Egypte.

Dinsdag 17 december
Om 04:45 uur word ik wakker omdat ik naar de wc moet. Heerlijk ik kan nog een uur slapen.
De wekker gaat om 05:45 uur en ik spring uit bed. Na een verkwikkende douche haal ik mijn bed af.
Beneden blijft Bowie liggen en begroet mij niet. Dan loop ik maar naar hem toe.
Even een knuffel.
Even snel een muesli ontbijt en brood voor onderweg smeren. Erwin is ondertussen ook beneden en om 06:40 uur rijden we naar Leeuwarden. Daar heb ik nog de tijd om mijn ov-chipkaart op te laden. De trein vertrekt om 07:16 uur, op naar Schiphol in de stilte coupé.
Om 12:10 uur vlieg ik via Istanbul naar Caïro waar ik vanavond om 20:30 uur aan kom. En naar ik hoop staat daar iemand van het agentschap mij op te wachten. De gasten komen pas 21 december in de avond dus vier dagen luieren aan het zwembad en lezen. Twee mooie films gezien en twee keer aan het gangpad gezeten met één keer een vrije stoel naast me.
En inderdaad stond er iemand mij op te wachten op het vliegveld van Caïro. En ja welzijn had een bosje bloemen gekocht voor me.
Na dat ik geprint had heeft hij het visum voor me geregeld en zijn we naar het hotel gereden. Dat was een dik uur rijden. Helaas was het donker en kon ik niet veel zien. Onderweg een stop gemaakt om water, pakje drinken en een mars te kopen. Dit kreeg ik allemaal.
Inchecken ging ook makkelijk met een hulp erbij en voor ik het wist bracht een aardige oude man mijn bagage naar kamer 3009. Hier vertoef ik 6 nachten.
Even Erwin berichtje gestuurd en op bed.

Woensdag 18 december
Rond acht uur wakker geworden maar weer in slaap gevallen tot net voor negen uur. Ik heb het koud gehad vannacht. Vanavond extra deken op het bed!
Na een heerlijke goede douche ben ik naar het restaurant gelopen voor het ontbijt. Dat is nog al een wandeling omdat ik in één van de laatste appartementjes van het complex zit. Even de kamersleutel laten zien en ik kan van het buffet genieten. Erg uitgebreid. Ik begin met een croissant met chocolade, pannenkoek, wat tomaten, falafel, een sapje en een thee.
Tweede ronde: falafel en Egyptisch brood. Meer dan vol!
In mijn onderkomen zoek ik wat spullen bij elkaar en loop richting de Piramiden. Onderweg loop ik op met Sam een vrouw uit Zuid-Afrika en ik hoor haar helemaal uit. Als het goed is ga ik in 2021 naar haar thuis land.
En zo lopen we in een uurtje naar de ingang van het complex. We gaan niet naar binnen omdat het best duur is en we met de groep toch nog gaan. We kletsen wat met eigenaren van paard en wagens en die druipen weer af omdat we niets afnemen. Sam maakt een foto maar ik vergeet een foto te nemen zo onder de indruk. We gaan naar een Tourist Information voor folders.
Terug bij het hotel koop ik een simkaart en duik mijn bed in om een uur later weer wakker te worden. Het nadeel van zo’n luxe verblijf is dat je mijlen ver van alles vandaan zit en je verplicht bent een taxi te nemen. Ook zijn er geen andere restaurants in de buurt of een supermarkt. Alles moet je aanschaffen voor belachelijke prijzen in het hotel.
De rest van de dag heb mijn reis voorbereid en ben ik nu bezig met het checken van mijn eigen reis door Japan in mei met 9 vrienden en kennissen.
Ik heb de kachel aan staan omdat het koud is in het appartement, er komt geen zonlicht binnen. En dat te bedenken dat er bij het zwembad mensen in zwemkleding liggen, brrrr.

Donderdag 19 december
Om negen uur ging de wekker en ik had nog geen zin om op te staan. Maar toch eruit want anders geen ontbijt. Ik zet de kraan open van de douche en er komt zandkleur water uit. Even laten lopen en wel ja daar is het gewone kleur water weer.
Ha lekker verkwikkend. Op naar het ontbijtbuffet. En opeens zijn er Spanjaarden en Engelsen in de compound.
Ik neem extra falafel mee voor de lunch. Terug in mijn appartement stop ik water, iPad en telefoon in mijn rugzak. En om 10:45 uur ga ik op pad. Opdracht: een winkel zoeken om water te kopen. Eerst naar links op de drukke weg die voor het hotel loopt. Maar een kwartier later geen winkel en ik loop terug.
Dan maar richting de piramides. Ik heb een supermarkt gevonden op maps.me en het kost me een dik uur om er te komen. In de tussentijd met collega Annette gebeld, zij woont in Caïro.
Bij een groot kruispunt moet ik links maar de weg is opgebroken en loopt onder een verhoogde snelweg. Ik sla toch af en kom eerder op een vuilnisstort terecht dan op een weg. Ik volg de weg en het wordt er niet beter op. De auto’s, vrachtwagens en ander vervoermiddelen razen voorbij. Aan beide kanten van de opgebroken weg wonen mensen op de vuilnisbelt.
Ik denk helemaal niet na en loop vrolijk door al foto’s nemen en zwaaiend naar zwaaiende voorbijgangers. Mensen vinden het leuk dat ik foto’s maak en lachen vrolijk. Ik vind het toch wat eng om met die dure apparatuur, paspoort en mijn beurs met creditcard en al mijn geld in mijn rugzak rond te lopen en loop door.
Jeetje wat dom van mij. En dat terwijl ik een geldbuidel vooronder de kleding in mijn koffer heb en een kluis op de kamer. Leer momentje!
Na dik een uur vind ik een winkel waar ik twee flessen met anderhalf liter water koop. Kosten 10 pond terwijl dit in het hotel 46 pond kost exclusief tax en service kosten. Belachelijk. 10 pond is overigens 60 eurocent.
Vrolijk loop ik weer terug en rond half twee stap ik mijn gevangenis weer in.
Even slapen en lekker liggen lezen. Ik heb het koud en heb de airco op verwarming staan.
In de avond loop ik naar het zwembad om het water te testen. Geen verwarming dus koud!
En ik heb Erwin even gebeld. Die had gister erg veel last van de staking van de boeren. De post kwam pas om half twee in de middag.
Morgen ga ik weer verder mijn reis voorbereiden.

Vrijdag 20 december
Na nog een dag luieren, lezen en voorbereiden komt morgen de groep.

Zaterdag 21 december
Uitgeslapen tot zo ver dat kan met mensen die al vroeg met de koffers langs je deur lopen. Nog wat voorbereiden en om half vijf in de middag kwam de bus van de agent me ophalen. Het is een coaster, iets van 20 zitplaatsen.
De chauffeur lijkt heel erg op ome Oeke.
Ik krijg een sightseeing Caïro precies op het moment dat de zon ondergaat. Het wordt hier rond vijf uur al donker. Tussen de flat gebouwen kan ik de piramides zien met een rode bol achter hen.
Ne een dik uur kom ik bij het agentschap aan, kantoor van Crew Travel.
Wij reizen overigens met New Egypt Travel.
Ik krijg een warm welkom en ik geef de eigenaar een blik stroopwafels.
Annette mijn collega komt wat later omdat ze in de file staat.
Wij beginnen alvast met het doornemen van het draaiboek. Na de reis moet ik die helemaal bijwerken dus alle hulp is welkom.
En daar is Annette. Klets klets klets in drie talen en hup daar gaan we.
Na een half uur wordt er veel te veel eten binnen gebracht. Lekkere falafel omdat wij beide vegetarisch eten. Dat is overigens in het hotel een ramp. Ik het ‘s avonds de keuze uit een salade of hele vette loempia’s.
Ben blij dat ik wat zakjes soep bij me heb.
Om acht uur neem ik afscheid en rij ik met de bus chauffeur naar het vliegveld. En dat is heel dicht bij. Het vliegtuig heeft 40 minuten vertraging en ik wacht in de bus tot een assistent me komt halen.
Daarna wacht ik nog lang in de aankomst hal voor de groep eindelijk komt.
Het zijn twee gezinnen, in totaal 8 mensen. En de kinderen allemaal meisjes van 10-16 jaar.
We rijden naar het hotel en komen daar rond 11:30 uur aan. Snel inchecken en slapen.
Morgen lange dag.

Zondag 22 december
Na een douche en ontbijt worden we om 09:00 uur opgehaald door Mohamed de chauffeur en Yasser de gids. We gaan eerst naar de Piramiden. Entree is per 1 november omhoog gegaan en je betaald nu EL200 per persoon. Dat is ongeveer €11,50.
Maar om de grote piramide in te gaan mag je nog EL400 extra betalen.
Vlak bij de grote piramide krijgen we eerst uitleg en ik vertaal voor de jonge kinderen.
Daarna gaat Yasser met iedereen naar binnen. Ik blijf buiten in de zon wachten. Het is hier iets van 20 graden maar ik heb het erg koud. Natuurlijk komen er heel wat verkopers op me af en met één blijf ik een tijdje praten. Ik krijg een cadeautje van hem als ik vertel dat ik reisbegeleider ben.
Als we weer bijeen zijn wandel ik met de groep rond de piramide. We gaan de kleine piramide nog in en niemand wil op een kameel.
Terug bij de gids lopen we naar de bus en rijden we naar een uitzicht punt waar je de drie piramides samen kunt zien.
Ik vind het niet super druk en we kunnen zelfs foto’s maken zonder toeristen.
Op naar de sfinx. Oh die is in de loop van de jaren wel wat van zijn glans verloren maar nog steeds duidelijk te zien.
Tijd voor een lunch. We rijden terug naar Felfela, een restaurant met een zitplek in de tuin. Helaas waren die allemaal bezet en zitten we binnen.
Rond twee uur vertrekken we naar Saqqara. De oudste piramide en een trap piramide. Na enige uitleg lopen we het complex langs. Via een poort komen we in het opbaar gebouw waar de beelden helaas niet meer staan. Daarna zien we recht de piramide waar Djoser ooit in lag begraven. Helaas hebben de Engelsen het graf leeg gehaald en is de boot naar Engeland gezonken. Djoser ligt op de zee bodem ergens met zijn schatten volgens de overlevering.
Zo op het eind van de dag is het licht prachtig en sommige stenen lijken wel roze.
Na een mooie maar lange dag rijden we terug naar het hotel waar iedereen zich kan vermaken. Helaas is het zwembad niet verwarmd en heel koud.
En ik wordt een vrije avond gegund.

Maandag 23 december
De groep wil het rustig aan doen en we gaan pas om half twee weg vanmiddag.
Eerste stop het Egyptisch museum. Hier krijgen we via een hoofdtelefoon uitleg ven Yasser. Ik vind het erg slecht te verstaan. Eerst oud Egypte en steeds verder naar nieuw Egypte. Vast interessant maar mijn oortje werkt niet goed en ik versta de helft niet.
Na de begane grond geeft hij ons een uur om zelf rond te kijken. We gaan naar de eerste verdieping om de nalatenschap van Toetanchamon te bewonderen.
In deze kamer is het niet eens zo druk. We bekijken zijn masker en de lijkkisten. Er zijn ook veel sieraden te bewonderen en alles van goud.
Ik moet zeer nodig naar de wc maar dan moet je het museum uit. Dus ga ik via de enorme souvenir winkel van het museum naar buiten. En na het bezoek aan een zeer vies toilet ga ik buiten op de rest van de groep wachten.
Om vijf uur stappen we in de bus en rijden richting Khan el-Khalili de stuk van Caïro.
Onderweg komen we in de file te staan. Het is de dag Van de Overwinning en morgen is er een festival waar nu al veel mensen op af komen.
Uiteindelijk komen we na een dik uur aan en kunnen we nog maar een half uurtje over de markt lopen. We krijgen toeristenpolitie mee en lopen over de hoofdstraat van de markt.
Deze straat staat op de Unescolijst omdat er veel oude Islamitische gebouwen staan. Het is weer een hele belevenis en er wordt meernaar ons gekeken dan wij naar hen.
We rijden naar Giza station waar we nog een uur in de kou moeten wachten voordat de trein komt.
In de trein hebben we slaapcoupé’s voor twee personen. Het onderste bed is eerst zitbank en wordt later omgeklapt tot bed. Ook is er een wasbakken met spiegel en een handdoek.
We krijgen eten en gaan slapen.

Dinsdag 24 december
Het is half zes en ik heb best wel goed geslapen in de wiebelende trein. Ik heb een kamertje alleen. De gasten kunnen zelfs een tussendeur open zetten.
Buiten op de velden is het één en al suikerriet en palmbomen. De zon komt langzaam op.
Tegen acht uur rijden we Luxor station binnen. We worden opgewacht door Hassan. De trein rijdt verder naar Aswan.
Het duurt vrij lang voor ons busje komt die ons naar het hotel brengt. Ik denk dat we lopend sneller waren geweest.
In het hotel kunnen we na een drie kwartier inchecken. Een familie kiest ervoor om een upgrade te nemen zodat ze een kamer aan de Nijl kant hebben met een heel klein balkonnetje.
We installeren ons en ik loop later met één familie naar de Luxor tempel. Ik mag in dit land niet gidsen dus breng ik ze naar de ingang. Ik ga zelf de souk op omdat ik afscheid cadeau’s wil aanschaffen. Hier doe ik meteen adresjes op leuke winkeltjes.
Dan loop ik terug naar het hotel de verkopers van mijn lijf afslaand. Dit is niet echt mijn ding in dit land, ik vind de mannen maar irritant.
In de avond eet iedereen in het hotel en de kleine kinderen gaan zwemmen. Het bad is gelukkig verwarmd.
In de lobby wordt het kerstfeest gevierd.
Om half zeven worden we opgehaald voor een licht en geluid show bij de Karnak tempel. Ik had dit nog nooit gezien en vond het niet bijster interessant.
Oude dag en op bed.

Woensdag 25 december
Wordt hier kerst gevierd? Nou nee behalve door de kopten die dat op kerstnacht doen. Maar in elk hotel staat een kerstboom en een stal.
Wij gaan vandaag naar de vallei der koningen.
Besloten is om pas om 10:00 uur te vertrekken. Sumer is onze vrouwelijke gids.
In de bus rijden we in 45 minuten naar de ingang van de tombes.
Ik koop de kaartjes en we gaan met een klein treintje verder. Eerst de tombe van Ramses 4.Prachtige muurschilderingen en hiërogliefen.
Sumer mag binnen in de tombes niet uitleg geven dus doet dat buiten.
De tweede tombe is die van Merenpath, de zoon van Ramses 3. We moeten over een plank met dwarsplankjes als tree een lange weg naar beneden lopen. Om ons heen wanden vol met hiërogliefen. Op het eind de stijlvolle kamers die gebruikt werden voor de sarcofaag en opslag van eten, juwelen en gebruiksvoorwerpen. Deze offers werden meegegeven voor in het volgende leven. In deze tombe staat ook nog een sarcofaag.
De derde en laatste tombe is die van Ramses 3 nog meer hiërogliefen.
We rijden om de vallei heen naar de achterkant van de bergen waar de tempel van Hatsjepsoet staat. Helaas totaal verwoest door een aardbeving in 75 voor Christus maar heropgebouwd.
Sumer loopt mee naar de tweede verdieping waar ze uitleg geeft.
Daarna krijgen we tijd om zelf rond te kijken en foto’s te maken.
Deze tempel heeft bij mij een speciaal plekje omdat in 1997 toen ik met Jacqueline en Judith hier was er een week te voren een aanslag is gepleegd.
Ik dacht toen dat er geen kans was dat we er naar toe mochten maar gelukkig mocht dat wel. Al was er heel veel en strenge beveiliging.
Elke keer dat ik hier ben moet ik daar aan denken.
Op de weg terug naar het hotel stoppen we nog even bij de kolossen van Memnon.
Rond drie uur zijn we terug in het hotel. Tijd voor een verlate lunch en één familie gaat naar de Luxortempel.

Donderdag 26 december
Vandaag rijden we naar Hurghada. Een trip van ongeveer vier uur langs een kanaal en door de woestijn(heuvels van steen).
Besloten is om het rustig aan te doen en om half tien te vertrekken.
Na heel veel politie posten en mooie vergezichten komen we rond twee uur aan in Hurghada. Eerst lunchen.
We kunnen inchecken maar ik moet heel veel zeuren om kamers naast elkaar te krijgen.
Het is hoogseizoen en niet door de agent aangevraagd.
Uiteindelijk kunnen we gaan en besluiten we te wandelen. We verdwalen compleet op het complex maar vinden al snel uit hoe de nummering van de geschakelde huisjes is. En dan heeft iedereen vrije tijd.
Ik loop naar mijn kamer die ergens ver van de anderen ligt.
Nadat ik me geïnstalleerd heb kleed ik me om en ga het complex verkennen.
Er is een groot verwarmd zwembad, een kleiner zwembad wat niet verwarmd is en meer dan een kilometer privé strand met huis koraalrif.
Natuurlijk ontbreekt er geen duik en snorkelcentrum, tennisbaan en kids club.
Ook kun je elke ochtend yoga op het strand doen en in de middag strand volleybal. Kortom iedereen vermaakt zich wel.
Ik loop het strand af en bevind me opeens op een naaktstrand, keurig afgeschermd van de rest van het strand. Er staan allemaal hutjes met omheiningen zodat niemand last van hen heeft of zij geen last van ons.
Ik begin mijn werk te doen voor Koning Aap: draaiboek schrijven.

Vrijdag 27 december
Na een warme douche en een ontbijt(jaja ik heb een all inclusieve bandje om) loop ik het hele strand af. Heerlijk het zand tussen de tenen en onder je voetzolen. Het is niet het zand van Ameland. Eigenlijk is het woestijnzand met hele kleine steentjes erin. Maar dat mag de pret niet drukken. Ik kan de hele dag drinken overal krijgen dankzij mij. Lichtblauw bandje om de linker pols dus hoef me niet druk te maken over een fles water kopen.
En ja op dit uur in de ochtend zitten er aan de bars al mensen die alcohol drinken. Dat wordt nog wat alcohol en zon.
Ik hijs me ook in badpak en ga ergens op een terras in de zon zitten met een leesboek.
Na twee uur wordt het erg warm en loop ik naar het restaurant voor de lunch.
Terug in mijn kamer val ik in slaap. Mijn werkseizoen is lang geweest en ik ben erg moe. Gelukkig heb ik na deze reis twee maanden vrij.
En voor die twee maanden heb ik niet zo veel plannen. Ja ik moet een weekend in Utrecht op de vakantie beurs werken, een weekend in Amsterdam en ik ga met Ignatia een weekend naar Den Haag(mooie stad achter de duinen).
Voor de rest ga ik de gang schilderen en boeken lezen.
Wij hebben deze weken een overkapping over ons terras laten plaatsen en ook die gaan we inrichten.
Maar afijn ik ben nu nog in Egypte.
Als ik wakker wordt is het donker en besluit ik iets te gaan eten. Daar zie ik één gezin. De kinderen hebben Nemo gezien en zijn blij.
Terug in de kamer ga ik journaal kijken en me concentreren op het draaiboek.

Zaterdag 28 december
Na een douche en ontbijt zit ik tot 10 uur in de lobby voor vragen. Er komt één familie iets vragen.
Daarna heb ik tot half zes de tijd aan me zelf. Die vul ik met lezen en wandelen.
Tegen half zes komt iedereen afscheid nemen. Nog even eten en dan wachten tot mijn pick-up komt voor naar het vliegveld.
Die is er tegen 12:00 uur en we rijden naar het vliegveld. Er is een hele uitgebreide controle en mijn koffer wordt er uit gepakt om te openen. Dat vind ik altijd een beetje eng. Stel dat iemand drug ergens ingestopt heeft. Je wilt toch niet in Egypte in de cel zitten. Gelukkig gaat het goed. Ik kan ook nog gangpad plaatsen krijgen dus blij.
Bij douane moeten we nog een keer door de molen en dan kan ik nog een paar uur wachten voordat we kunnen boarden.
Klein vliegveld dus weinig te doen dan lezen.
Na drie uur vliegen kom ik aan in Istanbul, ik ben dood op.
Hier mag ik vier uur wachten.....
Gelukkig weer een gangpadstoel maar een zeer dik iemand naast me en ik kan me nauwelijks bewegen.
Ik probeer maar te slapen en dat lukt totdat de meneer naast me me wakker maakt omdat hij er langs wil.
Tegen twee uur landen we op Schiphol, te vroeg.
Maar de koffers zijn er na drie kwartier nog niet. Staken?
Uiteindelijk komt hij en ga ik door de douane. Erwin staat er met Bowie, hij was naar Scheveningen geweest.
En dan zit het drukke reisseizoen erop en heb ik twee maanden vakantie.
Eerst volgende reis: 4/3 naar Japan waarschijnlijk drie maanden.
Maar ook Mongolië, India en Myanmar. Heerlijk.