Tyfoon in aankomst.

01-10
Na een goede nachtrust rond acht uur opgestaan. Ontbeten en in alle rust naar het vliegveld gegaan om de groep op te halen.
Dat vliegtuig kwam vroeger aan dan de planning en we waren ook mooi op tijd bij het hotel. Daar kun je pas na 15:00 uur inchecken dus de bagage opgeslagen en ergens gaan lunchen. Na de lunch met vijf geïnteresseerden naar de plaatselijke brandweer voor een spoedcursus wat te doen bij brand, aardbeving en tyfoon. Met dat groepje ook nog naar robotsquare geweest en daar vielen we met de neus in de boter omdat er net een show van robots was. Op twee nummers waren zes kleine robots aan het dansen. Daarna nog even naar het strand gelopen. In het hotel had ik om half zeven afgesproken om te gaan eten. De groep was nu 10 personen. Heb rijst met taugé en inktvis gehad, lekker.
2-10
Vandaag na het gratis ontbijt de groep toe gesproken en verder kennis gemaakt. Daarna de wandelschoenen aan om een stevige wandeling door Fukuoka te maken.
Onderweg van alles uitgelegd over het links rijdend verkeer en de uitgifte apparaten langs de kant van de weg. Je kunt hier van alles uit de muur trekken qua drinken.
Uitgelegd hoe je een postkantoor herkent. We kunnen met onze westerse passen alleen bij een 7 eleven of bij een arm flappen uit de muur trekken.
Daarna zijn we ondergronds gegaan om het leven daar te bezichtigen en uit de zon te lopen. Het is heerlijk weer maar dat gaat niet zo blijven vanmiddag. Nu is het erg drukkend warm en rond de 32 graden. Weer voorspelling is onweer.
Ondergronds laat ik ze een supermarkt zien zodat ze even een idee krijgen wat er te koop is en waarom je weinig groente bij je diner krijgt. Het is gewoon heel erg duur.
Bovengronds zie ik op een plein allemaal standjes en er blijkt een markt te zijn met streek producten uit Kyushu. Zo heet het eiland waar we nu verblijven.
Kyushu betekend negen prefecturen.
Daarna het ACROS en Canal City gebouw laten zien. Twee architectonische gebouwen.
Door naar het Sumiyosi schrijn, een Shinto schrijn. Hier is ook een sumo dojo te bezichtigen. Door naar Hakata station waar we een lunch pauze hebben gehouden. Een aantal van de groep zijn met mij naar een sushi tent geweest waar de bestelling op een Shinkansentreintje of raceautotje gebracht wordt.
Ook even een Pachinko hal binnen geweest, dit is een spelletjes hal met ijzeren balletjes. Heel lawaaierig.
Door naar de Tocho tempel een boeddhistische tempel van de Shingon sekte. Hier staat het grootste houten Boeddha beeld in Japan.
De oudste zen Boeddhistische tempel volgt nog en daar was men net de resten van een theeceremonie aan het opruimen. De dames en een jongetje hebben mooi voor ons geposeerd.
Bij het folklore museum even binnen geweest omdat er een mevrouw zat te weven.
Als laatste zijn we naar het Kushida schrijn geweest, dit is ook een Shinto schrijn maar daarom ga ik daar niet heen. We komen daar voor de draag wagens die bij een festival gebruikt worden. Maar we hadden geluk er was net een doop bezig.
Na deze lange mooie wandeling was iedereen vrij om te gaan en dat deden ze dan ook.
Ik was rond zes uur terug in het hotel en ben de dag van morgen aan het voorbereiden geweest.
3-10
Ondanks de slechte weersvoorspellingen toch nog een goede dag gehad op weg naar Nagasaki.
Vanmorgen begonnen met een stop bij het pijnbomen bos van Karatsu waar we snel doorheen gewandeld zijn naar het strand. En jeetje daar schrok ik van al de aangespoelde rommel. Normaal lopen we hier over een vrij breed zandstrand met tegen de duin rand wat rommel maar nu was er bijna geen plek langs de branding om te wandelen. En het waar staat ook nog vrij hoog. Toch bijna tot het eind van het strand doorgelopen en uiteindelijk moesten we naar de weg uitwijken. Bij het Karatsu kasteel weer op de bus gestapt. Volgende uitstap is een supermarkt om onze lunch in te slaan. Deze hebben we opgegeten aan de waterkant in het Inari porselein dorpje Okawachiyama. Terwijl ik de afval probeerde te lozen, er zijn in Japan zeer weinig afvalbakken, hebben de reizigers het dorpje verkent.
Om 13:00 uur had ik een afspraak gemaakt bij een werkplaats waar men het schilder proces van het porselein kon bekijken. We hebben het wel over het duurste porselein van de wereld.
Het is dus zaak dat je de rugzak afdoet voordat je door de winkel loopt. Tot mijn verbazing kopen een paar gasten ook nog iets.
Verder vervolgen wij onze weg naar tyfoon gebied. Tyfoon nummer 18 van dit seizoen komt eraan en het ziet er naar uit dat hij over Nagasaki raast de komende dagen. En laten wij daar nu drie nachten slapen.
Maar eerst deze dag afmaken. We rijden door een gebied met bergen en veel water, prachtig. Tot opeens het centraal station van Amsterdam opduikt. We zijn bij Huis ten Bosch aangekomen, het themapark over Nederland in Japan. Alle gebouwen zijn één op één nagebouwd, de meesten dienen als gebouw of er is een attractie in verstopt.
We hebben even tijd voor koffie of een ijsje en een kijkje door de hekken. Zo zien we Kinderdijk en de Zaanse Schans.
