De laatste week.

Dagboek

Na een lange wachttijd in het restaurant gisteravond laat op bed gegaan.
Ik vergeet vaak dat ik bij terug komst in het hotel ook nog de volgende dag moet voorbereiden en dan wordt het laat.
Zondag 29 november
Vandaag een lange reisdag voor de boeg. We rijden met de bus naar Monywa maar wel via een ander dorpje waar we een plas/rook pauze houden. Dit wordt het dorpje Maule, de chauffeur Poepoe is er nog nooit geweest en ik zit dus voor in de bus de weg te wijzen. Er is in Maule een mooie vervallen oude tempel maar de reden waarom ik er wil stoppen is het schonen toilet en een familie bedrijfje in bamboe spullen en wierook. Ze maken alles zelf en dat is mooi om te zien. Van kleine schaaltjes tot mooie doosjes. En natuurlijk het omslachtige werk van wierookstokjes maken. En altijd lopen er drommen kinderen om me heen in zeer vieze kleding. Dit keer hebben we ze koekjes gegeven. Volgende keer zal ik eens kleding voor ze meenemen.
Uiteindelijk komen we na een lange maar mooie rit aan bij de Efteling tempel. Zo genoemd door Koning Aap reisbegeleiders omdat hij roze en groen is en duizenden boeddha beeldjes huisvest. Hij zou niet misstaan in de Efteling.
We gaan tegenover dit complex eten bij een restaurantje waar men geen woord Engels spreekt. Ik loop er naar toe en zie één van de serveersters meteen stoottroepen oproepen en in een mum van tijd staat de kleine keuken vol met zes mensen die supersnel de schotels maken.
Na de lunch rijden we naar de grootste staande en liggende Boeddha van het land. Eerst stoppen we bij een veld in grote van een voetbalveld waar honderden Boeddha beelden van ongeveer een meter hoog staan. Daarna door na de staande Boeddha, hij is 168 meter hoog en moeilijk te fotograveren.
De liggende ligt aan zijn voeten dus twee in één klap bezocht. Later stoppen we nog voor een rij met witte olifanten die bereden worden door Prinsen.
Dan moeten we de Efteling tempel nog bezoeken en uitgeput rijden we door naar ons hotel in Monywa. We dineren in de eetzaal van d
Het hotel wat niet gezellig zitten is maar waar ze wel heerlijk eten serveren. Ik bestel hot tofu en heb daar een dikke week last van, geen goede keus dus.
Maandag 30 november
Vandaag hebben we een excursie van een halve dag naar de Pho Win Taung grotten. Eerst een oversteek met een klein houten bootje naar de overkant van de rivier. Daar staan drie hilluxen, Toyota wagentjes, te wachten die ons in 45 minuten naar Pho Win Taung brengen. We zijn de Belgische groep voor en kunnen de beste gids nemen. Paula neemt geen gids. Ik merk dat op omdat er mensen van haar groep mijn gids steeds raadplegen. Ik zeg er wat van en krijg de vraag waarom zij geen gids hebben, ja zeg regel dat zelf even....
Onze gids doet prima zij. Best en na ander half uur grotten en nissen bekijken mag hij ook mee naar de Shwebaheuvel. Dit zijn een paar straten met Boeddha's uitgehakt uit de rotsen a la Petra in Jordanië. De andere groep is nergens te bekenen.
Na deze excursie rijden we naar Mandalay, de laatste stop voor vertrek naar huis.
Het diner doen we in een lokaal restaurantje waar ik vorige keer ook eens heb gegeten maar vanavond is het niet zo'n succes. Het eten is prima maar toch gaan er een aantal dingen verkeerd.
Dinsdag 1 december
Excursie dag Amarapura. We vertrekken om 08:00 uur en rijden eerst naar de Mahamuni tempel. De tweede tempel van het land voor de Boeddhisten. Na een uur stappen we weer in de bus en rijden we naar voormailge koningstad Amarapura waar we de laaste maaltijd van de dag voor de monikken meemaken, hier erg toeristisch.
Daarna rijden we naar de rivier om een gammel oud houten bootje naar de over kant te nemen naar Ava. Daar nemen we een paardenkar en rijden langs overblijfselen van koninsstad nummer twee Ava of Inwa. Eerst een prachtige teakhouten klooster wat nog niet gerenoveerd is. Mijn favoriet deze dag. Dan een tempel die na voorbeeld van de Kmer gebouwd is, ook erg mooi en waar een prachtige Boeddha beeld huist. Door naar een uitkijk toren het enig overgebleven gebouw van het voormalig fort. Als laatste bezoeken we een bakstenen klooster.
De lunch nuttigen we bij Ava Maria een restaurant aan de oever van de rivier.
Na de lunch komt het boodje ons weer ophalen en varen we weer naar de bus aan de overkant. We rijden naar Sagaing, koningsstad nummer drie en bezoeken een tempel die naar voorbeeld van een Srilankaanse tempel is gebouwd.
De dag beeindigen we bij Ubein een teakhoutenbrug van 1,2 km lang. Hier bewonderen we de zonsondergang en genieten!
Moe maar voldaan worden we tegen zeven uur bij het hotel afgezet. Iedereen gaar zijn eigen gang voor het diner.
Woensdag 2 december
Vandaag ga ik met 7 mensen van de groep de excursie Mingun doen. We vertrekken met de bus naar het restaurant van de agent waar een privé boot ons opwacht. Een ontspannend uur verder stappen we van de boot bij Mingun. Op dit schiereiland staat de grootste onafgemaakte stoepa van de wereld en tot mijn grote verbazing mogen we er weer op klimmen. Hij is na de aardbeving van 2011 dicht geweest maar nu dus weer open. Daarna gaan we naar de grootste bel van de wereld. Ik loop de hele tijd al met een boodschappen tas met medicijnen en kleding voor het ouderen huis rond en besluit deze eerst af te leveren. De nieuwe arts leidt ons rond en nar twee slaapzalen verlaten we het complex weer. Ik loop even naar de arts toe om afscheid te nemen en besluit hem de opbrengst van de rommelmarkt te geven.
Namens alle bewoners: BEDANKT dat jullie afgelopen jaar bij mij spullen hebben gekocht. Ik heb €30 aan het tehuis kunnen geven.
We bezoeken nog een tempel en keren terug naar de boot. Na drie kwartier varen meren we aan bij het restaurant van het agentschap en lunchen hier.
In de middag vervolgen we onze dag en vertrekken naar het fort waar tussen de woningen van het leger nog een replica van het koninklijk paleis staat. Wij besluiten de wachttoren te beklimmen voor een mooi uitzicht.
Daarna rijden we naar het paleis klooster, een prachtig teakhouten klooster met mooie houtsnij werken. Daarna volgt het grootste boek ter wereld en sluiten we af op Mandalay hill. Lange maar mooie dag.
Donderdag 3 december
Vrije dag en ik lig ziek op bed.....diarree. Dit is wraak omdat ik niet op Ameland zit met Sunterklaasspulen!!!!
Ik voel me k.. En loop de hele dag en nacht naar het toilet.
Geen idee wat de groep heeft gedaan. 'S avonds zijn we uitgenodigd door het agentschap om te eten in hun restaurant aan het water. Het is erg gezellig. Ik hou hier meteen mijn afscheidspraatje en overhandig iedereen een kado van het agentschap en van mij zelf. Bij mijn envelop met fooi krijg ik een foto van een ballon. Tja krijg je als je het drie weken lang over een ballontocht hebt gehad. Volgend jaar wil ik om mijn 50e te vieren een tocht doen.
In de nacht zit ik nog met Annemarie, Trudi en Melissa te appen. Ik mis het geweld op Ameland wel......volgend jaar maar weer eens zien.
Vrijdag 4 december
Om elf uur rijden we naar het vliegveld....het is niet beter geworden met me dus ik heb een pilletje ingenomen. Rond 14:15 uur veryrekken we naar Bangkok, byebye Myanmar tot volgend jaar. Op het vliegveld in Bangkok blijkt dat drie Belgen niet weten waar ze overnachten en neem ik ze maar mee naar mijn hotel daar Koning Aap dat hotel gebruikt voor de groepen. Maar helaas geen boeking. Maar naar België appen en oeps vergeten een hotel te boeken. Gelukkig was er nog plaats en met een creditkaart kom je ver.
Ik nestel me in mijn eigen kamer op bed en val uitgeput in slaap. Halverwege de nacht toch maar de wekker gezet daar ik de volgende dag toch een vliegtuig moet halen.
Denk nog net even aan groot sunterklaas.....
Zaterdag 5 december
Om half acht een ontbijt gescoord en om half negen naar het vliegveld gegaan.
Mijn stoel heb ik al vastgelegd en hoef alleen nog mijn bagage in te checken.
Ik zit bij de nooduitgang met lekker veel been ruimte.
Naast me een Engelsman die erg veel ruimte neemt en ontzettend onhandig is.
Na het eten val ik in slapp en de rest van de vlucht heb ik film gekeken. Met zo'n overdag vlucht wil ik. Niet slapen omdat ik anders thuis 's avonds niet kan slapen.
Om half zeven landen we op Schiphol en Erwin haalt me op. Rond kwart voor negen thuis en tegen twaalf uur op bed.

Het is nu een week verder en ik heb nog steeds last van mijn buik. Een onderzoek heeft niets opgeleverd. Ik hou vol en mag me na het weekend weer melden bij de huisarts.
Ben verder weer helemaal gesettelt maar ben ook weer aan het aftellen. Mijn volgende reis naar Japan gaat door en ik zit 24 maart weer in de blauwe vogel voor een nieuw avontuur met 17 gasten, dit keer Belgen.

Tot dan.