar belangrijker nog geen lawaai.
Het is zondag dus wat doe je dan? Juist....naar de kerk. Voor iemand die daar vroeger een hekel aan had heel wat maar je wilt toch cultuur opsnuiven. Dus om kwart over acht zat ik klaar in de achterste bank van de kerk. Een ontsnappings plek voor als het te lang duurt. Gaat bij ons de deur dicht en kom je te laat dan piept hij bij het opengaan en iedereen kijkt dan om. Hier blijven deuren en ramen geopend en komt iedereen maar in en uit lopen. En daar gaat mijn ontsnappings plek ik wordt door een lieftallige laat komster opzij geschoven zodat ze naast me kan zitten.
Na anderhalf uur heb ik het bekeken en tijdens het uitreiken van de hosties ben ik vertrokken. Het Engels en Birmaans was zeer slecht te verstaan.
Verder de dag doorgekomen met voorbereiden van de reis. Morgen een afspraak op kantoor. In de avond wilde ik gaan eten in een klein restaurantje waar ik nog geen toerist had gespot maar helaas bestaat het niet meer. Dan maar verder op en even vergeten dat het nog erg vroeg was en dat er alleen maar dronken mensen heel luidruchtig waren. Ben er maar tussen gaan zitten om mijn schotel met gewokte paddestoelen en rijst op te eten.
Drie keer is scheeprecht, steeds verhaal af en dan is mijn internet verbinding weg.
Vorig jaar deed het grond personeel in Japan erg moeilijk over mijn visum on Arrival voor Myanmar, gelukkig was dat nu niet het geval met het e-visum.
KLM kan nog wat leren van Air China. Ik kon zonder bij te betalen een stoel aan het gangpad krijgen. Eenmaal in de lucht bleek ik samen met een andere mevrouw vijf stoelen ter beschikking te hebben. Na het eten wilde ik gaan slapen maar helaas was er te veel turbulentie. In Bijing kreeg ik weer een gangpad stoel en drie stoelen waardoor ik na het eten lekker kon liggen. Ook weer turbulentie maar nu zo moe dat ik erdoor heen ben geslapen. In Yangon nog nooit zo snel een stempel in het paspoort gekregen en bij de bagage band kwam net mijn koffer er aan. Helaas waren de banken dicht en kon ik niet wisselen. Maar ik smokkel altijd een stapeltje biljetten mee naar huis wat verboden is. Hup een taxi in. Uiteindelijk een gedeelde taxi omdat ik geen zin had om 10Us$ voor een ritje te betalen. Dat is het voordeel als je al eens ergens bent geweest.
In het Agga Youth Hotel snel inchecken en op bed. Piep klein kamertje waar net een bed en koffer in past.
Zaterdag werd ik wakker van een heel vervelend geluid uit de gezamenlijke badkamer naast mijn riante kamer. Helaas was dit al om zes uur. Dan er maar uit en na een douche en ontbijt naar de Shwedagon pagode gelopen. Heerlijk uurtje mensen kijken en omgeving in je opnemen. Jammer dat het al zo heet was. De Shwedagon is het belangrijkste Boeddhistische bolwerk van het land. Het is hier dat elke Boeddhist ooit eens in zijn leven moet zijn geweest. Ik had ergens gelezen dat het gerenoveerd werd en was nieuwsgierig hoeveel het gebouw was ingepakt. Gelukkig alleen de pagode zelf en de rest niet. Krijgt waarschijnlijk een nieuw gouden jasje van blad goud.
Weer terug gelopen naar het hotel en slaap ingehaald.
In de avond lekkere nasi gehad, ben tenslotte in Chinatown.
Zondag was het lawaai van de badkamer zo erg dat ik maar eens ben klagen wat me een andere kamer opleverde met een eigen badkamer. Maar belangrijker nog geen lawaai.
Het is zondag dus wat doe je dan? Juist....naar de kerk. Voor iemand die daar vroeger een hekel aan had heel wat maar je wilt toch cultuur opsnuiven. Dus om kwart over acht zat ik klaar in de achterste bank van de kerk. Een ontsnappings plek voor als het te lang duurt. Gaat bij ons de deur dicht en kom je te laat dan piept hij bij het opengaan en iedereen kijkt dan om. Hier blijven deuren en ramen geopend en komt iedereen maar in en uit lopen. En daar gaat mijn ontsnappings plek ik wordt door een lieftallige laat komster opzij geschoven zodat ze naast me kan zitten.
Na anderhalf uur heb ik het bekeken en tijdens het uitreiken van de hosties ben ik vertrokken. Het Engels en Birmaans was zeer slecht te verstaan.
Verder de dag doorgekomen met voorbereiden van de reis. Morgen een afspraak op kantoor. In de avond wilde ik gaan eten in een klein restaurantje waar ik nog geen toerist had gespot maar helaas bestaat het niet meer. Dan maar verder op en even vergeten dat het nog erg vroeg was en dat er alleen maar dronken mensen heel luidruchtig waren. Ben er maar tussen gaan zitten om mijn schotel met gewokte paddestoelen en rijst op te eten.
-
05 November 2014 - 08:00
Jeltje:
Al weer zo'n belevenis.
Wat een mooi verhaal.
Kleine boef..... -
09 November 2014 - 16:48
Domy:
Beste Annemarie,
Dank voor je uitgebreide reportages! Zo genieten wij lekker een beetje mee; 'Annemarie schrijft zoals ze op de bank beeldend praat', aldus Truus.
Je moet de groeten hebben van de andere Zenners. Het was vandaag heerlijk helder, zonnig rustig weer maar het wordt ook wat kouder. We hebben heerlijk rustig kunnen zitten.
Ook Truus leest je verslagen nu met belangstelling op haar nieuwe Ipad; misschien gaat ze ook wel terug mailen. Wat komt Myanmar toch onbekommerd en ontspannen over zoals jet erover vertelt, maar ik vrees dat zoiets niet altijd het geval zal zijn.
Veel rust, ontspanning, geduld en nog mooie momenten met je nieuwe groep toegewenst.
Ik ga even op de side van Koning Aap je reisschema bekijken en we zullen Sinterklaas aanstaande zaterdag alvast voor je groeten.
Domy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
