Home sweet home.
Door: Anne-Marie.
Blijf op de hoogte en volg Anne-Marie
26 November 2007 | Nederland, Amsterdam
Bijna alweer een week thuis dus hoog tijd voor de laatste blog.
Vanuit Seam Reap, Cambodja ben ik met een bus voor 32 personen, in dit geval allemaal blanke neuzen en hun rugzakken, naar Bangkok gereisd. Wat een rit van 9 uur moest worden bleek een van bijna 12 uur te zijn. De weg in Cambodja was vreselijk en als je dan ook nog opgevouwen tussen jou stoel en die van je voorbuurman zit duurt dat heel lang. Maar het was wel gezellig in de bus en iedereen kakelde er wat op los. De formaliteiten bij de grens stelde niets voor, de bagage werd niet eens gecontroleerd. Dat heb ik toch wel anders meegemaakt. Over de grens werden we in een ernorme hoosbui in een luxe bus gepropt met veel meer ruimte, deze bus deed er vier uur over om ons op Khao San Road in Bangkok te droppen. Hier had ik een guest house geboekt en nadat ik mijn spullen daar achter gelaten heb ben ik Bangkok ingegaan. Even mijn stoel in het vliegtuig reserveren en eten, daar was ik wel aan toe. Had de hele dag op Maria koekjes geleefd. Na het eten genoten van het stappers publiek die het de lokale politie moeilijk maakte. Het was heel warm en uiteindelijk brak het onweer los. Daar werd het wel koeler van. De volgende dag ben ik naar het Hard Rock cafe gelopen om een Zippo voor Erwin te kopen en naar Chinatown voor wat kleine kadootjes. Mijn rugzak zat al vol dus ik kon niet veel aanschaffen, helaas. Heb genoten van het wel en wee in Chinatown en de omliggende straten. Rond een uur of 5 begon het weer enorm te regenen en te onweren. Gelukkig was ik toen alweer bij het guest house en heb de laatste uren zitten lezen in een gejat engels boek. Toch nog een souvenier voor me zelf! Tegen 20:00 uur werd ik door een taxibusje naar het vliegveld gebracht door het slechte weer. Om 23:59 zaten we met smart te wachten dat we zouden vertrekken maar dat werd pas 20 minuten later. Daar er een kast uitgevallen was moesten al de mensen van twee vluchten in een vliegtuig en het was erg vol. Na het warm eten, wat niet te eten was, ben ik in slaap gevallen om drie uur later weer wakker te worden. Er begon net een film en die heb ik toen maar bekeken. Heerlijke snotter film: Without reservations. Daarna nog wat geslapen maar niet veel. Na het ontbijt zette de piloot de kist aan de grond en waren we voor de planning al geland. Met als gevolg dat Erwin en mijn vader nog niet bij de gate waren toen ik er uit kwam. Na een dik kwartier kwamen ze aanlopen en na enige kussen en wat bijkletsen zijn we naar Marssum gereden. En zo kwam het dat ik na 80 dagen weer op Friese bodem stond.
Ik heb ik deze dikke 11 weken vier en half uur in een auto doorgebracht, 22 uur en 45 minuten gevlogen, 13 en een half uur op een boot gezeten, 37 uur getreind, 241 uur en een kwartier gebusd en 7 en een half uur gefietst. En natuurlijk vreselijk veel gelopen maar dat heb ik niet bij gehouden. Ik wilde de kilometers bij houden maar helaas in China werd dat niet aangegeven.
Ik wil een ieder die de moeite heeft genomen om mijn verhalen te lezen en daar op een berichtje op mijn blog of email achter te laten heel hartelijk bedanken. Dat doet je erg goed dat mensen je volgen vooral in wat mindere tijden.
Ook wil ik Werner, Jan, Cat en vooral Karen bedanken voor de heerlijke tijd die ik met jullie door heb gebracht. Wordt vervolgd?
Ook wil ik iedereen bedanken waar Erwin gast aan tafel is geweest tijdens mijn afwezigheid. Ik ben blij dat hij goed verzorgd is.
En natuurlijk wil ik Erwin bedanken dat hij mij heeft laten gaan om weer een droom te vervullen. En ja ik heb al weer plannen maar Erwin is eerst aan de beurt volgend jaar.
Als iemand het leuk vindt om mijn foto's te bekijken dat kan, het zijn er maar zo'n kleine 2000 dus dat is zo gepiept. Ik heb een kleine selectie uit dit aantal gemaakt en wil die met liefde aan je laten zien.
Mensen geniet van het leven het is maar zo kort!
Dikke tûût en tot de volgende keer....Anne-Marie.
-
29 November 2007 - 09:29
Renee:
Hallo Annemarie,
Welkom thuis en sterkte met de harde werkelijkheid. ook dat zal wel weer wennen. tot gauw!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley