Fuji.
Door: Anne-Marie.
Blijf op de hoogte en volg Anne-Marie
06 Mei 2018 | Japan, Hakone
Voor de tweede keer deze week stap ik in het vliegtuig. Het is niet mijn hobby maar als je ergens wilt komen moet het nu eenmaal.
Dik keer ga ik voor zes weken naar Japan om te werken voor een nieuwe baas, NRV. Twee groepen achter elkaar. En een nieuwe route, heerlijk.
Het is nu 09:00 uur en nog een klein kwartier en dan vertrekken we. Een unicum er wordt niet aan het spoor gewerkt dit weekend dus ik kan zo rechtstreeks naar Schiphol waar ik mijn collega Fons tref.
Wat een heerlijke treinreis weer. Prachtig alle groene weilanden, de vogels en de dieren bij Almere. Nederland is ook mooi.
Na 2:09 uur kom ik ongeschonden aan op Schiphol. Het is behoorlijk druk zo in de vakantie periode. Lange rijen om in te checken en ook bij de controle en douane. Ik ben blij dat ik op tijd ben. Na een dik uur zit ik bij te komen bij de gate. Nu wachten op mijn collega.
Gezellig Fons is er. Nog even wachten en dan inchecken. Ik zit op stoel 40c aan het gangpad. Naast me twee Japanners die geen woord Engels spreken dus ik vertaal maar voor de stewardess.
Na het eten, wat best lekker was, en twee films ben ik in slaap gevallen tot 2 uur voor de landing. Ik heb I, Tonya en en Differrent Flower gezien. Lekker de nieuwste film. En na een niet zo smakelijk ontbijt zit ik nu achter Ferdinand. Een tekenfilm in 3D over een stier.
Na 10:15 uur vliegen landen we veilig op Narita. Op naar het hotel. Bagage brengen en dan op naar het agentschap.
Het hotel daar ben ik niet aan toe gekomen. Het ligt zo ver uit het stad entrum dat ik het qua tijd niet redde. Dus na twee en half uur met openbaar vervoer reizen stond ik met met hele hebben en houden voor de deur van het agentschap. Het was half 1 en alhoewel met afspraak om 13:00 uur was kwam die pas om 13:30 uur samen met Fons. Gelukkig kwam de baas die me eerder naar binnen heeft gelaten. Het was heel gezellig met Yokiku maar ik ben na 4 uur praten niet veel wijzer geworden en de simkaart past niet in mijn telefoon.
Dat wordt nog wat onderweg en ik ben geheel op WiFi afhankelijk. En dat is niet overal.
Dan maar naar het hotel. Prachtig hotel maar maar met één treinspoor bereikbaar wat betekent veel omreizen. Uiteindelijk zat ik om 19:00 uur op mijn bed van kamer 202.
Nog drie kwartier met collega Bert gesproken en de reis voorbereid.
Tegen 23:30 uur gaan slapen morgen gaat de wekker om 06:00 uur om de groep op te halen van Narita AirPort.
Het leven van een reisbegeleidster is vroeg op staan en laat op bed.
Maar we hebben Erwin in.
Oude dag.
Maandag 30 april
Was voor de wekker wakker en lees op de app dat Erwin zijn arm in het gips heeft. Dus even geen postbode Siemen????
Zonder ontbijt vertrek ik rond half zeven naar Narita waar ik pas om 08:11 uur aankom. Alles toegang tot de trein en monorail lukt met de ovpas behalve de Narita Express. Ik kom nergens een poortje tegen waar ik kan in of uit checken.
Ook geen kaartjes machine dus hup dan maar zo de trein in. Al gauw staat de conducteur naast me. Geen kaartje geen probleem reken nu maar met me af en geen boete. Zo daar kan Nederland nog iets van leren.
Op Narita zie ik dat het vliegtuig een dik half uur eerder is aangekomen. Snel snel naar de wc en naar de gate rennen.
Één voor één komt de groep aanlopen. Als iedereen er is lopen we naar de busstop en een aardige meneer belt met de chauffeur zodat hij ons op komt halen. Een klein uur later stappen we voor het hotel uit. Het is 11 uur en we kunnen pas om 14 uur inchecken. De koffers zetten we in de lobby en ik loop met de groep naar het winkelcentrum naast het hotel. Het hotel zit op de 16e verdieping. Daar laat ik zien waar men kan pinnen en mag de groep door een supermarkt lopen. Even kijken wat er in Japan allemaal te koop is.
Daarna geef ik tijd om te lunchen in één van de restaurantjes.
