Vertrek.

Zo na anderhalve week Nederland is het weer hoog tijd om te vertrekken.
Dit keer vlieg ik met LOT via Warsaw naar Yerevan, Armenië.
Erwin heeft me op de 14:16 uur trein gezet en ik was na een mooie treinrit tegen half vijf op Schiphol.
Zo dom.....ik vlieg altijd buiten Europa dus drie uur tevoren aanwezig zijn maar nu vlieg ik Europees en je raad het al veel te vroeg op het vliegveld.
Er is een nieuwe incheck hal A1 die ik nu van binnen en buiten ken.
Nu is het wachten op het boarden. Ik op zoek naar een stopcontact om mijn mobiel op te laden en bij nummer vijf had ik prijs. Alles stuk. Ook dit kan gerenoveerd worden Schiphol!!!
Mijn vlucht vertrekt om 19:45 uur naar Warsaw maar ik kom in Yerevan pas om 03:45 uur aan, twee uur tijds verschil.
Gelukkig komt iemand me ophalen en die brengt me naar het hotel. Dan kan ik nog een paar uurtjes slapen voordat ik met collega Heleen naar het agentschap ga. Daarna stad het ontdekken en het zwembad in met mijn nieuwe badpak.
Nou het liep dus even anders. Op de tijd dat we moesten vertrekken was het vliegtuig er nog niet, sterker nog er stond een Veuling voor onze gate.
Uiteindelijk een uur te laat vertrokken. Ik had stoel 34c maar ging verkeerd zitten. Wel aan het gangpad maar aan de verkeerde kant. Snel overstekenden dat was niet een gelukkige plaats. Ik zat naast een iets te grote en te dikke man en kon niet goed in mijn smalle stoel zitten. Ook had hij de hele vlucht de arm leuning in beslag en was hij met zijn rechter been aan het mee dreunen met muziek terwijl hij geen oortjes in had. Kortom irritant.
En alles ergerde me al omdat ik wist dat ik mijn vlucht in Warsaw niet zou halen. Gelukkig kwam de stewardess met thee en een koekje mode pijn te verlichten. Tegen 22:40 uur komen we aan ende vlucht is weg.
Ik loop direct door naar het transfer loket en er staat al een hele rij. Er dringen wat mensen voor, tja we zijn in Europa, en na een dik kwartier ben ik aan de beurt. De keus is 24 uur wachten of via Kief vliegen en vier uur eerder aankomen maar meer vlieg uren.
Nou doe maar 24 uur wachten dan. Ik krijg een nieuw ticket voor morgen, een flesje water en een broodje en een overnachting in een vijf sterren hotel tegen over het Chopin vliegveld. Dan vertel ik dat ik voor het werk naar Yerevan ga en krijg ik een pas om morgen mijn heil te zoeken in de business lounge van LOT.
Prima. Ik op weg naar het hotel......niet te vinden althans de ingang. Moest ik door een parkeerflat met een lift en uiteindelijk ja daar is de ingang. Niet echt vijf sterren waardig zo’n rare achter ingang.
Inchecken en hup naar de kamer. Kamer 214 is een enorme balzaal met een enorm bed wat er heerlijk uit ziet. Het is 00:15 uur, ik ben kapot.
Haal mijn toilet spullen uit de koffer en shit is de fles met zonnebrandolie leeg gelopen. Alles plakt. Wat is dit vrijdag de 13e. Prachtige kamer met uitzicht jawel op het vliegveld. Oude dag. Wel eigenlijk al een nieuwe dag.
Vrijdag 7 september
Nadat ik een paar keer wakker ben geweest om te plassen, sensor licht niet te vinden in het donker.....gelukkig zaklantaarn bij de hand, om 09:45 uur opgestaan. Lekker douchen en afdrogen met de grootste handdoek die ik ooit heb gezien. Ontbijt ook inbegrepen en hoe kan het ook anders heel veel eten aan het buffet.Ik word naar mijn tafel gebracht en krijg thee. De rest mag ik zelf pakken. Wat zou er na het ontbijt met al dat voedsel gebeuren wat over is?
Ik bestel een omelet en dat is ook de grootste die ik ooit heb gegeten en de lekkerste. Wat vers donkerrood erbij, een gevulde paprika en wat groente en ik ben blij.
Daarna terug naar de kamer om te pakken en minder warme kleding aan te doen. Ik ga Warsaw maar in, een mens moet toch wat.
Met de bus ben ik een half uur later in de stad dicht bij het oude centrum. En dat voor €1. De buschauffeur neemt de bochten wel wat snel en menig koffer rijdt door het gangpad. Wat natuurlijk commentaar op levert. Hij rijdt niet langzamer.
Op het plein voor het paleis is iets gaande maar op het moment dat ik aan kom lopen zijn de paarden en militairen al weg.
Zo op het eerste zicht lijkt het een prachtige stad met veel oude gebouwen, pleinen en gezellige terrasjes.
Ik start mijn wandeling bij de St Anna kerk, hoe toepasselijk, prachtige fresco’s op het plafond. Even een schiet gebedje dat mijn reis nu goed mag verlopen.
Door naar het koninklijk kasteel, nou ja het plein in het midden, ik heb geen in oude meuk.
Het is overigens prachtig weer en ik loop zonder jas heerlijk in de zon, geen wolkje aan de lucht.
Door naar de St. Joseph kathedraal en het oude markt plein. Hier is het erg gezellig met veel terrasjes en heel veel toeristen. Ook kun je met een rijtuig je door de straten laten rijden. Ik loop verder naar de herbouwde stads wal die nog steeds erg mooi is. Na 500 meter vind ik het genoeg en draai me om terug naar de ingang. Er wordt heel veel gerestaureerd en gebouwd in deze stad en dat is jammer voor de foto’s.
Na nog wat kerken en oude gebouwen heb ik het gehad voor vandaag en loop ik naar het graf van de onbekende soldaat. Prachtig gelegen aan het eind van een plein en grenzend aan een lange laan met fontein leidend naar het paleis.
Die heb ik niet gehaald te ver lopen.
Ik besluit naar het guesthouse te lopen waar ik over twee weken slaap om te vragen of ik daar dan mijn bagage voor inchecken mag neer zetten. Geen probleem en ja ik mag ook naar het toilet. Er is een leuke tuin bij waar allemaal zitjes zijn gemaakt. Daar hou ik het straks wel twee nachten uit.
Nog veel tijds over en ik besluit een paar tweede hands platenzaken op te zoeken om te kijken wat er is, hoe duur en controle van de opening tijden. En dat is maar goed ook op zondag dicht en op zaterdag al vroeg gesloten.
Op weg naar de bus gegeten op het terras bij Mama Pho, heerlijke spicy gewokte noodles met tofu. Lekkel!!!! Biertje erbij.
Met de stads bus weer naar het vliegveld waar ik mijn koffer ophaal bij het hotel waar ik vannacht heb geslapen. Even overpakken, inchecken en door de douane. Nu zit ik mijn tijd uit in de business lounge van LOT.
Lekkere hapjes, drinken en goede internet. Ik hou het wel vol tot de check in tijd. Op naar Yerevan en collega Heleen.