Ballonvaart.
Door: Anne-Marie.
Blijf op de hoogte en volg Anne-Marie
16 Februari 2017 | Myanmar, Pyay
Het is vandaag volle maan en dat is altijd een speciale dag in Myanmar.
Deze maand gaat het om trouwen. Er waren er op deze mooie dag drie in dit kleine dorp.
Wij beginnen de vrije dag met een wandeling naar de rivier. Daar slaan we rechts af voor de kleine morgen markt. We zien helaas geen bergbevolking maar wel vis, groente en kruiden die we nog niet gezien hebben. We hebben ook een missie vandaag: een anti muggen middel vinden. Op de markt vinden we dit niet. We lopen naar het noorden langs de rivier en belanden in een arm gedeelte van het dorp. We zien kinderen knikkeren en ouderen die met de kleinere kinderen rondlopen. Het is ook wasdag vandaag. We zien een heel klein jong kipje. Het rare was dat in deze arme buurt de bevolking hun huis en omgeving goed schoon houdt.
Op een stoeltje in de zon zit een hele oude vrouw, ze reageert niet op de stoet mensen die voorbij komt en ik loop naar haar toe. Kijk in haar ogen en zie dat ze staar heeft en ons niet kan zien. Dan pak ik haar handen en begin tegen haar te praten. Ze zegt iets terug wat wij niet kunnen verstaan maar er is meteen een klik. Ze voelt mijn handen en ik omsluit haar zeer dunne polsjes. Ze krijgt tranen in haar ogen pakt meer handen van de groep. Zo'n mooi moment. We praten met haar familie die aan de andere kant van het pad een huis hebben. De vrouw is 93 jaar een zeer oude leeftijd in een land waar de gemiddelde leeftijd 60 is. We groeten allemaal en zijn er stil van.
We lopen verder en hopen bij een noedel fabriek uit te komen maar helaas is hij dicht. Vlakbij is een winkeltje waar we gaan zitten om iets te drinken en van het toilet gebruik te maken. De eigenaresse spreekt een beetje Engels en we vernemen dat ze psychologie gestudeerd heeft. Er komen meer kopers bij de winkel en het wordt erg gezellig. Toch maar verder lopen naar het Sanpaleis. Ook dit is gesloten. Wat nu....maar over een klein paadje de weg afsnijden en kijken hoe ver het is lopen naar Little Bagan. Dat bleek toch wat te ver te voet en we proberen een hilux aan te houden. Hij rijdt ons er naar toe voor anderhalve euro. We bekijken alle overwoekerde stoepa's, twee kloosters en de bamboe Boeddha. Hier komen we een paar buitenlanders tegen. Het is vreemd rustig zonder veel buitenlanders. We scharrelen rustig tussen alle monumenten door en zien een bruidspaar foto's nemen. Zo verlegen maar zo mooi tussen al die oude gebouwen. Ze zien er prachtig uit en willen wel even poseren voor ons.
De lunch nemen we in MR. POpcorns Garden. Het blijkt een drama te zijn. Na ander half uur hebben we nog steeds niet al het bestelde. Ik heb een heerlijke tomatensalade gehad en een pineapple juice.
Op de terug weg houden we meteen een voertuig aan die ons naar het hotel moet brengen. Er komt een landbouwvoertuig met een hilux bakje aan waar we instappen. De man spreekt geen woord Engels maar neemt mijn prijs en hotel kaartje aan.
En zo rijden we al wijzend naar de goede weg naar het hotel, geweldige ervaring voor ons en de chauffeur. Bij het hotel worden er veel foto's gemaakt van het voertuig.
We splitsen op en ik loop met drie gasten naar een trouwlocatie. Daar worden we uitgenodigd om mee te eten maar dat hebben we net gedaan. We gaan toch even rondkijken en zien mensen ijs eten en dat lusten wij ook wel.
Een kijkje in de keuken levert ons ijs op en gebakken banaan met cake.
Wat een vriendelijke mensen. Na een tijdje nemen we afscheid van het bruidspaar en gaan weer op pad.
Een Chinese tempel wordt aangedaan en daar zien we foto's van de afslachting door de Japanners in Nanking, China. Wat een gruwelijke foto's.
De tempel zelf is eenvoudig ingericht met een beeld van Boeddha en Gyaunxi.
Daarna volgt nog een bezoek aan de moskee en de Hindoe tempel waar we met drie kinderen veel lol hebben. Terug naar het hotel bespreken we een restaurant voor het avond eten. Ook dit wordt weer een drama om het eten op tafel te krijgen. De fruitdrankjes zijn wel erg lekker en het kost allemaal niet veel.
Ik bestel een lemon juice, gewokte groenten en rijst en betaal 2500 Kyat, dat is zo'n €1,80.
Oude dag.
12-2
Vanuit Hsipaw vertrekken we om in één keer naar Mandalay te rijden. Dit wordt een lange dag. Natuurlijk wel met enige toiletstops en een lunch stop.
Het is maar 209 km maar omdat we door een zeer bergachtig landschap rijden neemt het nog al wat tijd. Ook rijden er heel wat vrachtauto's die moeite hebben om de haarspeldbochten te nemen. En dan gebeurd er iets met de bus....na een kleine stop waarin de chauffeur en bijrijder iets achter bij de motor doen rijden we weer.
Tijdens de lunchroom vlak voor Pwin Oo Lwin repareren ze iets en kunnen we weer verder. Er wordt onderweg wel af en toe tijdens een toiletstops gekoeld met water. Het stoom slaat van de wielen af. En de klep van de motor staat de hele reis open.
Na dik 7 uur rijden zijn we bij het hotel in Mandalay.
Omdat we de vorige dagen in dit zelfde hotel niet geslapen hebben van de karaokebar boven het hotel krijgen we een diner aangeboden.
Een vijf gangen menu speciaal door de chefkok bedacht en die nagenoeg gelijk op tafel komen te staan. Tsja dat is ook Azië: of je krijgt het voorgerecht, hoofdgerecht en toetje gelijk tijdig of al het eten wordt gebracht als het klaar is en dan kan het dus zijn dat je buurvrouw al het eten op heeft en jij nog niets hebt gekregen.
Maar jet was heerlijk. Eerst een salade, daarna soep, gevolgd door een salade, rijst, viscurry, kipschotel en een toetje van mouse met fruit. En dat alles in een krap uurtje.
Voor dat we het door hadden stonden we al weer op om naar de kamers te vertrekken.
Nog even de dag van morgen voorbereiden en dan vroeg slapen. Morgen om half zes op.
13-2
En het was me toch rustig vannacht, heel wat beter dan de vorige nachten in dit hotel.
Om half zes gaat de wekker. Na een douche alles inpakken, de ontbijt boxen ophalen en om zes uur zitten we in de bus richting haven.
We hebben een boottocht van minimaal 8 uur voor de boeg over de Ayeyarwaddy.
De grootste rivier van Myanmar en de levensader van het land.
Omdat ik deze tocht al eerder gemaakt heb weet ik dat we er vroeg moeten zijn om de ligstoelen op het dek in beslag te nemen. Ook hebben we gereserveerde stoelen in een airco zaal maar de voorkeur gaat naar de ligstoelen. Er boven is een bovendeks en van die schaduw plek kunnen we de hele dag gebruik maken. De stoelen worden vaak verschoven om uit de brandende zon te blijven. Je ziet de gasten verkleuren.
Om zeven uur vertrekt de boot en er zitten 36 buitenlanders op en een handvol Myanmaresen. Het is heel laag water en de boot gaat langzaam vooruit.
We zitten wat te praten, lezen en dommelen af en toe in.
Tegen elf uur komt een matroos melden dat het eten gereedstaat. In de veronderstelling dat we er voor betalen moeten gaan we gewapend met beurs de eetzaal in. Blijkt dat we gratis mogen kiezen tussen een soort nasi of mie.
Voor drinken moet wel betaald worden. De mie was overheerlijk.
Ne een heerlijk luie dag komen we rond vijf uur aan wal. De bus staat al weer klaar met de chauffeur en bijrijder. Ook is er een bekend gezicht van een bijrijder. Die ik al eens vaker mee heb gehad op de bus.
We worden naar ons hotel gebracht en ik check de groep in. In mijn kamer open ik de koffer en gooi alles eruit. Een ontploffing van kleding. Ik doe een wasje en regel mijn pick-up de volgende dag voor de ballontocht.
Vorig jaar heb ik van een groep een extra fooi gekregen omdat ik had gezegd dat ik voor mijn 50e verjaardag een ballontocht zou gaan doen boven Bagan, de oude tempelstad. Aangevuld met het verjaardags geld had ik genoeg om de vlucht te bekostigen. Wat een belachelijke prijs was van US$ 330, maar ja eens in je leven moet je toch eens in een ballon hebben gezeten.
Ook bespreek ik mijn favoriete restaurant voor het diner. Om zeven uur lopen we daar met de hele groep naar toe en genieten van het eten.
Ik lig pas om half elf op bed en moet er morgen weer om 5 uur uit.
14-2
Valentijnsdag, en dat is te merken in het hotel, overal hartjes en een speciaal diner in de tuin naast het zwembad.
En op deze speciale dag, vriendin Wilma en neef SIl zijn ook jarig, wordt ik om 5:35 uur opgehaald met een busje waar al twee andere mensen in zitten. We rijden naar Nyuang U om daar op een kaal terrein afgezet te worden.
Een veld vol ballonnen en mensen. De ballonnen liggen nog zonder lucht plat op de grond en de manden op hun zij.
We worden in groepen van 32 naar een plek tussen twee ballonnen gebracht waar we onze briefing krijgen. Er gaan vandaag 21 ballonnen de lucht in zodat we de zonsopgang kunnen bekijken vanuit de lucht.
Wat een spektakel! In onze groep ben ik de enige Nederlander. Verder een hele groep Duitsers wat Zwitsers en wat Fransen.
Met een bakkie thee of koffie in de hand luisteren naar wat de beide piloten te vertellen hebben. Daarna worden we in twee groepen gesplitst en krijg ik piloot Greham uit Engeland. Onze groep wordt in vier groepjes van vier gedeeld en nadat de ballon met een grote blower een stuk opgeblazen is mogen we instappen. De laatste hete lucht die we nodig hebben om de ballon te laten omhoog gaan komt uit de brander. Een liter per minuut. En we hebben een uur gevlogen. Ik ben als laatste ingestapt in ons gedeelte van de ballon en prijs me gelukkig met de beste plek. Ik zit op de hoek van de mand en heb geen last van de andere drie mensen.
Met veel lawaai van de brander vliegen we de lucht in. Prachtig. De zonsopgang was niet zo geweldig maar het uitzicht over de tempels en dorpjes onder ons was top.
Bij één tempel vlogen we zo dicht bij dat we de grote Boedhha in de nis konden zien staan. Ik had het gevoel dat iker veel langer dan een uur in had gezeten.
Onderweg zijn er door een camera aan de ballon foto's gemaakt die ik later aanschaf voor een veel te dure prijs. Maar dan heb je wel een leuke herinnering.
De landing ging prima en we tosten met champagne op de vlucht. Een croissant en stukje cake volgen. Ook krijgen we een vliegbrevet en ik klets nog wat met de piloot.
Daarna worden we naar een omgebouwde legertruck die nu dienst doet als bus gebracht en worden we naar het hotel gebracht. Daar kom ik om kwart voor negen aan en kan ik nog aanschuiven voor het ontbijt.
Wat een belevenis. Dit is het geld dubbel en dwars waard.
Ik ben al erg moe en de dag moet nog beginnen. Om kwart over negen stappen we op elektrische brommers voor een tocht langs de belangrijkste tempels in dit gebied.
Als we ergens zitten te lunchen komt de man met de hamer maar ik hou het nog tot vijf uur vol. Nadat we de brommers hebben ingeleverd en voor de volgende dag hebben afgesproken ga ik met één gast eten. De anderen besluiten het Valentijnsdag diner in het hotel te nuttigen.
Iedereen blij en na het eten zit ik nog tot half 12 mail te beantwoorden en werk voor Aap af te wikkelen. Ik ben kapot en ben blij dat ik morgen de groep een vrije dag heb gegeven.
15-2
Net als de vorige morgen wordt ik rond half zes wakker van een luidspreker die gebruikt wordt door een monnik om het gebed uit te spreken. Gelukkig val ik weer in slaap. Dan snap je ook waarom die Fries drie maanden vast heeft gezeten omdat hij een stekker uit het stopcontact heeft getrokken. Gelukkig val ik weer in slaap en word ik om negen uur wakker. Snel ontbijten en daarna uitgebreid douchen.
Ik zie nog wat gasten in de ontbijt tuin en klets wat met ze.
Vandaag ga ik mail beantwoorden, hopen op een goede internet verbinding, en werk voor Aap doen. Als ik snel klaar ben wil ik lezen en relaxen. Na drie weken onafgebroken werken heb ik even een dag rust.
Was zo moe dat ik in de middag nog twee uur heb geslapen. Om vijf uur ben ik naar Jojo zijn ouders gelopen. Kon hun huis niet meer vinden en heb Jojo maar gebeld.
Hij kwam me ophalen bij het hotel. Thuis waren zijn vrouw en zoontje niet aanwezig maar even later kwamen ze op de brommer aanrijden. Gekletst en ik heb het geldbedrag aan hem gegeven. Rond half zeven weer bij het hotel afgezet.
Om zeven uur met de groep gegeten, was niet bijzonder. Daarna Jojo weer gebeld omdat ik nog een nieuw businesskaartje van hem moest hebben en twee gasten waren geïnteresseerd in zijn tekeningen. Heeft hij toch nog twee verkocht. Volgende keer ga ik met de groep bij zijn ouders eten. Even proberen of dat wat is.
Oude dag.
16-2
Na een ontbijt hebben we uitgecheckt en zijn we met de bus op weg naar Pyay. Intussen zijn we al op de terugweg naar Yangon. Over een week ben ik alweer thuuis.
Het is een lange rit en even buiten Bagan stoppen we eerst voor de toddi.
Toddi is een sterke drank die gestookt wordt uit palmsuiker. Je kunt hier het hele proces zien. Van in de palmboom klimmen tot het eindproduct. En natuurlijk kun je dat ook proeven om kwart voor negen in de morgen. We zien ook een koe rondjes draaien zodat de pinda's tot olie worden gemalen.
Om kwart voor 12 plaspauze in Magway en de chauffeur vraagt of we ook gaan lunchen. Ik vind dat te vroeg en daar krijg ik later spijt van. Pas tegen half twee vinden we weer een restaurant op de route. Het ziet er niet uit maar toch proberen we het. Voor de zekerheid bestel ik een soort nasi met ei en een soort bami met ei. Geen vlees dat kan niet fout gaan. Na een kwartier krijgen we een best bord eten voorgeschoteld en het smaakt prima. Kosten 1500 kyat per persoon, dat is wel even €1,05 per persoon. Dit dorpje zo langs de weg krijgt niet veel buitenlandse bezoekers en we worden gevraagd of we foto's willen maken. Nou dat kan en iedereen staat als een volleerd acteur te poseren. Geweldige reacties als we de foto 's laten zien.
We stappen weer in en maken ons op voor de laatste twee en half uur. Een prachtig landschap wat erg droog lijkt. Hoop voor de bewoners dat er in de regentijd veel water valt.
Na het inchecken in het hotel en een douche vertrekken we om zeven uur richting een restaurant. Wordt er tegenover het hotel een bruiloft gehouden. Even naar binnen om het bruidspaar te feliciteren en we moeten vooral blijven zitten en een ijsje eten.
We lopen over de avondmarkt naar een betrouwbaar restaurant voor mij en dat is een Koreaans restaurant. Lekkere noodles met kimchi gegeten.
Met twee gasten loop ik terug naar het hotel en de anderen lopen nog over de markt.
Kan ik even de boel op orde brengen voor morgen.
Oude dag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley