Nasca.

Donderdag 5 april
Om half één ‘s nachts wordt ik wakker, moet plassen.
Tjeetje wat een herrie, er is ergens een feest of zo en we dreunen bijna ons bed uit. Als het nu leuke muziek was....
Na een half uur kleed ik me aan en loop naar de lobby. De muziek komt minstens een blok verder vandaan terwijl ik dacht dat het hier in het hostel was.
Ga weer op bed maar slaap slecht, Sarah is slim en heeft haar oordoppen ingedaan. Kan ik zo gauw niet vinden. Ergens rond zeven uur wordt ik wakker en is de muziek nog steeds bezig. Ik stap uit bed. Lekker douchen en de dag kan beginnen. Rond half negen zitten we aan het ontbijt. Broodjes, ei, jam, koffie en thee een echt ontbijt voor een hostel. Er zijn twee Chihuahua puppy’s van drie maanden, zo lief en klein.
Rond 10:00 uur staat José voor de deur. Een prachtige 4WD die nog niet erg oud kan zijn. Nadat we ingestapt zijn rijden we de stad uit naar Chauchilla. Onderweg zien we zeewier verwerking bedrijven, nooit geweten dat men hier kweekt voor export naar Japan en China. Chauchilla is een begraafplaats waar we mummies kunnen zien. Men is al 20 jaar niet meer aan het opgraven omdat er geen geld meer is. We zien een aantal tomben die blootgelegd zijn en waar de mummies in zitten. Ja ze zitten met de knieën omhoog en de armen daarom heen. Alles is goed bewaard gebleven al zijn ze 2000 jaar oud. Zelfs de haren(rasta), kleding en potten. We lopen alle tomben langs en vinden het prachtig. Op een aantal toeristen na zijn we helemaal alleen. José verteld veel en interessant.
Gelukkig is er bij de ingang een toilet, beetje te veel ananassap gedronken en dat werkt zeer laxerend.
Terug naar Nasca voor de lunch. Maar eerst nog naar een pottenbakker die ook de scherven gevonden in de omgeving aan elkaar maakt. Hij laat het proces zien en natuurlijk belanden we in een verkoop kamer.
Daarna stoppen we nog bij wevers. Weer prachtige uitleg maar ze maakt en verkoopt ook juwelen. Deze zijn erg mooi en Britt schaft een ketting met hanger aan. De Inca kalender met een spiraal erin voor het lange leven.
Dit alles gemaakt van zilver ingelegd met prachtige stenen.
Op naar La Casa Rustica voor de lunch. Dit keer een tosti met limoen sap.
Om half drie rijdt José weer voor en rijden we door een bloedheet stuk woestijn naar Cahuachi. Een plek waar pyramide tempels zijn gebouwd. Men is nog opgravingen aan het doen onder leiding van een Italiaanse archeoloog. Er is nog maar 7% van de sites blootgelegd. Nog veel te doen dus. Ziet er nu al prachtig uit.
Rond vijf uur zijn we terug bij het hostel en nemen we afscheid van José.
Douchen en op naar het restaurant voor een welverdiende hap eten.
Kijken of het vannacht rustiger is.
Vrijdag 6 april.
Vroeg wrakker maar gelukkig geen muziek vannacht. Wel met oordoppen in geslapen voor de zekerheid. Lekker warme douche en gepakt. Niet ontbijten en drinken is gezegd dus ik neem alleen een slokje water om mijn reispilletje in te nemen.
Rond negen uur worden we opgehaald en via andere hostels en hotels gaan we naar het vliegveld. Daar worden we gewogen en moeten we 30 sol vliegveld belasting betalen.
Dan lopen we met totaal vijf passagiers naar het vliegtuigje. Elk aan een raampje. Twee piloten en vliegen maar. Ik voel me ondanks het reispilletje al snel misselijk worden en vraag na 10 minuten een zakje. Ik moet overgeven maar heb niets om over te geven. De hele vlucht spuug ik maar dat kan de pret niet drukken. In één woord FANTASTISCH. In een dik half uur zien we 12 figuren in de zandbak. Van aap tot mannetje en papegaai. Wat een prestatie van de Nasca bevolking. Terug in het hotel krijgen we zelfs nog een verlaat ontbijt in de tuin. Wat een verwennerij. Het personeel van het hostel is erg aardig.
