Zon op Honshu.

6/9
Vanmorgen vroeg wakker van al de voorbij rollende koffers. Niet erg kan ik lekker rustig aan doen.
Na een lekker douche en ontbijt alle spullen gepakt en uit gecheckt.
In de lobby alle gasten opgewacht en gezamenlijk naar onze bus gelopen. Chauffeur Sakoi-san stond ons al op te wachten. Bagage op de voorbanken en rijden.
Na een half uur kwamen we bij de liggende Boeddha aan waar ik deze week al eerder was geweest. Gelukkig mocht ik de planning voor deze dag omgooien zodat we hier naar toe konden. Ik heb van alles uitgelegd en heb de groep anderhalf uur gegeven om alles te bezichtigen.
Terug in de bus ging een gast(bekende Belgische schrijfster) staan en begon voor te lezen uit twee boeken over Japan. Was niet uit eigen werk. Maar ze kan we mooi voorlezen. Ik heb de informatie nog wat aangevuld en zo kwamen we snel bij de plas halte.
Nog een uur later waren we bij de Kokonoe brug waar we eerst zijn gaan eten. Voor mij een Udon soepje vegetarisch. Heerlijk, de noodles worden vers klaar gemaakt.
Daarna lopen we de brug op. 390 meter lang en 173 meter hoog, prachtige wandelbrug en op de terug reis nog twee watervallen op de koop toe.
Om drie uur vertrekken we naar Beppu, onze overnachtings plek. Na een dik uur waren we daar en na het inchecken ging iedereen zijn eigen gang.
Na wat rekenwerk ben ik het gezamenlijke bad in gegaan. Tegen zeven uur verzamelen in het restaurant voor onze culinaire Japanse uitspatting. Het was weer erg lekker. Ik weet niet wat ik allemaal gegeten heb, in iedergeval shashimi en rijst.
Half 11 op bed gegaan maar het was veel te warm, hangt onweer in de lucht.
Duurde voor mijn geval uren voordat ik in slaap viel. Op futons slapen is ook niet echt mijn ding.
7/9
Al om zes uur wakker, nog wat gelegen en tegen zeven uur er uit gegaan. Douchen en op naar de ontbijt zaal. Nou ja een kamertje met tatami matten met onder de tafel gelukkig een gat in de groot zodat ik zo vroeg niet op de knieën hoef te eten.
Veel lekkere dingen gegeten o.a. Makreel.
Om half negen naar de bushalte voor een trip naar de zeehel. Bus deed er erg lang over en ik moest ook meer betalen dan anders. Terug weg maar de gewonen lijn weer genomen. weer wat geleerd.
Nog even lunch kopen en tegen kwart voor 12 de bus in voor het vervolg van de reis.
Een gast van de vorige reis had zijn hoed vergeten in de bus maar toen we erachter aan belden hadden ze hem niet gevonden en wat komt de chauffeur brengen. Ja hoor de Stenton hoed. Die gaat dus mee naar huis en wordt in België afgeleverd.
Na anderhalf uur rijden komen we bij de ferry aan maar we mogen nog 50 minuten wachten voordat hij vertrekt.
Het is nog erg drukkend weer en ik heb er goed last van. Op de boot doe ik daarom rustig aan. Nog een dik uur te gaan.
Als we aangemeerd zijn door naar het trein station waar we een trein naar Hiroshima nemen met één stopover. En dan komen we na een lange dag om kwart voor acht aan in het Park Side Hotel. Inchecken en door naar het Okonomiyaki restaurant.
We konden er mooi nog bij de dames aan de toog zitten. Het pannenkoek gerecht werd voor onze neuzen op de tepiyaki plaat klaargemaakt.
8/9
Om negen uur in de lobby afgesproken om via het vredespark naar Miyajima te gaan. Tot het voorstel kwam om het vredespark op eigen initiatief te doen en om 12:00 uur terug te zijn in het hotel en dan gezamenlijk naar het heilige eiland. En zo had ik een paar uurtjes voor me zelf. Ben naar het kasteel geweest en heb me er prima vermaakt.
Iedereen verzameld n op naar de tram die er 45 minuten over doet om in Miyajima ferry terminal te komen. Daar stappen we over op de ferry die ons in 10 minuten naar het heilige eiland brengt. Prachtig uitzicht vanaf de boot op de torii die voor het Shinto schrijn in het water staat. Het is afgaand water. De groep valt meteen uiteen omdat er drie gasten de heilige berg achter de tempels op willen.
De rest gaat eerst lunchen en daarna lopen we naar de torii, het is inmiddels laag water en bekijken we het schrijn. Geluk: er staat een bruidspaar klaar voor de foto reportage.
