Casa Colina.

Casa Colina.

Vanmorgen(31-12) vroeg opgestaan en nadat we de koffer hebben gepakt en het ontbijt naar binnen hebben gewerkt lopen we nog door Malaga. Erwin wil,wat tweede hands platenzaken af en de zon schijnt dus waarom niet. Om kwart over 11 zijn we bij het hotel m uit te checken en we halen nog net de half 12 bus naar het vliegveld.
Daar gaan we onze huurauto ophalen. Eerst konden we het niet vinden en mañana mañana na twee keer vragen bij een balie van deel tourismo jaja vinden we de ingang. Wij komen natuurlijk niet direct vanuit in aankomsthal dus moeilijk moeilijk en Erwin moet alle paperassen laten zien voordat hij door de beveiliging is en met een mannetje van het verhuur bedrijf mee kan lopen, en wij zijn niet de enige die het erg omslachtig vinden.
Na een dik kwartier komt Erwin met een sleutel terug en kunnen we naar boven om onze auto op te halen. Zoek en gij zult vinden maar gelukkig gaat het vrij snel en daar zien we onze zwarte upgrade Seat staan. Her en der wat deukjes....volle tank en weg zijn we. Met maps me en de beschrijving van Trudi komen we een heel end.
Eerst maar eens de kustsnelweg over suizen, geen tolpoortjes te zien. Het loopt al tegen 1 uur en we besluiten de snelweg af te gaan om te lunchen bij een groot winkelcentrum. Ook hopen we daar een bloemetje te kunnen kopen maar helaas.
Na een thee, koffie en twee lekkere broodjes gaan we een Carrefour in om iets voor Emily de dochter van Trudi te kopen. Dat lukt gelukkig wel.
De snelweg weer op en we rijden goed door naar de afslag waar we een berg weggetje opgaan. Prachtige omgeving maar erg rijden en ik ben blij dat Erwin rijdt.
We rijden door wat kleine dorpjes met witte huisjes die tegen de bergwand aangeplakt lijken te zitten. Op de bankjes zitten wat oudjes en hier en daar komen we wielrenners tegen die zich zelf afmatten om berg opwaarts te gaan. In Canillas rijden we één keer verkeerd maar vinden snel de stijle weg naar boven die uiteindelijk ons over een soort gravelseizoen naar het uiteinde van de wereld brengt: Casa Colina. Het huis van Trudi, Roger en Emily. Hoe kennen wij elkaar ook weer nou misschien de Postbank. Erwin heeft een aantal jaren met Trudi de nachtdiensten gedraaid op de meldkamer.
We worden hartelijk ontvangen door hen en de twee honden TinTin en Patch.
Even een rondje door het huis en daarna ploffen we op het balkon met een prachtig uitzicht, zelfs de zee zie je in de verte. Lekker even een bakkie en bij praten en dan is het zo maar laat. Avond eten doe je hier pas laat dus rond half acht verdwijnt Trudi in de keuken om Mexicaans te maken. Het verbrand een beetje omdat in de oven het element naar beneden valt maar het smaakt uitstekend. Verder zitten we al kletsend en luisterend naar de top 2000 het jaar uit. Om 12 uur wordt er champagne geopend en klinken we op een gezond 2017. We kijken nog naar Juuls Holland op de BBc en tegen half twee breken we op.
1-1
Het nieuwe jaar begint voor Patch niet zo goed, hij heeft gister waarschijnlijk iets opgegeten wat hem de hele nacht dwars heeft gezeten. Als wij opstaan ligt er een briefje in de keuken dat Trudi en Roger met Patch naar de dierenarts zijn. Als we ontbeten hebben en Emily ook beneden is lopen we met zijn drieën en TinTin naar Competa, een dorpje verder op waar Emily op school zit.
We lopen op een bergpaadje die zij elke schooldag neemt. Leuk en het loopt langs boerenvelden met bijvoorbeeld sinaasappelbomen maar ook olijfbomen. Ze laat ons haar school zien en we lopen naar het centrale plein. De kerk die naast het plein staat is waarschijnlijk net uit want de terrassen zitten vol. Wij gaan er ook op aan een tafeltje zitten en nemen iets te drinken, smooties!!
Na een rondje door het dorp vonden we het wel welletjes en lopen we de zelfde weg weer terug naar huis. Trudi en Roger zijn ook met Patch terug. Er was niets te zien in zijn lijf en hij heeft medicatie gehad. Maar hij kucht nog steeds heel vreemd.
We nemen wat te eten en besluiten met zijn allen en Tintin een wat langere wandeling te maken. Ik neem eerst maar eens een pilletje omdat het hoofd wat bonkt van de bier, wijn en champagne van gisteravond.
Het wordt een prachtige wandeling over een weg die niet veel gebruikt wordt en een oude watergang voor de drainage. Bij terug komst kunnen we nog even buiten zitten maar het wordt al gauw koud en zet Roger het houtkacheltje weer aan.
Wij maken plannen voor de komende dagen en boeken een hotel in Granada voor twee nachten. We eten gezellig met zijn allen en Emily gaat vroeg op bed omdat ze morgen met Roger gaat skiën in de Sierra Nevada bij Granada. Wij volgen na elf uur en ik slaap slecht, Erwin trekt in zijn slaap steeds het dekbed van me af. Ik ben blij dat de wekker om acht uur gaat en loop naar boven, wij slapen beneden, naar de keuken om te kijken hoe het met Patch gaat. Trudi is daar druk in de keuken bezig en Patch eet weer. Nu maar hopen dat het erin blijft, zielig hoor.
Rond tien uur stappen wij met een beetje bagage in de huurauto en gaan een mooie rit tegenmoet. Eerst een half uur bergafwaarts met veel bochten en heel veel tegenliggers in de vorm van wielrenners. Ik ben kots misselijk en als we ergen vrij plat rijden neem ik een reispilletje.
Eenmaal op de snelweg gaat het wel weer. Tegen 12 uur doemen de besneeuwde bergen van de Sierra Nevada op, prachtig in de zon. Daar is Granada nu nog naar het hotel komen. Alles is één richting verkeer en de straat van het hotel morgen we niet in omdat die afgesloten is voor voetgangers, bussen en taxi's.
Na drie rondjes rijden we een parkeergarage in en lopen we naar het hotel. Er wordt even uitgelegd hoe we moeten rijden en de piccolo rijdt de auto daarna een privé garage in á €15 per nacht. Maar dat is beter dan €26 per dag in de parkeer garage.
We mogen ook meteen inchecken en gooien snel de spullen op het bed. Hup de stad in maar zoals overal is het siësta van 2-5 of zo en veel winkels zijn dicht. We lopen vijf tweede hands platenzaken af en lopen door de Arabische wijk. Om drie uur vinden we een terrasje in de zon en blijven daar een tijdje zitten. Koffie en smooties doen hun werk en we kunnen weer verder. Op naar een uitzichtpunt om de Alhambra te bekijken, helaas moet je dan wel stijl omhoog lopen maar het was het dubbel en dwars waard. Wat een geweldig uitzicht met de besneeuwde bergen op de achtergrond.
Terug naar het hotel om even uit te blazen en daarna door naar een restaurant. Ik had wel zin in pizza dus een pizzeria in. Waar ik uiteindelijk een heerlijke spaghetti schotel uit de over bestel, Erwin een pizza en dos cervesas. Ijsje na en vermoeid lopen we terug naar het hotel met nog wat te drinken en een zak chips.
Vanavond wil ik vroeg op bed omdat we morgen naar de Alhambra gaan!