Yangshou.
Door: Anne-Marie.
Blijf op de hoogte en volg Anne-Marie
28 Juli 2016 | China, Yangshuo
Woensdag
Vandaag ben ik met wat gasten gaan fietsen naar Moonhill.
Helaas geen prachtig fietspad maar een rode strook naast een enorme drukke weg.
Zonder kleerscheuren komen we bij Moonhill aan. De gasten klimmen naar boven en ik blijf bij de fietsen. Hier spreek ik een dame die ons wel aan goedkopere kaartjes voor een grot wil helpen als we bij haar eten.
Met 7 personen fietsen we achter haar aan. De fietsen parkeren we bij haar huis en zij brengt de groep naar de grot waar je een modderbad kan nemen.
In de tussen tijd bereid haar man de lunch. We krijgen 7 verschillende schotels in het midden van de tafel en iedere een kom rijst. Heerlijk eten en gezellig om bij iemand thuis te eten. De maaltijd kost ons 160 Yuan dat is nog geen €23. En dat is niet per persoon maar voor ons allen.
We stappen weer op de fiets en rijden terug naar Yangshou. Om 16:00 uur worden we opgehaald door de agent voor een excursie. We rijden in een half uurtje naar Fuli en stappen op drie bamboe(plastic) vlotten en nemen plaats op een soort ligstoel van ja wel bamboe. Vier personen per vlot en varen een stuk de Li rivier af. Bij een klein dorpje stoppen we en lopen 10 minuten rond. We stappen weer op de vlotten en varen terug. Daar staat weer een heerlijke maaltijd voor ons klaar. Als het donker wordt stappen we aan boord van een boot en varen naast een vlot met een visser.
Deze visser vist nog met aalscholvers. We zien een half uur hoe vijf aalscholvers vissen en de gevangen vissen bij de visser brengen. Aan wal mogen we nog foto's maken. Ook krijgen we een aalscholver op de arm. Best zwaar! Na een leuke excursie zonder andere toeristen rijden we weer terug naar het hotel.
Donderdag.
Vandaag huren we elektrische brommers en rijden we in colonne naar Baisha, een stadje zo'n 13 km verderop. We hebben dikke lol en scheuren wat door het mooie landschap met de karst bergen. Rond half vier zijn we weer terug en gaat ieder zijn weg. Even eten in de stad of zwemmen in de rivier. Ik sluit me bij de laatste groep aan maar ga de rivier niet in, heb geen zwemkleding meegenomen.
Even voor zevenen worden we opgehaald en breng ik de groep naar een voorstelling van de zelfde man die ook de opening van de olympische spelen heeft gedaan.
Prachtige voorstelling, ik ga niet mee naar binnen maar blijf in het park voor de entree.
En zo zie ik heel veel figuranten langskomen waaronder wat buffels. Geweldig om de voorstelling zo eens te zien achter de schermen.
Vrijdag
On half zeven worden we opgehaald voor een reis van een dik uur. We worden afgezet bij een treinstation afgezet waar we de trein nemen naar Guangzhou. Na twee uur treinen bereiken we dat en worden met een bus naar een ander station gebracht. Daar krijgen we de kaartjes voor de trein naar Hongkong. Voor dat we de trein in mogen moeten we eerst door de douane. Hongkong mag sinds 1997 weer ingelijfd zijn door de grote baas China toch heeft het een unieke positie binnen dit immense land. En daar hoort een gemakkelijk visum beleid ook bij. Anders dan in China, waar je een visum nodig hebt naast jee geldig paspoort, kun je Hongkong met een geldig paspoort binnen komen.
Buiten staat weer een bus klaar om ons naar het hotel te brengen. Wat ik niet wist is dat er een begeleidster mee ging, deze was iets te veel aanwezig.
Ik check de groep in en we vertrekken met een shuttle bus van het hotel naar Kowloon. In een enorme mensen massa kijken we naar de sound and light show die van Kowloon naar Central geprojecteerd wordt. We eten ergens iets en gaan terug naar het hotel. Oude dag.
In mijn enorme luxe kamer staat een enorm bed waar ik in verzuip maar heerlijk slaap.
