Venetië en Slovenië.

Donderdag 5 januari

Vandaag rustig aan gedaan. Mijn Nederlandse buurman met gebroken knie stond rond 06:00 uur al op. Veel lawaai. Toch weer in slaap gevallen tot half acht. Een heerlijke regendouche later naar beneden(ik zit op de vierde verdieping) en een broodje gegeten in de keuken.

Naar het treinstation gelopen en op een bankje het trein verkeer bekeken.

Net na negen uur de trein naar Venetië S. Lucia genomen. De trein reed met één stop alwaar een grote groep scouts uitstapte. In korte broek met lange kousen.

Vanuit het trein station loop je regelrecht de toeristen fuik in. Je wordt door straatjes geleid die naar het San Marco plein loopt. Ik volg dit tot de afslag naar het huis van Marco Polo. Heel veel winkels zijn nog dicht en het is ook nog niet super druk met toeristen.

Het huis van Marco kan ik helaas niet in maar er hangt op de gevel wel een plaquette dat de man er gewoond heeft. In het Dogo Paleis ligt een originele plattegrond van één van de reizen van Marco. Laat nu net deze afdeling van het museum afgesloten zijn voor publiek. Heb ik weer.

Dan maar in de rij voor de St. Marks Basilica. Van buiten al prachtig met veel pleisterwerk, marmer en mozaïek. Maar binnen spant de kroon met al het blad goud. Fantastisch.

Ik slenter nog een aantal uren door de straatjes en loop over veel bruggen. Zie de Venetiaanse puntertjes voorbij varen en werp een blik op de Brug der Zuchten. Het is hier prachtig maar je zult er maar wonen met al die toeristen en je hebt echt een privé boot nodig anders kom je nergens.

Tegen 2 uur neem ik de trein terug naar Venetië Mestre en ga naar Anda Youth Hostel. Ik ga eens even aan mijn rug werken met de Tens en oefeningen. Ook bereid ik Ljubljana voor mijn volgende stop.

Morgen trein ik via Triest naar de Sloveense hoofdstad. In de avond een bord,pasta gegeten en nu ‘geniet’ ik van een live band in de kroeg wat bij dit hostel hoort.

Vandaag 16 km gereden in 2 treinen.

Vrijdag 6 januari

Mijn inspanningen voor mijn rug hebben vruchten afgeworpen. Minder last. Kortom elke dag oefeningen doen en de Tens gebruiken.

Vannacht maar 1 keer wakker geworden door iemand die lawaai had om 03:00 uur bij thuis komen.

Ben wat eerder naar het station gegaan omdat ik het altijd wel een leuk tijdverdrijf vind om mensen te observeren. Zo loopt er al een half uur een man rondjes om zijn koffer, drinken mensen hun take away koffie of hangen ze met de neus boven de telefoon. Vandaag trein ik via Trieste naar Ljubljana in Slovenië. Land nummer vijf. Het is wat triest(e)[e-1f923]buiten en eindelijk zie ik wat vogels vliegen. Vooral zilverreigers maar ook kraaien,, duiven, meeuwen, eksters en een verdwaalde roofvogel. De landerijen liggen er mooi groen bij. De huizen op het platteland zijn vrij groot zijn bepleisterd, hebben een porch en dakpannen. Af en toe wat zonnepanelen op het pannendak. Na een uur treinen nog geen koe, varken, paard, geit of schaap gezien.

En dan ben je zo maar in Trieste. Ik heb een klein uurtje over en ga in een parkje mijn lunch opeten. In het stations gebouw loop ik wat rond om de tijd te doden is er een kapel. Ik naar binnen, is er net een dienst gaande. De bezoekers moeten wel zelf zingen omdat er geen koor is in het kleine zaaltje.

Zo het is volgens mij 30 graden in de trein. Trui kan uit. Trieste ligt aan de Golf van Venetië in de Adriatische zee en dat merk je meteen. Het is wat warmer buiten en ik zag palm- en olijfbomen bij de mensen in de tuinen.

We staan vrij lang stil bij de grens, geen idee waarom. Volgens mij hebben we een andere loc gekregen. Met 12 minuten vertraging vertrekken we weer richting Ljubljana. Het weidse platteland hebben we verlaten en we rijden nu door boomgaarden en bossages.

De erven zijn afgebakend metopgestapelde stenenmuren of een rij bomen. Dit landschap is gevarieerder dan in Italië met de kilometers wijngaarden. Aan de voorraden op de erven te zien stookt iedereen nog op hout.

Maar ook hier nog geen boerderij dieren gezien. We rijden de bergen in die allemaal zijn begroeid met naaldbomen. En dat betekend tunnels.

Mijn dag kan niet meer stuk: ik zag 4 bruin witte koeien en een kalfje.

En ook in Slovenië ligt sneeuw op de hoogste toppen. En oh wat een mooi uitzicht over de Julian en Kamnische Alpen.

Het duurde even dat de receptie bezet was en ik een sleutel kreeg.

Eerst in kamer 106 maar daar was geen onder bed meer vrij, 07 wel. Spullen gedropt en op pad. Eerst een supermarkt zoeken voor water en kijken waar ik morgen ochtend ontbijt kan kopen.

Daarna de stad ingelopen. Het is niet groot, er wonen hier zo’n 280000 inwoners. Maar oh wat een leuk stadje en ik zie het nu in het donker. Langs de rivier allemaal eettentjes met ook nog mensen op het terras. Ondanks dat het overdag hier 12 graden was met de zon wordt het als de zon ondergaat toch erg koud. En vanavond stak er ook nog mist op.

De hele stad is nog in kerst sfeer met op een plein een enorme kerstboom. Erom heen allemaal houten huisjes waar drank en eten wordt verkocht.

Nadat ik door de prachtige straten heb geslenterd ben ik bij een wok gaan eten. Jasmijn rijst met champignons, groente en Patay saus, lekker!!! En met stokjes eten natuurlijk.

Ik heb in deze stad al meer honden gezien dan in heel Italië. De markt overgelopen maar die was al dicht. Kom ik terug in het hostel lig ik met vijf Nederlanders op de kamer. Die waren net terug van een rondje hardlopen.

Ik ga eens even kijken wat ik morgen ga doen. Getreind 267 km in twee treinen in bijna 5 uur.

Oude dag.