Rest Myanmar.
Door: Anne-Marie.
Blijf op de hoogte en volg Anne-Marie
04 Januari 2015 | Nederland, Marssum
Tot vandaag iemand me er over aan sprak, dus bij deze.
Allemaal de beste wensen voor zover je die nog niet gekregen had. Dat is ook wat fout gegaan.
Afijn, Myanmar.
We waren met de luxe bus naar Nyaungshwe aan het Inle meer gereden en dat ging prima. Wel heel vroeg aan dus we waren blij dat we de hotelkamers meteen ter beschikking hadden. Deze dag heb ik de groep maar vrij gegeven en de volgende dag de draad weer opgepakt. De dag na de vrije dag zijn we met boten het meer opgegaan. Alle woningen staan op palen en we hebben een toer gemaakt langs allerlei bedrijfjes als de smid, zilversmid, weverij, sigarenfabriekje enz. Leuk om te zien hoe men werkt en je kunt er leuke souvenirs kopen. In een souvenirs shop zitten longnecks te weven die oorspronkelijk tegen de grens van Thailand wonen. Het is dus erg leuk om ze hier te zien. De ringen om hun hals wegen wel 10 kg. Er zijn twee legendes waarom deze ringen gedragen worden. De eerste is omdat de vrouwen steeds gestolen werden door andere minderheden en de mannen hun lelijk wilde maken. De tweede legende vind ik zelf geloofwaardiger. Tijgers bijten altijd in de zwakke delen van je lichaam dus de knieën, ellebogen of hals en om hen dat moeilijker te maken dragen de vrouwen van deze Padaung stam om deze delen van het lichaam ringen.
We hadden een mooie maar lange dag en kwamen in het donker weer terug in het hotel.
De volgende dag hebben we fietsen gehuurd en een route rond het meer gefietst. Langs een weeshuis, school, wijnboerderij, creche, lekker restaurant, dwars het meer over met al de fietsen in de boot en aan de andere kant van het meer weer terug fietsen naar Nyaungshwe. Helaas een lekke band onderweg maar die dame kon een lift van een aardige jongeman krijgen naar het dorp. Weer een heerlijke dag.
Dicht bij ligt een klooster wat het meeste gefotografeerde klooster van Myanmar is dus op weg naar Pindaya daar langs geweest. Het is meer dan 100 jaar oud en van teakhout. Het staat op instorten en ik ben benieuwd hoelang het er nog staat. We hadden geluk dat er nog geen toerist was en veel monnikjes. In Pindaya moesten we meteen in de benen omdat er een wandeling naar het Yatsakyi klooster op het programma stond.
Dit betekend een wandeling van 4-5 uur berg op. Met een lunch in een klein dorpje waar Padung wonen. Dit is een minderheid die nog hun kleurrijke kleding draagt.
Na een heerlijke lunch door naar het klooster waar geen stromend water is, wel tot tien uur elektriciteit. Ook westerse wc's ontbreken en in plaats daarvan loop je naar een toilet blok met hurk gaten.
Na een verkwikkende nacht op een matje weer terug lopen naar Pindaya waar je de rest van de dag vrij bent. Tijd voor de Boeddha grot met meer dan 8000 Boeddha beelden.
Op weg naar Kalaw zijn we nog naar een familie geweest die paraplu's maakt. Altijd weer gezellig om de familie weer te zien.
In Kalaw gaan we de volgende dag weer wandelen en dit keer een pad wat ik normaal anders om loop. we lopen zo'n 4-5 uur. Heerlijk tussen de landerijen, rijstvelden en dorpjes door.
De dag er op hebben we een lange busreis voor de boeg die via mount Popa, de berg waar de nats wonen, naar Bagan leidt.
Nats zijn geesten van mensen die ooit echt geleefd hebben en die op een vreselijke wijze dood zijn gegaan. Om de geesten in bedwang te houden offeren de Birmezen elke dag aan zo'n huisnat. Op deze berg staat een tempel waar deze nats huizen, erg heilig.
In Bagan hebben we twee volle dagen om langs de vele tempels te gaan. Dit doen we op de fiets of e`bike. Heerlijk, ook hier het gemak uitgevonden.
We hebben een heerlijk hotel met een zwembad en dat komt goed uit daar er een gast door haar enkel gaat en aan het bad lekker kan uitrusten.
In Monywa bezoeken we de grootste Boeddha van het land: 168 meter en de grootste liggende Boeddha van het land. Wat een heerlijke kits.
De volgende dag naar Mandalay om de laatste twee dagen door te brengen. De eerste dag gaan we de verlaten koning steden Ava, Amarapura en Sagaing bezoeken. We beginnen de dag in een klooster waar we de gekheid van het uitdelen van de laatste maaltijd van de dag bij wonen. En we besluiten de dag bij de wereldberoemde Ubein brug. Gemaakt van het teakhout van een oude Ava tempel. Prachtige zonsondergang. Weer een lange mooie dag. dag twee in Mandalay is vrij te besteden zodat ik mijn afscheid gesprek en cadeautjes voor kan bereiden.
Op 25 november vertrekken we dan in de middag naar huis. Dit betekent voor mij nog een paar uur wachten op het vliegveld van Mandalay nadat de groep weg is gegaan. Daarna een vlucht naar Yangon om daar een paar uur in een hotel te slapen. De volgende morgen staat er om half vier een taxi klaar en vertrek ik naar Bangkok waar ik als kers op de taart nog 4 uur mag wachten op de vlucht naar Amsterdam. Daar kom ik op 26 november rond zes uur in de avond aan. En daar staat Erwin me op te wachten op Schiphol met broodjes kaas, heerlijk na zeven weken.
Het was weer geweldig en het voelt net of het al weer een jaar geleden is.
Op naar Jordanië, China, Maleisië en Myanmar, de planning voor 2015. Oh ja en als alles goed gaat zit ik in mei met Ignatia in Marokko.
Maar eerst de vakantiebeurs overleven.
Tot een volgende keer.
P.s. deze week een prachtig cadeau in de brievenbus: een dvd van de Armenië/Georgie reis van deze zomer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley