Alleen.

Vrijdag 25 augustus

Vandaag was een rare dag. Het begon met een nacht niet slapen omdat heel veel vrienden ene kennissen even niet rekening hadden gehouden met 7 uur tijd verschil. Lag ik net weer te slapen hoorde ik mijn mobiel weer af gaan omdat er een appje binnen kwam.

Dan kan ik die uit doen ja maar het is ook mijn wekker en aangezien er deze dag gasten naar het vliegveld moeten is dat dus wel belangrijk dat ik wakker wordt.

Evengoed allemaal bedankt voor de lieve appjes, mails en zelf kaartjes die door het thuisfront op de app zijn gezet. Ik voelde me echt jarig. En wel 57! Een gast is ook jarig en we feliciteren elkaar als we elkaar zien in de lobby.

In de morgen ben ik naar het treinstation getogen om treinkaartjes te kopen voor 13 mensen. We vertrekken in vier groepen, verspreid over twee dagen.

Groep 1, 7 gasten, vertrekken het eerst. Ik zet ze op de trein en krijg een drie kwartier later een appje dat ze aangekomen zijn.

Groep 2, 2 gasten, vertrekken in de middag. En ook zij komen goed aan.

In de avond doe ik mijn papier werk alvast en loop nog een blokje rond.

Zaterdag 26 augustus

Heel vroeg opstaan, er gaat een gast om 06:02 op de trein naar het vliegveld. OMG. Daarna snel weer in bed gedoken. Een paar uur later volgen de laatste gasten en ik rij met ze mee naar het vliegveld in een overvolle trein.

Na dat ik afscheid heb genomen van hen ga ik 1 station terug en neem vanaf daar de trein naar Shin Hakodate. Daar heb ik voor de nacht een prettige kamer in een gloednieuw hotel. Het is drie uur rijden. De helft van de tijd heb ik een lege stoel naast me wat heerlijk is want ik dommel steeds in. Heerlijk met de zon in mijn gezicht en het geschommel van de trein.

Ik krijg een kamer op de 10 verdieping en heb mooi uitzicht over de stad. Tegen zessen ga ik op strooptocht voor eten. Ik zit in een uithoek van de stad en er is geen restaurant te bekennen. Ik vind alleen een klein winkeltje. Geen lekkere afhaal maaltijd maar twee onigiri en een zak chips is mijn dinner. Als ik terug loop naar het hotel valt mijn mond open van verbazing. Een prachtige rosé rode lucht.

Na een douche val ik uitgeteld in slaap.

Zondag 27 augustus

Om 07:45 uur gaat de wekker en na een heerlijke regendouche ga ik naar beneden voor het ontbijt. Mijn kamer is op de 10e verdieping en het duurt even voordat de lift boven is. Beneden in de eetzaal is het behoorlijk druk en de dames van de keuken kunnen de drukte nauwelijks aan. Na enige tijd wachten heb ik rijst, wat groente, twee stukjes vis en een kopje water.

Na het ontbijt ga ik naar de buurtsuper voor inkopen. Ik neem wat broodjes voor de lunch mee en twee onigiri[e-1f359][e-1f359]. In mijn kamer vul ik twee flesjes met water en daar moet ik het mee doen. Tegen 10 uur ga ik naar beneden om uit te checken. Shin Hakodate het was me een genoegen om hier te overnachten. Een na genoeg nieuw hotel, prima kamer en ook nog eens ontbijt gratis.

Om de tijd te overbruggen loop ik het station in en ga in de wachtkamer zitten. Op de tv een film over de omgeving. Ik zal Hokkaidō missen. Mijn volgende reis voor Koning Aap komt niet op dit eiland.

En dan ga ik de groene Shinkansen weer in. Er zijn geen bagage rekken en ik moet mijn steeds zwaardere koffer in het rek boven de zitplaatsen tillen. Het lukt nog net.

Plaats 16 D aan het raam in wagon 4. Precies om 10:53 uur vertrekken we en het duurt niet lang voor we de op één na langste spoorweg tunnel van de wereld induiken. Het is rustig op de trein. Aan de andere kant van de gang twee Fransen en verder op een meisje die ik al eerder ben tegen gekomen. Ze spreekt Engels, Duits en Japans en ik heb geen idee waar ik haar moet plaatsen.

Vandaag een lange treindag. Ik ga eerst met de Hayabusa 22 naar Omiya waar ik om 14:35 uur aan kom. Dan vertrek ik om 14:49 uur naar Nagano. Aankomst 15:54 uur. Een stukje naar het hotel lopen en dan kan het avontuur Nagano beginnen. Wagon 4 stoel 16E, raam.

Zo mooi landschap van bergen met meren naar heuvels bedekt met naaldbomen en op de voorgrond de goudgele rijstvelden. Ik ben weer op Honshu, het hoofd eiland. Na anderhalf uur komt er een Japanse vrouw

naast me zitten. We wisselen een klein knikje uit en vallen beide in slaap.

Na een prachtige rit komen we om 14:39 uur in Omiya aan. Ik heb 10 minuten om over te stappen. Op spoor 18 vertrekt om 14:49 uur de Hakutaka 567 naar Nagano. Ik zit in wagon 8 stoel 13E. Weer aan het raam en de stoel naast me is nog leeg. Aankomst Nagano 15:54 uur. Op het perron tegenover ons zijn twee Shinkansen aan elkaar gekoppeld een rode en een groene, staat grappig.

Het gaat mooi snel en voor ik het weet moet ik de trein verlaten. In een snel tempo loop ik naar het Island Hotel want het begint te spatten. Maar boven mij is geen regenwolk, vreemd. In het hotel staan twee heren achter de receptie. Een vraagt of ik Japans spreek en de andere geeft me een sleutelpas voor het inchecken. Ik heb een pre incheck gedaan en laat hen de QR code zien. Er begint een lichtje te branden bij de heren en ik wordt naar een apparaat gebracht. Scar de QR code op het apparaat en beantwoord een paar vragen. Op het eind moet ik toch mijn paspoort weer in een gleuf duwen. Raar waarom doe ik dan een pre checkin? Afijn ik krijg een bonnetje met mijn kamernummers en een nieuwe sleutelpas van het apparaat. De oude moet ik inleveren bij één van de heren.

Ook krijg ik een papiertje en in keurig Engels staat daar uitleg op. Maar heer nummer twee wil zijn Engels testen en zegt: ‘on second floor onsen’. Aha daar maakt hij de juiste opmerking op het juiste moment. Ik neem afscheid en de lift brengt me naar de 5e verdieping. Helemaal verscholen in een hoekje zie ik de deur die ik moet hebben, 511.

Ik zet mijn koffer er in. Gooi de inhoud van mijn rugzakje op de desk en draai me weer om. De boys kijken me achterna. Die zullen wel denken:’nog nooit zo snel iemand uit de kamer zien lopen’. Maar ik heb een missie en die is twee LP zaken bezoeken voor sluitingstijd tijd.

Bij Goodtimes is het heel gezellig en veel lp’s maar helaas niet die van mijn lijstje. Door naar Iro. Ik kom voorbij een Boeddhistisch tempel en hoor muziek. Even om de hoek kijken en ik zie een steelband aan het oefenen. Daar beweeg je sowieso even mee in het ritme.

Terwijl ik een straat oversteek staat aan de andere kant een parkeerwacht te vegen. Hij wenst me een goede tijd in Nagano. Wordt je toch blij van. Even doorlopen en weer hoor ik muziek. Dit keer een live band en ja hoor in de lp zaak waar ik moet zijn. Het is er zo druk dat ik buiten blijf staan om even te luisteren. Morgen maar terug komen voor de lp’s.

Terug naar het hotel loop ik via een speeltuin/parkje alleen is er geen gras. Maar wel muziek. En dit keer worden de vrijwilligers van de dag in het zonnetje gezet. Maar ik ben er voor een Shinto schrijn en die vind ik ergens weggedrukt achter in het parkje. Prachtige Jizo beelden!

Onderweg naar het hotel vind ik een pluchen poppetje en als ik het omdraai blijkt het Hello Kitty te zijn. Voor een liefhebber thuis.

Ik neem wat te eten mee onderweg en ga naar het hotel.

Na het eten ga ik naar de onsen. Dit keer doe ik de pyjama die op het bed ligt aan en ga naar de 2e verdieping. Aan de schoenen bij binnenkomst zie ik dat er nog een persoon is. Een jonge dame die het er lekker van neemt. En ik volg haar. Als ik na het schrobben en zeepvrijmaken in het hete water stap ben ik nog alleen. Maar goed ook want ik ben vergeten de tattoo af te plakken. Na het hete bad even met koud water naspoelen.

Heerlijk. Aha er staat een weegschaal.

Vanaf 3 januari ben ik 12 kilo afgevallen maar de laatste weken blijft het daar op steken. Het zijn vast de waterijsjes, maar het is zo warm…..

Alhoewel het hier koeler is dan waar ik tot nu toe geweest ben. Het zullen de bergen zijn. Ik ben hier nog maar net maar geniet nu al van de stad. Geen schaakbord patroon en lekker de weg kwijtraken.

Heb zin in morgen als ik een belangrijke tempel ga bezoeken.