Sakura!
Door: Anne-Marie.
Blijf op de hoogte en volg Anne-Marie
09 April 2019 | Japan, Kyoto
Dinsdag 2 april
Heerlijk we gaan ons weer verplaatsen.
Dat zijn toch wel mijn favoriete dagen, lekker het landschap bekijken onderweg.
Vanuit Nagasaki rijden we naar Unzen National Park. Dit is een parkje met vulkanische activiteiten. Borrelend blubber, spuitende geisers en rotte eieren lucht. Fijn op de vroege morgen. Het is er niet druk en er is aardig wat activiteit onder de grond. Veel stoom en leuk voor de foto’s.
Daarna rijden we naar Kuchinotsu, de ferry terminal. Met de 11:30 uur boot varen we naar Oinike. De bus gaat mee op de roll On roll of ferry.
Via een stop bij een conveniance store komen we bij een visrestaurant aan. Iedereen besteld een lekker schotel en na de lunch ga ik met 11 gasten met een vissers boot het water op om dolfijnen te spotten. Hier komen bottlenose dolfijnen voor die pijnstaart inktvis lekker vinden. En laat dat maaltje hier in deze wateren veel voorkomen. Het waait behoorlijk en de golven zijn hoog. Ik ben blij dat ik een pilletje heb ingenomen. Maar blijkbaar vinden de dolfijnen dat dol fijn. Ik heb nog nooit zo veel dolfijnen gezien en de jonkies sprongen steeds een meter of zo uit het water. Kortom genieten. Na drie kwartier keren we weer terug naar de haven.
Na een plas stop bij het visrestaurant rijden we door Aso. Het is vrij laat als we de Caldera binnen rijden. Een Caldera is een oude uitgebarsten vulkaan waar in nieuwe vulkanen zijn gegroeid.
Tegen zeven uur checken we in in de ryokan, Japanse herberg.
We brengen de bagage naar de kamers, kleden ons om in een yukata en schuiven aan tafel. We gaan barbecueën. Tenminste de gasten die vlees eten. De vegetariërs onder ons krijgen een groente schotel met zalm. Verder nog veel schoteltjes erbij, hmmmm.
Tja en als je dan Japans slaapt op een tatami mat ga je ook Japans een bad nemen. Handdoek mee en naar het badhuis wat naast het hotel ligt. We kunnen binnen door lopen. Mannen en vrouwen gesplitst.
Daar doe je eerst al je kleding uit en ga je voor een douchekop op een klein krukje zitten. Je sopt je in en doet je haar. Daarna zorg je dat al de zeep van je lichaam af is en stap je in het hete bad. In dit geval zijn er meerdere baden binnen. Gezellig even bij kletsen in een warm bad. Nadien even afspoelen en klaar is kees.
En dan is het heerlijk om met een warm lichaam in je bedje te duiken.
Je slaapt op de grond waar je een futon(matras) neer legt. Laken erover, dekbed erop en klaar.
Woensdag 3 april
Ik word wakker en kijk naar buiten. Gelukkig blauwe lucht, aan het weer zal het niet liggen als we de Nakadake vulkaan niet opkunnen. Voor het ontbijt ga ik het hete bad beneden nog in.
Na een heerlijk Japans ontbijt pakken we de koffers in de bus en rijden we richting de vulkaan. Maar hoe dichter bij de vulkaan hoe bewolkter het wordt. Ook zie ik enorme gasontwikkeling boven de krater en eigenlijk ging ik ervan uit dat we er niet op mochten.
Maar terwijl de bus chauffeur nog aan het inparkeren is komt er een mannetje op mij af, ik hang half uit de deur. Met een paar Engelse woorden maakt hij me duidelijk dat we naar boven mogen. Dus plan van de dag omgooien en gaan.
Op één na gaat iedereen mee naar boven, een paar in de bus maar het merendeel lopend. Boven blijkt dat we niet naar de krater rand mogen maar boven zijn we. We blijven een tijdje bij een uitzicht punt staan en in de tussentijd valt er lichte sneeuw uit een donkere wolk boven ons. Tja ook hier is het nog rond nul graden en terug in de bus zien we ook sneeuw langs de kant van de weg liggen.
En nu mag ik de tijd die verloren is op de vulkaan proberen in te halen. Volgende stop het onsen dorpje Kurokawa midden in de bergen. Hier loop ik 20 minuten in op de verloren tijd. Bij de banketbakker kopen we een broodje met custard vulling, zo lekker.
Daarna door na de lunch pauze, ook daar smokkel ik weer een kwartier en zo zijn we weer op schema.
We komen te vroeg aan bij de natuurlijke zeehel in Beppu. Ik probeer de chauffeur duidelijk te maken dat hij minder hard moet rijden maar dat begrijpt hij niet. We moeten pas tegen 16:45 uur bij een dorpshuis aankomen.
Daar staan dan de gastgezinnen te wachten voor de Homestay.
We komen veel te vroeg en moeten wachten en wachten maar niet erg heli’s droog en de zon schijnt.
Nadat iedereen heeft kennis gemaakt met de gezinnen en wegrijden naar de huizen ga ik met zes overgebleven gasten naar hotel Credo in Usuki.
Hier hebben wij dan weer geluk dat de Hanami wordt gevierd en we lopen naar de kasteel ruïne waar veel sakura bomen staan. Op de heuvel staan iets van 15 standjes waar we wat te eten kopen. Ik natuurlijk Okonomiyaki.
We wandelen wat rond en lopen via de torii’s van het schrijn weer naar de weg en naar het hotel.
Donderdag 4 april kikker in je bil.
Van morgen al vroeg op om uit te checken en met de overgebleven zes gasten met de stadsbus naar Usuki Stone Boeddha’s. Na een ritje van 20 minuten komen we aan. Kopen kaartjes en lopen als eerste bezoekers het park in. Heerlijk rustig en ik kan mooi de vier clusters met Boeddha’s uit de late 12 eeuw laten zien. Gelukkig zijn ze nu overdekt. De eerste keer dat ik hier was in de 90er jaren was dat nog niet zo. Omdat we nog veel tijd over hebben loop ik ook naar de tempel vlakbij geef daar ook uitleg en we lopen weer naar de bushalte. Nog tijd voor een koffie en rijden maar. Tegen half 12 zijn we weer in de stad en gaan we onze lunch inslaan in een supermarkt. Ook hier de Co op.
Terug in het hotel pakken we de bagage en gaan tegen 12 uur met drie taxi’s naar de haven. Daar ontmoeten we de rest van de groep weer en stappen op de boot. Iedereen waaiert uit op de boot en ik blijf bij de bagage.
Na twee en half uur zijn we aan de overkant. Shikoku heet dit eiland en dat staat voor zoiets als vierde eiland. Het is dan ook het vierde grootste eiland in Japan. Op de kade staat een bus te wachten en die brengt ons naar hartje Matsuyama. Een stad van 250000 inwoners aan het water. Maar de zee zullen wij alleen in de verte zien. Inchecken en iedereen gaat zijn eigen gang.
Ik krijg van Aap bericht dat mijn september reis doorgaat. Dat betekent op naar Hokkaido.
In de lobby van het hotel zitten een aantal pelgrims een biertje te drinken. Ik spreek hen aan en het blijken een groep Amerikanen te zijn die met een aantal Japanners een derde van de pelgrims route lopen. De totale route is 1200 km waarin je 88 tempels bezoekt. Ik heb er intussen 22 bezocht. Maar de volgende reis komen daar een paar bij.
Vrijdag 5 april
Heerlijk ontbijt buffet gehad van het hotel. Daarna met 14 gasten aan de route door Matsuyama begonnen.
Eerst naar het kasteel met een prachtige sakura tuin ervoor die jaja ook bloeit.
Hier zie ik een pelgrim die alleen loopt, ook buitenlander. Ik geef de groep tijd om het kasteel te bezoeken en we eindigen tussen de sakura bomen met een koffie. Er worden stalletjes opgebouwd want morgen is het hier Matsuri: de bloei van de kersenbomen wordt gevierd.
In de avond is het kasteel en de sakura al mooi verlicht.
We lopen de heuvel weer naar beneden en gaan met de tram naar de Dogo Onsen, een badhuis oude stijl. Ik had gehoord van een collega dat hij in de steigers stond maar dat viel mee, alleen de achterkant.
En hier hebben we het geluk dat er net een bruidspaar aankomt om een fotoshoot te doen. Dank u. We maken nog een grapje dat ik hen vanmorgen gebeld heb.
Ik vertel mijn verhaal en geef iedereen lunchtijd. Ik beland met één gast met de lunch in de hand in het Dogo Park, waar al meer van de groep zitten. Hier is het feest, overal zitten mensen te picknicken en te genieten van de sakura. Welke hier in overvloed staat in het park. We gaan er tussen zitten en nuttigen de lunch. Ik eet overigens tijdens de lunch altijd onegiri, een driehoekje rijst met iets erin en omwikkeld met zeewier. In mijn geval gevuld met zalm.
Halve liter koude ijsthee erbij en weer een volle buik.
Tegen één uur zijn we voor de klok waar op het volle uur het dak vanaf gaat en er allemaal voorstellingen uit komen. Onderaan een bad met badderende mannen. Zo leuk.
Daarna besluit de hele groep met mij te gaan lopen naar tempel 51 van de 88.
Daar aangekomen blijken er een aantal pelgrims te zijn en kan ik mooi mijn verhaal doen met hen als voorbeeld.
Een Engels sprekende Japanse pelgrim laat zijn stempel boek zien en we kunnen mooie foto’s maken. Hij geeft nog meer uitleg over zijn pelgrimstocht.
Daarna loop ik het hele complex af met de groep waaronder een grot door om achter de rots een enorme wierookpot te laten zien.
Na twee uren rondwandelen stoppen we bij het kinderherdenkingskerkhofje en gaat iedereen zijn gang. Er lopen een aantal helemaal terug naar het hotel en anderen gaan met de bus en tram. De lopers zien een Geisha maar ik weet niet of ze echt is aan de kimono te zien niet. Ze doet een thee ceremonie in een poepie duur hotel.
Rond zes uur krijg ik bericht via de whatsapp dat men aan het borrelen is in een restaurantje naast het hotel. Ook ik beland daar en bestel een sinaasappelsap.
Vanaf 00:00 uur 1 januari 2019 heb ik geen alcohol meer gehad en dat wil ik graag zo houden. Het is enorm gezellig als de dag doorgenomen wordt.
Vandaag iemand van de groep geboekt voor een Geisha make-over in Kyoto, ben benieuwd naar de foto’s straks.
Zaterdag 6 april
We stappen weer in onze privé bus. Het eind doel is Kurashiki op Honshu.
Eerste stop Itoya Parking Area waar we een prachtig uitzicht hebben over een aantal bruggen. Ook is er een klein museum over de bouw van de brug. Daarna rijden we over een paar van de bruggen en bij de Tatara brug stoppen we weer om van deze kant de bruggen te bekijken.
Een kopje koffie later zitten we weer in de bus en rijden we bij een 7 eleven langs om de lunch in te kopen. Door naar de Senso-Ji een tempel op een berg in Onomichi. En daar is het heel druk. De kersenbloesem staat in bloei en er zitten heel veel mensen onder de bomen te picknicken. Het is enorm gezellig en ook hier staan een paar eettentjes. Ook wij gaan onder de bomen zitten en eten onze lunch op. Wat een feest. Daarna bezoeken we de tempel die aan Kannon opgedragen is. Zij is de godin van genade. Ofwel het beeld waar de zeevaarders gaan bidden voor zij de zee op gaan. Het is één van de tempels van een 33 tempel pelgrim tocht. Dit is tempel 10 in de reeks.
We rijden door en komen rond vijf uur in Kurashiki aan waar ik de groep incheck.
In de lobby ben ik nog dik anderhalf uur een gast aan het helpen een reis naar Naoshima uit te dokteren voor morgen.
Na half acht check ik eindelijk in en ga ik eten. Nog de dag van morgen voorbereiden, een wasje doen en op bed.
Zondag 7 april
We hebben een vrije dag in Kurashiki. Gasten die mee willen fietsen over de Kibi vlakte verzamelen zich in de lobby van het hotels om 08:20 uur en gaan met mij mee naar het station. Daar kopen we een kaartje naar Soja alwaar we fietsen huren. Even een proefrondje rijden om alles te testen en daar gaan we.
Helaas is er weinig op de velden maar het is heerlijk weer en we fietsen lekker rond. We bezoeken de kukubenji een Boeddhistische tempel met een prachtig mooie oude pagode.
Daarna bezoeken we een sarcofaag van een prinses. Even een stop voor een bakkie en dan een schrijn bezoeken. Hier hebben we geluk. Een kindje wordt ‘gedoopt’, er loopt een bruidspaar in traditioneel kostuum te poseren voor hun trouwfoto’s en we zien dat de priester een auto zegent.
Toilet stop en het laatste stukje fietsen. Weer een schrijn, hier gaan we niet in maar zien op het parkeer terrein wel de vlaggen in de vorm van koi karpers hangen ter voorbereiding van het 3, 5, 7 feest. Dit wordt 5 mei gevierd.
Bij dit feest gaan kinderen die 3, 5 of 7 jaar worden naar een Shinto schrijn alwaar ze aan een ceremonie deelnemen.
Ze zijn prachtig gekleed: jongens als samoerai en meisjes als geisha. Daarna krijgen ze een oorkonde of zo iets. Vaak gaat de hele familie daarna uit eten.
Onderweg zien we veel schildpadden, witte en grijze reigers.
Bij station Biezen leveren we de fietsen weer in op één gast na die fiets terug naar Soja. De rest splitst zich op. Ik ga met vijf gasten naar Okayama om de landschap tuin te bekijken met de kraanvogels en de rest gaat terug
Maandag 8 april
Vandaag is de geboorte dag van Boeddha.
Wij vertrekken om half acht naar Miyajima pier met de bus, het is 2,5 uur rijden.
Daar stappen we op een ferry naar het heiligste eiland van Japan. Ik had op internet gezocht naar een festival op het eiland om de verjaardagen Boeddha te vieren maar kon niets vinden.
Ik loop met een aantal gasten naar het schrijn welke over het water gebouwd is. Iedereen koopt een kaartje en bij de uitgang zien we elkaar weer.
We lopen door naar de Daiso-in een Boeddhistische tempel met Tibetaanse invloeden. De Daila Lama is hier 2x geweest. We kunnen niet in de hoofdtempel omdat er een ceremonie plaats vindt. Even later komen de monniken naar buiten en zien we een ceremonie van water sprenkelen over een heel mooi klein beeldje van Boeddha die op een grote witte olifant staat. De monniken hebben prachtige gewaden aan. Nu kunnen wij ook de hoofdtempel in en ik begin uit te leggen.
Na dit spektakel lopen we rustig weer naar de pier om rond 1 uur de boot naar de overkant te pakken. Daar halen we iets te eten in een conveniance store en eten dat op een bankje in de zon op.
Terug in de bus rijden we naar Hiroshima alwaar ik plattegronden geef en uitleg wat er allemaal te zien is. We spreken om half zes af bij het beeld van Sadako, het meisje van de kraanvogels, zodat we kunnen gaan eten bij een Okonomiyaki restaurant.
Alwaar we enorm veel lol hebben en heerlijk gegeten hebben. Rond half acht rijden we terug naar Kurashiki. Oude lange maar mooie dag.
Dinsdag 9 april
Om half negen stappen we in de bus en rijden via een parkeerplaats voor een plas stop naar Himeiji, het witte reiger kasteel. En meteen de grootste en origineelste van Japan. Het is schitterend weer en er is nog volop sakura dus dat worden mooie foto’s.
Ook wordt een mooie Japanse tuin aangedaan en lunchen we met onigiri in de hand in het park. We genieten volop maar de regen is in aantocht.
Iedereen komt rond drie uur weer bij de bus en we rijden voldaan naar Kyoto waar we voor zes uur aankomen. Het is gelukkig niet super druk.
Inchecken en daarna heb ik het versturen van de koffers naar Tokyo voor over drie dagen geregeld. Omdat dit hotel niet de standaard is moet ik alles zelf invullen. En dat is voor 16 mensen veel werk. Ik eet pas om half acht of zo.
Heerlijk we gaan ons weer verplaatsen.
Dat zijn toch wel mijn favoriete dagen, lekker het landschap bekijken onderweg.
Vanuit Nagasaki rijden we naar Unzen National Park. Dit is een parkje met vulkanische activiteiten. Borrelend blubber, spuitende geisers en rotte eieren lucht. Fijn op de vroege morgen. Het is er niet druk en er is aardig wat activiteit onder de grond. Veel stoom en leuk voor de foto’s.
Daarna rijden we naar Kuchinotsu, de ferry terminal. Met de 11:30 uur boot varen we naar Oinike. De bus gaat mee op de roll On roll of ferry.
Via een stop bij een conveniance store komen we bij een visrestaurant aan. Iedereen besteld een lekker schotel en na de lunch ga ik met 11 gasten met een vissers boot het water op om dolfijnen te spotten. Hier komen bottlenose dolfijnen voor die pijnstaart inktvis lekker vinden. En laat dat maaltje hier in deze wateren veel voorkomen. Het waait behoorlijk en de golven zijn hoog. Ik ben blij dat ik een pilletje heb ingenomen. Maar blijkbaar vinden de dolfijnen dat dol fijn. Ik heb nog nooit zo veel dolfijnen gezien en de jonkies sprongen steeds een meter of zo uit het water. Kortom genieten. Na drie kwartier keren we weer terug naar de haven.
Na een plas stop bij het visrestaurant rijden we door Aso. Het is vrij laat als we de Caldera binnen rijden. Een Caldera is een oude uitgebarsten vulkaan waar in nieuwe vulkanen zijn gegroeid.
Tegen zeven uur checken we in in de ryokan, Japanse herberg.
We brengen de bagage naar de kamers, kleden ons om in een yukata en schuiven aan tafel. We gaan barbecueën. Tenminste de gasten die vlees eten. De vegetariërs onder ons krijgen een groente schotel met zalm. Verder nog veel schoteltjes erbij, hmmmm.
Tja en als je dan Japans slaapt op een tatami mat ga je ook Japans een bad nemen. Handdoek mee en naar het badhuis wat naast het hotel ligt. We kunnen binnen door lopen. Mannen en vrouwen gesplitst.
Daar doe je eerst al je kleding uit en ga je voor een douchekop op een klein krukje zitten. Je sopt je in en doet je haar. Daarna zorg je dat al de zeep van je lichaam af is en stap je in het hete bad. In dit geval zijn er meerdere baden binnen. Gezellig even bij kletsen in een warm bad. Nadien even afspoelen en klaar is kees.
En dan is het heerlijk om met een warm lichaam in je bedje te duiken.
Je slaapt op de grond waar je een futon(matras) neer legt. Laken erover, dekbed erop en klaar.
Woensdag 3 april
Ik word wakker en kijk naar buiten. Gelukkig blauwe lucht, aan het weer zal het niet liggen als we de Nakadake vulkaan niet opkunnen. Voor het ontbijt ga ik het hete bad beneden nog in.
Na een heerlijk Japans ontbijt pakken we de koffers in de bus en rijden we richting de vulkaan. Maar hoe dichter bij de vulkaan hoe bewolkter het wordt. Ook zie ik enorme gasontwikkeling boven de krater en eigenlijk ging ik ervan uit dat we er niet op mochten.
Maar terwijl de bus chauffeur nog aan het inparkeren is komt er een mannetje op mij af, ik hang half uit de deur. Met een paar Engelse woorden maakt hij me duidelijk dat we naar boven mogen. Dus plan van de dag omgooien en gaan.
Op één na gaat iedereen mee naar boven, een paar in de bus maar het merendeel lopend. Boven blijkt dat we niet naar de krater rand mogen maar boven zijn we. We blijven een tijdje bij een uitzicht punt staan en in de tussentijd valt er lichte sneeuw uit een donkere wolk boven ons. Tja ook hier is het nog rond nul graden en terug in de bus zien we ook sneeuw langs de kant van de weg liggen.
En nu mag ik de tijd die verloren is op de vulkaan proberen in te halen. Volgende stop het onsen dorpje Kurokawa midden in de bergen. Hier loop ik 20 minuten in op de verloren tijd. Bij de banketbakker kopen we een broodje met custard vulling, zo lekker.
Daarna door na de lunch pauze, ook daar smokkel ik weer een kwartier en zo zijn we weer op schema.
We komen te vroeg aan bij de natuurlijke zeehel in Beppu. Ik probeer de chauffeur duidelijk te maken dat hij minder hard moet rijden maar dat begrijpt hij niet. We moeten pas tegen 16:45 uur bij een dorpshuis aankomen.
Daar staan dan de gastgezinnen te wachten voor de Homestay.
We komen veel te vroeg en moeten wachten en wachten maar niet erg heli’s droog en de zon schijnt.
Nadat iedereen heeft kennis gemaakt met de gezinnen en wegrijden naar de huizen ga ik met zes overgebleven gasten naar hotel Credo in Usuki.
Hier hebben wij dan weer geluk dat de Hanami wordt gevierd en we lopen naar de kasteel ruïne waar veel sakura bomen staan. Op de heuvel staan iets van 15 standjes waar we wat te eten kopen. Ik natuurlijk Okonomiyaki.
We wandelen wat rond en lopen via de torii’s van het schrijn weer naar de weg en naar het hotel.
Donderdag 4 april kikker in je bil.
Van morgen al vroeg op om uit te checken en met de overgebleven zes gasten met de stadsbus naar Usuki Stone Boeddha’s. Na een ritje van 20 minuten komen we aan. Kopen kaartjes en lopen als eerste bezoekers het park in. Heerlijk rustig en ik kan mooi de vier clusters met Boeddha’s uit de late 12 eeuw laten zien. Gelukkig zijn ze nu overdekt. De eerste keer dat ik hier was in de 90er jaren was dat nog niet zo. Omdat we nog veel tijd over hebben loop ik ook naar de tempel vlakbij geef daar ook uitleg en we lopen weer naar de bushalte. Nog tijd voor een koffie en rijden maar. Tegen half 12 zijn we weer in de stad en gaan we onze lunch inslaan in een supermarkt. Ook hier de Co op.
Terug in het hotel pakken we de bagage en gaan tegen 12 uur met drie taxi’s naar de haven. Daar ontmoeten we de rest van de groep weer en stappen op de boot. Iedereen waaiert uit op de boot en ik blijf bij de bagage.
Na twee en half uur zijn we aan de overkant. Shikoku heet dit eiland en dat staat voor zoiets als vierde eiland. Het is dan ook het vierde grootste eiland in Japan. Op de kade staat een bus te wachten en die brengt ons naar hartje Matsuyama. Een stad van 250000 inwoners aan het water. Maar de zee zullen wij alleen in de verte zien. Inchecken en iedereen gaat zijn eigen gang.
Ik krijg van Aap bericht dat mijn september reis doorgaat. Dat betekent op naar Hokkaido.
In de lobby van het hotel zitten een aantal pelgrims een biertje te drinken. Ik spreek hen aan en het blijken een groep Amerikanen te zijn die met een aantal Japanners een derde van de pelgrims route lopen. De totale route is 1200 km waarin je 88 tempels bezoekt. Ik heb er intussen 22 bezocht. Maar de volgende reis komen daar een paar bij.
Vrijdag 5 april
Heerlijk ontbijt buffet gehad van het hotel. Daarna met 14 gasten aan de route door Matsuyama begonnen.
Eerst naar het kasteel met een prachtige sakura tuin ervoor die jaja ook bloeit.
Hier zie ik een pelgrim die alleen loopt, ook buitenlander. Ik geef de groep tijd om het kasteel te bezoeken en we eindigen tussen de sakura bomen met een koffie. Er worden stalletjes opgebouwd want morgen is het hier Matsuri: de bloei van de kersenbomen wordt gevierd.
In de avond is het kasteel en de sakura al mooi verlicht.
We lopen de heuvel weer naar beneden en gaan met de tram naar de Dogo Onsen, een badhuis oude stijl. Ik had gehoord van een collega dat hij in de steigers stond maar dat viel mee, alleen de achterkant.
En hier hebben we het geluk dat er net een bruidspaar aankomt om een fotoshoot te doen. Dank u. We maken nog een grapje dat ik hen vanmorgen gebeld heb.
Ik vertel mijn verhaal en geef iedereen lunchtijd. Ik beland met één gast met de lunch in de hand in het Dogo Park, waar al meer van de groep zitten. Hier is het feest, overal zitten mensen te picknicken en te genieten van de sakura. Welke hier in overvloed staat in het park. We gaan er tussen zitten en nuttigen de lunch. Ik eet overigens tijdens de lunch altijd onegiri, een driehoekje rijst met iets erin en omwikkeld met zeewier. In mijn geval gevuld met zalm.
Halve liter koude ijsthee erbij en weer een volle buik.
Tegen één uur zijn we voor de klok waar op het volle uur het dak vanaf gaat en er allemaal voorstellingen uit komen. Onderaan een bad met badderende mannen. Zo leuk.
Daarna besluit de hele groep met mij te gaan lopen naar tempel 51 van de 88.
Daar aangekomen blijken er een aantal pelgrims te zijn en kan ik mooi mijn verhaal doen met hen als voorbeeld.
Een Engels sprekende Japanse pelgrim laat zijn stempel boek zien en we kunnen mooie foto’s maken. Hij geeft nog meer uitleg over zijn pelgrimstocht.
Daarna loop ik het hele complex af met de groep waaronder een grot door om achter de rots een enorme wierookpot te laten zien.
Na twee uren rondwandelen stoppen we bij het kinderherdenkingskerkhofje en gaat iedereen zijn gang. Er lopen een aantal helemaal terug naar het hotel en anderen gaan met de bus en tram. De lopers zien een Geisha maar ik weet niet of ze echt is aan de kimono te zien niet. Ze doet een thee ceremonie in een poepie duur hotel.
Rond zes uur krijg ik bericht via de whatsapp dat men aan het borrelen is in een restaurantje naast het hotel. Ook ik beland daar en bestel een sinaasappelsap.
Vanaf 00:00 uur 1 januari 2019 heb ik geen alcohol meer gehad en dat wil ik graag zo houden. Het is enorm gezellig als de dag doorgenomen wordt.
Vandaag iemand van de groep geboekt voor een Geisha make-over in Kyoto, ben benieuwd naar de foto’s straks.
Zaterdag 6 april
We stappen weer in onze privé bus. Het eind doel is Kurashiki op Honshu.
Eerste stop Itoya Parking Area waar we een prachtig uitzicht hebben over een aantal bruggen. Ook is er een klein museum over de bouw van de brug. Daarna rijden we over een paar van de bruggen en bij de Tatara brug stoppen we weer om van deze kant de bruggen te bekijken.
Een kopje koffie later zitten we weer in de bus en rijden we bij een 7 eleven langs om de lunch in te kopen. Door naar de Senso-Ji een tempel op een berg in Onomichi. En daar is het heel druk. De kersenbloesem staat in bloei en er zitten heel veel mensen onder de bomen te picknicken. Het is enorm gezellig en ook hier staan een paar eettentjes. Ook wij gaan onder de bomen zitten en eten onze lunch op. Wat een feest. Daarna bezoeken we de tempel die aan Kannon opgedragen is. Zij is de godin van genade. Ofwel het beeld waar de zeevaarders gaan bidden voor zij de zee op gaan. Het is één van de tempels van een 33 tempel pelgrim tocht. Dit is tempel 10 in de reeks.
We rijden door en komen rond vijf uur in Kurashiki aan waar ik de groep incheck.
In de lobby ben ik nog dik anderhalf uur een gast aan het helpen een reis naar Naoshima uit te dokteren voor morgen.
Na half acht check ik eindelijk in en ga ik eten. Nog de dag van morgen voorbereiden, een wasje doen en op bed.
Zondag 7 april
We hebben een vrije dag in Kurashiki. Gasten die mee willen fietsen over de Kibi vlakte verzamelen zich in de lobby van het hotels om 08:20 uur en gaan met mij mee naar het station. Daar kopen we een kaartje naar Soja alwaar we fietsen huren. Even een proefrondje rijden om alles te testen en daar gaan we.
Helaas is er weinig op de velden maar het is heerlijk weer en we fietsen lekker rond. We bezoeken de kukubenji een Boeddhistische tempel met een prachtig mooie oude pagode.
Daarna bezoeken we een sarcofaag van een prinses. Even een stop voor een bakkie en dan een schrijn bezoeken. Hier hebben we geluk. Een kindje wordt ‘gedoopt’, er loopt een bruidspaar in traditioneel kostuum te poseren voor hun trouwfoto’s en we zien dat de priester een auto zegent.
Toilet stop en het laatste stukje fietsen. Weer een schrijn, hier gaan we niet in maar zien op het parkeer terrein wel de vlaggen in de vorm van koi karpers hangen ter voorbereiding van het 3, 5, 7 feest. Dit wordt 5 mei gevierd.
Bij dit feest gaan kinderen die 3, 5 of 7 jaar worden naar een Shinto schrijn alwaar ze aan een ceremonie deelnemen.
Ze zijn prachtig gekleed: jongens als samoerai en meisjes als geisha. Daarna krijgen ze een oorkonde of zo iets. Vaak gaat de hele familie daarna uit eten.
Onderweg zien we veel schildpadden, witte en grijze reigers.
Bij station Biezen leveren we de fietsen weer in op één gast na die fiets terug naar Soja. De rest splitst zich op. Ik ga met vijf gasten naar Okayama om de landschap tuin te bekijken met de kraanvogels en de rest gaat terug
Maandag 8 april
Vandaag is de geboorte dag van Boeddha.
Wij vertrekken om half acht naar Miyajima pier met de bus, het is 2,5 uur rijden.
Daar stappen we op een ferry naar het heiligste eiland van Japan. Ik had op internet gezocht naar een festival op het eiland om de verjaardagen Boeddha te vieren maar kon niets vinden.
Ik loop met een aantal gasten naar het schrijn welke over het water gebouwd is. Iedereen koopt een kaartje en bij de uitgang zien we elkaar weer.
We lopen door naar de Daiso-in een Boeddhistische tempel met Tibetaanse invloeden. De Daila Lama is hier 2x geweest. We kunnen niet in de hoofdtempel omdat er een ceremonie plaats vindt. Even later komen de monniken naar buiten en zien we een ceremonie van water sprenkelen over een heel mooi klein beeldje van Boeddha die op een grote witte olifant staat. De monniken hebben prachtige gewaden aan. Nu kunnen wij ook de hoofdtempel in en ik begin uit te leggen.
Na dit spektakel lopen we rustig weer naar de pier om rond 1 uur de boot naar de overkant te pakken. Daar halen we iets te eten in een conveniance store en eten dat op een bankje in de zon op.
Terug in de bus rijden we naar Hiroshima alwaar ik plattegronden geef en uitleg wat er allemaal te zien is. We spreken om half zes af bij het beeld van Sadako, het meisje van de kraanvogels, zodat we kunnen gaan eten bij een Okonomiyaki restaurant.
Alwaar we enorm veel lol hebben en heerlijk gegeten hebben. Rond half acht rijden we terug naar Kurashiki. Oude lange maar mooie dag.
Dinsdag 9 april
Om half negen stappen we in de bus en rijden via een parkeerplaats voor een plas stop naar Himeiji, het witte reiger kasteel. En meteen de grootste en origineelste van Japan. Het is schitterend weer en er is nog volop sakura dus dat worden mooie foto’s.
Ook wordt een mooie Japanse tuin aangedaan en lunchen we met onigiri in de hand in het park. We genieten volop maar de regen is in aantocht.
Iedereen komt rond drie uur weer bij de bus en we rijden voldaan naar Kyoto waar we voor zes uur aankomen. Het is gelukkig niet super druk.
Inchecken en daarna heb ik het versturen van de koffers naar Tokyo voor over drie dagen geregeld. Omdat dit hotel niet de standaard is moet ik alles zelf invullen. En dat is voor 16 mensen veel werk. Ik eet pas om half acht of zo.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