Zaterdag
Laatste dag voor de groep. Ik neem ze mee Victoria Piek op, naar de langste roltrap ter wereld en de Man Mo tempel. We zijn erg moe als we terug zijn in het hotel. Om zes uur moeten we de twee kamers uit die we iets langer hadden. Iedereen doucht nog even en we wachten op het terras bij het zwembad op de bus die ons naar het vliegveld brengt. Twee gasten blijven achter die vertrekken pas twee dagen later.
Het inchecken neemt heel veel tijd en uiteindelijk hebben 7 gasten een instapkaart.
1 gast gaat met een ander toestel en helaas moet die overgeboekt worden. Geen idee wat er aan de hand is maar het duurt enorm lang. Ik vertrek rond negen uur met de stadsbus naar mijn guesthouse. Daar lig ik tegen 12 uur op mijn bovenste bed van het stapelbed. Ik ben gebroken en slaap zonder ook maar iets van de andere zeven dames te merken.
Zondag
Na een gratis ontbijt, waar ik de helft van laat liggen omdat ik echt geen witte bonen en worst op de vroege morgen naar binnen krijg, loop ik naar het metro station. Ik neem de metro naar LoWu waar ik de grens weer oversteek naar China.
Dat gaat allemaal zeer vlot. Op het treinstation gaat het echter wat langzaam. Ik moet mijn tickets verkregen in Beijing omwisselen. Sta eerst een eeuwigheid in de rij om de oude tickets terug te wisselen voor geld. Daarna in de rij voor nieuwe ticket waarmee ik helemaal tot Sanjiang kan mee rijden.
Ik ga Michael en zijn familie opzoeken. Jaren geleden heb ik bij hen geslapen toen ik aan het rondreizen wat door China. Destijds heb ik hem geld overgemaakt om fietsen van te kopen en hebben we contact gehouden. Ik heb ze in geen jaren gezien, gezellig dus.
Na wat op en neer gereis tussen treinstations zit ik nu in de goede nu alleen nog een paar uur wachten.....tot mijn trein om 16:20 uur vertrekt. In de vertrekhal van het treinstation breng ik die tijd door bij de MCDonald om dat dat gratis wifi is. Maar vijf uur wachten is erg lang zelfs met wifi.
Van SHenzhen , net over de grens met Hongkong en China, vertrek ik dan naar Guangzhou waar ik moet overstappen op een andere snelle trein. Op sommige stukken tikt de trein 300 km aan. Het eerste uur slaap ik en daarna luister ik muziek.
Op Sanjiang station stap ik na 3,5 uur uit. Daar staat een mannetje met een bordje klaar om me naar Michael te brengen. Er ging geen bus meer in de avond dus Michael heeft een vriend gestuurd die ik als taxi-chauffeur gebruik. Kost een vermogen maar in een klein uurtje ben ik er dan.
En nu zie ik de gevolgen van de wateroverlast pas. Er is zo veel regen gevallen dat stukken berg weggespoeld zijn en de aarde op de weg gevallen is. Soms is alleen een stuk van één baan nog begaanbaar. Mensen wat hebben we dan geluk gehad onderweg dat we eigenlijk niets mee gemaakt hebben.
Aangekomen bij Michael is het net of ik nooit weg ben geweest en word ik zo weer in de familie opgenomen. Later blijkt dat het in China niet alleen voor Koning Aap niet al te best gaat met de boekingen maar ook in Michael zijn hotel. Er zijn maar drie kamers bezet. In duik meteen mijn bed in, bek af.
Maandag
Heerlijk uitgeslapen, hier op het platteland hoor je niets. Pas na negen uur opgestaan.
Als ontbijt krijg ik een pannenkoek met jam en thee. Er komen twee Chinese dames ontbijten en later zie ik nog een meisje.
Ik ben de hele dag aan het werk om mijn papieren winkel bij te werken van de China reis en mail veel. Het is bloedheet en de luchtvochtigheid is volgens mij 100%. Naast me staat een fan overuren te draaien en nog heb ik het heet. Veel water drinken dus.
