Wandelen.
Door: Anne-Marie.
Blijf op de hoogte en volg Anne-Marie
21 September 2015 | Japan, Itano
Ik zal vaak moeten wassen want ik heb maar voor twee dagen kleding mee, douche spul, gids, een jasje en wat soep voor als ik echt ergens geen bed krijg.
Voor de nacht bus over 10 dagen alvast een kaartje gekocht en hup daar ga ik. Op naar Bando met een boemel treintje. In dit dorp staat tempel nummer 1 Ryozenji. Hier koop ik mijn pelgrim outfit. Een witte kimono met tekst achterop, een prachtig boek waar al de stempels van de tempels in komen en een witte schouder tas waar het boek in past.
Ben meteen € 45 lichter. Rond twee uur begin ik te lopen en zie geen pelgrim meer om me heen nou drie die ik de hele middag zal zien. De rest van de tien tallen pelgrims blijken de route in de auto of motor af te leggen.
Naar tempel twee Gokurakuji en tempel drie Kosenji was makkelijk lopen al hoe wel het wel warm was. In tempel drie zaten twee jonge dames die de stempels en kalligrafie in mijn boek moesten zitten en die wilden even met mij Engels oefenen. Erg leuk en omdat ik het zo warm had kreeg ik een flesje met ijs voor de afkoeling. Ook gaven ze me een visite kaartje mee met een adres van een guesthouse genaamd Sharon's cabin. Heb het weggestoken omdat ik in tempel 6 wil slapen, daar mag je ' smorgens met de dienst meedoen als je er slaapt.
Tja en toen kwam tempel vier Dainichiji. Laat ik zeggen dat ik blij was dat er mij een Japanner voorbij liep met gps, kon geen stickers of bordjes meer vinden om de weg te volgen. Hij sprak helaas niet zo veel Engels maar stond bij elk kruispunt mij de weg te wijzen. En dat was me een weg. Echt stijl omhoog en weer naar beneden. Zeer vermoeiend met warm weer en een gids die te hard voor mijn pas liep. Maar uiteindelijk ben ik er gekomen. De weg naar tempel vijf was weer een makkie. En daar maar eens een aardige mevrouw tempel 6 laten bellen of ik daar kon overnachten. Na een paar Japanse zinnen kreeg ik de mobiel en daar hoorde ik een zachte mannen stem steen kolen Engels mij vertellen over een overnachtings plek voor vanavond. Daar ik nog steeds niet wist dat tempel 6 vol geboekt was begreep ik de man niet. Uiteindelijk kwam. Ik er dus achter dat ik niet in tempel 6 kon slapen en dat hij wel plek had.
En zo werd ik vanuit tempel 5 naar Sharon's cabin, ja daar is ie dan, gereden en morgen weer terug gebracht. Is dat nou niet service?
Onderweg vertelde meneer dat dit wel vaker voor kwam en dat hij vijf jaar geleden in zijn kantoor een slaapkamer heeft gemaakt. Werd steeds nieuwsgieriger.....
Komen we bij een inimini huisje aan waar twee bij drie kantoor is en inpandig een kamertje met douche en toilet is gebouwd. Ook heb ik een klein keukentje met microwave, oventje en jaja wifi. Ben zo blij als een kind met een zak snoep.
Boven mij hebben Japanners Engelse les want dit is en language school.
Ik hoor de hele avond boven mij mensen Engels oefenen. Na een heerlijke douche heb ik eten gekocht en hier lekker opgegeten. Meneer regelt ook nog slaap plek voor morgen.
Morgen het volgend avontuur tempels zes tot en met 10, hoop ik.
-
22 September 2015 - 04:17
De Boerselaere:
Nou nou Anne-Marie, je maakt er wel een avontuur van hoor.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley