De weg naar het zuiden.

16-2
Vroeg opstaan, ontbijten en uitchecken. We hebben een zeer lange dag voor de boeg.
In de bus zitten we wat te luieren, slapen en voor ons uit te kijken.
Het landschap veranderd voor de ogen van een soort woestijn landschap naar duinlandschap. De mensen wonen steeds armoediger in kleine huisjes van gevlochten bamboe matten op paaltjes. Ze leven van de opbrengst van hun land en dat wat ze extra hebben kunnen ze verkopen. We zien vooral katoen en sesamzaad.
Even buiten Bagan stoppen we bij een toddi plaats. Toddi is het plaatselijk gebouwen palm distillaat. Sterke drank dus. Men neme een palmboom, klimt erin met twee potten aan een touwtje. Ruilt deze om met de potten die boven in de boom sap opvangen. Hakt met je hakmes die gewoon tijdens het boom klimmen op je kont hangt wat nieuwe vruchten open. Klimt met alle gemak de palmboom weer uit. Beneden op de grond giet je het sap in een grote pot met suiker. Een paar dagen later giet je het goedje in een grote wok, stookt er een vuurtje onder. Met behulp van een pijpje stroomt de alcohol in een fles. Een dorp erop en verkopen maar.
Ook werd er palmsuiker met verschillende smaken verkocht, en dit is erg lekker.
We tuffen verder, de zon is steeds heter aan het worden in het desolate landschap.
Rond kwart voor 12 stoppen we bij een zeer westers restaurant voor een plasstop. De chauffeur vraagt of we ook willen lunchen maar ik vind het wat vroeg. En oh wat krijg ik daar spijt van.
Pas rond kwart voor twee komt er weer een restaurant en die ziet er niet fijn uit. Maar we moeten toch wat eten. Als we boven ons hoofd kijken hangen er spinnen webben zo groot als verjaardagslingers. Het toilet sla ik over en in de keuken wil ik niet kijken.
Ik ga voor safe en vraag aan de man die voor me staat of hij fried Rice and egg kan maken en fried noodle and egg. Hier wil ik absoluut geen vlees bestellen.
Een kwartier later wordt de rijst gebracht en die ziet er prima uit. Naast de groente die meegebakken is zitten er ook nog twee kleine gekookte eieren in de rijst verstopt. Ook de noodles waren erg lekker. Het was ook een goed bord vol. En dan het afrekenen.
Voor deze lekkere schotel betaal ik 1500 KS. Dat is iets meer als een euro.
Ongelooflijk! En niemand is ziek geweest van het eten.
We hebben met de bevolking van het gehucht veel plezier en nemen veel foto's. Een dame is post aan het rondbrengen, blijken het uitnodigingen voor een bruiloft te zijn. Ik denk dat het hele gehucht mag komen gezien de hoeveelheid kaarten.
Een man in het restaurant is zo trots dat hij op de foto mag dat hij ons mee neemt naar zijn truck, want die moet ook op de foto. Hij gaat er eens even voor zotten en toetert er hevig op los. Ik kijk even later in de cabine en lach me kapot. Zijn stoel is een laag krukje van hout en het hele dashboard hangt met draden aanéén. Zelfs de toeter zijn twee draadjes die hij inéén knijpt. Ongelooflijk dat zoiets nog rijdt.
We tuffen weer verder en komen tegen vijf uur aan in Pyay. Hotel Lucky Dragon is niets veranderd sinds de laatste keer en het zwembad zit vol water.
Om zeven uur gaan we een straat verder op Koreaan eten. Heerlijke noodles met Kimchi, dat is kool uit het zuur en zeer heet van smaak. Hmmmm iedere keer weer een genot dat je lippen in brand staan. Ook aan te raden met koortsblaren maar niet heus.
In de straat van het restaurant is ook avond markt en daar loopt de helft van de groep over heen. Ik ga met twee gasten terug naar het hotel. Neem een douche smeer me in met deed en duik op bed. In mijn kamer staat ook nog een insect killer en toch vliegen er nog steekmuggen rond. Dan maar dood slaan.
17-2
Was ik dronken nee heb gewoon twee keer 16-2 gedaan volgens mij.
Vanmorgen konden we uitslapen en ik ben inderdaad wat later wakker geworden. Het is heerlijk rustig in onze geschakelde kamers rond een tuin.
Na een douche en lekker ontbijt loop ik terug naar mijn huisje en zie een aantal vrouwen in de tuin aan het poseren. Even van dicht bij bekijken. Ach we gaan op de foto en film. Hm interessant wat is er aan de hand.....Aha bruiloft. Maar alleen een bruidegom in casual kleding en heel veel vrouwen en cadeaus zien wij. Er spreekt iemand Engels en de uitleg volgt. Morgen is de trouwerij van de aanwezige bruidegom maar vandaag gaan alle cadeaus die de familie van de bruidegom(van Chinese afkomst, op de foto en film. Ik kijk op de tafel en daar staan naast fruit, verpakt eten en drinken ook juwelenboxen te pronk. Gouden sieraden met edelstenen en niet één hals ketting maar meerdere. Het blijkt dat de dag voor de huwelijksvoltrekking de familie van de bruid en bruidegom het apart viert. Zeg maar om afscheid van zoon of dochter te nemen. De bruid krijgt veel sieraden als cadeau dat als ze er in de toekomst alleen voor komt te staan ze wat achter de hand heeft.
Na een hele foto en film sessie, waar wij ook gewoon in mee genomen worden komt er iemand met een uitnodiging voor de huwelijks voltrekking morgen en krijgen we een alleraardigst rood envelopje met lucky money. Ik vraag of het echt is en wil het terug geven maar de dame zegt dat het nep is en ik het niet kan weigeren. We blijven nog even kletsen en vertrekken. Blijkt er in de envelop wel echt geld te zitten en ook nog gloednieuwe biljetten.
Onze taxi komt voorrijden en we vertrekken naar een dorpje 16 km verderop. Hier staat een pagode met een enorme zittende Boeddha die een bril draagt. Uit het hele land komen pelgrims met slechte ogen bidden bij dit beeld met de hoop betere ogen te krijgen. Hun brillen worden gedoneerd en zo staat er een hele kast met brillen waar niets mee gebeurd. Jammer voor de slecht ziende mensen in de bergen, die kunnen de brillen wel gebruiken. Maar ook stoppen we bij een olifanten kamp. Daar moet je voor de entree zo'n groot bedrag neertellen dat we na een fotosessie er stiekem tussen uit knijpen.
Nadat we de pagode bekeken hebben vertrekken we weer naar Pyay. Onderweg stopt de chauffeur bij een pagode waar een enorm bouwwerk verreist. Blijkt het een wereldbol te worden met een enorme staande Boeddha erop. Het geheel moet 60 meter hoog worden. Het geraamte van de wereldbol was af en er liepen drie van ons via trappen 30 meter omhoog. De rest bleef met de veelal vrouwelijke bouwvakkers beneden kletsen. Er was één persoon, de opzichter, die wat Engels sprak.
De bouwvakkers waren vrijwillig een dagje aan het meehelpen, als dank kregen ze een maaltijd en ik denk extra punten voor naar het Nirvana. Wat een zwaar werk. Ook vertelde de man dat er vanuit heel Myanmar en de wereld pelgrims komen meehelpen tegen kost en inwoning. Volgend jaar moet het project klaar zijn.
Ik heb een man van 2:07 meter in de groep en het is zo komisch hoe de bevolking op hem reageert. So wie zo zijn in deze omgeving nooit veel toeristen en maak je het nog vaak mee dat je iemand tegenkomt die nog nooit een blanke heeft gezien anders dan op tv.
In Pyay bezoeken we nog de hoofdtempel van deze stad. We laten ons in een lift naar het hoogste punt brengen waar we weer in een wereld van goud en glitter terecht komen. Een prachtige bamboe Boeddha beplakt met bladgoud.
Tegenover de pagode zit nog een enorme Boeddha.
Op de terug weg naar de lift blijft een klein meisje met open mond een vrouw uit de groep die blond haar heeft aanstaren. En als wij dan ook nog langskomen is het hek helemaal van de dam. Ze kan haar ogen niet geloven, geweldig gezicht.
De taxi chauffeur brengt ons terug naar het hotel en de groep splitst zich op.
Ik ga me douchen en ga op zoek naar een restaurant voor vanavond.
Het is bloedheet en net als ik terug wil lopen naar het hotel zie ik twee gasten van mij in een restaurant zitten. Er is een Engelse menu kaart dus iets voor in de avond. We lunchen en drinken wat en lopen terug naar het hotel.
Ik maak de fooienpot op en er liggen wat gasten in het zwembad.
Weer worden we uitgenodigd voor de huwelijksvoltrekking morgenochtend en nu kunnen we echt niet meer nee zeggen. We besluiten morgen na het uitchecken er een half uur naar toe te gaan.
Om zeven uur gaan we opzoek naar een restaurant en twee gasten hebben ergens lekker geluncht. Nou dan gaan we daar toch naar toe, blijkt het een keurige nieuwe zaak te zijn gerust door jongedames. We eten voortreffelijk en het kost niets. Ik heb voor €1,20 loempia's en een verse ananassap gehad.
Tegenover het hotel gaan we nog even kijken hoe de feestzaal opgepimt wordt. Volgens de dame zijn ze nog wel de hele nacht bezig. We laten ons morgen verrassen.
18-2
Na een stevig ontbijt vertrekken we rond acht uur met de bus naar Pathein. We rijden door een duinlandschap waar zeer arme mensen wonen. Hun huis bestaat soms niet meer uit een bamboe hutje op palen. De kinderen die naar ons zwaaien zien er erg smerig uit. Onderweg moeten we vaak stilstaan om voor het stuk weg dat we overrijden te betalen. Zo betaald iedereen mee aan de renovatie van de weg. Op dit moment is veel enkel baans maar vooral vrouwen zijn druk aan het werk om er dubbel baans van te maken. Dit gebeurd gewoon, zonder extra beschermende kleding, in de hete zon. Steentjes kleiner hakken, op de grond leggen en overgieten met teer uit een vat. Dit vat is verhit met takken en boomstronken uit het achter liggende bos. De bak die gebruikt wordt om het teer uit te gieten is een oud olie blik met gaatjes in de onderkant. Men loopt over de steentjes en giet zo laagje voor laagje de teer er over uit.
