Beijing 2.
Door: Anne-Marie.
Blijf op de hoogte en volg Anne-Marie
28 Juli 2016 | China, Peking
Beijing 2.
Maandag.
Al vroeg in de morgen stappen we in de bus die ons richting de grote muur brengt.
Ik heb weer de groep niet compleet omdat twee gasten hier al waren geweest.
Na zo'n twee uur rijden komen we bij de ingang aan. We kiezen er voor om met een open stoeltjeslift naar boven te gaan en met de rodelbaan naar beneden.
Maar eerst rijden we in een bus naar de daadwerkelijke ingang. Daar stappen we over op de open stoeltjes lift waar je ongeveer 10 minuten inzit. We stappen uit en de gasten mogen op eigen tempo de muur beklimmen. Ik ga niet helemaal mee naar de vijfde wachttoren omdat ik dat mijn geopereerde knie niet wil aandoen.
Ergens op een schaduwrijk plekje nestel ik me neer en kijk hoe iedereen boven aankom. Men komt bezweet weer terug en de meerderheid van de ploeg besluit een drankje te nemen. En zo als overal ter wereld op mooie plekjes zijn de prijzen hiervoor skyhigh. Met een meegenomen lunch stappen we in de bus. Opweg naar het zomerpaleis. Na dik anderhalf uur rijden komen we daar aan. En ja hoor hier kun je over de hoofden lopen. Mensen kinderen wat ben ik blij dat ik dit ooit en keer in het najaar heb gezien toen er aanzienlijk minder bezoekers waren. We hebben in twee en half uur precies één gebouw kunnen bezoeken. Het is een enorm complex maar overal waren grote groepen bezoekers. Dit geeft niet echt een goede indruk van het complex.
We worden weer naar het hotel gebracht. Na een opfris beurt besluiten we naar snack street te gaan. Het groepje bestaat nu uit 7 mensen. Met de metro de stad in en een zijstraat van Beijings flaneer straat Wangfujing lopen langs een honderd kleine restaurantjes die van alles te koop aanbieden. We zien gevulde ananassen tot schorpioenen op een stokje. Uiteindelijk duiken we een zijstraatje in waar om allemaal eettafels restaurantjes staan. Iedereen kiest wat en we eten smakelijk.
Rond half negen terug in het hotel, erg moe.
Dinsdag ga ik via de bakker met 8 gasten naar een stukje oude hutong. De toegangs deuren van de hofjes staan open en bij één lopen we stiekum naar binnen. We kunnen rustig rondkijken en maken per ongeluk iemand wakker. Daarna duiken we een museum in op zoek naar een toilet. Maar zelf in dit gebouw of in de restaurants zijn die hier niet te vinden. Een hutong heeft gezamenlijke openbare toiletten omdat er in hun piepkleine huisjes geen plek voor is. Op het eind van de wandeling door de hutong is de eerst poort die toegang heeft tot het plein van de hemelse vrede. We lopen er over heen en zien de wisseling van de wacht bij de nationale vlag.
We besluiten terug te gaan naar het hotel omdat we om half drie opgehaald worden voor een acrobaten show. Dit wordt iets later omdat onze lunch uitloopt.
De show was erg leuk maar de laatste act sloeg alles. Vijf motoren in een metalen kooi!
'S avonds hebben we ergens Peking eend gegeten. Rond negen uur terug in het hotel. Nog even wat gekletst met een paar dames in de lobby en oude dag.
Woensdag.
Van morgen met een aantal van de groep naar de tempel of Heaven gelopen wat in een groot park ligt. Het was gewoon te heet om in de zon te lopen. Veel schaduw opgezocht onder de bomen. En na een douche zijn we naar het treinstation gebracht.
We vertrekken vanmiddag met een snelle trein naar Pingyao. Vier uur treinen en dan zijn we en dikke 700 km verder.
Maandag.
Al vroeg in de morgen stappen we in de bus die ons richting de grote muur brengt.
Ik heb weer de groep niet compleet omdat twee gasten hier al waren geweest.
Na zo'n twee uur rijden komen we bij de ingang aan. We kiezen er voor om met een open stoeltjeslift naar boven te gaan en met de rodelbaan naar beneden.
Maar eerst rijden we in een bus naar de daadwerkelijke ingang. Daar stappen we over op de open stoeltjes lift waar je ongeveer 10 minuten inzit. We stappen uit en de gasten mogen op eigen tempo de muur beklimmen. Ik ga niet helemaal mee naar de vijfde wachttoren omdat ik dat mijn geopereerde knie niet wil aandoen.
Ergens op een schaduwrijk plekje nestel ik me neer en kijk hoe iedereen boven aankom. Men komt bezweet weer terug en de meerderheid van de ploeg besluit een drankje te nemen. En zo als overal ter wereld op mooie plekjes zijn de prijzen hiervoor skyhigh. Met een meegenomen lunch stappen we in de bus. Opweg naar het zomerpaleis. Na dik anderhalf uur rijden komen we daar aan. En ja hoor hier kun je over de hoofden lopen. Mensen kinderen wat ben ik blij dat ik dit ooit en keer in het najaar heb gezien toen er aanzienlijk minder bezoekers waren. We hebben in twee en half uur precies één gebouw kunnen bezoeken. Het is een enorm complex maar overal waren grote groepen bezoekers. Dit geeft niet echt een goede indruk van het complex.
We worden weer naar het hotel gebracht. Na een opfris beurt besluiten we naar snack street te gaan. Het groepje bestaat nu uit 7 mensen. Met de metro de stad in en een zijstraat van Beijings flaneer straat Wangfujing lopen langs een honderd kleine restaurantjes die van alles te koop aanbieden. We zien gevulde ananassen tot schorpioenen op een stokje. Uiteindelijk duiken we een zijstraatje in waar om allemaal eettafels restaurantjes staan. Iedereen kiest wat en we eten smakelijk.
Rond half negen terug in het hotel, erg moe.
Dinsdag ga ik via de bakker met 8 gasten naar een stukje oude hutong. De toegangs deuren van de hofjes staan open en bij één lopen we stiekum naar binnen. We kunnen rustig rondkijken en maken per ongeluk iemand wakker. Daarna duiken we een museum in op zoek naar een toilet. Maar zelf in dit gebouw of in de restaurants zijn die hier niet te vinden. Een hutong heeft gezamenlijke openbare toiletten omdat er in hun piepkleine huisjes geen plek voor is. Op het eind van de wandeling door de hutong is de eerst poort die toegang heeft tot het plein van de hemelse vrede. We lopen er over heen en zien de wisseling van de wacht bij de nationale vlag.
We besluiten terug te gaan naar het hotel omdat we om half drie opgehaald worden voor een acrobaten show. Dit wordt iets later omdat onze lunch uitloopt.
De show was erg leuk maar de laatste act sloeg alles. Vijf motoren in een metalen kooi!
'S avonds hebben we ergens Peking eend gegeten. Rond negen uur terug in het hotel. Nog even wat gekletst met een paar dames in de lobby en oude dag.
Woensdag.
Van morgen met een aantal van de groep naar de tempel of Heaven gelopen wat in een groot park ligt. Het was gewoon te heet om in de zon te lopen. Veel schaduw opgezocht onder de bomen. En na een douche zijn we naar het treinstation gebracht.
We vertrekken vanmiddag met een snelle trein naar Pingyao. Vier uur treinen en dan zijn we en dikke 700 km verder.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
