Tokyo here we come.

2-11
Na een rit van twee uur(4 gasten zijn ziek in het hotel gebleven) zijn we bij de veerboot naar Miyajima aangekomen. Na een tochtje van 10 minuten gaat iedereen zijn gang op het schrijnen eiland. Ik loop door naar de Daisho tempel, een boeddhistische tempel waar de Dalai Lama twee keer is geweest. En zo komt het dat ik voor de zetel van de beste man alle reizigers zit optie wachten om over deze prachtige tempel te vertellen.
En dat heb ik dan ook gedaan. Het werd erg op prijs gesteld en iedereen vond het bezoek aan Miyajima een groot succes. Hup de bus weer in en na een half uur bereiken we het Vredespark in Hiroshima.
Ik parkeer de groep voor het beeld van Sadoka het meisje van de kraanvogels en loop naar het VVV voor plattegronden. Leg de groep van alles uit en loop terug naar het VVV om mijn mail te checken. Wel makkelijk nu ik vaker hier ben, mijn mobiel herkent de wifi-hotspots.
Ik word aLijd een beetje bedroeft hier met al dat leed.
Vandaag mijn planning voor volgend jaar gekregen en de eerste reis wordt Myanmar vier weken, blij. Nu nog de mensen die boeken.
Rond half vijf komt een van de gasten bij me en we lopen samen naar een valt gebouw waarin alleen restaurantjes zijn gevestigd die okonomiyaki verkopen.
Men neemt plaats achter een bakplaat en geeft de bestelling door.
Een dame komt aan de andere kant van de bakplaat staan en begint met een schep pannenkoeken mix op de hete plaat te gooien. Dan worden er lagen kool, taugé, noodles en saus op gedaan. Als het geheel goed gebakken is slaat ze een ei stuk op de plaat en doet de hele stapel die ze eerder heeft gemaakt op de kop op het ei.
Nog even bakken, wat kruiden en saus erbij en je hebt een heerlijk gerecht. Het vult enorm.
Rond kwart voor zeven lopen we weer naar de bus en we vertrekken half acht richting Kurashiki waar we om half 10 aankomen. Pakken voor vertrek morgen naar Kyoto en slapen. Altijd een lange dag maar wel super mooi.
3-11
Vandaag zou pa 82 geworden zijn. Ik kreeg een hele lieve mail van Wilma.
Ook twee dames uit de groep hadden een lief briefje geschreven. Het doet me meer dan ik gedacht had en ik heb barstende hoofdpijn.
We rijden via een parkeerterrein naar Himeiji, het witte reiger kasteel. We maken op een mooie plek een groeps foto en ik breng de groep naar de ingang van het kasteel.
Zelf ga ik op onderzoek uit omdat het centrale plein in Himeiji vol staat met tenten. Er blijkt een aardewerk markt te zijn en een tal eettentjes.
Nu zit ik in een parkje te schrijven terwijl ik opgegeten wordt door mugjes.
Om half vier is iedereen keurig terug bij de bus en gaan we naar Kyoto waar we rond zes uur aankomen.
4-11
Vandaag gaan we een busrit door Kyoto doen. Dit is altijd een lange dag maar we treffen het het is prachtig mooi weer. Als we bij de eerste tempel aankomen kan ik mijn ogen niet geloven. Er staan bijna geen bussen. Eenmaal binnen de deuren blijkt het bij de gouden tempel vrij rustig te zijn met bezoekers. Heerlijk! De zon schijnt prachtig op het blad goud van de tempel en we kunnen prachtige plaatjes schieten.
Na een drie kwartier gaan we door naar de zen tuin met 15 stenen. Hier zijn we zelfs de eerste bus en binnen is het ook heerlijk rustig. We kunnen zelfs zitten op de treden voor de stenen tuin. De tuin erom heen is ook prachtig en de Indian summer komt al wat door.
Verder te voet naar de Toji een tempel waar bijna geen buitenlandérs komen en we zien inderdaad alleen een handvol Japanners. De tuin staat er prachtig bij met zijn herfsttinten.
