Ica.

Peru 2

Maandag 2 april
Ik wordt om 04:15 uur wakker omdat ik naar de wc moet. Daarna kan ik niet meer slapen en rond 06:20 uur stap ik uit bed. In de kamer ga ik zitten en kijk het nieuws. In Nederland mag het 2e paasdag zijn daar doen ze hier niet aan en de winkels onders ons gaan langzaam weer open.
Luut haalt later verse broodjes en ik kook de eieren. We maken thee en koffie en zitten even later lekker te genieten van ons ontbijt.
Met Britt ga ik nog even naar het postkantoor voor postzegels en we lopen nog een winkel in om een schriftje te kopen. Ze wil een dagboekje bijhouden.
Tegen 10:00 uur regelt Sarah een Uber taxi die ons voor een schijntje naar het busstation brengt. Beetje te weinig ruimte voor de bagage maar die kan ook op schoot. We hebben de chauffeur niet een juist adres opgegeven en worden eigenlijk een beetje verkeerd uitgezet. Even de sokken er in en na een 20minuten lopen zijn we waar we moeten zijn. Cruz del sur. De koffers worden net als in het vliegtuig ingecheckt en gewogen. We hebben plaatsen 3,4,7 en 8. Ziet er heel luxe uit met tv scherm voor elk en we krijgen onderweg een snack.helaas kunnen we via het voorraad niet naar buiten kijken omdat dat afgeschermd is met een want en deur. Maar genoeg zicht door het zij raam. Na Lima wordt het al gauw heel droog en zien we de zee. Hoe verse we rijden hoe armoediger het wordt en op een gegeven moment zien we alleen nog kleine hutjes van palmbladeren. Je zal er maar in wonen. Ook zien we heel veel grote kippenboerderijen en ook kleine peuterboertjes.
De duinen worden steeds hoger en als we uiteindelijk na dik vier uur bussen aankomen in Ica snap je waarom er hier gesandboard wordt. Dit is overigens zoiets als surfen vanaf de duinen met een board. Sarah wil dit graag doen vandaar dat we ons nu bevinden in de gewelddadigste stad van het land.
De bus was fantastisch. Een VIP bus met een heerlijke stoel die ook op ligstand kon, een snack halverwege de reis met een icacola drankje. Mier zoet maar wel lekker. In de stoel voor je net als in het vliegtuig een tv scherm met films. Ik heb heerlijk uit het raam gekeken de hele reis. Je had veel meer ruimte dan in het vliegtuig. Op het busstation boeken we eerst de bus naar Arequipa voor over twee dagen, nu we er toch zijn en laten ons door een taxi naar een buitenwijk brengen. Hotel Boutique La Angostura. Je komt er niet zomaar want het wijkje is beveiligd.
Leuk, schoon hotel met een 20 kamers, restaurant en zwembad. Wij nemen onze intrek in kamers 8 en 9, met het zwembad voor onze neus. En daar liggen we de rest van de tijd in totdat we gaan dineren. Britt had gelezen dat de kok heel goed was. Helaas was er maar één vegetarische schotel, spaghetti. Maar wel erg lekker en met verse groenten. Vers sapje erbij en klaar. Uiteindelijk zitten we tot 21:30 uur in het restaurant. Helaas geen internet meer dus morgen de buggy en sandboard trip boeken.
Dinsdag 3 april.
Half acht wakker, zere keel van de airco. We hebben een regen douche en dat is toch zo heerlijk op de vroege morgen.
Het ontbijt is een buffet met broodjes, koffie, thee, chocolademelk, melk, kaas, jam, eieren, olijven, passievrucht, ananas yoghurt, avocado, appel, banaan en cornflakes. Heerlijk gegeten. Appeltje mee voor tussen de middag.
Daarna zijn we bij het zwembad gaan liggen. Af en toe er in plonsen omdat het te heet word, 30 graden. Ik ben vooral aan het plannen. Heb de bus naar Arequipa geboekt en de hotelkamers in NASCA. Met Erwin de FaceTimed.
Britt en ik liggen in de schaduw op ligbedden wat heerlijk is maar in de namiddag blijkt dat ik toch verbrand ben. Rond drie uur is het te heet en gaan we op bed in de airco liggen lezen.
Om vier uur worden we opgehaald door José, de taxi chauffeur van gister. Hij brengt ons naar Huacachina waar we de duinen gaan bezoeken.
Met 10 personen stappen we in een buggy, riemen om en er volgt een geweldige rit door de hele hoge duinen. Lachen, gieren en brullen. We rijden toppen op om er aan de andere kant heel stijl weer af te rijden. Lekker hard, heel gaaf.
Als de chauffeur op een hoge duin stilstaat pakken we een board en lopen naar de richel van de duin. Daar staat iemand met wax en smeert dat op de onderkant. Er wordt uitgelegd hoe je op het board moet gaan liggen en dan wordt je het duin afgeduwd. We doen eerst een kleine makkelijke helling.
Dat was al een hele belevenis. Daarna in de rij voor een grotere helling. Dat ziet er van boven toch wel hoog uit. Ik ga liggen op het board en suis naar beneden.
Nou ik heb mijn nieuwe sport gevonden. Niets curling we gaan boarden. Genoeg zand in Nederland.
