Matsuyama.

2-4
Vanmorgen na het ontbijt hebben we ons verzameld en met de hele groep ban ik naar het Matsuyama kasteel gelopen. In de straat ernaar toe waren de organisatoren van het festival al druk in de weer alles klaar te maken voor de parade.
Er waren veel gasten dode klim naar boven met mij liepen. Een klein groepje ging met de stoeltjes lift. Er stond één Sakura(kersenbloesem) boom in bloei met het gevolg dat iedereen daar foto's van ging maken met of zonder bruidspaar eronder.
Op de top heb ik iedereen vrij gelaten om zelf het kasteel te bewonderen. Dat is niets gedaan om dat met een groep van 19 te doen.
Na een uur kwamen er een aantal gasten opgewonden naar me toe omdat er een ceremonie was geweest. Tja het festival moet geopend worden en dat wordt on een tempel gedaan. Na nog een paar bruidsparen die gewillig poseerden kwamen de dames die in de processie liepen het park in lopen. Verkleed in dracht van 400 jaar geleden of zo en met prachtige pruiken op liepen ze naar de cabine waar ze mee naar beneden gingen. Op straat niveau stonden rijen mensen verkleed met geweren en zwaarden klaar voor de optocht.
We kregen een traditioneel festival hapje in de vorm van een mini broodje bapao maar dan gemaakt van kleefrijst met bonen pasta erin, bah. Ook werd ons matcha, groene thee aangeboden.
Na een opening woord van de burgermeester, de Daimio en zijn vrouw werd de processie afgeschoten met hele oude geweren.
In een lange tocht kwamen de verklede mensen voorbij, prachtig. Er liep ook een Fransman mee, die woont in Matsuyama.
Nadat het optocht voorbij gelopen was zijn we met de tram naar de Dogo Onsen gegaan en in het winkel centrum ervoor een lunch verorberd.
De Dogo Onsen is een zeer oud gebouw waar een openbaar bad genomen kan worden. Er is altijd een kamer voor de keizer paraat. Het druppelt wat, gelukkig zijn we binnen.
We besluiten als pelgrims een 2km naar tempel 51 van de 88 tempel route te lopen.
Daar aangekomen leg ik in de pelgrim winkel alles uit en een dame koopt het stempelboek. Bij de tempel leg ik verder uit, voor deze gelegenheid heb ik mijn pelgrim outfit aan. We zien een paar pelgrims dode tocht lopen en ook die het per auto doen.
Ik neem de groep mee door de grot naar een tempel achter de berg waar tempel 51 op ligt. Ook daar is een enorm kerkhof en beeld van Kukai, de monnik die de tempel route 'bedacht' heeft. De groep vindt het indrukwekkend.
Na een lang verblijf loop ik met enkel gasten terug naar het hotel, de rest neemt bus en tram. In de avond gaan we met het gros van de groep eten.
3-4
Jeetje wat vliegt de tijd weer voorbij. Het is alweer dag 11 van de reis.
Vandaag rijden we in onze bus naar Kurashike waar we drie nachten overnachten. Maar een reisdag is nooit van A naar B maar via een leuk uitstapje. Vandaag hebben we twee uitstapjes.
Eerst rijden we naar een parkeer terrein waar je de bouw van een aantal bruggen kunt bekijken in een mini museum. Helaas doet het bijbehorende filmpje het niet meer maar het is mooi weer en we hebben prachtig uitzicht. Daarna rijden we over een aantal van de bruggen naar het volgende eiland, Honshu. Dit is het derde eiland op onze reis en ook het eiland waar Tokyo op ligt.
Na de Tatara brug stoppen we nog eens voor een foto en stempel.
Het stempelen is na de Japan serie van Joan Lumley een enorme hit geworden. Er zijn vier dames die stempelen in de groep. En ik doe ook maar eens mee.
We rijden verder naar Onomichi waar we de Sensoji bezoeken. Een Kannon tempel van de 33 Kannon temp route, dit is nummer 10. Er is een prachtig boek gemaakt door Cees Nooteboom: Saigoku. Hier bezoekt hij samen met een fotograaf alle 33 tempel in vier seizoenen. Hele mooie foto's. Omdat ik hier toch vaker kom besluit ik om het tempel stempel boek te kopen met meteen de eerst stempel van deze tempel erin.
Ik ben nu dus bezitter van twee van deze boeken en ga proberen alle tempels ooit in mijn leven te bezoeken. Dat worden nog veel reisjes!
We hebben broodjes ingeslagen en gaan picknicken tussen de Japanners en onder de Sakura bomen. Ik geniet volop!
We rijden door naar Tomo-no-Ura een vissers dorp en de groep krijgt vrije tijd om het dorpje te bezoeken. Er is een straatje waar allemaal oude handelshuizen in staan en waar de film Wolverin is opgenomen.
Moe maar voldaan gaan we naar ons hotel in Kurashiki. Hier eet ik nog met een aantal gasten bij een noodlesoup shop waar je zelf je soepje samensteld. Erg leuk omdat je hier nooit toeristen ziet. En het is nog lekker ook.
4-4
Om 08:38 uur nemen we een boemeltrein naar Soja waar we fietsen gaan huren.
Heerlijk die kleine Japanse fietsjes met een mandje voorop. De zon schijnt volop en we fietsen heerlijk over de Kibi vlakte. Het is een fietsroute dus je volgt gewoon de bordjes met een fiets erop. Een kind kan de was doen. We bezoeken twee tempels en genieten van de natuur en boeren veldjes. Ik laat een ontvlies apparaat zien en een grot waar een doodskist van steen instaat. We zien oudjes een spel doen en zien een priester een nieuwe auto inzegenen. Ik verbrand levendig want ik heb me niet ingesmeerd met zonnebrandolie.
Rond half één uur nemen we de trein naar Okayama waar we een drylandscape tuin gaan bezoeken. Dit is één van de mooiste tuinen van Japan. Het is erg druk maar we hebben er niet zo'n last van. Eers naar de Sakura tuin en we worden rijkelijk beloond met veel bloeiende bomen en veel Japanners die onder de bomen picknicken. Ook weer twee bruidsparen met prachtige kleding aan. Ik vertel over de traditionele bruid in het wit met een kap op en opeens hoor ik naast me: kapje! En inderdaad daar komt een bruidspaar aanlopen waar de bruid dit aanheeft. We blijven achter de fotograaf staan en zodra hij hun in juiste positie heeft gezet hoor je overal het klikken van de toestellen, prachtig!
De wind speelt een spelletje met haar kap en het kost hun enige moeite foto's te nemen omdat de kap steeds over haar ogen valt.
We lopen nog naar de zes kraanvogels en hebben daar net het geluk dat de verzorger de hokken schoonmaakt en de vogels in een mini parkje lopen zonder gaas ervoor. Wat een prachtige megavogels.
We lopen terug naar het station om de trein terug naar Kurashiki te nemen zodat we de oude kern nog in kunnen gaan voor de winkels sluiten. Ik loop compleet mis en het duurt even voor we er zijn. Altijd loop ik niet in een doolhof van straatjes verkeerd. Volgende keer maar maps me aanzetten.
We eten in een restaurant op de terug weg en gaan naar het hotel. Erg moe. De lange dagen eisen hun tol.
5-4
Vanmorgen vroeg op, we rijden in twee uur naar Miya Jima, een heilig eiland voor de kust van Hiroshima. Vanaf de parkeerplaats nemen we een ferry naar het eiland, even 10 minuten genieten van het uitzicht op de grote toegangs poort, Torii, in het opkomende water. Aan de overkant leg ik uit, aan de hand van een plattegrond, wat men kan bekijken en waar ik hun opwacht. Mijn vaste stek is hier p het eiland de Daisho-in tempel. Een Boeddhistische tempel van de Shingon sekte die meer nijgt naar een Tibetaanse tempel. Ik wacht in de hoofdtempel op de gasten om uitleg te geven.
Allemaal oh en ahs. Ik mediteer een kwartier en loop naar de ferry om me heen slaapt om de hertjes van mijn platte grond af te houden. De keizer heeft ooit de dieren geïntroduceerd op het eiland en ze vreten alles op wat ze kunnen pakken.
Aan de overkant koop ik mijn lunch en verorber deze in de bushalte, het spat af en toe.
Als de groep weer compleet is rijden we in de bus naar Hiroshima waar we na een uurtje aankomen.
Bij het toeristen buro scoor ik plattegronden en leg voor het beeld van Sadako(meije van de 1000 gevouwen kraanvogels) uit wat iedereen hier kan zien. Om half zes verzamelen de liefhebbers van Okonomiyaki zich rondom mij en lopen we naar een acht hoog gebouw met allemaal eethuisjes die dit overheerlijke gerecht verkopen. We schuiven aan een bakplaat en laten het gebeuren, en zo kan het zijn dat er 12 gerechten voor onze neus worden gemaakt.
Er wordt deeg op de bakplaat gedaan waar een dun pannenkoekjes van wordt gebakken erop gaat kool, taugé, vispoeder, saus, gebakken ei, gebakken noodles nog meer saus en weer een dun pannenkoekje. Zo lekker dat ik vorige keer het meel en de saus gekocht heb en het af en toe zelf maak. Maar dat is natuurlijk nooit zo lekker.
Tegen acht uur stappen we in de bus en rijden we terug naar Kurashike waar we tegen 10 uur aankomen, oude dag.
6-5
We verlaten Kurashiki en rijden via Himeiji(het witte reiger kasteel) naar Osaka.
Terwijl de groep het kasteel in gaat verken ik de buurt. Er is een markt ter ere van de kersenbloesem en in het park is het behoorlijk druk. De Sakura is hier prachtig. Ik loop naar een winkel om mijn lunch te kopen en wil me bij de Japanners voegen die onder de bomen picknicken maar ik vind het te koud. Zoek een overdekte zitplaats en bedenk me dat ik al vier dagen achter lig met mijn blog. Dus na de lunch begin ik te tikken.