Na deze relaxte ochtend rijden we dwars door de stad om de Fushimi Inari tempel te bewonderen. Dit is mijn lievelings tempel en ik vermaak me weer prima. Er lopen veel kinderen rond in traditionele dracht omdat ze aan het 3, 5, 7 feest deelnemen.
Ook zie ik een bruidspaar poseren voor de fotograaf en ik neem zo ook een paar foto's van hen.
De laatste tempel van de dag is een Kannon tempel, de godin van genade met de 1000 armen. Ook niet al te druk en sommigen hebben zelfs foto's gemaakt terwijl dat niet mag. Er was geen suppoost te bekennen. Rond half vijf komen we bij het hotel aan.
Ik regel nog wat dingen onderanderen een telefoontje naar een restaurant waar een gast haar bril heeft laten liggen. Om half zeven ga ik met twee gasten naar het station om te eten. Een heerlijke ramen soep is onze keus. Gezellig zitten te kletsen met twee
jongens uit Nagoya.
5-11
Rond acht uur zit ik in de lobby om vragen te beantwoorden en rond negen uur loop ik met vier gasten naar het metrostation om de trein naar Nara te nemen.
We doen het zeer rustig aan en nadat we de drie belangrijkste tempels hebben gezien en wat hertjes van ons afgeschud hebben belanden we in een thee tuin. Het is heerlijk weer en we blijven langer zitten dan geplant. Er is een wilde tuin om de theetuin heen en we zien allerlei kleine dieren in de bloemen.
We gaan pas rond vier uur terug met de trein en nemen in de trein afscheid van de mannen die mee waren. De drie overgebleven vrouwen gaan naar Gion om geisha's te spotten. Eerst lopen we door Potochostreet wat prachtig is verlicht. Bij een exclusief restaurant posten we en komen ook meer gasten van de groep tegen.
Uiteindelijk zien we vijf Geisha's of Maiko's dat kon ik zo snel niet zien. Een Maiko is een Geisha in opleiding.
Ik besluit met vier gasten terug te gaan naar het hotel via het Potocho straatje en hier komen we nog twee Geisha's tegen. Ze lopen recht op ons af en we kunnen ze mooi bewonderen.
Een gast is haar IPad kwijt en in het hotel bellen we naar het Noh theater waar ze denkt hem te zijn vergeten. Theater is dicht dus morgen maar weer proberen.
Uiteindelijk heb ik dan toch een paar uurtjes voor me zelf in de avond maar ik ben zo moe dat ik om negen uur al mijn bed induik.
6-11
Nog vier dagen....wat zijn de zes weken voorbij gevlogen. Ik heb helemaal geen zin om naar huis te gaan. Vandaag leveren we onze koffers in bij de receptie en laat ik ze versturen naar het hotel in Tokyo. Morgen gaan we dan met de shinkansen, zeer snelle trein, zelf naar Tokyo.
En toen iedereen langs was geweest om de koffers in te leveren en vragen te stellen had ik zo maar tijd voor me zelf. Eerst naar het station gelopen om langs de toerist information te gaan. Daarna richting de theepottenwijk(Gion) gelopen waar ik zes Volendam Geisha's zag en daar een foto van genomen heb. Daarna via een arcade terug gelopen naar het hotel. Rond vier uur even gaan liggen om twee uur later weer wakker te worden. Ik ben erg moe.
De reis voor Tokyo voorbereid en nu zit ik aan een cupasoupje. Heerlijk bewaard tot het eind van de reis.
Het is ook wel weer lekker om aan de aardappelen thuis te denken na zes weken rijst.
Maar we klagen niet, ben de aardappelen straks ook zo weer beu.
7-11
Vanmorgen vroeg opgestaan om voor het ontbijt al metro kaartjes te kopen.
Ik vind dat altijd vervelend om te doen terwijl er 18 gasten om je heen staan te wachten. Om kwart voor negen lopen we naar het metro station om naar Kyoto station te gaan. Daar vandaan reizen we met de Shinkansen, snelle trein, naar Tokyo in 2 uur en 17 minuten. En wat zien we onderweg, een wat wazige Fujisan maar wel degelijk aanwezig met zijn 3776 meter. Ik vind het nog steeds onwerkelijk dat ik daar ooit boven op heb gestaan.
