Hualien

Dagboek
27-10 ben benieuwd wat de dag van vandaag weer brengt. Zit nu op een riante stoel(nr.7) in de bus naar Luodong waar ik de trein naar Hualien ga pakken. Het is 09:03 uur. Met Wifi in de bus, wordt het nog leuker? Gaat de bus weg staat er een medewerkster uitgebreid ons uit te buigen en zwaaien. Tja.
We rijden door een prachtig berg landschap helaas af en toe onderbroken door lange tunnels. De rijstvelden staan onderwater en het lijkt net of de boel overstroomd is en de huizen op het water drijven. Na vijf kwartier mag ik overstappen op de trein. De eerste trein mag ik niet in, gereserveerde plaatsen. De tweede mag wel maar eenmaal op een stoel ben ik ook in overtreding, gereserveerde stoel en dat heb ik blijkbaar niet op mijn kaartje staan. De man die op mijn stoel behoord te zitten laat me zitten en gaat twee stoelen achter mij zitten.
Niemand spreekt Engels maar we komen er uit. Als ik wil uitstappen wil de aardige man graag een foto van me maken en ik krijg een stevige handdruk.
Amigos, mijn hostel voor de komende drie nachten, ligt twee straten van het station af. Lekker makkelijk, hoef ik de bagage niet zo ver te dragen. Ik besluit om vooral niet veel te doen en plan de rest van de twee dagen hier. Loop naar het postkantoor en de supermarkt. In de avond wandel ik op mijn gemakje naar de avond markt en ga ik een lange rij voor een eettentje staan. Dat moet toch lekker zijn als er zo veel mensen staan te wachten. In een snel tempo worden er pannenkoekjes met vlees, groente en heel veel kruiden gevuld. Daarna opgerold en klaar is kees. En het smaakt nog lekker ook, ik had natuurlijk de vega variant. Maagje vol en op naar Amigos. Daar klets ik de hele avond met een wat ouder stel uit KL, Maleisië. In Taiwan kijken de mensen er niet raar van op als je als oudere een hostel boekt. In andere landen ben ik vaak de oudste.
Dit echtpaar had Taroko National Park vandaag al gedaan dus hadden ze waardevolle informatie voor me. Het viel hun enorm tegen qua natuur.
Oude dag, de ansicht kaartjes zijn onderweg.
28-10
Met 8 mensen op de kamer wordt je vroeg wakker of slaapt niet door het gesnurk of laat in bed gaan. Tot mijn verbazing heb ik goed geslapen ondanks dat er veel mensen lagen te snurken, het was wel erg koud en ik heb er halverwege de nacht een deken bij gepakt. Dit lag niet aan de buiten temperatuur maar aan de fan die veel te koud stond.
Gelukkig was ik niet de enige die er zo over dacht. Dus vanavond gaat hij uit!
Ik zit nu in een bus naar Taroko Park. Na dik twee uur rijden kom ik in Tianxiang aan. Hier wil ik een Boeddhistische tempel bezoeken maar helaas is hij gesloten omdat ze de toegangs brug aan het verven zijn, morgen weer open. Als goed makertje krijg ik een kaartje met een Boeddhistische tekst erop. Het is een goed geluk charm.
Verder vind ik het dorpje niets aan dus wacht ik op de bus. De weg hier naar toe was spectaculair, dwars door de kloof. Af en toe wel er hoge afgronden naast me als we de bocht door zoeven.
Dan stop ik bij Lushui waar ik een klein wandelpad loop. Prachtig bij de afgronden langs en ik voel me Indiana Jones als ik over de hangbruggen loop. Mooi vlinders maar ik heb er maar één op de foto gekregen voor dat hij weg vloog.
Uiteindelijk kom ik niet terug bij de busstop maar wel bij de doorgaande weg. Ik loop een stukje bergafwaarts en kom bij een mooi uitzicht punt. Een stukje verderop zie ik een brug dus loop ik er naar toe. Het water onder mij is erg woest en de afgrond diep, dus uitkijken geblazen. Weer met de bus naar Yanzikou, de klif met de nesten van de zwaluwen. Hier is de kloof heel smal en diep. Ik ga daar maar lunchen en bestel vegetarische dumplings. Krijg meteen een bord met 15, een sausje, thee en twee schijfjes sinaasappel.na de lunch weer met de bus verder naar Buluowan. Dit is een museum waar je het wel en wee van de lokale Taroko bevolking kunt bekijken. Er is ook een show maar die sla ik over.
Op naar de Changchun schrijn. Helaas te laat. Dat is balen want het zag er prachtig uit. Hoog op de berg zag ik het geel en rood van de tempel. Vandaag niet voor mij weggelegd. In Amigos(hostel) kwam ik de eerste Nederlander tegen dus hebben we de hele avond gekletst.
29-10
In onze slaapzaal waar 8 personen kunnen liggen waren we met z'n tweeën totdat er erg laat nog twee Aziaten bij kwamen. Helaas snurkte één van hen erg veel en hadden wij daar last van. Pieter Jan en ik hebben snel onze oordoppen ingedaan. En nu ben ik alleen, iedereen is vertrokken, het is acht uur in de morgen de laatste dag Hualien. Morgenochtend vertrek ik met de slow train naar Taitung. En in Myanmar, het land waar ik 12 november naar toe ga, beginnen de perikelen rondom de verkiezingen van 8 november. Ik hoop dat het niet zo uit de hand loopt dan de vorige keer. Dan kan het zijn dat mijn reis geannuleerd wordt. We wachten af.
Missie van vandaag het vinden van het Chateau de Chine Hotel, het hotel waar de groepen van Koning Aap overnachten. Dus fietsje gehuurd en in de benen. Er is langs de kust een fietspad en het leek me een leuk idee om die eens uit te proberen. Prachtig aangelegd pad en ik ben lange tijd de enige die er gebruik van maakt. Onderweg vind ik Nemo in de vorm van een speel apparaat in een parkje. Zijn vader is er niet bij maar wel de haai. Na een paar kilometer veranderd het zeelandschap in een industrie terrein waar cement verwerkt wordt. Weg oceaan uitzicht. Dan maar verder zoeken naar het hotel. Na een dik uur zoeken duik ik een super de luxe hotel in om de weg te vragen. De receptie spreekt prima Engels en met hun hulp en een plattegrond vind ik het hotel. Het is heel chique maar ligt niet op zo'n leuke plek als waar ik nu slaap, gewoon tussen alle leuke restaurantjes en winkeltjes in de stad.
Later kijk ik op mijn ipad op mapsme en bleek dat ik de lokatie gewoon had ingevoerd en had ik er zonder omrijden in één keer naar toe kunnen rijden. Net weer iets voor mij, hahaha. Drie uur later dan de start kom ik met een zere kont aan in het hostel, die afgetrapte fietsen zijn niets voor mijn rug en reet.
Een paar dagen geleden heb ik een voor mij nieuw drankje gevonden. Normaal hou ik niet zo van icetea maar deze is echt heerlijk: met ananas sap. Lekker na drie uur fietsen voor de dorst en in een 640 ml verpakking. Genieten.
Vanmiddag ga ik maar eens beginnen mijn reis door Myanmar voor te bereiden. Het begint een beetje te waaien en dat is lekker vertoeven in een lobby zonder ramen en deuren.