Op naar de Daiso in een prachtige Boeddhistische tempel waar de Dalai Lama twee keer is geweest en er twee mandala's liggen. Bijzonder omdat na een bezoek van de man de mandala altijd wordt vernietigd. Ik leg alles uit aan de vier gasten en vraag of het lichtfestival misschien vanavond begint daar er overal lantarens staan. Ja vandaag de eerste dag en tegen vanavond steekt men de kaarsen aan. We besluiten om op het eiland te blijven, gaan de trappen weer naar beneden en zoeken een restaurant. Helaas is er maar één open en dat is nou net wat we gister gegeten hebben. Maar we hebben geen keus en gaan aan de toog zitten.
Als het donker is lopen we weer naar de tempel en ja hoor de kaarsen zijn aan. Zelf hebben we ook een kaars mogen aansteken. Ook is er een optreden van een jazzband. Na een half uur luisteren, het is intussen acht uur, gaan we terug naar Hiroshima waar we rond 22:00 uur aankomen. En dan mag ik alles voor morgen nog voorbereiden, latertje maar bijzondere dag.
9/9
We gaan met de trein van Hiroshima naar Onomichi. Deze bestemming gaat volgend jaar uit het aanbod dus nog even genieten. De reis duurt anderhalf uur en we moeten een keer overstappen. Er is niet genoeg zit plaats dus moeten we even staan maar een paar stops later kunnen we zitten.
In Onomichi lopen we naar het hotel en laten de bagage achter, je kunt in Japan meestal pas na die uur inchecken. We lopen terug naar het station waar de gasten een fietsplan krijgen en een fiets huren. Ze gaan met een pontje naar het volgende eiland waar de fietsroute begint. Het parkoer is 70km enkele reis maar dat red je niet. Ze besluiten 30 km te doen en met een boot weer terug te keren. Ik ga niet mee omdat ik met mijn whiplash nek de fiets de bruggen niet op krijg en daar gaat het om in dit parkoer. Ik loop wat door het dorpje, koop een Kimono overjasje en meld me om half drie in de lobby van het hotel. Na een 10 minuten wachten kan ik inchecken.
Op de kamer installeer ik me en neem meteen een douche. Verder ga ik de komende dagen voorbereiden en de financiën doen.
Rond zeven uur in de lobby en gaan we met z'n zessen eten. We belanden in een piep klein familie restaurant waar we alleen aan de bar kunnen zitten. Bij binnen komst moeten we al op een apparaat bestellen en betalen wat we willen eten en drinken.
Voor onze neuzen zien we hoe het eten klaargemaakt wordt. Eenmaal voor ons smaakt het voortreffelijk. Ik vraag aan de koks of ze familie zijn omdat ik twee van de vier mensen erg openlaat vind lijken. Ja opa, dochter en twee kleinkinderen. En het gesprek komt opgang. We krijgen een geluksmuntje mogen vanalles proeven wat ze gemaakt hebben voor hen zelf. Het is erg gezellig. Een gast verteld dat hij nog een kado vanuit België heeft meegenomen wat hij het gezin wil geven dus hij sprint naar het hotel. Komt hij terug met Antwerpse handjes, biscuitjes. Moeders is er wat blij mee.
Komen er vier redelijk luidruchtige mannen uit Tokyo binnen. Ze moeten morgen een kwart triatlon doen maar zijn zo zat als wat. Ze spreken wel goed Engels en we zitten wat te praten. Blijkt dat tijdens de bezetting van de Amerikanen na WO2 er ander geld in omloop is geweest en laat dat nou net in het restaurant hangen. Er valt altijd iets bij te leren. We nemen afscheid en moeten nog even op de foto.
Langs het water is een restaurantje met terrasje en daar nemen we nog een afzakkertje. Bij het betalen blijkt dat ik getrakteerd wordt. Dank u.
Pas laat terug in het hotel maar het was wel gezellig.
10/9
Vanmorgen vroeg al treinkaartjes gehaald daarna uitgecheckt en met de gasten naar Okayama gereden. Het was een rechtstreekse rit en na anderhalf uur waren we er al.
Snel de bagage in het hotel gebracht en na enige uitleg met drie gasten naar Soja gegaan. Vanuit hier begint een fietstocht van 17km over de Kibivlakte.
Leuk tussen de rijstvelden doorfietsen, twee tempels bezocht en een graftombe.
Om kwart voor vier waren we n Biezen waar we de trein terug hebben genomen naar Okayama. Lopend naar de beroemde landschapstuin waar ik de gasten bij de ingang heb afgezet.
Ik ben via een tweedehands winkeltje die helaas dicht was terug gegaan naar het station om treinkaartjes voor morgen te kopen. Lang in de rij te staan waardoor ik niet op tijd terug was in het hotel om me aan te sluiten bij de groep om te eten. Douchen en even wat te eten halen.
Daarna heb ik weer de administratie bijgewerkt en deze blog maar eens gevuld. Beetje druk gehad maar daar komt hij.