Op hun vrije dag in Nagasaki kunnen de gasten er voor kiezen om hier naar toe te gaan.
Naast de ingang staat ook het Robot hotel en twee van mijn gasten gaan daar een nachtje slapen. Bij het inchecken mogen we even meekijken hoe een groot amfibie hun de kamer sleutel geeft. Naast deze incheck balie zie ik ook een schone dame als robot en nog wat andere dieren. Ook de lockerroom wordt compleet door een robot bediend.
Helaas mogen we geen foto's maken. Deze foto heb ik van internet geplukt.
We stappen weer in de bus en rijden naar de Saikai brug. Dit is de plek waarvandaan de code verzonden is met de opdracht om Pearl Harbor te bombarderen met kamikaze vliegtuigen.
Uiteindelijk komen we na een lange dag aan bij ons eindpunt het Victoria Inn Hotel in Nagasaki.
Na het inchecken blijf ik nog wat in de lobby hangen, komt er een receptionist wat verschrikt op me af om me te vertellen dat de tyfoon recht over Kyushu trekt en wij dus de volle laag krijgen. Dit betekend morgen nog redelijk goed weer en overmorgen breekt de hel los. Het goede nieuws was dat er in de stad vanavond al een feest is ter voorbereiding voor het Kunchi festival later in de week. Dit festival heb ik al twee keer meegemaakt, men viert de herdenking van alle volkeren die hier ooit aan land kwamen om landje pik te spelen of Japanners te bekeren. Zo zijn er Japanners die verkleed gaan als Nederlander, Portugees, Vietnamees of Chinees. Ook rijden ze door de straten met bijvoorbeeld een groot VOC schip. Natuurlijk gaat dit geheel gepaard met het nuttigen van veel sake.
Op een plattegrond van Nagasaki tekent de receptioniste een paar rondjes om wat straten en ze gaf uitleg wat er ging gebeuren maar dat begreep ik niet helemaal.
Ik ben maar met mijn koffer in de lobby blijven zitten wachten zodat ik alle gasten op de hoogte kon brengen. Uiteindelijk de koffer op mijn bed gemikt en klaar voor de strijd. Ik ben meteen naar de wijk gelopen waar de gebeurtenis plaats zou vonden en dat was niet heel slim. Het was behoorlijk druk in de straten en voor winkels stonden rijen mensen. Ik ben er maar bij gaan staan en dat was bij tijd en wijle erg gezellig. Ik was ook de enige Westerling in de rij. Uiteindelijk kon ik een paar winkeltjes in waar allemaal uitrustingen stonden uitgestald waar de mensen die met het festival mee doen aanhebben. En dat zijn vaak nieuwe outfits gebaseerd op oude traditionele kledij.
En voor deze kleding lagen allemaal cadeaus. Of tafels gedecoreerd met taferelen die met het festival plaatsvinden. Maar het leukste kwam nog, bij het verlaten van de ruimte kreeg je een bekertje sake. Na vier ben ik maar gestopt, het voel nogal rauw op mijn dak zonder eten in de maag. De grote voorwerpen waarmee de groepen lopen tijdens het festival stonden ook opgesteld. Prachtig om te zien en ontzettend gezellig.
4-10
Vanmorgen ben ik met de groep vertrokken om eerst door het kleine China Town te lopen en wat plaatselijke gerechten aan te wijzen. Daarna door naar Deshima, het eilandje waar wij Nederlanders in de 17e eeuw onze sporen hebben achtergelaten.
Daarna even langs de kade van de werf gelopen, daar ligt altijd een oude schoeprad boot met ook masten en zeilen. Rare combi om te zien.
Verder met de tram naar het vredespark waar we de beelden hebben bekeken die daar zoal staan, het bommuseum in zijn geweest, het hypocentrem hebben bekeken en sommigen zijn het stiltecentrum nog in geweest. Dit is een ruimte die is ontworpen om even stil te staan bij het gebeurde en waar de namen van de slachtoffers bewaard worden. Ook hebben we de Urakami kerk bezocht waar nog een stuk oude gebouw te bezichtigen is die na de bom is blijven liggen. Ook kun je daar nog orgineel beelden zien van de oude kerk zoals een Maria beeldje die door brand is aangetast. Na deze trieste beleving heb ik de groep een vrije middag gegeven.
Ik heb nog wel met een aantal mensen van de groep lunch gekocht en dit op een sportveld opgegeten. Er waren in deze hitte, 32 graden, mensen aan het rondjes lopen op de atletiekbaan. Pfff. Het is zo vreselijk benauwd, stilte voor de storm?
In de tussentijd heb ik op internet gezien dat de tyfoon richting de zee tussen Japan en Zuid-Korea afbuigt. Het is ook nog steeds droog.
Terwijl de rest van de groep ook allemaal hun ding gaat doen loop ik terug naar het hotel en ga in mijn kamer de verder reis voorbereiden.
Om zeven uur zit ik in de lobby te wachten op Gert en Hilde omdat we met zijn drieën sushi gaan eten bij een oh zo leuke tent. Ik heb nog korting kaartjes van de vorige reis.
Vlak voor negen uur betalen we maar eens en geef ik de dame achter de kassa een zakje met een Nederlandse vlag en een klein flesje Nobeltje. Ik heb hier de vorige reis zo'n lol gehad en zag dat ze een Kroatische vlag hadden hangen dus daar moest toch een Nederlandse bij.
Als het goed is begint het vanavond te regenen maar daar heb ik geen last van. En dan maar hopen dat we morgen niet te veel last hebben van tyfoon restjes. Wij krijgen de rand van de tyfoon nog maar dan is hij al heel wat afgezwakt.
Wel te rusten.