Geen gezond werk.
Tegen half twee stoppen we bij een wegrestaurant die ook nog eens een Engels sprekende eigenaar heeft, organisch voedsel gebruikt en een schoon toiletblok heeft. Het eten is ook best lekker en niet duur.
Tegen vijf uur rijden we Pathein in. Het hotel is op internet echt gefotoshopt. De kamers is een tegenvaller. Bij mij liggen er muzen keutels op de grond en een andere kamer heeft mieren. Het ziet er wat uitgewoond uit.
We eten bij Perfect, wat lekker was maar zeer kleine schotels opdient.
Op de terug weg doen we nog een pagode aan om er ook eens één te zien in het donker. Het ligt is prachtig tegen al dat goud. We worden in deze stad echt bekeken ipv dat wij mensen bekijken.
19-2
Het ontbijt is niet veel maar genoeg en op het dak. Gister was ik hier al eens geweest en het zag er somber uit maar nu hebben ze alle stoelen en tafels met gele stof bekleed en het ziet er echt wel grappig uit. Ze doen hun best maar ik ga toch een klacht indienen.
We rijden naar de kust om twee nachten in Chaungtha te verblijven. We rijden door een berglandschap als ik opeens iemand stop olifanten hoor roepen. En ja hoor we zien vijf Ollies aan de kant van de weg lopen met hun mahouts op de rug.
De bus stopt met piepende remmen en de chauffeur laat ons uitstappen. Wat foto's later stappen we weer in om nog geen vijf minuten later weer uit te stappen. De olifanten lopen naar een rivier en dat kan maar één ding betekenen: een bad. We volgen de olifanten de bosjes in en vinden ze inderdaad badderend in de rivier. Even later lopen ze de rivier uit de jungle in en weg zijn ze.
Wij weer de bus in en op vijf minuten afstand zien we de ingang van een olifanten kamp. Entree en ritje US$ 20. Hebben wij ze even prachtig in de rivier gezien voor niets.
Na dik twee uur rijden komen we bij het Amazing Chaungtha Beach Resort aan. Helaas kunnen we nog niet inchecken. Iedereen gaat doen wat ze willen en ik pas in de lobby op de spullen. De één ligt meteen in de zee, de ander in het zwembad en een gast zit bij mij in de lobby te internetten. Tegen half twee heeft iedereen de sleutel van de kamer en ga ik met een gast eten bij William.
En dan zit ik eindelijk aan een garnalen schotel. Ik wacht altijd met vis en garnalen to we aan de kust zijn. Een gouden regel om niet ziek te worden is dat je vis altijd eet daar waar het gevangen wordt want dan is het vers.
Mijn gast had gegrilde garnalen en ik hot and spicy. Beetje rijst erbij en je eet je vingers er bij op. Terug naar het hotel zijn we over het strand gaan lopen via een tempeltje naar het hotel. Heerlijk tijd voor me zelf. Eerst een douche....
Tussen 16:00 en 18:00 uur hebben we geen electriciteit net als in de morgen. Dus kan ik niet werken omdat ik geen internet heb. Wat dan te doen? Nou een was of mijn koffer eens helemaal leeggooien en netjes weer inpakken. De spullen klaar leggen voor de terug vlucht naar Nederland. Eens even lekker een douche nemen. Mijn nagels opnieuw lakken no kom je snel de tijd door. Om zeven uur zit ik bij de receptie te wachten of er ook gasten zijn die mee willen eten. Op twee na komt iedereen en we besluiten naar William te gaan. Dit keer heb ik een tomatensalade genomen omdat ik nog vol zit van de lunch. Een heerlijke ananassap erbij, nammie.
De rest van de groep eet vis of garnalen. Het is hier aan de kust ook erg lekker en vers.
Tegen half 10 ben ik weer in mijn kamer en na nog wat rondlummelen ga ik vroeg slapen.
20-2
Vannacht maar één keer eruit geweest om te plassen en daarna werd ik pas om acht uur wakker. Bleek ik aan de juiste kant van het gebouw te zitten. Er is een grote groep gekomen gisteravond laat en er werden op de tweede verdieping tot erg laat meubels verschoven. Ik heb daar totaal niets van meegekregen.
Na een uitgebreid en heerlijk ontbijt, pannenkoekjes en wafels, zit ik bij de receptie te internetten, daar is wel de hele dag elektriciteit.
Gister bij aankomst hadden we een oude brandweerauto gezien en vandaag weten we waarom deze op het terrein van het hotel aanwezig is. Hahaha ze bewateren met de spuit het gazon en de planten. Geweldig gezicht. Heb gewoon zin om onder de straal te gaan staan.