Als we beneden zijn stappen we in de buggy en rijden naar een duin die nog hoger is. Pfff dat is wel erg hoog, maar niet zeuren op de plank en naar beneden. Geweldig!!!!
Als iedereen beneden is, we hebben alle vier geboard, lopen we naar de buggy voor een laatste stop. Wij zitten nu achterin en schudden alle kanten op, we gieren het uit van het lachen maar hebben waarschijnlijk morgen wel nek en rug klachten. De laatste stop is de zonsondergang. We stoppen 10minuten en zien de lucht achter de duinen rood kleuren, fantastisch. Door de vele bewolking is het niet heel mooi maar mooi genoeg. Daarna scheuren we nog wat duinen over en stoppen vlak bij de oase nog om meer zonsondergang te zien. Daarna worden we naar de taxi gebracht.
Onderweg naar het hotel is de zonsondergang nog mooier en kleurt de hele luncht alle kleuren rood.
In de hotel kamer spoelen we het zand van het lichaam en gaan we heerlijk eten. Fantastische kok maar weinig vegetarisch. Het werd een cesar salade.
Wel erg lekker.
Op bed nog geprobeerd om deze blog te vullen maar ik viel met de iPad op schoot in slaap. Oude mooie dag.
Dinsdag 3 april.
Verplaats dag. Al vroeg wakker en tussen het zand op de vloer in de douche een douche genomen. Ontbijten kunnen we rustig aan daar we pas om 11:00 uur opgehaald worden door José de taxichauffeur. Vandaag ananassap bij het ontbijt, goed voor de stoelgang.
José is niet op komen dagen en neemt de mobiel niet op. Dan nog maar een andere taxi bestellen. Gelukkig is die er snel en brengt hij ons naar het busstation. Daar gaat het ook weer op zijn elf en dertigste en uiteindelijk vertrekken we rond 12:30 uur. Lalala.
In de bus zitten we op de bovenste verdiepen voor het voorraam en hebben uitzicht op een troosteloze woestijn. Het land is wel verdeeld want we zien hekken maar wat ze met het land doen is een groot vraagteken. Af en toe zien we een kippenboerderij maar verder helemaal niets, nada, nakkus.
Het is een tweebaans weg waar we over rijden en aan de kapelletjes langs de weg te zien gevaarlijk. Na anderhalf uur rijden we de bergen in. Wat een gave route. In het dal is het wel heel groen. De vrachtwagens voor ons gaan met 18 km per uur omhoog. We passeren wat dorpjes waar het wel groen is omdat er een rivier door stroomt. Rond een uur of drie bereiken we Nasca.
Wij gaan als enige de bus uit en dan rijdt deze door naar Arequipa.
Buiten het busstation zou Julio van het hostel ons opwachten maar helaas. Maar als ik de naar laat vallen tussen een aantal taxichauffeurs reageerde er één en mogen we met hem mee. Het is Julio niet. Wel wordt de rit btalld door hem.
In Hostel Latino checken we in en daar blijkt dat we geen airco hebben, welkom in de wereld van de hostel. De WiFi is ook niet denderend. Het is wel enorm schoon en Sarah en ik hebben een grote kamer met oubollige meubels.
Twee ramen die uitkijken op het piep kleine zwembadje en de huizen van de buren, erg armoedig.
Na een douche besluiten we een restaurant op te zoeken voor een verlaten lunch wat een diner wordt. Het blijkt een goede keuken te zijn in La Casa Rustica, net een half jaar open.
We gaan allemaal voor pasta en een salade. Vers drankje erbij en we genieten.
Van collega Danny had ik het telefoonnummer van José, een gids gekregen, en ik app hem voor een excursie voor morgen. Hij belt me terug en komt naar het restaurant. Hier legt hij uit wat hij te bieden heeft en wat het kost. We boeken hem en spreken morgen af voor 10:00 uur.
Ik had gelezen dat je in een duur hotel in een bijgebouw naar een planetarium kunt gaan waar je uitleg krijgt over de Nasca lijnen. Daar wilde ik wel naartoe, de rest ook dus in ganzenpas op naar het hotel. Daar aangekomen bleek dat de Engelse versie om half acht begon i.p.v. zeven uur. Dus wachten, gelukkig staan er wat souvenirs kraampjes tegenover het hotel waar we even gekeken hebben en daarna de winkeltjes in.
Om 19:15 uur zijn we weer in het hotel en mogen we een kaartje kopen. Wachten in een mooie kamer waar een mini plattegrond van de Nasca lijnen in zand ligt. Ziet er mooi uit.
Rond half acht worden we opgehaald door een aardige man die de sterren bewonderd. We lopen mee naar het planetarium en krijgen eerst buiten uitleg over de sterren die we zien. Daarna mogen we plaats nemen in het ronde gebouw en begint de voorstelling. In goed Engels krijgen we uitleg over de Nasca lijnen en het zonnestelsel. Ook verteld hij over Maria Reiche een dame die haar leven bestede aan het bestuderen van de lijnen. Helaas is ze niet meer maar wel haar verblijf in het hotel.
Was zeer interessant en nadien lopen we rustig naar het hostel terug.
Nog wat kletsen en vroeg op bed, oude dag.