Laatste week.
Door: Anne-Marie.
Blijf op de hoogte en volg Anne-Marie
27 November 2019 | Nederland, Marssum
Vroeg wakker door het keuken personeel die onder mijn kamer de voorbereidingen voor het ontbijt doen.
Om half zeven sta ik dan maar op. Even douchen en ontbijten en weg zijn we.
We rijden vandaag over een pas van 3750 meter, dat wordt dus koud.
Eerste stop is bij een veld lange rijst waar net geoogst wordt. Prachtige gele lange halmen waar men de helft afsnijd.
Later wordt er op het veld wintertarwe verbouwd. Het rest product is voor de dieren.
Later stoppen we bij een waterval en maken een kleine wandeling. Heerlijk even de benen strekken.
Derde stop weer een waterval maar met een prachtige stupa erbijdie op een bergje staat.
Rond 12:00 uur hebben we de lunchstop. En wat eten we dan zoal in Bhutan?
Rijst, noodles, groentenmix, aardappelen gekookt, kaas met ei, nog een groenen mix, kip en dat maak je af met Emadaji. Dit is een mix van kaas met pepers. Lekker pittig omdat de pitjes nog in de pepers zitten.
We rijden verder omhoog en de bomen veranderen in naaldbomen en heel veel rodedenderons. Beneden hadden we veel kerststerren.
Hoe dichter bij de pas hoe meer mist. Op de pas zijn ze een nieuw gebedshuis aan het bouwen en de schilderingen binnen zijn prachtig.het beeld van Guru Rinpoche wordt hersteld.. Ook liggen er een paar prachtige mani stenen.
Dit zijn heilige stenen waar de Boeddhistische tekst Oh Mani Padme Hum op staat. In dit geval was het in de steen gebeiteld. Erg mooi. Duizelig en het gevoel of de aarde heen en weer gaat.
Verder op staat er een auto stil met Vlaamse vogelaars. En daar zien we de Himalayan Blood Fasant. Prachtig dier met rode borst. Vrouwtje heeft één kleur.
Gister hadden we al een slangenadelaar gezien.
Ook rijden we nu in de leefomgeving van de rode panda maar moeilijk te zien. En dus niet gezien.
Vandaag ook weer veel apen gezien.
We hebben nog een groene deur of te wel wildplas stop waar we ook even mogen wandelen. Rond half zes komen we in Jakar aan. Iedereen inchecken en ik blijf bij de gids de dag van morgen doornemen. Onze festival dag. Hij heeft een verrassing: we mogen vannacht ook de naked man dance zien.
Na het diner verteld hij het de groep en sommigen van ons gaan nog even slapen. We vertrekken om 24:00 uur vanuit het hotel met onze bus naar het festival terrein.
Woensdag 13 november
Het is mega druk als we aankomen en op het tempelplein brand een grote vierkante vuurkorf. Tegen half één klinkt er muziek in de vorm van cimbalen en een soort horen.
De pak en beet 20 mannen komen uit de tempel en inderdaad naakt. Wel dragen ze een wit masker, het lijkt wel of er plastic om het gezicht gewikkeld is.
Het is zo druk dat de mensen tegen elkaar aan gedrukt staan.
Wat wordt hier gevierd? De tercham een vruchtbaarheids ritueel. De naakte mannen dansen rond het vuur en af en toe lopen twee met een zaklamp de menigte rond en doen dan voor een dame net of ze paren. Het is hilarisch om te zien en het schijnt van het drie daagse festival de belangrijkste zegening te zijn.
Wat zullen die mannen het koud hebben. Ik loop met drie lagen over mijn bh en T-shirt aan.
Helaas word ik in het gedrang lichtelijk aangerand door de dronken jonge lui die achter me staan. Ik doe net of ik het niet voel maar de volgende keer pak ik met mijn hand zijn handen en daar schrikt hij goed van. Hij waagt het niet nog eens.
Terug in het hotel, het is 02:00 uur het bed in en slapen tot 08:00 uur.
Ben al om zeven uur wakker, dat word een pittig dagje.
Douchen, shit krijg het water de douche kop niet uit alleen door de kraan. Dat word alleen wassen onder de kraan.
Ontbijten met boekweit pannenkoeken, honing, gewokte kool, brood(al een week niet gehad) en een gebakken eitje.
Het is negen uur een we stappen in de bus voor een bezoek aan het festival overdag. Rond half tien begint het met drie soort van clowns en 12 dames die dansen en zingen. De dames zien er mooi uit in hun kira en zijden blouse.
Daarna volgt een dans met een oude man in prachtige lange jas met een dikke fallus in de hand en ook de clowns zijn er weer.
Daarna weer de 12 dames met zang en dans.
De mooiste dans komt nu: een half blote man wat een jager moet voorstellen die rituelen uitvoert voor een goede jacht. Even later komen er 10 of 12 dansers met prachtige rokken aan en hele mooie maskers van dieren die in het bos voor komen. Deze dans duurt heel lang en het is een feest om te kijken.
Ik zit overigens naast een oud stel die ook prachtig gekleed gaat en allebei de hele dag een gebedsmolen in de hand hebben en die draaien. In de andere hand een gebedsketting die ook afgeteld wordt.
Na weer een intermezzo met twee dansende jonge dames dit keer op moderne muziek komen de dode dansers.
Deze dansen worden opgevoerd om het verhaal van Boeddha te vertellen omdat vroeger de mensen analfabeet waren en doormidden van de dansen het verhaal beter onthouden konden en begrijpen.
We verzamelen weer en gaan met de bus naar een boerderij voor de lunch. Aardige familie met een nieuw stuk aan het huis geplakt waar wij kunnen zitten. Maar eerst via de souvenirs shop. Heb ik een mooi boek gekocht over de festivals.
Boven in de boerderij zitten we in een gloednieuwe kamer die Bhutaanse is ingericht met kisten als tafels en banken.
De lekkerste lunch tot nu toe en het is duidelijk te proeven dat alles zelf verbouwd wordt.
Na de lunch bezoeken we de Jakar Lhakang een 14e eeuws klooster. De betreden het kloostercomplex via klapdeurtjes die aan de poort zijn bevestigd.
Even een groepsfoto’s maken. Aan het centrale plein liggen een aantal prachtige gebouwen. Monniken verblijven. We lopen nog een poort door en komen bij de tempel waar de schoenen uit moeten. We zien aan de prachtig beschilderde wand die door de vele rook al een beetje zwart is uitgeslagen allemaal boter lampen branden. Een andere deur door en daar is het tempel vertrek. Prachtige beelden met als hoofdbeeld Sakiamuni Booedha.
Tashi de gids legt vanalles uit en we gaan het kamertje weer verlaten. In de donkere gang rondom Boeddha list een maliënkolder, een vest van metingen gemaakt die je als je goed boete wil doen om doet en drie keer om Boeddha zijn kamertje heen moet lopen. Ding is mega zwaar.
Buiten schoenen weer aan en we gaan naar Jakar Dzong waar Chorten de chauffeur ons af zet. Drie gasten gaan naar het feestgedruis omdat ze nog niet genoeg hebben van het festival. De rest gaat mee naar de Jakar Dzong. Het administratieve centrum van de streek. Prachtige gebouwen met een tempel kamer met eveneens prachtige beelden. Hier legt Tashi het verhaal van Boeddha uit.
We lopen terug naar het festivalterrein waar de drie anderen al klaar staan en we met de bus naar Jakar dorp gebracht worden. Shoptijd.
Ik koop postzegels en doe de kaarten op de post daarna Lopik terug naar het hotel. Douchen en even relaxen.
Ik ben met Coby een oud collega aan het appen als er op de deur geklopt wordt.het is Tashi. Of ik mee wil komen naar beneden er is iets met een van de gasten. Kom ik beneden wie staat daar Coby. Wij gieren van het lachen.
Klets klets klets. Afscheid nemen en als een gek naar boven spullen pakken voor het diner.
Heerlijk gegeten en nu op bed. Hethotel is vol met gasten die waarschijnlijk allemaal vannacht naar het festival gaan en de houten vloeren kraken erg dus worden wij ook wakker.
Donderdag 14 november
Helaas een paar keer wakker geworden van mensen die heel laat naaar hun kamer gingen.
De wekker ging om half zeven. Hé,aas geen water op de bovenste verdieping. Ik in mijn pyamabroek naar beneden. De druk is wel omdat het hotel helemaal vol zit. Oké ik stink dus vandaag. Na een lekker ontbijt met gebakken tomaten plakjes zijn we om acht uur vertrokken. De Belgische chauffeur is zijn bus sleutel kwijt.
Eerste stop een souvenirsshop waar de gevangenis auto’s staan die we eregister ook al hebben gezien.
Het zijn vooral jonge mannen die een straf van negen jaar uitzitten voor het roken van een joint. Roken is hier verboden en helemaal een joint. Maar de wiet staat hier in het wild overal dus de verleiding is erg groot. Ze worden Naarden nieuwe gevangenis gebracht en vinden het leuk dat wij aandacht aan ze sch
Enken. Ik vind de souvenir shop erg duur en bekijk vooral de thanka’s. Een schilderijen leer of stof over het leven van Boeddha. Heel vaak moet je ze bestellen maar deze liggen kant en klaar te wachten op een nieuwe eigenaar.
Tweede stop is bij een processie van 18 wagens waar op één wagen een Boeddha beeld staat. Deze wagen is prachtig versierd en er zitten twee monniken op de open achterbak de Boeddha te bewaken. Ze zijn gestopt voor een thee stop en dat zal boter thee zijn. Water, speciale thee uit Tibet, melk(liefst van de Yak) en zout. Goed karnen en kijk daar boterthee.
De monniken zijn aan het migreren naar een tempel op het laagland omdat de winter zijn intrede doet op de plek waar hun tempel staat en het erg koud wordt.
We rijden Trongsa binnen en gaan de Dzong bekijken. Prachtig staaltje handwerk en mooi beschilderd. Iedereen geniet zichtbaar.
We nuttigen een goede lunch in het dorp bij een erg duur hotel met een geweldig uitzicht.
Verder gaat het en we zien bij een tempel een tentenkamp staan. Aangezien we toch een groene deur stop moeten maken stoppen we. Er is een puja gaande, een les van de abt. We mogen het terrein op en mogen overal foto’s maken. Er is een grote tent opgezet waar de hoofdzetel van de abt in staat op een verhoging die als altaar dient. Overal mandala’s van tsampa gemaakt, gerst met water.
Ook een zetel voor het dorpshoofd met microfoon. Er zitten rondom al wat dorpelingen. Prachtig uitgedorst met authentieke kleding, bidkrans en gebedsmolen. We mogen van hen ook foto’s maken en ik laat die ook zien. Giechel giechel want ik zie me zelf.
In de openlucht keuken staan enorme pannen op het vuur met rijst, een bonenprutje en boter thee. We krijgen van alles aangeboden. Ik neem een klein handje gele rijst. In de tijdelijke keuken tent zijn mensen Emadashi aan het maken. Ik zie mooie zakken en vraag of ik er één mag hebben. Willen ze er één aanbieden zonder tekst. Nee ik wil één met tekst. Men zoekt één met tekst maar daar zitten een soort grote radijs in. Snel overhevelen in de zak zonder tekst en zie daar een nieuwe kussen sloop voor mij buiten zitje. Er staat een koe op en Bhutaanse tekst.
Ik neem nog het dorps hoofd op de foto omdat de man te gekken laarzen aan heeft. Ik heb ze al voor €65 in de winkel zien liggen dus ik denk dat ik ze in de hoofdstad ga kopen.
We rijden door en nog een extra stop: we zien yaks. Dat hebben we te danken aan onze gezamenlijke ochtend gebed. Prachtige dieren. Deze hebben niet zulk lang haar als in Tibet. Het is overigens met oud en nieuw 20 jaar geleden dat ik daar ben geweest.
We rijden door naar onze overnachting plek wat nog een pokke end rijden over een zeer slechte weg is en het is donker.
Uiteindelijk komen we tegen zes uur in Phobjikha Vally aan en nemen onze intrek in het zeer eenvoudige My Home Resort. Eindelijk douchen met warm water. Twee dagen geen WiFi.
Het eten staat om half acht klaar en Tashi verteld over dedain van morgen wanneer we hopelijk de zwart nek kraanvogel gaan zien. En we gaan veel wandelen.
Rond half elf duik ik mijn bed in en hoor het gekrijs van de kraanvogels.
Vrijdag 15 november
Uitslapen tot acht uur heerlijk. Als ik wakker word doe ik eerst de gordijnen open en oh wat prachtig de vallei is bedekt met een misslaat en er voor zie ik drie kraanvogels. Dit zijn Black neck kraanvogels, één van de 15 soorten ter wereld.
Warme douche en een ontbijt met brood, roerei, jam en honing. Thee erbij en appelsap. Het is een zeer eenvoudig verblijf hier in de ganteyvallei.
Om negen uur gaan we met één gast minder op pad. In de bus rijden we naar Gantey Tempel. Men is met steun van de overheid de verblijven van de monniken aan het herstellen. De basis uit 1613 staat er en daarboven worden nieuwe vertrekken gebouwd. In elke kamer vier tot zes monniken.
Hetoude beschilderde hout wat nog prima is wordt in de houtkachel opgestookt. Jammer dat het te duur is om op te sturen, dat had ik graag gehad om een tempeltje van te maken.
We bekijken het plein en maken een rondje met de klok mee rond de tempel al draaiend aan de gebedsmolens. Zodra we binnen zijn mogen we niet meer foto’s nemen en moeten de schoenen uit. Het zijn koude tegels waar we overheen lopen.
In de belangrijkste kamer staat een beeld van Guru Rimpoche de man die het Boeddhisme naar Bhutan heeft gebracht. Er zitten een aantal monniken lessen te volgen maar gelukkig zijn ze snel klaar en kan Tashi uitleg geven.
Er is nog een kleiner kamertje achter de Guru met prachtige beelden. Eén ervan is Boeddha, acht van de discipelen en 108 kleine beeldjes van Guru Rimpoche. Imponerende collectie. In de boterlampen galerie steken we nog wat lampen aan en doneer ik geld. Ik krijg keurig een kwitantie.
We lopen buiten nog even naar de souvenirs shops. In één winkeltje zit een man een stuk hout te bewerken. Hij is al een maand aan het beitelen en er is een mooie draak verschenen. Bij een andere shop zitten twee mannen buiten te werken. Één gutst Boeddha uit het zwart en er verschijn goud onderuit. De ander schildert mandala’s. Er wordt één gekocht door een gast.
We beginnen rond elf uur onze wandeling over het natuur pad. Het eerst stuk afdalen en daarna over een bospad langs de vallei. Heel in de verte zien we kraanvogels. Ze worden hier beschermd en we kunnen niet te dicht bij komen.
Halverwege de wandeling is een uitzichtloost waar een man souvenirs verkoopt. Ik koop een steen met een afbeelding van de kraanvogel erop. Even de plaatselijke economie steunen. En ook op deze afgelegen plek spreekt men gewoon Engels.
We lopen verder en als we bijna bij het hotel zijn krijgen we nog goed zicht op de kraanvogels.
Achter het hotel nuttigen we in een restaurant een lekkere lunch met yakvlees.
Na de lunch lopen we naar het kraanvogelcentrum. Eerst een kamertje in om een mooie film te bekijken. Daarna naar de telescopen waar je een prachtig zicht hebt op de vogels.
Buiten het instituut staat een vogel in een hok omdat hij geblesseerd is en niet meer de natuur in kan. Ik doneer wat geld voor dit mooie project. En omdat ik doneer mag ik een gevouwen kraanvogeltje meenemen.
Buiten lopen we nog even naar Karma de kraanvogel en daarna naar het hotel.
Het is rond vier uur als we daar aankomen na een mooie dag.
Dagboek bijwerken en even werken. Daarna tijd voor me zelf tot zeven uur.
Lekker gegeten maar er was te weinig groenten. Opgelost met kool in soja saus. Ook lekker.
Het is nu negen uur nog even rommelen en dan vroeg op bed daar we weer vroeg op moeten.
Zaterdag 16 november
Vandaag rijden we naar Thimpu, de hoofdstad. We gaan twee passen over en de highway. Nou ja wat wij een twee baan weg noemen. Het is weer een fantastische rit door bossen en berglandschappen.
Maar laat ik eerst vertellen wat er in de vroege ochtend gebeurd is.
Na het ontbijt zit ik op het toilet als er op de deur geklopt wordt. Ik hoor Tashi zijn stem heel vrolijk Housekeeping roepen. Met de riem nog over mijn kont hangend ren ik naar de deur. Staat hij daar met een dame van het hotel. De dame wil me iets geven zegt Tashi. Oké......en ze legt me een broche in de hand gemaakt van een maan steen. Al vanaf onze aankomst in dit hotel had ik haar verteld dat ik hem zo mooi vind. Ik probeer te weigeren maar Tashi zegt dat ik hem niet mag weigeren. In het Boeddhisme moet je afstand kunnen nemen van dingen. Oké. Ik omhels haar en zeg bedankt met tranen in mijn ogen.
Later vraag ik Tashi of dit normaal is en hij beaamt dit.
Ik keer mijn rugzak helemaal om maar kom niet verder dan een visitekaartje houder die ik dan maar aan haar geef ook doneer ik geld in de tipbox.
En zo heb je weer een bijzondere ervaring erbij en een vriendin in een ver land.
Ze spreekt geen Engels dus we konden elkaar niet verstaan maar oog contact zegt soms genoeg.
De eerste stop is Lawala een pas waar 108 stupa’s gebouwd zijn om een aantal soldaten te eren die omgekomen zijn bij schermutselingen aan de Indische grens.
Maar ook is hier een prachtig uitzicht over de reuzen van de Himalaya. En natuurlijk hoort daar ook een bord bij met een foto met de namen van de reuzen. Ook hier een souvenirs winkel waar een dame in ons midden een Bhutaans jasje koopt. Vanuit hier zien we ook de op één na hoogste berg van Bhutan. Ik loop mijn rondje om de stupa’s.
We rijden verder en er staat een kleine truck stil op de weg met allemaal bloed voor de auto. Aan de rechter zijde van de auto ligt een dood hert. Blijkt dat het dier door wilde honden achterna gezeten is en zichzelf van de klif gegooid heeft. De ranger zal het dier ophalen en begraven.
Weer een stuk verder stoppen we omdat Tashi apen heeft gezien. En we hebben geluk het zijn grijze lamuren. Prachtige dieren met een giga lange staart waar hij of zij mooi door de bomen kan slingeren. We blijven een paar minuten staan maar de dieren zijn wat schuw.
Ook blijven we verder op even bij een aantal bieren staan die een vrachtwagen laden met rijstafval. Dat wordt verwerkt tot veevoer.
Bij een rivier in Punakha zie ik twee kraanvogels vliegen, prachtige elegante dieren. We bezoeken de Dzong en maken van ver af een foto.
De lunch doen we in Devine restaurant, dan gaat het de rest van de reis zeker goed komen.
In Thimpu checken we in in het Phunso Pelri hotel midden in de stad. Nou ja stad. Met een inwoners aantal van 700000 verdeeld over heel Bhutan is de hoofdstad natuurlijk erg klein. Het is dan ook de kleinste hoofdstad van de wereld. Maar helaas al ver Indiaast. De jongere bevolking gaat hier naar school en blijft vaak hangen in de stad zoals wij Amelanders aan de wal blijven hangen na een opleiding. Dan komt er nog eens bij dat zondag een vrije dag is voor het Indiase werkvolk wat aan de wegen en in de bouw werkt. Deze hard werkende massa mannen werd net vrij gelaten in de stad.
We lopen een rondje en eten savonds maar weer eens in het hotel.
Zondag 17 november
We beginnen vandaag de rondgang door Thimpu, de hoofdstad van Bhutan met 100000 inwoners, met een bezoek aan de National Memorial Chorten. Dit is een stupa in het centrum van Thimpu waar de derde koning zijn as ligt. De man is op jonge leeftijd overleden en vrouw lief vond dat er een herinnering moment opgericht moest worden. Hier veel Bhutanen die al biddend en prostrerend de Chorten met de klok mee rondlopen. Velen doen dit 108 keer, het heilige getal in het Boeddhisme, en markeren hun rondgangen met steentjes. Ook de gebed molens ontbreken hier niet.
We gaan naar het veld waar men aan boogschieten doet. Niet met de geavanceerde bogen die gebruikt worden bij wedstrijden a la de Olympische Spelen maar gewone houten hand bogen. Het doel staat op 45 meter. Als het doel geraakt wordt wordt er gedanst.
We gaan de bergen op omdat we een nonnen klooster willen bezoeken. En daar mogen we overal foto’s nemen. In een stupa op het binnen plein zien we voor het eerst een foto van de Dalai Lama. Helaas mogen we niet het klooster in omdat er een hoge pief binnen is. Ik geloof de minister van verkeer. Heli’s namelijk vandaag de dag dat verkeers slachtoffers herdacht worden. Er zitten buiten voor het gebouw prachtige oude nonnen te bidden en gebeden aan het opzeggen. Genieten dus.
Door naar de dierentuin, nou die naam mag het niet hebben. De vorige koning vond het in de filosofie van Bhutan niet passen dat dieren opgesloten zitten. Dus alle dieren vrij gelaten maar het Nationaal dier de Takin kwam steeds terug. Betekent een mini zoo met een aantal soorten waaronder de Takin. Dit moet een dier voorstellen met het hoofd van een geit en het lichaam van een koe.
En dan de belangrijkste bezienswaardigheid van de dag: een Boeddhabeeld van 51 meter die net klaar is. Je kunt erin en daar staan allemaal gedoneerde Boeddha beelden. Om het beeld heen is een groot plein gemaakt. Beeld is Made in China en in stukken vervoerd naar deze plek waar ze het in elkaar gezet hebben. Het is van brons.
De verrassing van de dag is een picknick lunch iets verder op in het bos. Daar staat een mooie witte tent gereed met tafel en stoelen waar we heerlijk drie kwartier bijkomen en lekker eten. Het toilet is bijzonder: een kleine blauwe tent met een wc-bril op poten met een gat eronder. Maar de toiletrol ontbreekt niet.
Enige nadeel is dat iedereen je hoort.
We worden naar het hotel gebracht en hebben de middag vrij te besteden.
Ik ga met een vrouw uit het gezelschap naar de markt. Het is de groente markt en we lopen er heel lang rond. Kopen her en der wat en steken een zeer oude brug over naar de andere kant van de rivier. Wat een geluk hier is een kleine markt met handelaren die Bhutaanse en Tibetaanse spullen verkopen.
We kopen beide een stuk hout met figuurtjes erin. Men zegt dat het voor het bidden is maar we komen er niet echt uit. Ook schaf ik kleine gebeds vlaggetjes aan om als cadeau te geven aan de groep. We besluiten onze rondgang met een bezoek aan de Zangtogpelri Lhakhang. Er is feest en we worden uitgenodigd om thee te drinken. Ik vind dat ik dat niet mag weigeren maar er zit heel veel melk in. Tja en dat mag ik niet hebben.
Toch drink ik het op. In de tempel is een dienst gaande en we mogen naar binnen als we beloven geen foto’s te maken. We openen het doek wat voor de ingang hangt en staren in een overvolle tempel. We gaan snel ergens op de grond zitten en krijgen rijst over ons heen gegooid. Het blijkt dat twee rijke mannen een puja doen. Hierbij wordt er gebeden en teksten opgezegd door de monniken. De twee mannen geven enveloppen met geld aan elke monnik.
Als de ceremonie afgelopen is en iedereen naar buiten gewandeld is bekijken wij de tempel. Maar hé wat vreemd er is geen Boeddha beeld te vinden.
Terwijl wij rondlopen om Boeddha te zoeken komt er een aardige dame naar ons toe met de vraag of ze ons uitleg kan geven. Nou graag.
Blijkt het een tempel te zijn voor Rimpoche en zijn twee broers. Er staan alleen hele kleine Boeddha beelden.
We lopen naar buiten en worden uitgenodigd voor het diner. Maar helaas we moeten naar het hotel omdat men daar op ons rekent.
We lopen tussen de groepen Indische mannen naar het hotel waar we heerlijk eten met de rest van de groep. Fijne dag!
Maandag 18 november
We rijden van Thimpu naar Paro onze laatste halte in deze Bhutan reis.
Eerste stop de oudste brug van het land gemaakt van kettingen. Vandaag de dag in renovatie maar vanaf een tweede brug prima te bewonderen.
Daarna rijden we door naar Paro alwaar we de Dzong bezoeken. Dit prachtige gebouw was de filmlokatie van Little Boeddha uit 1993. Ik geniet van de wel bekende beelden.
We gaan bergopwaarts om het museum van de stad te bezoeken. Veel te zien maar dat had beter gekund.
Langs de rijstvelden rijdt de bus naar een boerderij, een zeer groot huis waar meerdere generaties in wonen. Het wordt als bed and Breakfast gebruikt. Wij gaan er lunchen. We worden naar boven geleid en belanden in de gebedskamer. De steentjes liggen op de vloer ten teken dat er iemand gebeden heeft en niet de tel wil kwijt raken. Bijzonder dat we hier mogen eten. Twee gasten mogen een boterlamp offeren voor een vriend die vannacht is overleden. Zomaar bij iemand in huis wat speciaal.
Het eten is ook nog erg lekker en we mogen boterthee en ara de plaatselijke sterke drank proberen. Ik bedank voor beide. Maar waar ik niet voor bedank is de boogschieten demonstratie op een rijstveld buiten. Wat een lol en er wordt maar twee keer het doel geraakt. Wij schoten van 15 meter of zo. Ook mochten we met grote dartpijlen gooien. Maar ook dat is erg moeilijk. Terwijl lekker boogschieten gaan twee gasten een heet stenen bad nemen. De stenen worden verwarmd door een bos rijstafval.
Daarna krijgen we weer winkel tijd. Ik koop mijn grote gebeds vlaggen om met Chinees oud en nieuw weer aan de garage te hangen. Ik wissel ze elk jaar om voor een nieuwe slinger met vlaggen. Ook koop ik twee boeken. Een met vogels en de andere met bloemen. Ik wil betalen met de creditcard maar de pincode is fout, gelukkig nog dollars mee. En dan is het tijd om terug te gaan naar het hotel wat buiten het dorpje. Ik heb mijn stoeltje gereserveerd voor in het vliegtuig en zit wel rechts maar niet aan het raam.
Nog even een appje naar Annemarie die vandaag jarig is.
Dinsdag 19 november
05:30 uur opstaan, 06:00 uur ontbijt en half zeven vertrek.
Je moet er iets voor over hebben om een droom uit te laten komen.
We rijden naar de parkeer plaats voor de beklimming naar het Tijger Nest.
De belangrijkste tempel van Bhutan en meteen de meest bezochte.
Het is dan ook erg druk. Het is een soort van Moederdag dus heel veel Bhutanen gaan bidden in de tempel.
We moeten van 2250 naar 3050 meter klimmen. Ik ben blij dat ik mijn wandel stok mee heb. Eerst een bospad wat al snel overgaat in een rotspad. Dus af en toe klauteren maar het is prima te doen. Na dik anderhalf uur een stop bij een café. Er wordt thee gedronken en koekjes gegeten. En dan komen de 750 traptreden naar boven, beneden en weer naar boven. Niet moeilijk maar vermoeiend omdat je natuurlijk op hoogte loopt. Normaal lopen hier ook muildieren die mensen omhoog brengen tot aan het café maar de dieren zijn vandaag vrij ivm Moederdag.
Uiteindelijk komen we allemaal boven en wat een prachtig uitzicht. Al onze spullen moeten in een kluis waar ik dan weer een slot voor heb meegenomen.
We bezoeken de drie belangrijkste tempels maar het is zo druk dat Tashi zijn verhaal nauwelijks kan vertellen. Als we weer buiten staan spreken we af dat we op het eerste de beste plekje in de zon gaan bijkomen en iets eten en drinken. Daar moeten we wel eerst heel veel trappen voor af en op.
Even relaxen en weer verder. Uiteindelijk loop ik in totaal 6 uur en 10 minuten maar dan heb je ook wat. Er zijn 8 gasten naar boven geweest van de 12. Twee zijn niet mee gegaan en twee hebben tot het café gelopen. Geen slechte score.
Tijd voor de lunch.
We rijden een stukje naar beneden en stoppen midden in het bos. We hebben weer een picknick. Wat een bijzondere plek zo onder de rook van het tijgers nest. Een lokaal restaurant heeft zijn best gedaan en serveerde weer een heerlijke lunch met lokale gerechten. Helaas is de helft wel koud maar dat mag de pret niet drukken.
In de middag gaan we weer shoppen in Paro.
Woensdag 20 november
Vandaag vroeg op omdat we een vlucht naar Delhi gaan maken. Iedereen had graag rechts in het vliegtuig willen zitten zodat je zicht hebt op de Himalaya. Helaas konden we als groep niet eerder inchecken en hebben maar twee gasten een plek aan de rechterkant maar niet aan het raam. Gelukkig is daar wel onze hoffotograaf bij. We vliegen via Kathmandu in Nepal en de gezagvoerder verteld steeds welke bergen we zien. Het is kraak helder. Op het vliegveld in Bhutan heeft een gast problemen met haar visum voor India. Bellen en wachten maar uiteindelijk mag ze toch inchecken.
Naast me twee Aussies die veel foto’s nemen. Langs hen heen kan ik ook prima foto’s nemen maar als de Mount Everest verschijnt vraag ik aan de dame of ze met mijn toestel ook een foto wil nemen. Het wordt een hele reeks.
In Kathmandu staan we zo’n 45 minuten aan de grond en verder gaat het naar Delhi.
Daar aangekomen gaat het allemaal vlot en nadat iedereen weer geld geprint heeft stappen we in de bus naar het Jivitesh hotel.
Omdat we heel veel eten tijdens de twee vluchten hebben gekregen slaan we de lunch over. Met de metro naar de Bahai tempel. De metro is al een belevenis met veel mensen omdat het druk is. Ik raak dan ook twee gasten kwijt omdat de deuren sluiten voor zij binnen zijn. Ik stap de volgende halte uit en de rest van de groep gaat verder naar de eindbestemming. Ik wacht op de volgende trein en ja hoor daar zijn ze weer. Wij rijden gedrieën ook door naar de eindbestemming en vinden daar de rest van de groep.
De buitenkant van deze tempel is in een Lotus gemaakt. De binnen kant een grote zaal. Ook de tuin eromheen is mooi opgezet. Bahai is voor iedereen van elk geloof.
‘S avonds eten we bij Aroma Spice en omdat een gast morgen er niet bij is hebben we vandaag de laatste maaltijd samen. Ik wil mijn praatje houden maar te veel lawaai en ik besluit om het later op de avond te doen. Goed besluit het is minder lawaaierig.
Daarna spreekt iemand namens de groep. Ik geef mijn afscheid cadeau en krijg een envelop met inhoud. We schrijven de e-mailadressen op een briefje die ik later naar iedereen toestuur.
Terug in het hotel kan ik niet slapen. Dat moet wel want morgen is een lange dag.
Donderdag 21 november
Vandaag gaan vijf gasten mee op stads excursie. De rest vermaakt zich zelf.
Eerste stop de Jamal moskee met gids VI. Hij geeft in goed verstaanbaar Engels uitleg en geeft vrije tijd zodat je zelf op onderzoek uit kan gaan om foto’s te nemen. Ik loop weer in de soepjurk die ik twee weken geleden ook aan had. Maar nu niet alleen er is nog een vrouw mee dus we hebben samen lol.
Tweede stop is de Rajgat, wat iedereen gelukkig ook een bijzondere plek vindt.
Bij de tombe van Humayun, een prachtig mausoleum in een fantastische tuin.
Lunch doen we op verzoek in een broodjes zaak en dat wordt café coffee waar men een pizza, lekker broodje en ik een wrap bestel. Vi baalt omdat hij geen commissie vangt maar even wat ander eten vinden wij wel lekker.
Na de lunch gaan we naar India gate, welke Vi alleen maar wil fotograferen vanuit de bus. Maar ik weet dat er een groot parkeer terrein is en wil er naar toe lopen. Onenigheid maar ik win met stuur van de groep. In Delhi geweest zijn zonder dit monument te bezoeken kan niet. En wat hebben we daar weer een geluk om met een heel gezelschap vrouwen uit de Punjap te kletsen en natuurlijk foto’s te maken.
De Sahib sikh tempel staat nu op het programma en oh ja 19 jaar gelden ben ik hier ook geweest een bijzondere gebeds plaats. We mogen overal in maar wel op blote voeten en een doekje om het hoofd. Ook de keuken waar 20000 maaltijden per dag gratis worden weggegeven wordt niet overgeslagen. Ik rol een chapati maar die komt niet zo uit de verf.
Na een prachtige dag bedanken we de chauffeur en Vi de gids en woorden we bij het hotel afgezet.
We hebben de kamer tot aan vertrek vanavond 21:50 uur. We besluiten te gaan eten bij Spice by Nature maar helaas volgeboekt. En belanden weer bij Aroma Spice met zes personen. Er zit een hele grote groep van Djoser en ik stel me even voor aan Debora de rb.
21:50 uur pick up AirPort iedereen staat bepakt en bezakt in de lobby.
Vlucht groep 01:15 uur
Groep twee 03:20 uur
Moi 03:40 uur.
We rijden naar het vliegveld en ik breng iedereen naar de balie voor de checkin dit gaat sneller dan verwacht. Ook groep twee kan inchecken maar ik niet en moet nog lang wachten....
Uiteindelijk na heel veel uren vliegen land ik om 13:15 uur op Schiphol waar Erwin met Bowie klaar staat.
We rijden naar huis maar komen op de Afsluitdijk in de file terecht, er is een ongeluk gebeurd. We komen pas rond half bij thuis aan.
Home sweet home tot 17 december dan ga ik naar Egypte.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley