Thuis.
Door: Anne-Marie.
Blijf op de hoogte en volg Anne-Marie
12 November 2018 | Nederland, Marssum
Van half negen tot elf uur in de lobby gezeten om vragen te beantwoorden. Daarna een rondje door de wijk gelopen en gegeten. Om half één met een aantal gasten naar het Kyoto handycraft museum gegaan. Daar is een optreden van 15 minuten van een geisha. Was erg mooi maar wat kort met een waaierdans en een Japans interview. Twee gasten hadden een kaartje gekocht voor de voorste rij stoelen. Niet alleen een vip plaats maar ze mochten ook met haar op de foto.
Via het Kyoto station terug naar het hotel gegaan om te werken. Erwin even gefacetimed.
In de avond had ik een eet afspraak met Mizuho de agent, zij was ook in Kyoto. Ze nam me mee naar een zeer klein familie restaurant waar ze tegen de eigenaar gezegd heeft dat ze voor een bepaald bedrag wil eten. We kregen 6 gangen met kleine gerechten die stuk voor stuk heerlijk waren.
Makreel en schelpdier sashimi met soja, wasabi, aubergine sausje en groente.
Tomaat in oranje sausje en groente
Gerookte Sardientjes en andere vis met groente
Gebakken stukjes zalm met zure groente
Tempura oester met sausje en groente
Rijst met paddestoelen
En ik had er een lekker Saporro biertje bij.
Ik heb niet alleen genoten van het eten maar zeer zeker ook van Mizuho en de gezelligheid van de gastvrouw en gastheer.
Er was ook een familie die een verjaardag aan het vieren was en toen was het eetcafé vol.
Pas laat in het hotel en nog even heerlijk liggen lezen in bed.
Maandag 29 oktober
Met de trein van 09:07 uur gaan we rechtstreeks op onze Narapas naar de oude keizerlijke stad. Op het enorme park na met de oude tempels uit de 8e en latereperiodes een moderne grote stad. We lopen naar de tempel met de grote bronzen Boeddha van 16,4 meter die in het grootste houten gebouw die zonder spijkers gemaakt is staat.
Daarna via het lantaren pad naar het Shinto schrijn. Daar hebben we geluk. Er vind net een traditionele trouwerij plaats en er lopen veel kinderen in prachtige kleding voor het 3,5,7 feest. Na nog een stop bij een Boeddhistische tempel waar het hoofdgebouw net gerenoveerd is en de Boeddha met nieuw bladgoud is beplakt nemen we de trein terug naar Kyoto.
In het station breng ik iedereen naar de hoogste verdieping voor het uitzicht en neem ik de metro terug naar het hotel. Ik ga pakken en voorbereiden.
Dinsdag 30 oktober
Al vroeg uit de veren om naar het metrostation te wandelen. Ik koop daar alvast de metro kaartjes voor later. Iedereen is mooi op tijd beneden in de lobby en na een verhaal van mij gaan we met de metro naar het station. Daar Brenninkmeijer de helft van de groep naar de Shinkansen ingang de andere helft gaat met mij in de bus. Deze vertrekt om half 11.
De bus is niet vol en ik verplaats al snel naar een vrij plekje met twee stoelen.
Niet dat ik Japanse buurman niet leuk vind maar meer ruimte is prettiger.
Na een uur de eerste stop. Even de benen strekken.
Daarna rijden we door een gebied met allemaal waarschuwing borden voor overstekende apen. Het is een en al berg om ons heen en ik geniet.
Bergen en water zijn toch wel mijn ding. En dan zit je in Japan heel goed want dat is er veel.
Na de tweede koffie strop, het is net twee uur geweest, zien we de top van Fuji al. Hij heeft een ijskap op de top en is duidelijk te zien. En we zullen hem 2 uur achter elkaar kunnen zien, wat een geluk. Rond half acht komen we eindelijk aan bij het hotel. Ik geef iedereen de sleutels en spreek voor de volgende dag af.
Dan gaat de telefoon en blijkt een gast haar teen te hebben geblesseerd.
Als ik met de receptie een ziekenhuis wil regelen zijn deze in de omgeving al dicht of is er niet een vertaler. We besluiten tot de volgende dag te wachten.
Woensdag 31 oktober
Als eerste vertel ik de groep dat we de dagen omdraaien en ik met iemand naar het ziekenhuis moet.
We belanden in de wachtkamer van een streek ziekenhuis en kunnen niet geholpen worden omdat er niemand is die kan vertalen. We worden door gestuurd naar een clinic in de buurt van het hotel.
Eureka de gast mag meteen door foto’s maken daarna spalken: de teen is gebroken. Voor de verzekering hebben we papieren nodig van een arts en die krijgen we ook. Binnen drie kwartier staan we weer buiten.
Na een kop thee gaan we terug naar het hotel. Er moet veel geregeld worden.
Uiteindelijk krijgt ze op de originele dag van vertrek een business stoel met SAS via Kopenhagen. Maar in totaal veel sneller dan onze vlucht via HongKong.
Donderdag 1 november
Ik ga met de groep die mee wil een rondje Tokyo doen. Dan zie je de hoogte punten van de stad. We lopen weet zo’n 10 km en zitten veel in de metro.
In het regering gebouw van Tokyo kunnen we zelfs met de mascottes van de Olympische Spelen en de Paralympics op de foto. Ook hangt de Olympische vlag hier.
Na een lange dag eindigen we bij het Tokyo Station. Ik ga met een aantal naar het hotel en de rest gaat nog even door.
En dan is het pakken voor vertrek morgen. Na een erg lange zomer is daar mijn vakantie!
Vrijdag 2 november
Na een ochtend vroeg opstaan om de gast met de gebroken teen oprijd in een taxi te zetten naar het vliegveld wacht ik tot 11:00 uur tot iedereen is uitgecheckt. Daarna wandel ik nog door de buurt en lunch ik ergens.
Om half twee ga ik met 14 gasten naar Narita waar onze vlucht rond half zeven die avond vertrekt.
Zaterdag 3 november
Ach anders was pa vandaag 84 geworden, helaas.....
Na een zeer lange nacht met aardig wat slaap uren maar een migraine komen we aan op Schiphol. Ik neem van iedereen afscheid en krijg her en der nog wat Japanse Yen in mijn hand gedrukt voor het weeshuis in Myanmar.
De schuifdeuren door en daar staat Erwin.
Ik ben nu 4,5 maand thuis op vijf dagen Barcelona na.
Volgende planning is 5 Japan reizen en een Myanmar reis.
Laat 2019 maar komen maar eerst VAKANTIE!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley