Vertrek.
Door: Anne-Marie.
Blijf op de hoogte en volg Anne-Marie
19 November 2013 | Myanmar, Rangoon
Hallo allemaal,
Allereerst bedankt voor alle reacties die ik heb gekregen in de vorm van mail, Facebook berichten en reacties op mijn blog.
Het is altijd weer leuk om van iemand iets te vernemen.
De 79 dagen Azië zijn bijna voorbij. Over een uurtje wordt ik opgehaald door een taxi die mij samen met collega reisbegeleider Mariken naar het vliegveld van Yangon zal brengen. Om vier uur lokale tijd vliegen we dan naar Kuala Lumpur waar we om 23:59 uur een vlucht naar Amsterdam nemen. En dan zal Erwin op Schiphol staan op me op te halen. Verrassing van het kwartaal: ik hoef pas 3 december weer te werken voor het schoonmaak bedrijf, heerlijk nog anderhalve week vrij.
Het vervolg:
Vanuit Bagan zijn we met de bus naar Kalaw gereden, een lange busdag via Mount Popa. Op deze berg wonen de geesten, nats, in een tempel waar ze vereerd worden. In Kalaw bij de 7 sisters gegeten, altijd weer lekker en leuk om de dames weer te zien.
De volgende dag een halve dag trekking langs een Palaung en Danu dorpje. Dit zijn twee van de vele minderheden die Myanmar rijk is. Door naar Pindaya waar we de bagage opslaan en weer de benenwagen nemen voor een twee daagse trekking. Deze trekking is best pittig en eindigt bij een klooster. Omdat er twee groepen zijn hebben wij toestemming gekregen om in het klooster te slapen ipv een bijgebouw. Dit is erg ongebruikelijk. Ook mogen wij het avond eten gebruiken in het school gebouw dat ook op het klooster terrein staat. Grote hilariteit onder de kinderen de volgende morgen als ze ons ontbijtend aantreffen in hun schoolbanken. De gezinnen zijn erg arm en de kinderen hebben dan ook vieze en kapotte kleding aan. Hun lichaampjes zien er wel schoon uit en de haartjes zijn mooi geknipt. Sommigen hebben de snottebellen aan de neus hangen. Volgende keer maar kleertjes meenemen voor de kids.
Maar wat kun je toch heerlijk spelen met je slippers en een perkje op de grond: hinkelen op zijn Birmees.
Na twee prachtige dagen door naar Taunggyi waar we het ballonfestival mogen meemaken. We komen te laat aan voor het dag programma en zien nog net drie ballonnen de lucht in gaan, een olifant, een kip en een Pauw die letterlijk de lucht in vliegt.
Na een paar uur wachten begint het avond programma. Dat is zeer spectaculair. Grote ballonnen die gemaakt zijn van handgeschept papier worden opgestookt om de lucht in te gaan. Rondom worden lampjes gehangen en die vormen een woord. Als de lampjes hangen hangt men er een enorm lont in die aangezet wordt met grote toortsen. Zodra het lont brand vliegt de ballon de lucht in en in zijn vlucht wordt er nog snel een enorm lint van lampjes aan gehangen. Even ziet het er naar uit dat de ballon neerstort maar dan herpakt hij zich en stijgt steeds hoger. Onderaan de ballon verschijnen in vele lampjes het woord Taunggyi, de plaats waar we nu zijn.
De tweede ballon wordt op de zelfde manier opgelaten alleen is zijn vracht nu vuurwerk. Zodra hij ver genoeg gestegen is knalt het vuurwerk uitéén. Spectaculair maar oh zo gevaarlijk omdat de ballon nog niet hoog genoeg van de vele toeschouwers is verwijderd. Wij genieten maar gaan om half 10 toch weg omdat we nog naar Nyaungshwe moeten bussen.
Dit dorp bewoond door Intha, een volk verwant aan de Tibetanen, ligt aan een kanaal verbonden met het Inle meer. Waar we de volgende dag met boten overheen racen. Heerlijke dag met weer zon.
Met het vliegtuig gaan we vanuit Heho naar Yangon! tenminsten dat is de bedoeling. Met twee uur vertraging door de mist gaan we dan toch. Vorig jaar is hier nog een toestel neer gestort.
Na twee nachten Yangon, en een mislukte excursie, heb ik gister de groep naar het vliegveld gebracht.
Gisteravond met Mariken even afgepilst en dan is daar het eind van mijn drie maanden Azië.
Wat ooit begon in Maleisië, het lijkt jaren geleden, eindig nu in Myanmar. Geweldige tijd gehad en ongelooflijk maar vijf dagen met een dikke regenbui. Ben ik nu dan erg bruin, nou nee dat valt tegen. Of kom je dat zelf even beoordelen?
Op naar Nederland, op naar de kou, op naar mijn twee poppies, op naar geen rijst eten! Ga mijn schoen opzetten en goed zingen....wie weet wat het oplevert.
Tot een volgende keer,
Anne-Marie.
Allereerst bedankt voor alle reacties die ik heb gekregen in de vorm van mail, Facebook berichten en reacties op mijn blog.
Het is altijd weer leuk om van iemand iets te vernemen.
