Vertrek.

Dinsdag 12 februari, het is alweer tijd om naar Schiphol te reizen. Ik neem de trein van 17:16 uur en kan heerlijk in een rechtstreekse trein reizen. Ook nog plek in de stilte coupe gevonden, de trijp kan beginnen.
Wat is het leven toch mooi met een beetje zon. De schapen en koeien op het land en een weiland vol met zwanen. Ik denk wel honderd, daar zal de boer toch niet blij mee zijn. Daar gaat al zijn vers gras. Maar wat een prachtig gezicht. Hoe zouden ze wit blijven? Kan Bowie nog wat van leren. Die kwam vriendje Twirre tegen en terwijl we staan te praten vliegen zij een net geploegd land in. Lekker vies!
Zo de trein heeft het gered alleen vlak voor Schiphol even stilgestaan. Het schijnt vandaag een drama te zijn met het trein verkeer in Nederland.
Het inchecken ging ook wel goed en dat terwijl mensen die ingecheckt hadden thuis langer in de rij moesten staan dan mensen die nog moesten inchecken. Heel vreemd. Ik had ingecheckt op een invalide stoel en mag hem houden.
Bij de douane mochten alle apparatuur en een flesje water gewoon in de rugzak blijven. Zeer verrast. En zo kwam het dat ik redelijk snel door kon lopen en me bij de gate kon melden. Daar een klein uurtje gewacht en om 20:50 uur begon men met inchecken. Nu wachten tot we de grote Airbus A380 in mogen en we gaan vliegen. De vlucht zat lang niet vol en de stoel naast mijn stoel 69H was vrij. Hij vertrok niet op tijd dus we zullen zien hoe dat in Dubai gaat.
Eerst naar Bohimian Rapsodie gekeken over het leven van Freddy Mercuri en Queen. Mooie film, ik snap wel waarom de hoofdspeler voor een Oscar genomineerd is. Tijdens de film kreeg ik mijn eten wat natuurlijk vegetarisch was en erg lekker. Ben alleen vergeten wat ik kreeg omdat ik de andere maaltijd wel heb onthouden en die erg vies was.
Daarna four women in black. Leuke film over een meisje van 16 die in een modewinkel aan de slag gaat. En toen ging het licht uit.
Vlak voor de landing werd ik wakker gemaakt en tot mijn grote verbazing zag ik dat we wel heel laat zijn geland.
Woensdag 13 februari.
Snel uitstappen en rennen. In de ontvangsthal op de matrix kijken en ik moest helemaal van terminal A naar C met een treintje. Ik had niet verwacht dat ik het zou halen maar ja ik werd nog toegelaten.
En zo kwam het dat ik op stoel 29K terecht kwam met weer een lege stoel naast me en een heel behulpzame man daarnaast. Helaas was het niet de stoel die ik te oren geboekt had aan het gangpad maar aan de raam kant.
Niet veel van de vlucht meegekregen. Eten niet opgegeten was echt slechte curry.
De paspoort controle was een makkie met het e-visum en tot mijn grote verbazing stond er iemand van het agentschap mij op te wachten. Ik herkende hen aan zijn bedrijfs kleding maar hij had ook een bordje met mijn naam in zijn handen. Dat vind ik toch altijd zo speciaal dat er iemand voor jou staat.
Dus op naar de bagage band en wachten op de koffer.
Eenmaal buiten is het meteen druk en erg warm. Gelukkig had ik mijn jas al in de bagage gepropt. Het is 34 graden en geen wolkje aan de lucht.
Ik word op een zeer comfortabele stoel achter de bestuurder gezet. Het moge duidelijk zijn dat we het hier over een enorme grote bus achtingen auto hebben waar 8 personen in vervoerd kunnen worden. De achterramen zijn getint zodat het gewone voetje volk niet naar de blanke toerist binnen in de auto kan kijken maar die wel naar buiten. Het is heerlijk om zo vervoerd te worden maar ik voel me daar nooit zo goed bij. Terwijl ik in de airconditioning luxe auto zit rijden we in een dik uur langs een krottenwijk en bedelende mensen. Het leven is slecht verdeeld.
Het inchecken is ook zo gebeurd en de eerste vier nachten verblijf ik in kamer 306. Prima kamer met dito badkamer met regen douche. Waarin meteen onder stap. Heerlijk na een lange reisdag. Daarna het thuis front mailen dat ik goed aangekomen ben.
In mijn mailbox vind ik een bericht van de Emirates, mijn vliegmaatschappij. In de mail staat dat ze het jammer vinden dat ik mijn aansluiting heb gemist, dat ze me om geboekt hebben naar een vlucht voor morgen en dat ik me bij de transfer desk moet melden voor een hotel. Hahaha ik ben al op bestemming!
Ook van Koning Aap een mail dat ik mijn vlucht gemist heb.....netjes.
De schoenen aan en even een blokje om. Ik moet een nieuwe simkaart kopen en een cadeau. Van de vorige reis twee jaar geleden de simkaart bewaard maar toen ik hem zocht zat hij niet in de originele verpakking. Die dingen zijn. ook zo klein hij is thuis vast eruit gevallen. In een groot nieuw warenhuis heb ik beide kunnen kopen. Het is net Chinees Nieuwjaar geweest en al de versiering staat en hangt nog wat erg leuk en gezellig staat. Vanavond treed er op het centraal Belgen podium ook nog een rap zanger en een zangeres op. Zij zingt inzet Engels en heeft roze haar. Dus weer mobiel op zoek naar een restaurant. Vanavond ga ik New Doreen uittesten. Een restaurant dicht bij het hotel met zitjes buiten. Van af de Engelse kaart bestel ik een bord met kleine loempia’s met saus en een verse ananassap. Zoals altijd staat er een pot thee met kleine kopjes op tafel. Heerlijk allemaal en dat voor Kyat(K) 5000. Dat is ongeveer €3.
Het is hier een stuk duurder geworden omdat de wisselkoers sterk veranderd is. In mijn hotel kamer rommelig nog wat rond en tegen 22:00 uur gaat het licht uit. Onder het genot van een slaap pilletje slaap ik tot 08:30 uur. Dat heet slaap inhalen.
Donderdag 14 februari.
Na een heerlijke verkwikkende douche sta ik toch wat duf in mijn kamer. De lange reis en het tijdsverschil tikt er wel in. Op naar het ontbijt. Hé waarom vind ik allemaal hartjes in het eten. Oh ja je slaat ook een dag over....het is Valentijn.
Ziet er wel gezellig uit. De rijst, groente, pannenkoek, thee, sapje en het vers fruit gaan er wel in. Nog even mijn spullen pakken erop naar het agentschap. Hier in de airco is het wel lekkers maar buiten zal het wel warm zijn.

Anne-Marie.