Rond half twee eet ik met de familie en de werksters in de keuken een hapje. En dan staan er hele andere schotels op de tafel dan dat je van de menu kaart krijgt. Zo eet ik een visje met kop en al, erg smakelijk. De graten spugen we naar goed Chinees gebruik op de grond. Er staat een schotel met spekjes, soort boontjes, komkommer en wat pittigs wat ik niet kan thuis brengen. Het smaakt heerlijk. En het fijne is dat ik niet hoef af te wassen. In de middag facetime ik Erwin even.
Weer verder werken en tegen vier uur komt er een familie Nederlanders met chauffeur en gids inchecken. Gezellig om Nederlandse kinderstemmetjes te horen. Ook checkt er nog een Chinees stel in. Laat in de middag vertrekken de Chinese meisjes.
Na een douche ga ik weer met de familie eten. Weer overheerlijk en dit keer in het restaurant en niet in de keuken. We drinken bier en appelcider erbij.
Na nog wat kletsen en puzzelen stap ik rond 22:00 uur naar mijn kamer. Daar rommel ik nog wat en val uiteindelijk in slaap in de hitte, pfff. Warm is leuk maar dit is niet te doen, maar ik klaag niet....
Dinsdag
Al vroeg in de morgen wakker van de Nederlandse kinderen. Zij gaan een dansshow bezoeken en wat wandelen. Ik ga China afmaken en met Japan bezig. Het schiet al aardig op en wat nog leuker is is dat ik veel papier kan weggooien. Is de koffer ook wat lichter. Ook krijg ik bruikbare info over de toestand in Japan van mijn collega's Rita en Marcel. De aardbeving van dit voorjaar heeft veel schade aangericht en wij doen een aangepast reisschema.
Vanavond de agent maar eens facetimen.
Na het ontbijt van pannenkoeken met banaan ga ik weer aan de slag.
De dag is wel snel om als je het druk hebt met werken.
Na de lunch ben ik moe en ga wat op bed liggen. Twee uur later word ik weer wakker. Lekker duf en ik ga Erwin facetimen. Het is volgens mij wel lekker weer thuis.
Erwin is wat down en mist een hond. Tja dan moet je je zelf vermaken als de dagelijkse rondjes er niet meer zijn. Maar hij is ook gespot in Leeuwarden met Gerrit.
Grappig hoe je zo ver weg van alles op de hoogte blijft. Big brother is watching you.
Het avond eten is ook weer iets. Ze hebben een eend gekocht en die ligt gebraden en al op tafel, in kleine stukjes maar met alles er nog bij. Zo zie ik mijn gastheer een halve kop met snavel uitzuigen. Gelukkig eet ik onderweg nooit vlees en kan ik me er zo mooi uit kletsen. Er staan ook twee schotels met Tofu en daar geniet ik van.
Woensdag
De laatste dag start ik met een wandeling heuvel op. Maar dat valt nog niet mee. Al voor de top ben ik doorweekt en is mijn flesje water bijna op. Na een uurtje ben ik weer terug in het hotel en ga ik weer aan de slag. In de middag weer een dutje en dan de tas pakken. Vroeg op bed en nog wat lezen. Ben aardig bijgeslapen maar de hitte heeft me aardig te pakken en ik slaap meer dan normaal. In de avond legt Michael me uit hoe ik goedkoop bij het goede station in Sanjiang kan komen.
Donderdag
Vroeg uit bed, twee pannenkoeken naar binnen gewerkt. Mijnrekening betaald en op naar de bus. Voor 3 Yuan, nog geen 50 eurocent zit ik bijna een uur in de bus. Nou zit, ik sta de hele tijd en er kunnen heel veel Chineesjes bij is gebleken.
In Sanjiang neem ik een taxi naar de volgende bus die me weer naar een nieuw spoorstation brengt waar de speedtrain vertrekt. Het is smoor druk en het is duidelijk te merken dat de schoolvakantie is begonnen. Allemaal kinderen met ouders. De kinderen mogen gratis reizen dus die kunnen mee. Toch fijn om te zien dat de bewoners zelf ook kunnen reizen, ze worden toch iets rijker hier.
Eindelijk kan ik op mijn blog. Net als Facebook heeft de Chinese regering mijn blog geblokkeerd. Maar hier in Hongkong mag ik weer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley