Myanmar.

Donderdag 14 februari:

Om 11:00 uur gaan wandelen, de bougainville en de oleander staan in bloei wat er prachtig mooi uit ziet. Ook komen daar vlinders op af die je dan mooi op de foto kunt zetten. Rondom de tempels hebben de monniken de tuinen prachtig aangelegd. Om 13:00 uur had ik een afspraak met het agentschap. Zoals gewoonlijk was ik daar veel te vroeg maar gelukkig mocht ik wachten in een kamer met airco. Het is nu al erg warm, het zal vandaag 36 graden worden.
Na het gesprek kreeg ik te horen dat ik morgen vanaf het hotel gehaald wordt om naar het vliegveld te gaan om de groep te halen. Wat weer een luxe normaal moet ik met de taxi. Wel moet ik voor twee nachten verkassen naar een ander hotel. Krijg een fles water mee.
Op de terug weg naar het hotel, ik ben gaan wandelen, via de Swedagon gelopen. Dit is de belangrijkste tempel van het hele land. Even de toegangs prijs checken en als lunch heb ik een zakje met een vierde ananas gekocht. Want in mijn leven gaat er niets boven ananas, dus als ik dat kan kopen ben ik blij. Stokje erbij en heerlijk lopend de stukjes opeten. Kost K500 (€0,35)
Later neem ik nog een zakje met twee loempia’s (K200). Heerlijk om dat zo lopende weg op te eten.
Tegen de klok van vier uur ben ik weer in het hotel voor de wel verdienden douche. Ik denk dat ik 15 km heb gewandeld in deze hitte.
Tot 19:00 uur gewerkt en nu op weg naar een bord eten. Tegen over het hotel eet ik gewokte groenten met witte rijst en een ananassap.
Nog wat aangerommeld in mijn kamer en rond half elf gaan slapen. Morgen moet ik van hotel wisselen. Ik zit twee dagen in het Daimond Crown hotel wat naast RGN City Hotel ligt. Deze laatste is vol geboekt.
Vrijdag 15 februari
Ik was al voor de wekker omdat het zo vreselijk heet is. Vannacht onder een omslag doek geslapen. Wie bedenkt het om in een nacht van 30 graden onder een dekbed te liggen?
Na het ontbijt heb ik de ronde die ik morgen loop met de groep even verkent.
Nou ja even ik heb er vrij lang over gedaan. Tot mijn grote vreugde is de enige synagoge van het land nu gewoon om 10:00 uur open ter bezichtiging. Voorheen had je een half uur per dag.
Rond 12 uur terug gelopen en onder weg naar het hotel geluncht. Tot drie uur voorbereid en toen stond mijn chauffeur me op te wachten om naar het vliegveld te gaan. Tun tun u heb ik al eens eerder gehad een ontzettend aardige man met bijrijder Daimond. Deze laatste spreekt geen woord Engels.
Een bus voor 25 personen rijdt met drie personen door Yangon, vreemd gezicht. Het is maar goed dat we op tijd zijn vertrokken, we komen in de file terecht en het vliegtuig land eerder dan geplant.
Ik mag met de assistent mee tot net na de douane en zie voor me een enorme mensen massa die allemaal hun begeert stempeltje willen hebben. Het duurt dan ook vrij lang dat iedereen er is. Ook zij hadden een hele korte overstap op Dubai maar hebben het allemaal gehaald.
Nog even geld pinnen en wisselen en hup de bus in. Tegen zeven uur heeft iedereen de sleutel van zijn kamer en spreken we een uur later weer af.
Ik loop met 12 personen van de groep van 14 een rondje, leg dingen uit en ga bij New Doreen buiten op het terras zitten. We bestellen allemaal iets en het duurt heel lang voordat de laatste zijn eten heeft gekregen. Myanmar en groepen dat is niet een goede match.
Het afrekenen gaat een stuk sneller en allemaal apart. Dat hebben ze dan wel weer door gelukkig.
Oude dag maar voor heel veel Chinezen in mijn hotel niet, wat een herrie. Tegen 12 uur ben ik in mijn onderbroek en t-shirt de gang op gegaan om ze tot orde te roepen.
Zaterdag 16 februari
Om half 10 starten we met de wandeling door de stad. Twee gasten zijn opgehaald door familie en gaan met hen de dag doorbrengen.
We lopen rustig naar de markt en gaan de straat met de groente en vlees door.
Een bezoek aan de Chinese tempel mag niet ontbreken zo net na het nieuwe jaar. Het jaar van het varken is aangebroken wat voor de Chinezen betekent dat er goed verdiend gaat worden. Ik geef uitleg over de Myanmarese Zodiac die ik voor iedereen getrokken heb.
Door naar de enige synagoge van het land. Even een rondje er door heen en gebruik maken van hun toilet. Publieke toiletten hebben we hier niet veel en over het algemeen zijn ze erg vies.
We lopen door naar een moskee die ik voor nieuw aanzag maar uit 1904 blijkt te stammen. Ze zijn dus erg goed in restaureren.
We ronden de Sula pagode en lopen het Maha Bandula park in. Er is een foto tentoonstelling. Altijd leuk. Het blijkt de World Press Foto te zijn en ande andere kant van het park hangen vreselijke foto’s van olifanten die niet zo netjes behandeld worden. Ook is er aandacht voor het milieu.
Na het park gaan we in een Parisien koffie shop wat drinken en eten. Lekker koel in de airco het is buiten 35 graden. En ook erg belangrijk een goed toilet.
Door naar wat oude koloniale huizen uit de Britse tijd. Het gerechtsgebouw, het douane gebouw en het Strand Hotel. Op de Strand Road gaan we ook even naar het postkantoor omdat iemand postzegels wil hebben.
We draaien ons om en lopen terug naar een loop brug over de drukke weg. En ja daar is de tijd wat vooruit: we hebben een roltrap. Op de brug kunnen we de Yangon rivier zien en even verder op lopen we door een wachtlokaal voor de ferry naar een balkon waar we de rivier nog beter zien.
Terug naar de Sula pagode waar we de lokale bus nemen naar de Shwedagon Pagode. Een rit van een kwartier, staan in de bus, kost K300. Dat is €0,18. En een uur korter lopen. Het was nog leuk ook in bus 87. Bij de pagode neem ik een zakje ananas stukjes als lunch, heerlijk fris.
Bij de ingang laat ik iedereen alleen zodat ze op eigen tempo rond kunnen lopen. Er is een processie van kinderen die het klooster in gaan.
Ik loop naar het hotel, douche en bereid de dag van morgen voor.
Om half acht in de lobby afgesproken en er komen maar twee opdagen. We lopen naar een wat luxer restaurant waar nog twee gasten zitten. We hebben heerlijk gegeten en gezellig gekletst. Ik heb rijst met een aubergine schotel gehad.
Oude dag.
Zondag 17 februari
Nadat we alle bagage in de bus hebben gedaan rijden we naar Htauk kyant een oorlog begraafplaats van militairen die in de tweede wereld oorlog zijn omgekomen.
Daarna door naar Bago waar we naar een klooster gaan om het laatste maal van de dag mee te maken. We lopen naar binnen en ik laat eersten bijzondere bloem zien. De Black Bat Flower een zwarte bloem die nog bloeit ook.
Daarna wil ik doorlopen naar de gang waar de monniken in een rij naar de eetzaal lopen maar.....we horen iets in een grote zaal en lopen er op af. Daar zijde hoofdmonnik in een versierde zetel met achter hem een honderd monniken of zo. Voor de hoofdmonnik zitten allemaal mensen die één voor één opgeroepen worden en een Boeddha beeld meekrijgen, het is Mahamuni de Boeddha van de toekomst. De gasten in de zaal hebben giften gegeven en krijgen daar de Boeddha voor terug. Wat een belevenis om dit mee te maken.
Rond 11 uur wordt er op de gong geslagen en komen alle monniken in een lange rij aanlopen om naar de eetzaal te gaan. Onderweg krijgen ze giften van volgelingen. Een pen, schrift maar ook geld en eten.
Als de rij voorbij is lopen we achter hun aan de eetzaal in en na een vijf minuten gaan we terug naar de bus. Een rit door de achterbuurten van Bago volgt zodat we een bezoek kunnen brengen aan de slangen tempel. Hier ligt een python van meer dan 118 jaar oud volgens de overlevering. Omdat het bijna volle maan is zijn er allemaal feesten bij de tempels zo ook hier. Het is erg druk met me Sen die de slang willen zien.
Er worden wat souvenirs gekocht en verder gaat het naar restaurant Shwe Le waar ze heerlijke loempia’s verkopen. Ik ga hier liever altijd naar een lokaal restaurant dan de grote eetschuren voor groepen.
Na de lunch bezoeken we het koninklijk paleis nog waar we een groep foto maken voordat we naar Kinpun reizen.
De rijstvelden staan er prachtig groen bij. Helaas zie ik onderweg geen ossen met ploegen en heb dan ook geen stop gemaakt. Wel zie in in Kyaithyo een enorme zittende Boeddha in aanbouw waar we morgen zullen stoppen.
Het is al laat als we bij het hotel aankomen en we gaan daar ook eten.
Ik zit in een ander hotel waar ik me tegen half negen naar toe laat brengen.
De laatste voorbereidingen voor de dag van morgen en dan is het oude dag.
Maandag 18 februari
Na een slecht ontbijt loop ik de poort van het hotel uit naar de bus. Tun tun en Daimond staan alweer klaar om me naar de groep te brengen.
Als we allemaal uitgecheckt zijn en de bagage in de bus hebben gedaan rijden we naar de opstap plaats van trucks die de berg op gaan. Natuurlijk ligt de Gouden Rots tempel op een vereerde plaats hoog boven op een berg.
We stappen in de laadbak van een truck met nummer 13. Goed begin zo op de vroege morgen en ik weet hoe de weg naar boven gaat. Veel bochten en op en neer rijden. Ja we zitten in een kermis attractie.
In de laadbak zijn allemaal houten planken gemaakt die als bankje moeten dienen. Voor de lokale bevolking zes personen op een bankje en voor ons vijf personen. En dat is voor ons westerlingen erg krap en dan komt er ook nog bij dat ertussen de bankjes niet veel ruimte voor onze lange benen is. Kortom een prettige reis van 45 minuten. Maar ik vind het altijd geweldig om over de weg te slingeren in zo’n laadbak.
We maken onderweg een aantal stops. Bij de ene stop komt er iemand om geld bedelen voor het onderhoud van de weg en bij de andere stop moeten we wachten op tegenliggers die langs denderen.
Rond negen uur zijn we boven. We lopen naar de kaart verkoop en ik leg uit. Om kwart over elf moet iedereen weer terug zijn. Na een kleine wandeling komen we aan bij de gouden rots en tot mij grote verbazing staat eren stijger omheen van bamboe en zijn ze de rots zwart aan het pekken. Wel kan er op de onderkant weer goud blaadjes geplakt worden. Omdat vrouwen niet bij het heiligdom mogen komen gaan een paar manlijker gasten pols hoogte nemen.
Mijn groep treft het niet eerst de Shwedagon in de stijgers en nu dit. We slenterende wat rond en nemen maar iets te drinken op een terrasje.
Om 11:15 uur nemen we een truck naar beneden waar we in een restaurant gaan zitten lunchen. Ik neem een heerlijke tomaten salade met limejuice.
Verder gaat het terug naar Bago waar we nog een aantal bezienswaardigheden gaan bekijken. Eerst de liggende Boeddha, 55 meter lang en 16 meter hoog. Zijn voeten zolen zijn prachtig gemaakt met de tekenen ter herkenning van een Boeddha. Ook de kussen waar hij op ligt zijn mooi met allemaal edelstenen. Op de rug van de Boeddha staat zijn verhaal.
De bus brengt ons naar de tweede liggende Boeddha die niet overdekt is en we mooie foto’s kunnen maken.
Als laatste rijden we nog naar vier enorme Boeddha’s die met de ruggen naar elkaar toe zitten. Het verhaal wil dat drie gezusters het gebouw gefinancierd hebben en ze afgesproken hebben om niet te trouwen omdat anders het gebouw zou instorten. En inderdaad is één Boeddha ooit ingestort. Of dit kwam door dat er een zus getrouwd is of een aardbeving???? Het zal het laatste wel zijn.
Tijdens de check in blijkt dat er een zwembad op het terrein van het hotel ligt.
Voor het diner gaan vele gasten even afkoelen.
Ik bestel een garnalen curry met rijst en geniet van de heerlijke smaak.
Morgen vliegen dus de bagage even op nieuw inpakken.
Maandag 19 februari
Van kregen in alle vroegte al de bus versierd. Ik heb twee jarigen op deze volle maan dag. Na een prima ontbijt hebben we in de bus even gezongen.
Beide mannen hadden het over willen laten gaan maar hoe vaak heb je nu twee jarigen in één reis. Vanmiddag staat er een taart klaar in het hotel in Kalaw.
We rijden in twee uur naar het vliegveld van Yangon waar we een binnenlandse vlucht nemen naar Heho, het vliegveld van Inlemeer.
Kleine vertraging van 15 minuten en daar gaan we. Een propeller vliegtuig en ik heb een stoel naast me vrij. Ook maar goed omdat we onze handbagage niet kwijt kunnen. We krijgen een broodje en cakeje in het vliegtuig en ik spoel het weg met 7up.
Na een uur en 10 minuten landen we op Heho AirPort een vliegveldje van niets.
Hier is een aantal jaren geleden een vliegtuigje neer gestort met een collega van me. Het arme kind was één van de twee overledenen. R.I.P.
Chan en Win zijn onze nieuwe chauffeur en bijrijder. Weinig Engels te bespeuren.
Het Dream Villa Hotel is mijn favoriet in Kalaw. Een prachtig Colonials huis wat is omgetoverd als hotel. We staan vlak bij een grote tempel met klooster en het is volle maan. Dat wordt vannacht feest met de Boeddhistische gezangen.
Na het inchecken zitten we met de hele groep in d3 eetzaal de bestelde taart, koffie en thee te nuttigen. Twee jarigen op de zelfde dag heb je niet vaak.
Ik had een taart van 30cm doorsnede besteld maar helaas is er iets mis gegaan en moesten we het met een iets kleinere doen, maar net zo lekker.
Daarna met gasten geprobeerd luchtballon kaartjes te bemachtigen maar dat is niet gelukt, morgen weer een poging.
Rondje gelopen maar veel is dicht ivm volle maan. Bij een familie langs geweest die ik al een paar jaar ken. Bij hun gegeten en bij Alex de trekkers gids langs geweest. Hij was er niet.
Oude dag. Morgen wandelen.
Woensdag 20 februari
Na een heerlijk ontbijt staat de groep keurig op tijd om op pad te gaan. Maar waar is de gids???? De eigenaar had half 10 doorgegeven i.p.v. half negen.
Uiteindelijk vertrekken we tegen negen uur. De bus brengt ons naar het klooster waar de route begint. Is het oude teakhouten klooster gesloopt en wordt er een stenen gebouw neer gezet. Zo jammer maar wel te begrijpen want het was erg vervallen. Meteen lopen we over de kleine dijkjes tussen de rijstvelden en door een Danu dorpje. We zien koffie, bananen, mango’s, sinaasappels enz aan de bomen hangen in de kleine moestuintjes.
Verder over een hobbelig pad naar een Palaung dorp. Onderweg horen en zien we veel vogels en vlinders. We hebben twee vogelaars in de groep dus dat is leuk.
In het Palaung dorp nemen we een half uur rust met thee en ons meegebrachte koekje. Ook snoep ik van de palmsuiker.
Iemand koop een eigen geweven longy(wikkelrok) en ik geef de mensen een fooi. Verder naar de weg waar de bus ons oppikt. Dit stuk is het steilst. Ik glij dan ook onderuit en blesseer mijn been onder de knie. Met een gat in de broek loop ik verder. Dat wordt een stijf been morgen en dan moeten we nog steiler en hoger klimmen.
Terug in Kalaw koop ik een kokosbroodje bij bakker Poe Poe. Daarna ga ik bij Alex langs, een vroegere trekking gids.
Ziek dus geen tijd en zin om te schrijven.