De 79 dagen Azië zijn bijna voorbij. Over een uurtje wordt ik opgehaald door een taxi die mij samen met collega reisbegeleider Mariken naar het vliegveld van Yangon zal brengen. Om vier uur lokale tijd vliegen we dan naar Kuala Lumpur waar we om 23:59 uur een vlucht naar Amsterdam nemen. En dan zal Erwin op Schiphol staan op me op te halen. Verrassing van het kwartaal: ik hoef pas 3 december weer te werken voor het schoonmaak bedrijf, heerlijk nog anderhalve week vrij.
Het vervolg:
Vanuit Bagan zijn we met de bus naar Kalaw gereden, een lange busdag via Mount Popa. Op deze berg wonen de geesten, nats, in een tempel waar ze vereerd worden. In Kalaw bij de 7 sisters gegeten, altijd weer lekker en leuk om de dames weer te zien.
De volgende dag een halve dag trekking langs een Palaung en Danu dorpje. Dit zijn twee van de vele minderheden die Myanmar rijk is. Door naar Pindaya waar we de bagage opslaan en weer de benenwagen nemen voor een twee daagse trekking. Deze trekking is best pittig en eindigt bij een klooster. Omdat er twee groepen zijn hebben wij toestemming gekregen om in het klooster te slapen ipv een bijgebouw. Dit is erg ongebruikelijk. Ook mogen wij het avond eten gebruiken in het school gebouw dat ook op het klooster terrein staat. Grote hilariteit onder de kinderen de volgende morgen als ze ons ontbijtend aantreffen in hun schoolbanken. De gezinnen zijn erg arm en de kinderen hebben dan ook vieze en kapotte kleding aan. Hun lichaampjes zien er wel schoon uit en de haartjes zijn mooi geknipt. Sommigen hebben de snottebellen aan de neus hangen. Volgende keer maar kleertjes meenemen voor de kids.
Maar wat kun je toch heerlijk spelen met je slippers en een perkje op de grond: hinkelen op zijn Birmees.
Na twee prachtige dagen door naar Taunggyi waar we het ballonfestival mogen meemaken. We komen te laat aan voor het dag programma en zien nog net drie ballonnen de lucht in gaan, een olifant, een kip en een Pauw die letterlijk de lucht in vliegt.
Na een paar uur wachten begint het avond programma. Dat is zeer spectaculair. Grote ballonnen die gemaakt zijn van handgeschept papier worden opgestookt om de lucht in te gaan. Rondom worden lampjes gehangen en die vormen een woord. Als de lampjes hangen hangt men er een enorm lont in die aangezet wordt met grote toortsen. Zodra het lont brand vliegt de ballon de lucht in en in zijn vlucht wordt er nog snel een enorm lint van lampjes aan gehangen. Even ziet het er naar uit dat de ballon neerstort maar dan herpakt hij zich en stijgt steeds hoger. Onderaan de ballon verschijnen in vele lampjes het woord Taunggyi, de plaats waar we nu zijn.
De tweede ballon wordt op de zelfde manier opgelaten alleen is zijn vracht nu vuurwerk. Zodra hij ver genoeg gestegen is knalt het vuurwerk uitéén. Spectaculair maar oh zo gevaarlijk omdat de ballon nog niet hoog genoeg van de vele toeschouwers is verwijderd. Wij genieten maar gaan om half 10 toch weg omdat we nog naar Nyaungshwe moeten bussen.
Dit dorp bewoond door Intha, een volk verwant aan de Tibetanen, ligt aan een kanaal verbonden met het Inle meer. Waar we de volgende dag met boten overheen racen. Heerlijke dag met weer zon.
Met het vliegtuig gaan we vanuit Heho naar Yangon! tenminsten dat is de bedoeling. Met twee uur vertraging door de mist gaan we dan toch. Vorig jaar is hier nog een toestel neer gestort.
Na twee nachten Yangon, en een mislukte excursie, heb ik gister de groep naar het vliegveld gebracht.
Gisteravond met Mariken even afgepilst en dan is daar het eind van mijn drie maanden Azië.
Wat ooit begon in Maleisië, het lijkt jaren geleden, eindig nu in Myanmar. Geweldige tijd gehad en ongelooflijk maar vijf dagen met een dikke regenbui. Ben ik nu dan erg bruin, nou nee dat valt tegen. Of kom je dat zelf even beoordelen?
Op naar Nederland, op naar de kou, op naar mijn twee poppies, op naar geen rijst eten! Ga mijn schoen opzetten en goed zingen....wie weet wat het oplevert.
Tot een volgende keer,
Anne-Marie.
-
19 November 2013 - 07:54
Sigrid:
Anne-Marie,
Dank je wel voor je mooie verslagen.
Op onze facebook-pagina heeft jouw foto bij het plaatselijke Ronald McDonald Huis veel reactie van collega-vrijwilligers opgeroepen!
Wij allemaal, maar in het bijzonder je maatje Jetty, kijkt uit om je weer te zien.
Ben benieuwd maandag nog de live-verhalen.
Nogmaals dank en tot gauw.
Sigrid -
19 November 2013 - 10:04
Inge & Peter :
Zo Anne-Marie, het was weer leuk jouw avonturen vanaf de andere kant van onze planeet mee te beleven ;-) als je dit leest ben je waarschijnlijk al geland in ons kouwe kikkerlandje!
WELKOM THUIS en op naar de feestmaand, des te sneller zit je weer in de lucht voor het volgende avontuur. Doei, doei en tot snel.
Dikke tût, Inge
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
