Aankomst.

A day at the office:
2/9
Nadat ik eregister nicht Jellie naar het station gebracht heb voor haar half jaar werken op de cruiseboot ben ik nu aan de beurt.
Gisteravond nog tot half acht gewerkt voor het schoonmaakbedrijf.
Daarna pilaf eten en nog een mochito bij de buren gehaald waardoor het wel een heel kort nachtje was. Om 05:00 uur ging de wekker. Douchen, Bowie uitlaten en eten. De laatste dingen nog in de koffer pakken en op naar het treinstation.
06:36 uur zit ik in de trein naar Zwolle en voor dit vroege tijdstip zitten er toch redelijk veel mensen in de trein. Erwin rijdt door naar Franeker om te werken.
Onderanderen een aantal jongens met kruisbogen. Maar dan wel hele moderne. Is dit een terroristische aanlag? Moet ik dit melden aan de conducteur? In Heerenveen stappen ze uit. Had graag eens mee gegaan om te kijken hoe dat gaat maar dan haal ik mijn vliegtuig niet.
In Zwolle moet ik overstappen. Het is prachtig nu de zon op komt en boven de sloten en meren nog ochtend hei hangt. Zo hebben de bomen geen stam en de dieren geen poten en lijkt het net of ze zweven. De hazen horen de trein aankomen en gaan er vandoor. Bij de Oostvaardersplassen slapen de dieren nog, ik zie maar drie herten.
Aangekomen op Schiphol op zoek naar een boekwinkel. De Ako verkoopt niet wat ik zoek. Dan maar mijn bagage inchecken. Half uur wachten en ja daar begint het grond personeel. Ik begrijp niet waarom je drie uur te voren op Schiphol moet zijn als je nog niet in kunt checken. Meteen maar door de douane waar het erg rustig is.
Ook deze boekwinkel heeft niet de Lonely Planet Peru. Een heleboel LP's maar niet de goede. Die moet ik dus als ik weer thuis ben gaan kopen in de stad.
En waarom heb ik die dan nodig....nou ik ga volgend jaar maart/april drie weken naar Peru op vakantie met Britta en Sarah haar dochter.
Ik dacht een LP hier te kopen en dan de komende 11 uur even wat ideeën op te doen maar helaas.
Ik ben maar naar de gate gelopen, C12. Vliegtuig is er nog niet.
Straks even de steunkousen aan en een laatste plas en dan kan ik er tegen aan. Op naar Helsinki, Finland. Vol vliegtuig maar prettige vlucht, 15 C aan het gangpad.
In Helsinki maar vijf kwartier om over te stappen, hoop dat de bagage goed gaat en ik morgen ochtend mijn koffer op Fukuoka heb.
Op internet had ik een gangpad voor de negen en half uur vlucht geregeld maar schijnbaar komt de vliegtuig planning niet overeen met de werkelijkheid. 31 G is toch echt niet aan het gangpad. Maar zodra we in de lucht hangen mag ik een ander plekje uitzoeken. Ik verlaat de aardige dame uit Londen en loop naar achteren waar ik op rij 51 4 stoelen ter beschikking heb. Helaas kunnen de armleuningen niet helemaal omhoog maar ik kan me er net tussen persen. Na een prima vegetarische maaltijd en een film, Gifted, ga ik plat en slaap een uurtje of vijf.
Halverwege word ik wel gewekt door het gebrul van een baby maar slaap snel weer verder. Leve de oordoppen en het oogmasker. En opeens is het
3/9
We komen een half uur op schema aan, de douane doet niet moeilijk en mijn koffer kwam net aan op de band toen ik kwam aanlopen.
Even met de shuttlebus naar het nationaal vliegveld om daar de metro te pakken.
Bij het hotel aangekomen kan ik nog niet inchecken maar nadat ik vanalles uit de rugzak de koffer in heb gedaan kan ik wel de koffer afgeven. Om 13:00 uur kan ik inchecken.
En wat te doen in een plaats waar je al zo vaak bent geweest? Nou ik heb alvast de route gelopen die ik de eerste dag altijd met de groep doe. Even kijken bij de toerist informatie of er ook leuke dingen georganiseerd worden deze dagen en shoppen bij de Daiso.
Eerst naar de Boeddhistische tempel Tojo en daar heb ik een kaarsje en drie wierook stokjes voor pa, ome Theo, ome Oeke en neef Robert geofferd.
Daarna door naar de oudste Zen tempel van Japan de Shofukiji. Ik ben de enige toerist op het terrein en op de trappen van een school eet ik mijn lunch op. Er is een tuinman de bladeren aan het verwijderen met een bladerenblazer, dat helpt niet veel als je ze niet opveegt dan komen ze met de eerste de beste windvlaag net zo hard weer aanwaaien op het pad. In deze serene rust overdenk ik even het afgelopen jaar.
Wat een trieste gebeurtenissen op een rij. Ik weet je hebt het eeuwig leven niet maar toch, alles zo snel achter elkaar hoeft toch ook niet.
Op naar de Kushidaji een Shinto schrijn waar ik de eerste blanke toeristen zie. Er lopen daarnaast nog heel veel Chinezen en Koreanen rond.
Het is weer gezellig druk. Deze reis helaas geen festival in Fukuoka maar je kunt niet altijd mazzel hebben.
In het architectonisch ACROS gebouw het ik wel mazzel. Een aantal kraampjes met verkoop van hand gemaakte dingen. Waaronder een mevrouw in prachtige kimono die zelf poppen maakt. Oh wat had ik er graag één gekocht maar €350 is wel wat van het goede.
Boven op de eerste verdieping is de expositie ruimte ook weer ingericht en er hangen prachtige schilderijen. Van de schilder krijg ik een folder maar helaas geheel in het Japans dus niet te lezen. Maar ik kan er wel met mijn groep naar toe!
In de supermarkt haal ik even brood en jam voor de komende dagen.
Daarna loop ik naar het zuiden, vorige reis een 2e hands winkel ontdekt maar helaas is hij vandaag dicht. De Sumiyoshiji, een Shinto schrijn, heeft een ceremonie. Ik denk dat er iemand overleden is.
En zo beland ik rond 12:00 uur weer bij het Hakata station waar ik nog een half uur doorbreng in een Daiso, een ¥100 winkel.
Om 12:40 uur ben ik weer in het hotel en krijg ik mijn sleutel al.
Slapen tot half vijf, douchen en lekker naar de Kaiten Sushi!
Na de overheerlijke maaltijd ga ik een Taito Station, nog nooit geweest dus het moet er maar eens van komen. Wat een herrie in zo'n zaak vol met spellen. Het munten schuiven vind ik het leukst. Er zitten een aantal jongens achter twee apparaten die aardig wat munten binnen halen. Maar wat doe je er mee als je het niet weer in kunt leveren? Het blijft een mysterie. Op de kamer nog voorbereiden voor morgen en dan heerlijk slapen.
Vandaag komen Lianne en Ilse Peringa ook terug naar huis na een avontuur in Thailand en Vietnam van zeven weken.