Vulkaan uitbarsting.

5-10
Vannacht kwam tyfoon nummer 18 in afgezwakte vorm even langs. Ik werd gewoon wakker van de enorme wind en regen tegen mijn raam op. Gelukkig vandaag geen last van gehad behalve dan de harde wind.
Nadat ik tot laat in de morgen de gasten op weg heb geholpen met hun vrije dag en ik nog wat telefoontjes moest plegen had ik ook een vrije middag.
En wat doe je op een middag na een tyfoon: Mount Inase lokt me al jaren met zijn 333 meter hoogte. Ik heb een eigenaardige hobby: wil altijd op het hoogste punt in de stad zijn. Nu kun je met een kabelbaan naar boven maar ik ga toch voor een gezonde wandeling. Later bleek dat de kabelbaan helemaal niet ging ivm de wind. Vanaf het VIctoria Inn hotel loop ik richting Nagasaki baai waar ik de Asahi-Ohashi brug oversteek naar de andere kant van de baai. Via allerlei achteraf weggetjes en trappen kom ik na twee uur boven. Er staan een paar auto's en verder niets dan stilte. Wel komt de stadsbus langs....Ik beklim de trappen van het observatie gebouw aan de buiten kant en wordt bijna weggeblazen als ik een hoek neem.
Ik kom boven niemand tegen en heb een prachtig uitzicht over Nagasaki en omgeving. Zelfs met de vele bewolking nog prima zicht. Nu zie ik ook de in de baai liggende eilanden waaronder Gungukan, het eiland waar gedraaid is voor Skyfall met James Bond. Dit eiland in de vorm van een oorlogsschip diende vroeger voor Koreaanse krijgsgevangenen die daar kolen uit de grond haalden. En nu is het dus een toeristische attractie.
Na een half uur loop ik weer naar beneden en via de auto weg beland ik op een pad met treden van boomstammen en rotsen. Het pad is lang niet onderhouden en overal is mos gaan groeien wat het naar beneden lopen niet gemakkelijk maakt. Maar één keer uitgegleden en een paar keer in een spinnenweb vast gezeten. Brrr.
Na vier en half uur was ik na een heerlijke wandeling weer in het hotel.
Douchen, pakken en verder de reis voorbereiden. Fijn om weer eens iets nieuws te ondernemen en wat energie kwijt te raken.
Op naar het vulkanen gebied van Kyushu het eiland waar we nog steeds zijn.
6-10
De eerste stop van vandaag was in Unzen. Daar kun je een wandeling door een park maken waar je de vulkaan zijn werk ziet doen. Er zijn poelen met pruttelend modder of geisers die de stoom naar buiten spuiten. Kortom de aarde staat in brand. Ook kun je het sulfiet hier goed ruiken. In het park kun je ook gekookte eieren kopen die uit dit hete water komen. 20 christenen hebben zich in deze hellen gestort tijdens de Christen achtervolging omdat zij zich niet wilden bekeren tot het Boeddhisme. Na een drie kwartier weer verder met de bus over de Amakuse eilanden. Deze route heet de parelroute. We rijden naar een visrestaurant voor de lunch en na de lunch gaan 11 gasten in een boot het water op om dolfijnen te kijken. Altijd een groot succes hoer omdat er altijd een school van wel 20 dolfijnen dol fijn rondzwemmen op jacht naar inktvisjes.
Na een korte plaspauze rijden we door naar Aso. Ja wel de vulkaan die vorige zomer is uitgebarsten. Helaas kunnen wij om deze reden morgen niet naar de krater maar vandaag slapen we wel in een Japanse herberg in de caldera. Een hele tijd geleden is een grote vulkaan ooit uitgebarsten en in de krater zijn vijf nieuwe vulkanen ontstaan. De rand van de oude krater heet caldera en deze heeft een omtrek van. 20 km. Het gebied is erg vruchtbaar en dat is ook een reden waarom er mensen in dit gevaarlijke gebied wonen. Helaas heeft deze bevolking dubbele pech want in april is er ook nog een zware aardbeving in dit gebied geweest waardoor er huizen ingestort zijn, daken bedekt zijn met blauw plastic en er zelfs een aardverschuiving is geweest. De bus na op weg naar de Japanse herberg een duik in het diepe om er naar 10 meter of zo weer uit te komen.
Japanse huizen worden gebouwd met in acht neming van de afmetingen van de tatami mat. Een tatami mat is een mat van 90 bij 1,85 geweven van gedroogde rijstplanten afgezet met bies. Mijn kamer is 6 maten groot maar je hebt er ook met 8 of 10. En daarom heen wordt het hele huis gebouwd. Als je de kamer binnen komt door de schuifdeur moeten het schoeisel uit en loop je op sokken of blote voeten.
Op de tatami matten staat een laag tafeltje met kussens ervoor. Erop staat een theedoos. Als je wilt gaan slapen schuif je het tafeltje opzij en pak je uit de wand kast een futon, soort matras, en legt die op de tatami matten. Erover heen drapeer je een laken, uit de wand kast pak je een kussen en een donsdekbed. En welterusten.
Nadat ik mijn bedje had opgemaakt zijn we gaan eten in een tatami eetzaal. Dus schoenen uit en op een kussentje op de grond zitten. Als dat niet lukt mag je spijbelen met een lage stoel. De tafels waren prachtig gedekt met allerlei schaaltjes voedsel. Voor elke vier personen stond er vlees en groente om te bakken op een plaat in de tafel. Ik had een groente met zalm schotel omdat ik geen vlees eet op reis. Erbij werd nog miso soep en rijst gegeven. Als toetje gelei met koffiesmaak.
We hebben heerlijk ons buikje vol gegeten.
En dan als afsluiter van de dag de onsen in. De onsen zijn hete baden gevuld met water uit de grond, in dit geval van de vulkanen dus.
Je loopt in je yukata, soort ochtend kimono, naar het bad waar je je uitkleed.
Dan ga je je eerst inzepen en goed schrobben met bijgeleverd klein handdoekje.
Als alle zeep resten verwijderd zijn, ook je shampoo, dan mag je in de hete baden stappen. Een binnen en twee buiten en een koud bad binnen. Het is de bedoeling dat je dat afwisselt tijdens het kletsen. En al zijn wij de enige gasten in het hotel ook de dorpsbewoners komen hier badderen omdat in de oude huizen vaak geen badkamer is.
Kortom het is gezellig druk. Als je begint te rimpelen heb je er te lang in gelegen. Je stapt eruit spoelt je af, kleed je aan er gaat weg met een heerlijk roezig gevoel en een baby zachte huid. Heerlijk slapen....dromen over het Japanse ontbijt van morgen.
7-10
Nadat we alle bagage in de bus hebben gezet op weg gegaan naar Beppu. De eerste stop is het uitkijk punt Daikanbo waar vandaan je de vulkanen kunt bekijken. Sinds de uitbarsting van vorig jaar augustus kun je helaas niet dichter bij komen. Het zicht was goed en we zagen één van de vulkanen veel rook uitstoten. Na een uur reden we verder naar Kurokawa een onsen plaatsje in de bergen. Bij elk hotel is een bad waar water in zit wat uit het vulkanen gebied komt. Het schijnt goed voor je gezondheid te zijn om hier af en toe te badderen. We hebben hier een uur rond gewandeld en bij de plaatselijke bakker een broodje met room gekocht. Een aantal van de gasten heeft hier een yukata aangeschaft. Dit is een soort zomer kimono die je aan hebt als je de verschillende baden bezoekt.
Op naar een nieuw uitje voor mij. We bezoeken een wandelaars brug die over een kloof loopt. De brug is iets van 350 meter lang. Aan de ene kant zie je de kloof met veel groen en een stroompje en aan de andere kant twee watervallen. Mooi uitzicht en zeker de stop waard!
In het havenstadje Beppu gaan we nog naar een hel. Een hel noemen de Japanners een natuurlijke poel met heel heet water uit de vulkaan. Hier kun je niet badderen omdat het veel te heet is. In de hel die wij bezoeken zijn zelfs geisers die hete stoom uitbraken. Deze hel heeft een mooi aangelegde tuin met Victoria Amazonica en waterlelies. Vandaag stond er ook een reiger in de vijver. De hel is fel blauw vandaar dat hij zeehel wordt genoemd. Ook is er een bruine hel, deze kleur komt door het ijzer in de grond. In het tuinhuis stonden nog een aantal bloeiende planten als bananenboom en orchidee. Als je bijna het park uit gaat kun je nog met je voeten in een heet bad. Was weer een leuke ervaring.
En dan zijn we na een lange dag in Beppu aangekomen. We slapen in een Ryokan. Dit wil zeggen een hotel in Japanse stijl. Dus weer net als de avond hiervoor slapen op de grond en gebruik maken van een gezamenlijk bed. Heerlijk en meteen de laatste keer. Vanaf nu slapen we weer in een gewoon bed met een eigen badkamer.
Terwijl ik naar de bovenste verdieping van het hotel ga begin ik me niet goed te voelen. Ik loop al een aantal dagen met een koortsblaar rond en mijn keel wordt ook steeds slechter. In de groep zijn wat mensen verkouden en hebben ook keelklachten dus ik zal het wel aangestoken zijn door hen.
Ik installeer me en moet echt op bed gaan liggen. Ik rust wat uit en als ik me weer goed genoeg voel loop ik naar de dichtstbijzijnde conveniance store en koop een maaltijd die zij in de magnetron doen. Nog wat drinken erbij. Op mijn kamer eet en drink ik deze karige maaltijd zonder smaak op. Een uur later lig ik met koorts op bed. Op de iPad kijk ik naar het journaal en Floortje in Syrië. Jeetje wat is er veel kapot geschoten in dat prachtige land. Krijg er tranen van in mijn ogen. Om half negen gaat bij mij het licht uit. Oude dag.
8-10
Om zeven uur opgestaan en ik voel me iets beter. Op mijn gemak ga ik naar het gezamenlijke bad, daar is maar één Japanse dame. Lekker rustig lig ik in het bad op een houten bedje en kijk uit over de Japanse binnen zee. Daar op het water is het ook rustig ik zie één vissersboot.
Om acht uur mag ik ontbijten en zo als elke keer dat ik hier overnacht krijg ik een privé vertrek dat uitkijkt over de zee. Er staan 12 schoteltjes, misosoep, thee en rijst op me te wachten. Ik smul ervan en het smaakt ook nog.
Na een krap half uurtje ontbijten ga ik mijn kamer ontruimen en sla mijn koffer op in de lobby. Na een vrije ochtend gaan we om één uur naar de haven om de boot naar Shikoku te nemen. Tijdens het wachten op de groep lees ik mijn mail en tot mijn grote schrik lees ik dat de vulkaan waar wij gister voorstonden te kijken vannacht uitgebarsten is. Voor zo ver wij kunnen nagaan zijn er geen slachtoffers gevallen.
We rijden met vier taxi's naar de haven om de ferry naar Shikoku te nemen. De overtocht duurt twee en half uur. Tijd om een muziekje te luisteren en te slapen. Aan de andere kant van de Japanse Binnenzee staat een bus op ons te wachten die ons naar Matsuyama brengt. Het regent pijpenstelen maar als we voor het hotel afgezet worden is het even droog. We checken in en ieder gaat zijn weg.