Hemel en Hel.
Door: Anne-Marie
Blijf op de hoogte en volg Anne-Marie
01 Oktober 2007 | China, Peking
Hallo allemaal,
Weer bedankt voor al de berichtjes op mijn blog,email,Wayn,Hyves en Facebook.
Ik heb even niets van me laten horen omdat ik als de bliksem moest reizen en veel bussen achter elkaar heb genomen. Ik kwam een paar dagen geleden erachter dat vanaf vandaag de helft van de Chinese bevolking vakantie heeft dus ik moest snel handelen. Het wordt nu op de toeristische plaatsten smoordruk en vervoer en verblijf is ook erg moeilijk volgens de geruchten. Ook heb ik twee dagen op een berg gezeten en in de kloosters zijn geen pcs.
Van uit Lijiang ben ik in 1 keer naar Panzihua gereisd,8 uur in de bus zitten. Maar prachtig landschap. Weer de enige toerist aan boord dus dat leverde weer hilarische gebaren gesprekken op. In Panzihua wat niet voorkomt in de Lonely Planet gewacht op een treinverbinding naar Emei. De trein was stampvol maar op mijn bedje lag het heerlijk,lag om 8 uur al te pitten zo moe. De volgende dag met de stadsbus met overstap naar Baoguo het plaatsje aan de voet van berg Emei. Er zijn in China 4 heilige bergen en als ik deze heb beklommen heb ik er 3 gehad. Deze is het hoogst met 3077 meter en het heiligst. Eerst een nachtje bijkomen en dan zal het gebeuren. Daar mijn conditie niet op peil is en ik van verschillende mensen hoor dat het verschrikkelijk is om omhoog te klimmen vanaf het dorp besluit ik een bus te nemen tot zo'n 2500 meter. En dat is denk ik mijn geluk geweest. In de bus dacht ik al van slecht weer? waardan de zon schijnt. En dat bleef ook zo de hele klim naar boven. En dat zijn alleen maar treden gemaakt voor kleine Chinese voetjes. Wij buitenlanders met maat boot moeten dus schuin de voet neer zetten om niet eraf te vallen. Daar komt nog bij dat uit de bomen en de planten de dauw naar beneden valt dus zijn de stenen ook nog nat en glibberig. Maar ik genoot van de tocht naar de hemel en kwam geen buitenlander tegen. Op de top staat een gouden tempel en een enorm beeld van Boeddha op zijn olifanten. Na een uur rondwandelen en genieten van de wolken die onder de top hangen kwam de daling in zicht. Ik had me voorgenomen om helemaal naar beneden te lopen en dan twee overnachtingen op de berg te nemen. Helaas sloeg het noodlot al na een paar uur toe en kreeg ik enorme pijn in mijn knieen. Dit heb ik tot nog toe bij elke bergtocht gehad. Dalen schijnt inderdaad ergen op je spieren te werken dan stijgen. Helaas was onderweg geen verblijfplaats of bushalte dus ik moest verder. Na uren lopen of liever gezegd pijnlijden kwam ik rond 6 uur 's avonds een tempel tegen. Gelukkig was er nog een bed vrij in de dorm. Verder is er ook niets dus erg koud maar een geweldige plek om op een berg te overnachten. In de eetzaal zaten nog twee buitenlanders en we hebben tot een uur of 8 gekletst toen had ik het helemaal gehad en ben onder de wol gekropen. In dit geval twee dekbedden, ik had er een gejat van een ander bed. Ik lag bijna te slapen toen het avond gebed begon. Trommels en gezang een prachtige manier om in slaap te vallen. 's morgens werd je helaas ook rond 6 uur wakker van het zelfde ritueel en dat is wat minder. Maar met frisse moed eruit en toen degon de hel na een mooie tijd in de hemel. Mijn knieen konden wel dubbel slaan zo voelde het. Ik heb over 12 km 6 uren gelopen of eerdergezegd gesloft en had bij elke stap naar beneden enorme pijn. Wat mij erdoor heeft geholpen was het feit dat ik steeds mannen tegen kwam met een steen die voor een tree wordt gebruikt op hun rug en die liepen niet de berg af maar de berg op. Ik denk dat ze wel 50 kg tillen en sommige hadden twee stenen. Iedere keer als ik erdoor zat kwam er gelukkig zo'n mannetje langs en toen dacht ik wat hij kan kan ik ook zonder bepakking. Dus doorzetten. Op ongeveer 500 meter voor de finisch heb ik de bus genomen. Heerlijk!!! Helaas was bij terugkomst het hotel vol en ben ik na een douche door gereden in een bus naar Chengdu. Hier was ik totaal verrast dat ik nog een kamer kon krijgen in de Mix een heel populair Guest House. Wel een twee persoons kamer voor me alleen, maar ik hoop vandaag over te kunnen stappen naar een dorm met 4 bedden. Is voor de beurd beter en voor de gezelligheid.Over een paar dagen zit ik weer in mijn geliefde Tibetsferen dus tot dan...Anne-Marie.
Weer bedankt voor al de berichtjes op mijn blog,email,Wayn,Hyves en Facebook.
Ik heb even niets van me laten horen omdat ik als de bliksem moest reizen en veel bussen achter elkaar heb genomen. Ik kwam een paar dagen geleden erachter dat vanaf vandaag de helft van de Chinese bevolking vakantie heeft dus ik moest snel handelen. Het wordt nu op de toeristische plaatsten smoordruk en vervoer en verblijf is ook erg moeilijk volgens de geruchten. Ook heb ik twee dagen op een berg gezeten en in de kloosters zijn geen pcs.
Van uit Lijiang ben ik in 1 keer naar Panzihua gereisd,8 uur in de bus zitten. Maar prachtig landschap. Weer de enige toerist aan boord dus dat leverde weer hilarische gebaren gesprekken op. In Panzihua wat niet voorkomt in de Lonely Planet gewacht op een treinverbinding naar Emei. De trein was stampvol maar op mijn bedje lag het heerlijk,lag om 8 uur al te pitten zo moe. De volgende dag met de stadsbus met overstap naar Baoguo het plaatsje aan de voet van berg Emei. Er zijn in China 4 heilige bergen en als ik deze heb beklommen heb ik er 3 gehad. Deze is het hoogst met 3077 meter en het heiligst. Eerst een nachtje bijkomen en dan zal het gebeuren. Daar mijn conditie niet op peil is en ik van verschillende mensen hoor dat het verschrikkelijk is om omhoog te klimmen vanaf het dorp besluit ik een bus te nemen tot zo'n 2500 meter. En dat is denk ik mijn geluk geweest. In de bus dacht ik al van slecht weer? waardan de zon schijnt. En dat bleef ook zo de hele klim naar boven. En dat zijn alleen maar treden gemaakt voor kleine Chinese voetjes. Wij buitenlanders met maat boot moeten dus schuin de voet neer zetten om niet eraf te vallen. Daar komt nog bij dat uit de bomen en de planten de dauw naar beneden valt dus zijn de stenen ook nog nat en glibberig. Maar ik genoot van de tocht naar de hemel en kwam geen buitenlander tegen. Op de top staat een gouden tempel en een enorm beeld van Boeddha op zijn olifanten. Na een uur rondwandelen en genieten van de wolken die onder de top hangen kwam de daling in zicht. Ik had me voorgenomen om helemaal naar beneden te lopen en dan twee overnachtingen op de berg te nemen. Helaas sloeg het noodlot al na een paar uur toe en kreeg ik enorme pijn in mijn knieen. Dit heb ik tot nog toe bij elke bergtocht gehad. Dalen schijnt inderdaad ergen op je spieren te werken dan stijgen. Helaas was onderweg geen verblijfplaats of bushalte dus ik moest verder. Na uren lopen of liever gezegd pijnlijden kwam ik rond 6 uur 's avonds een tempel tegen. Gelukkig was er nog een bed vrij in de dorm. Verder is er ook niets dus erg koud maar een geweldige plek om op een berg te overnachten. In de eetzaal zaten nog twee buitenlanders en we hebben tot een uur of 8 gekletst toen had ik het helemaal gehad en ben onder de wol gekropen. In dit geval twee dekbedden, ik had er een gejat van een ander bed. Ik lag bijna te slapen toen het avond gebed begon. Trommels en gezang een prachtige manier om in slaap te vallen. 's morgens werd je helaas ook rond 6 uur wakker van het zelfde ritueel en dat is wat minder. Maar met frisse moed eruit en toen degon de hel na een mooie tijd in de hemel. Mijn knieen konden wel dubbel slaan zo voelde het. Ik heb over 12 km 6 uren gelopen of eerdergezegd gesloft en had bij elke stap naar beneden enorme pijn. Wat mij erdoor heeft geholpen was het feit dat ik steeds mannen tegen kwam met een steen die voor een tree wordt gebruikt op hun rug en die liepen niet de berg af maar de berg op. Ik denk dat ze wel 50 kg tillen en sommige hadden twee stenen. Iedere keer als ik erdoor zat kwam er gelukkig zo'n mannetje langs en toen dacht ik wat hij kan kan ik ook zonder bepakking. Dus doorzetten. Op ongeveer 500 meter voor de finisch heb ik de bus genomen. Heerlijk!!! Helaas was bij terugkomst het hotel vol en ben ik na een douche door gereden in een bus naar Chengdu. Hier was ik totaal verrast dat ik nog een kamer kon krijgen in de Mix een heel populair Guest House. Wel een twee persoons kamer voor me alleen, maar ik hoop vandaag over te kunnen stappen naar een dorm met 4 bedden. Is voor de beurd beter en voor de gezelligheid.Over een paar dagen zit ik weer in mijn geliefde Tibetsferen dus tot dan...Anne-Marie.
-
01 Oktober 2007 - 02:30
Karen:
petje af! gefeliciteerd! groetjes
karen -
01 Oktober 2007 - 06:08
Gerard:
Super!!!gaat goed hoor en zie ik wel..(pijn = emotie, kun je uitzetten hoor!haha) Ook mooie foto,s weer, Demi en ik vinden die bootrace wel erg bijzonder(dat ze niet zinken!)Zet m op en en we horen wel weer us, groetjes van ons allemaal...
PS. we hebben twee cavia,s aangeschaft; Piep en Janneke. -
01 Oktober 2007 - 08:47
Ingrid Dollee:
Wat een doorzettingsvermogen.
Leuk om je belevenissen te lezen.
Alles gaat hier zo zijn gangetje. Kunnen wel wat doorzettingsvermogen gebruiken.
Ook al weet je wat je wilt, liggen de leuke banen niet voor het oprapen en is het hard werken om iets voor elkaar te krijgen.
Nog heel veel plezier
-
02 Oktober 2007 - 17:39
Rob Teuben:
Klinkt allemaal erg interessant!!
Toch ook maar eens naar china en de vrouw wil ook graag.
leuke foto`s trouwens en je schrijft ook geinig,ga zo door zus!!!
de groeten van Vân, pa & ma en Titi uit Vietnam.
Ik mail je
Je broer! -
02 Oktober 2007 - 20:47
Carla:
Knap hoor Annemarie. Kon 1 van die stenensjouwers je niet op de rug nemen en naar beneden dragen? Hebben die ook van die kleine voetjes?? Leuk om je reisberichten te lezen. Ik zie weer uit naar de volgende. Hou je haaks,meid en lekker genieten!!! Doeii Carla. ( en jaap,hij leest je berichten wel,maar zit nu weer VOETBAL te kijken.) -
03 Oktober 2007 - 08:45
Niels:
Hoi Annemarie, geweldig je verhalen. Knap dat je zo'n geweldige tocht hebt gemaakt. Dat probleem met de knie heb ik ook in Maleisie gehad, met een beetje rust gaat het vast over. Ik houd je weblog in de gaten en kijk uit naar je volgende bericht!
Gr.
Niels -
03 Oktober 2007 - 14:04
Akke Kuipers:
Hoi Annemarie, Wat een fantastische reis ben je aan het maken. Als je weer terug bent moeten we snel weer afspreken om deze reis door te nemen. Ik blijf je vanaf nu volgen.
Ik wens je een voorspoedige reis verder!!!
ps begin januarie krijgen we weer een schapendoespup.
Groetjes Akke -
03 Oktober 2007 - 15:56
Jeltje:
Hoi A-rie
Geweldige dingen maak je mee.
Dat Chinezen zo druk zijn met vakantie had ik niet geweten.
Maar gelukkig blijft er zo nu en dan een stekkie voor je over.
Een nichtje van mij zit nu in Bankok. Zo heb ik het maar druk met waarbenjijnu's
Groetjes Jeltje -
04 Oktober 2007 - 12:39
Bettie:
Wauw, wat een prachtige verhalen. Maar wel sneu, dat je zo last hebt van je knieen. Dat is niet een gemakkelijke afdaling geweest. Ben blij te lezen, dat je enorm geniet..
Blijf voorzichtig en doen en veel genieten, dat doen wij aan deze kant van de aarde ook van jou verhalen!
Groetjes van ons alle 5 -
05 Oktober 2007 - 10:20
De Boerselaere:
Fucking A Anne-Marie, wat maak je weer een hoop mee en wat zie je weer onvoorstelbaar veel moois van de wereld. Geniet er van en denk goed om jezelf.
Groetjes,
Peter (Red Devil)
P.s. het zal je daar in het verre oosten vast niet heel veel kunnen schelen, maar onze jongens in het wit-rood-witte shirt hebben gisteren wederom een wanprestatie geleverd en liggen nu helemaal uit het europacup voetbal. Bespaart ons (en die kale dus ook) weer veel centjes en levert veel vrije avonden op.
Maar we hadden dus gewoon een klote avond gisteren. -
05 Oktober 2007 - 15:22
Christa:
Jooh ben er weer en is weer leuk om je verslag opnieuw te volgen. En ik zie wel een klein pakje alvast in de rugzak????hihihi flauw he. Maar al wat zie ik daar onderin die zak. He vrouwtje genietze verder en tot de volgend reactie.wuij van het VLiet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