Ik koop een broodje en ga op het plein zitten kijken hoe kinderen zich voor bereiden op een optreden.
Tegen 14 uur gaan we weer naar het hotel om in te checken. De groep wil even bijkomen en we spreken om 17 uur af in de lobby zodat we naar Odaiba kunnen gaan met de trein. Odaiba is een kunstmatig aangelegd eiland in de baai van Tokyo waar het allemaal een beetje futuristisch is. Het enorme gebouw van Fuji staat hier, dit is een gebouw met gaten erin, echt Feng Shui.
We hebben een welkoms diner in het piraten restaurant. Gezellige bediening die verkleed zijn als piraten. We krijgen allemaal schotels op tafel en daar mogen we gezamenlijk uit eten.
Oude vermoeiende dag.
Dinsdag 1 mei
Vandaag werden we door een assistent opgehaald zodat zij ons naar een plek in de stad konbrengen om te fietsen met een gids. Neemt ze de verkeerde trein en komen we dunste laat aan. Vergissen is menselijk. We worden in kleine groepjes verdeeld en gaan met de gidsen op pad.
Prachtige fietstocht met her en der uitleg door de gids en mij. Tokyo Station, Akihabara de mangawijk, Asakusa met de Sensoji en terug langs de Sumida rivier.
Veel toelaat komen we weer terug bij de startkaart de restant de groep al drie kwartier staat te wachten.
We lopen naar het Tokyo Station waar we de JRpassen moeten activeren. Als we dit niet persoonlijk doen kunnen we de treinkaartjes voor onder weg niet boeken.
Helaas is dit een zeer omslachtige en langdurig proces.
Maar uiteindelijk gelukt en ook de eerste reis dag plaatsen gereserveerd.
Normaal kun je voor de hele reis alle treinkaartjes reserveren maar omdat het Golden Week, vakantie voor de Japanners, is mag ik maar één traject doen per boekings kantoor. Ik was dus nog wel even bezig.
Daarna zijn we naar de Asakusa wijk gegaan. En na een bezoek aan de Sensoji tempel en het gebouw van de tourist information heb ik de terug weg uitgelegd en is iedereen er zelf op uit gegaan.
Ik heb weer een aantal treinkaartjes geboekt en was pas zeer laat weer terug in het hotel.
Woensdag 3 mei
Het is een vrije dag maar ik bied aan om een dagje gids te zijn.
We starten met de Tsukiji vis markt. Altijd een leuk uitje tussen al de vele soorten zee dieren. Dit keer zien we ook walvis wat eigenlijk verbodens maar Japan vangt ze onder de noemen ‘voor wetenschap onderzoek’. En al ze dan toch al dood zijn kun je het vlees net zo goed opeten.
Door naar het stadhuis waar we naar de 46e verdieping gaan. Helaas geen uitzicht ivm smog dus geen Fuji maar wel goed uitzicht over de enorme stad.
We reizen per metro door naar Harajuku waar ik de gasten eerst vrij geef om te lunchen. Daarna lopen we door het hipste straatje van de stad en een stukje over de duurste straat van de stad. Het is heeldruk en je kunt bijna over de hoofden heen lopen. Toch lukt het ons om samen te blijven.
Bij dit punt verlaten de eerste gasten de groep en gaan er zelf op uit.
Met de rest pak ik de metro naar het drukste kruispunt van de wereld. Hier komen draaglijks zo’n 2 miljoen mensen langs. Ook vinden we hier het standbeeld van Hachiko de hond van de gelijknamige film.
Ik neem afscheid van de groep en ga de rest van de treinkaartjes regelen.
Na weer een avond geen avondeten in een fatsoenlijk restaurant lig ik pas tegen 11 uur op bed. Moe maar voldaan.
Donderdag 4 mei.
Vroeg opgestaan omdat we een gereserveerde trein moeten halen naar Nikko.
Gedoe omdat we eerst dwarsdoor de stad moeten naar het juiste station. En met een groep van 21 is dat wat lastig. Maar gelukkig is het gelukt en zitten we op 09:00 uur in de goede trein.
Aangekomen in Nikko blijken de bussen die je naar de bezienswaardigheden brengen vast te staan in de file. Dus werd het lopen voor de groep. 3 km heen en terug om de bagage op te halen vanaf het station en weer naar de bus. Het is vandaag Greendag, een nationale vrije dag en dat is te merken.
Ik ben met een gast naar een ziekenhuis in de buurt geweest omdat ze zich niet lekker voelde. Conclusie oververmoeid.
Rond zes uur met een privé bus naar Utsomiya gereden waar we in een prachtig hotel terecht kwamen.
Normaal gesproken blijf je in Nikko logeren maar ivm de vakantie week van de Japanners was er geen plaats meer. Kortom een niet goed verlopen dag en morgen komt er nog één.
Vrijdag 5 mei.
Na een heerlijk ontbijt buffet gaan we met bagage voor twee dagen met de stadsbus naar het station. Hier nemen we de Shinkansen naar Tokyo. Lekker relaxt. In Tokyo hebben twee uur lunch pauze en ik laat de groep het Internationaal Forum gebouw zien. Daarna heeft iedereen tijd om te lunchen. Ik koop een pistolet met olijf smaak, heerlijk.
We gaan lekker op bankjes in de zon zitten en genieten.
Door met de Shinkansen naar Odawara alwaar we een boemeltreintje pakken naar Hakone. Hier stappen we een loopbus(rijdt een rondje) in en rijden een hele mooie route naar het Ashi meer.
We stappen op een piraten boot en varen in 25 minuten over het meer, het waait enorm. Tot zo ver geen opstoppingen gehad en we hebben erg geluk dat het helder is en we Fujisan in al haar glorie kunnen zien.
Ik vind het nog steeds een wonder dat ik 25 jaar geleden deze reus van 3779 meter beklommen heb. Er ligt een aardige ijskap rondom de krater dus het is een koude winter geweest. Met de kabelbaan gaan we om hoog en hebben een prachtig zicht op de vulkaan, helaas staat de zon verkeerd en kunnen we geen heldere foto’s nemen.
Op het hoogste punt van de kabelbaan ervaren we weer even een vakantie periode in Japan, het is mega druk en er staan hele lange rijen voor de kabelbaan terug. Na dat we de zwavelvelden hebben bekeken zijn we ook maar in de rij gaan staan. Toch ook op de terug weg weer prachtige beelden van Fujisan.
Beneden stond meteen onze bus klaar en drie minuten later stoppen we voor het hotel.
Nog een klein stukje lopen en daar zijn we. In de tuin staan prachtige azalea’s in bloei en voor we inchecken gaan we eerst daar een groeps foto maken. De zon gaat net onder.
Het diner wordt om 19:30 uur geserveerd en ik gebruik de tijd om uit te zoeken hoe laat de bus morgen gaat en de weg naar het dak te zoeken.
Daar heb ik een prachtig uitzicht over de Fuji en ik haal de camera man die mee is op deze reis op. Hij is mee om een filmpje voor internet te maken voor NRV.
Daar is hij erg blij mee en we maken mooie foto’s.
Ik weet waar ik morgenochtend ben.
In het restaurant zitten we laag op stoeltjes, de tafel is prachtig gedekt.
En op één gast na is iedereen in een yukata(ochtend kimono) gehuld.
Het eten kan beginnen.
Gerookte zalm, kreeft, miso soep, rijst te veel om op te noemen. Uiteindelijk zijn het zeven gerechten. Het toetje bestaat uit jelly in koffie smaak.
Zo wij kunnen er even tegen.
Na het eten ga ik nog met een aantal vrouwelijke gasten naar de onsen een bad met water direct uit de vulkaan. Even weken.
Bel nog voor het slapen gaan met Fons mijn collega en duik om 23:00 uur mijn bed in.
Wat een heerlijke dag zonder te veel problemen.
-
06 Mei 2018 - 12:35
Domy:
Hallo Annemarie,
Even een reactie uit het al enkele dagen zonovergoten Fryslân.
Gisteren met logees uit Heerlen een wandeling door een even zonnig Ljouwert gemaakt; befrijdings-festifal (aangestoken door Mark Rutte, de kleinste logees waren verrukt toen ze hem zagen). Volle terrarsjes, overal opgetogen volk en veel optredens (ook straat theater). Ter afsluiting gistermiddag heerlijke sushi's gehaald bij TAO; heel gezellig allemaal.
Vanochtend alleen gezeten; Truus is met onze gasten naar Sneek/Snekermeer, Froodje is met familie weg en Moniek heeft gisteren 60 km gezeild met vrienden maar zonder enige wind; ze was daarom fysiek 'kapot' van al dat peddelen (luxe-probleempje dus) en had zich daarom afgemeld voor Zazen.
Dank voor je prachtige en uitgebreid verslag! We moeten toch echt sparen voor weer eens Nippon.
Truus is druk bezig met het opzetten van haar bedrijf en ik probeer de werkdruk bij de baas te begrenzen, maar met ons gaat het persoonlijk prima.
Geniet van je werk in Japan, dan genieten wij mee via je verslagen.
Gassho,
Domy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley