Sakura.
Door: Anne-Marie.
Blijf op de hoogte en volg Anne-Marie
06 April 2016 | Japan, Kurashiki
Sakura
Vandaag(4-4)vertrekken we met de bus van Matsuyama naar Kurashiki. Maar wel mer een paar stops.
Eerst rijden we naar Itoyama Park. Deze plek bezoeken we omdat je daar een mooi uitzicht hebt over een aantal bruggen die wij over gaan op weg naar het derde eiland die we gaan bezoeken Honshu. Ook is er in een klein museumpje uitleg over hoe de bruggen zijn gemaakt aan de hand van 8 filmpjes.
Daarna gaan we de bruggen over in de bus en na de laatste brug stop de chauffeur nog eens voor een foto. Deze route heet de Shimanamikaido.
Daarna rijden we door naar Onimichi, waar ik de chauffeur vraag te stoppen bij een conviniance store zodat wij de lunch kunnen kopen.
Het park rond Senko-ji, onze volgende stop, heeft alleen een frans restaurant en je kunt ergens noodlesoup kopen.
Om het park te berijken moet je berg op en met een grote bus zijn de smalle wegen een hele uitdaging. Dat merken we als de plaatselijke bus ons tegemoet komt rijden.
De tegemoet komende bus gaat achteruit zodat wij op een parkeerhaventje kunnen uitwijken. Zij rijden langs en een heleboel auto's en wij kunnen ook weer verder onder een applausje voor de chauffeur. Boven aangekomen moeten we nog een stukje lopen naar het park. En oh wat worden we daar prachtig begroet door een weelde aan kersenbloesem. Ik was er stil van, dit is het mooiste tot nog toe. Iedereen foto's nemen met op de achter grond de dreigende lucht van regenwolken.
Het is toch wel prachtig lunchen met zo'n achtergrond.
Na de lunch lopen we verder over het filosofen pad naar de tempel en genieten van al de rust, en dat terwijl het erg druk was met mensen.
Ook krijgen we een licht regenbui overontwikkelde heen maar dat zijn we de laatste dagen wel gewent.
We stappen weer in de bus en beginnen aan de terug weg en weer komen we een bus tegen maar dit keer gaat het een stuk beter met elkaar passeren.
We rijden door naar Tomo no Ura, een vissersdorpje. We kunnen er anderhalf uur rondwandelen in een licht buitje. Eerst bezoeken we een straatje met oude handelshuizen. In één van hen komen we in gesprek met een dame die in de USA woont maar Japans is en dus mooi kan vertalen voor ons. In de sneup winkel vol met zee gerelateerde spullen staat achter de toog een vrouwtje van een jaar of 60 dachten wij. Er wordt in een vitrine kast een oude foto van twee baby's aangewezen, de foto is oud en stamt van voor de oorlog. Ik vraag voorzichtig aan de vertaalster hoe oud mevrouw dan is. Krijgen we als antwoord dat ze over de 80 is en zij één van de tweeling is op de foto. Jeetje die zag er echt nog jong uit.
Eerder had ik in een tassen winkel al een leuk gesprek met handen en voeten met de eigenaresse van de winkel en kwam er achter dat ze er ook woonde. Of we haar kamer wilden zien. Daar konden we inderdaad zien dat het hele oude huizen waren: haar wanden waren van leem gemaakt. De hele groep kreeg een chocolaatje.
Daarna naar de visafslag waar ik een octopus heb gezien, brr enge beesten. Geen idee waarom die dieren gegeten worden.
Alleen ben ik nog naar een tempel gelopen waar ik een prachtige foto heb genomen van een eiland verder op die in de mist lag.
Rond vijf uur komen we aan in Kurashiki waar ik na het inchecken naar het station ben gelopen om de trein vertrektijden voor morgen te controleren. Op naar Soja waar we gaan fietsen. Oude dag, wel te rusten.
Vandaag(4-4)vertrekken we met de bus van Matsuyama naar Kurashiki. Maar wel mer een paar stops.
Eerst rijden we naar Itoyama Park. Deze plek bezoeken we omdat je daar een mooi uitzicht hebt over een aantal bruggen die wij over gaan op weg naar het derde eiland die we gaan bezoeken Honshu. Ook is er in een klein museumpje uitleg over hoe de bruggen zijn gemaakt aan de hand van 8 filmpjes.
Daarna gaan we de bruggen over in de bus en na de laatste brug stop de chauffeur nog eens voor een foto. Deze route heet de Shimanamikaido.
Daarna rijden we door naar Onimichi, waar ik de chauffeur vraag te stoppen bij een conviniance store zodat wij de lunch kunnen kopen.
Het park rond Senko-ji, onze volgende stop, heeft alleen een frans restaurant en je kunt ergens noodlesoup kopen.
Om het park te berijken moet je berg op en met een grote bus zijn de smalle wegen een hele uitdaging. Dat merken we als de plaatselijke bus ons tegemoet komt rijden.
De tegemoet komende bus gaat achteruit zodat wij op een parkeerhaventje kunnen uitwijken. Zij rijden langs en een heleboel auto's en wij kunnen ook weer verder onder een applausje voor de chauffeur. Boven aangekomen moeten we nog een stukje lopen naar het park. En oh wat worden we daar prachtig begroet door een weelde aan kersenbloesem. Ik was er stil van, dit is het mooiste tot nog toe. Iedereen foto's nemen met op de achter grond de dreigende lucht van regenwolken.
Het is toch wel prachtig lunchen met zo'n achtergrond.
Na de lunch lopen we verder over het filosofen pad naar de tempel en genieten van al de rust, en dat terwijl het erg druk was met mensen.
Ook krijgen we een licht regenbui overontwikkelde heen maar dat zijn we de laatste dagen wel gewent.
We stappen weer in de bus en beginnen aan de terug weg en weer komen we een bus tegen maar dit keer gaat het een stuk beter met elkaar passeren.
We rijden door naar Tomo no Ura, een vissersdorpje. We kunnen er anderhalf uur rondwandelen in een licht buitje. Eerst bezoeken we een straatje met oude handelshuizen. In één van hen komen we in gesprek met een dame die in de USA woont maar Japans is en dus mooi kan vertalen voor ons. In de sneup winkel vol met zee gerelateerde spullen staat achter de toog een vrouwtje van een jaar of 60 dachten wij. Er wordt in een vitrine kast een oude foto van twee baby's aangewezen, de foto is oud en stamt van voor de oorlog. Ik vraag voorzichtig aan de vertaalster hoe oud mevrouw dan is. Krijgen we als antwoord dat ze over de 80 is en zij één van de tweeling is op de foto. Jeetje die zag er echt nog jong uit.
Eerder had ik in een tassen winkel al een leuk gesprek met handen en voeten met de eigenaresse van de winkel en kwam er achter dat ze er ook woonde. Of we haar kamer wilden zien. Daar konden we inderdaad zien dat het hele oude huizen waren: haar wanden waren van leem gemaakt. De hele groep kreeg een chocolaatje.
Daarna naar de visafslag waar ik een octopus heb gezien, brr enge beesten. Geen idee waarom die dieren gegeten worden.
Alleen ben ik nog naar een tempel gelopen waar ik een prachtige foto heb genomen van een eiland verder op die in de mist lag.
Rond vijf uur komen we aan in Kurashiki waar ik na het inchecken naar het station ben gelopen om de trein vertrektijden voor morgen te controleren. Op naar Soja waar we gaan fietsen. Oude dag, wel te rusten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