Nu hangen we wat rond op een zitje in de tuin. Lekker overdekt.
Als ik wat opgeknapt ben wil ik naar het museum.
Uiteindelijk lopen Britt en ik pas tegen vier uur naar het Dicláctico Antonini. Het is een privé museum van de archeoloog Antonini. Het gaat vooral over de vondsten uit Cahuachi, waar wij dus zijn geweest. Het is een beetje vergane glorie maar ontzettend interessant. Helaas lag het goud wat een half jaar geleden bij de piramiden gevonden is niet in een vitrine. Dat is nog in Italië.
De Italianen stoppen hier al jaren geld in en de gevonden voorwerpen worden dan eerst in Italië tentoongesteld en dan gaan ze weer terug.
Daarna in ons favoriete restaurant eten en via het centrale plein weer terug naar het hotel. We lopen naar het busstation en wachten daar totdat om 22:18 uur de bus vertrekt. Echt niets gaat hier op tijd.
We hebben 2x2 plaatsen achter elkaar maar er zijn veel stoelen vrij dus midden in de nacht duik ik in twee vrije stoelen en kan even lang uit. Ik heb eigenlijk de hele reis geslapen. Gelukkig.
Rond 08:15 uur komen we aan op het busstation van Arequipa. Rondom hoge bergen met sneeuw.
De Misti vulkaan is 5228 meter hoog en die gaan we niet beklimmen. Met een taxi gaan we naar het hotel die in een oud straatje zit waar de taxi niet mag komen.
Het hotel ligt verscholen achter een dubbele deur en we moeten aanbellen. Een vriendelijke dame opent de deur en tot mijn grote verbazing kunnen we al in de kamers. Even wat formulieren invullen, kopie paspoort en met de sleutel in de hand gaan we naar de kamers. We kunnen zelfs nog ontbijten als we willen. Wat een feest meteen naar boven en aanvallen.
Ze hebben heerlijke broodjes die alleen hier gemaakt worden en verse sap zoals overal in Peru. Na het heerlijke ontbijt ga ik douchen. Daarna gaan we even chillen en de stad in. Het ziet er prachtig uit met allemaal kinderkopjes. Gelukkig zijn de trottoirs van tegels gemaakt. De stoepen zijn wel hoog en ik moet steeds goed kijken of ik mijn voeten wel goed neerzet. Moet niet weer struikelen zoals in Armenië en Dubai.
Dan ben ik zo aan het kijken waar ik naar toe loop dat ik niet naar beneden kijk en ik plat voorover op de weg terecht kom. Dit heeft me al één meniscus gekost.
We lopen naar het San Catalina Klooster en gaan het zelf ontdekken en niet met een gids. Drie uur, een sapje en twee gebakjes(samen) later komen we weer buiten. Wat een prachtig gebouw en mooi ingericht voor de nonnen.
We lopen door naar een reisbureautje waar een Nederlander werkt. We zagen hem vandaag toen we aankwamen met de bus.
We willen weten wat een Tour naar de Colca Canyon kost zodat we vergelijking materiaal hebben. Klets klets. Daarna terug naar het hotel waar Britt even slaapt. Luutzen koffie drink en wij prijzen gaan vergelijken als we het zelf gaan doen. Conclusie Tour boeken. Onder het eten doen we dat dan ook en dan gaan we morgen betalen. We belanden overigens bij een piep klein restaurantje waar we voor een habbekrats Mexicaans eten. Drankjes, nacho’s vooraf, hoofdgerecht en een salade voor €25 totaal. En we zaten nog goed vol ook.
Oude dag.
Ik heb overigens problemen met foto’s downloaden. En Sarah en ik hebben in het volgende dorp ziplinen ontdekt dus misschien hangen we overmorgen wel boven de canyon.