Als we aankomen in Tokyo station moeten we nog een paar minuten met de Yamanote lijn. En deze circle trein brengt ons tot vlak bij het hotel. We moeten nog een 10 minuten lopen. Helaas kunnen we nog niet inchecken en we besluiten na een lunch naar de wijk Asakusa te wandelen.
Daar bezoeken we de hoogste etage van het VVV kantoor waar we een mooi uitzicht hebben op de onderliggende tempel, het hoofdkantoor van biermerk Asahi en de Sumida rivier. Over een brug lopen we nog naar de overkant van de rivier omdat we de flamme d'or van Philip Stark niet kunnen zien. Dit gebouw staat naast het goud kleurige hoofdgebouw van Asahi. Een zwart blok met gouden vlam.
Terug aan de andere kant van de rivier lopen we naar tempel om daar onze voorspelling te trekken. Voor sommigen onder ons een slechte voorspelling.
We eindigen de rondgang door de keukenstraat, waar je alles voor in de keuken kunt kopen. In een winkel die uithangborden enz. verkoopt voor een restaurant schaffen wat gasten Japanse lantarens aan.
Daarna lopen we in de kou terug naar het hotel. Als de zon onder is wordt het te koud voor mijn zomerjasje.
In het hotel spring ik onder de douche en maak me klaar om naar Tsjerk Castelein en familie te gaan. Hij is de zoon van onze buren twee huizen verderop.
Ik eet gezellig met de familie mee, okonomiyaki, een soort pannenkoek met groente.
Na een gezellige avond ben ik rond 23:00 uur weer in het hotel.
8-11
De Amerikaanse verkiezing strijd barst los.
In Fukuoka is een stuk straat in een gat verdwenen en wij zien vanaf de 45 etage van het Tokyo Government Building een nog waziger Fujisan dan gister opduiken.
Vandaag is een rondgang door Tokyo geplant, altijd een lange en vermoeiende dag.
Eerst maar eens 45 minuten in de metro. We stappen uit bij het regering gebouw van Tokyo en suizen met de snelle lift naar de 45e verdieping.
Smog beneemt ons ons zicht en we zien heel wazig het hoogste punt van Japan. Gelukkig kunnen we wel groot Tokyo zien en de vele hoge gebouwen om ons heen.
Volgende stop is Meiji park met de Shinto tempel. Imposant en weer allemaal kinderen die aan het 3/5/7 feest meedoen. Ook een aantal baby's van 1 maand oud die 'gedoopt' worden.
We lopen naar Harajuku station waar de lunch wordt genuttigd en ik 2 lolita's zien.
Lolita's zijn dames die heel veel geld in een Hollyhobby outfit steken en dat ook nog aan doen. Prachtig om te zien met al het kant, rouches en blonde pruiken.
Door naar Otomotosando een drukke dure winkelstraat waar we een high Tec winkel ingaan met robots. Pepper, een hondje en een kat zijn te bewonderen.
Na een metrorit komen we aan bij het drukste kruispunt ter wereld en hondje Hachiko.
Ik ben erg moe maar zet nog even door, het paleis van de keizer staat nog op het programma. Daarna splits de groep zich. 3 mannen gaan naar het hotel om hun stoel voor de terug vlucht vast te leggen. De rest gaat nog even door en zo belanden we nog in het Forum gebouw voor wat hedendaagse architectuur en het Tokyo Station voor iet wat oudere maar ook zeer mooie stijl.
Dan rest ons nog de terug reis......en na 8 uur zijn we weer terug bij af. Gelukkig heb ik morgen een vrije dag na een ochtend bijéén komst.
Mijn terug vlucht stoelen even bevestigd en het is weer gelukt om gangpad stoelen te reserveren. Mijn reizen voor volgend jaar worden ook langzaam aan mij gekoppeld.
Op de eerste reis naar Myanmar op 26-01-2017 heb ik al 5 gasten staan.