Japan.

Dagboek Japan
Het is 09:45 uur en de thermometer staat op 27,9 graden.
Dat wordt nog war vandaag.
Ik heb besloten om het wat rustig aan te doen en na een heerlijke douche pak ik mijn spullen in en vertrek naar het metrostation Hakata.
Onderweg kom ik mijn kamer genoot van het guesthouse tegen en we kletsen de hele weg gezellig met elkaar. Zij is een geadopteerd Chinese dame die opgegroeid is in Arizona USA. Ze werkt nu al voor het tweede jaar als leraar assistent in Tokyo. Leuke meid.
Na een paar haltes kom ik aan in Akasaka station en ga er uit, nee: uitgang 6 met de lift en moet dan nog een 10 minuten lopen trekken aan de koffer.
Tjee het is echt warm. Ik stal mijn spullen bij de receptie. In Japan mag je pas om 15:00 uur inchecken.
Pak mijn zonnebril, hoed en rugtas en slenter de stad in. Even de route lopen die ik met de gasten ga lopen. Alles voor verkennen en bij de VVV plattegronden halen. Daar kom ik in gesprek met een dame die me een vragen formulier wil laten invullen. Als dank je wel krijg ik een waaier met afbeeldingen van het festival wat deze dagen in Fukuoka plaats vindt.
Omdat ik nog een vraag heb draai ik me weer richting balie en een vriendelijke Japanse dame spreekt me aan in vloeiend Nederlands. Blijkt ze een Belgische ouder te hebben. Geinig. Ook daar een lijst met vragen ingevuld en een notitieblokje gekregen.
Na een dik half uur ga ik maar eens door. Omdat het zomer is kan ik niet het dak op van het IMS gebouw. Er is nu een biertuin op het dak, daar gaat mijn uitzicht punt.
Onderweg naar Gion zie je al overal werkzaamheden voor het festival van opbouwen van podia tot tribunes. En overal afgezet met rood met wit gebaande doeken. Het is festival tijd!
In het overdekte winkelcentrum staan drie praalwagens klaar. Ze zijn meer als een ton zwaar per stuk en worden door groepen mannen opgetild en gedragen.
Ik blijf wat rond hangen en zie de presentatie van de groepen waarna ze luid schreeuwend hollend langs lopen. En bijzondere kleding dragen ze ook.
Zeg maar het Sumo tenue maar dan aan de voorkant een bescherm doekje.
De billen zien er fraai uit. Veel kinderen ook. Van het vrouwen volk alleen meisjes, vrouwen mogen blijkbaar niet mee doen.
Tegen drie uur wordt het druk op de Meiji dori en half vier scherp gaat de eerste groep mannen met draagbaar door de straat.
Met drie luide knallen start de groep, eerst wat hardlopers en daarna tientallen mannen die de draagbaar dragen en hardlopend vooruit brengen. Wat een kracht inspanning. Het mag dan halverwege de middag zijn nu is het het warmst van de dag. De thermometer staat op 32 graden. Gelukkig staan er om de paar meter tonnen met water en een waterslang waarmee de langs rennende mannen nat gespoten en gegooid worden. Wat een feest.
Ik heb de zeven verschillende wijken voorbij zien komen en wil terug lopen naar het hotel als ik een buitenlander op de fiets zie staan.
Gerald uit Ierland is even drie maanden door Japan en Zuid-Korea aan het fietsen. Kinderen zijn al pubers dus die redden zich wel. Hij kampeert overal wild. Even foto’s van Fuji San laten zien en weg fiets hij weer.
Verder blijf ik in het hotel om me voor te bereiden op de komende reis, de was te doen en Jan mijn collega en agent lastig te vallen.
Voel me prima en heb zin in de reis.
14/7
Lekker uitgeslapen vandaag en rond acht uur opgestaan.
Douchen, ontbijten en naar het busstation waar ik opstap voor een trein van een dik uur naar Marine World. Een aquarium en meer.
Prachtig gebouw van de voorkant met een enorme trappen partij naar de ingang.
Helaas vind ik het binnen minder spannend.
Eerst ga ik naar de zee otters want die worden gevoerd. Het zijn er twee maar wel hele leuke beestjes om te zien. Ze drijven leuk op hun rug om de vis te kunnen opeten.
Daarna naar de pinguïns die ook eten krijgen. Tussen de ouders met buggy’s en mini Japannertjes heen wring ik me door tot het glazen hekwerk. De voerder wordt 10 minuten lang gevolgd door een kudde pinguïns die erg honger blijken te hebben.
Via de krabben, zee vissen en kwallen bereik ik de mega bak van de diepzee vissen. Haaien, roggen, tonijn; maar ook sardientjes. Prachtig. Er komt een duiker in de container en kan praten met de dame voor ons. Er worden allerlei vragen van kinderen beantwoord en de duiker heeft ook nog een camera mee.
Mooi om te zien maar voegt het wat toe????
Daarna ga ik op zoek naar het show basin, want daar vindt over een half uur een show plaatst met zeerobben, dolfijnen en beluga’s. Gezellig tussen het grut met ijsjes en patat en kleverige handjes.
Eerst krijgen we een kwartier een optreden van twee zeerobben te zien. Hmmmm.
Daarna beginnen vier instructeurs met de zes dolfijnen en twee beluga’s.
Dat heb ik ook wel eens beter gezien. Het leukst is het nat spetteren van het publiek met hun staarten en twee beluga’s die een instructeur onderwater oppikken en staand op hun neuzen naar boven komt.
Na dit optreden loop ik via de dolfijnen zonder van en de zee otters terug naar de uitgang. Ik heb het wel gezien.
Weer met de bus terug en terug gelopen naar het hotel. Bijkomen, voorbereiden en relaxen.
Net na zessen loop ik nog een stukje om en ga heel On Japans een afhaal maaltijd in het park opeten.
In de avond nog met Jan gekletst en oude dag.
15/7
Vanmorgen om 07:15 uur opgestaan. En na een douche en ontbijt Jan met zijn groep uitgezwaaid. Nu zit ik op het metro station op een gast te wachten.
Maar hij komt niet, om 11:00 uur loop ik terug naar het hotel waar ik hem tegen het lijf loop. Elkaar totaal mis gelopen. Collega Paula had op het vliegveld ook op hem gewacht maar helaas.
Daarna richting vliegveld gelopen om de groep op te halen en ook die vlucht is te laat.
Uiteindelijk alle acht gasten om 17:45 uur in het hotel. Ingecheckt en om 19:00 uur afgesproken om te eten. Er komen vier opdagen en toen was mijn restaurantje dicht. Op naar het curry huis. Blijkt dat we met drie vegetariërs zijn en een veganist. Maar heerlijke groente curry gehad.
16/7
Met de vlucht van mijn gasten is er ook een Shoestring groep aangekomen. En drie keer raden waar een groep jeugd van 20 personen in het hotel gestald zijn, ja bij ons in het hotel. Fijn! Gelukkig waren ze vannacht rustig. Hopen dat dit de komende nacht ook is.
Na een ontbijt ga ik met mijn groep een wandeling door de stad maken maar eerst een welkom gesprek.
Nou dat ging allemaal goed op naar de wandeling. Het is 10 uur in de morgen en al 27,9 graden. We lopen rustig de ronde en gaan zo veel mogelijk in de schaduw of in winkels lopen(airco). Na een 20 minuten lopen duik ik onder de grond om een supermarkt te bezoeken. Heerlijk even een kwartier niet in de zon. Het zweet gutst me van het lichaam. We lopen via het IMS en Across gebouw naar de wijk Gion. We zijn bij de rivier en daar waait het een beetje, wat een genot. Langs de rivier lopen we via Canal City naar het Sumiyoshi schrijn, een Shint schrijn waar net een doop ceremonie gaande is. Via de achteruitgang naar het stations gebouw waar ik iedereen een uur lunchtijd geef. Er gaan drie gasten met mij sushi eten. Ik trek een nummer en zie dat we 37 minuten moeten wachten. Die waren in nog geen 10 minuten om en we hebben heerlijk aan de sushi gezeten. De gerechten worden hier per Shinkansen of raceauto over een spoortje gebracht, altijd leuk.
Iedereen weer bijéén en op naar het dak van het station maar helaas is het niet helemaal helder weer door de hitte.
Via een patchinko(gokspel) lopen we naar de Boeddhistische Tocho tempel. Hier staat de grootste houten Boeddha van het land, 16,1 meter.
Voor ¥50 krijg je een kaarsje en drie wierook stokjes om te offeren. Hierna dalen we de trappen weer af en gaan de tempel en de tuin bezoeken met uitleg van mij over de gebouwen, beelden en het Boeddhisme.
Door naar de eerste zen tempel van Japan, een Boeddhistische stroming waar ik thuis maandelijks bij mediteer.
Hier staan drie prachtige Boeddha beelden van brons en verguld.
Iedereen heeft het wel wat gehad met deze warmte en via een kerkhof en de restanten van het festival ploffen we in een overdekt winkelcentrum op een terrasje neer. Vocht en snel!!!!!
Iedereen gaat zijn eigen weg en ik loop alleen naar het hotel terug. Met vijf personen gaan we later op weg om te dineren.
Twee belanden bij een yatai tentje. Deze kraampjes worden elke avond opgebouwd en daar kun je rondom bbqen of een noodle soep bestellen.
Ik loop met een echtpaar naar de Indiër en we eten lekker vegetarische curry’s.
Mijn groepje bestaat uit acht personen en ik. Van die negen personen eten vijf vegetarisch. Eentje is zelfs veganist. Dat wordt niet gemakkelijk om eten te vinden daar groente en fruit enorm duur is in dit land. Gelukkig eten ze wel vis.
17/7
Een lange bus dag vandaag.
We starten rond acht uur en rijden in vijf kwartier langs de kust naar Karatsu waar we een strand wandeling doen. Het is een puinhoop op het strand en het is wel duidelijk dat hier slecht weer is geweest. We zien zelfs grote octopussen die aanspoelen aan wal.
Na een dik uur en een plas pauze rijden we naar Okawachiyama, een porselein dorpje. Ook hier enorm warm en we lunchen aan de rivier. Daarna vrije tijd in het dorpje en om 13:00 uur mogen we een werkplaats in waar het porselein geschilderd wordt. Wat een precies werkje en in deze hitte maar gelukkig hebben zij airco.
Door naar Huis Ten Bos voor een bakkie. Dit Thema park over Nederland bestaat al sinds 1992. Er staan replica’s van gebouwen uit Nederland. Zoals de waterpoort van Sneek, het station van Amsterdam en de molens van Kinderdijk.
We stappen weer in en rijden naar de laatste stop van vandaag: saikaibrug waar drie zendmasten staan die de gecodeerde boodschap hebben geseind om tot aanval over te gaan op Pearl Harbour op Hawaii in de tweede wereld oorlog.
Daarna is het nog anderhalf uur rijden naar Nagasaki.
Ik lig nu in bed dit bericht te schrijven en hoor een cruise schip vertrekken.
Wat een enorme schepen. Toooooooeeeeet.
18/7
Vanmorgen even met Erwin gefacetimet en het blijkt dat de keukenafvoer verstopt zat en de afwasmachine stuk was. Je kan ook niet even weg zijn.
Erwin heeft deze week vakantie dus kon hij mooi even alles laten maken.
Wij zijn vanmorgen door China Town gelopen en hebben de werf bezocht. Nu loopt de groep door Deshima en ik wacht in de schaduw.
Daarna gaan we naar het Peace Park en de Urakami kathedraal.
Na een rondje door het park en de kathedraal zijn we in een parkje gaa; lunchen tussen de cicade geluiden. En ja hoor vandaag zie ik er eindelijk eens één.
Door gelopen naar het punt waar de bom uitelkaar gespat is en nu heb ik de groep een uur de tijd gegeven om het bom museum te bezoeken.
En daar kwam iedereen weer triest uit zoals altijd. Nog even naar de herinnering ruimte en klaar is de trieste middag.
Op de terug weg naar het hotel nog bij een Boeddhistische tempel geweest in de vorm van een schildpad die bereden wordt door Kannon. De godin van genade. Daarna terug naar het hotel gelopen met één gast. De rest is met de tram gegaan.
Het warm eten hebben we met zeven mensen gedaan in een restaurant waar ik wel vaker naar toe ga. Het is wat lastig omdat ik zo veel vegetariërs in de groep heb.
19/7
Tot 10:00 uur in de lobby gezeten voor vragen. Niemand had deze dag mijn hulp nodig na het vragen uurtje en had ik dus de dag vrij. Lekker omdat dat de eerste week niet voor komt in het drukke programma.
Eerst in de hitte, het is al 31 graden, naar de ferryterminal gelopen. Even voor de volgende keer controleren waar de boot naar Ioujima vertrekt.
Daarna naar het station gelopen naar de tourist Information. Ook voor de volgende keer wil ik weten hoe ik naar een pinguïns aquarium kan gaan.
Folders mee gekregen en die ga ik van Idaho eens uitgebreid lezen.
Daarna naar het riviertje met de 17 oude stenen bruggen gelopen. Ik weet daar een 2e hands zaakje en daar wil ik even kijken. Een oude mevrouw nog geholpen om haar boodschappentas op wieltjes de trap van de underpass op te tillen. Veel te warm voor oudjes om boodschappen te doen.
Helaas had het 2e hands winkeltje niets leuks. Onder één van de stenen bruggen geluncht en naar een andere 2e hands zaak. Hele leuke dingen gezien maar te duur. Loop ik de hoek om zie ik nog een piep klein winkeltje met 2e hands spullen. Hier zag ik een Kokeshi pop maar geen prijs erop. Deze poppen van hout zijn helemaal met de hand genaakt en geschilderd en duur.
Dus ik vraag in mijn beste Japans hoe duur de pop is. Tot mijn grote verbazing zegt ze ¥300 wat €2,30 is. In pakken, betalen en wegwezen.
Ik loop langs de bruggen en door het overdekte winkelcentrum terug naar het hotel. Daar besluit ik in de kamer voorbereidingen te treffen voor de rest van de reis. Ook heb ik hier goede internet dus dat is handig voor naslagwerk.
Vanaf drie uur is de Sumo op tv dus met de airco en tv aan aan het werk.
Tegen zes uur even gegeten in de sushi zaak, te veel maar zo lekker.
Het is nu acht uur in de avond. Ik hoop dat het morgen minder warm is. Ik hoor in de verte de scheepshoorn van een cruise schip, hij gaat de haven weer verlaten.