Eerste week Corona in Japan.

Zaterdag 7 maart en verder

Wat heerlijk, ik kon uitslapen vanmorgen omdat de gasten vertraging hebben. Sneu voor hen.
Op het vliegveld een uurtje moeten wachten maar die tijd heb ik gedood met het vliegveld verkennen. En zo kom je nog wat mooie beelden tegen.
Tegen vieren komen dan de gasten aanlopen. Hup taxi in en door de regen naar het hotel waar we rond half vijf aankomen. Ik leg alles uit en loop mee naar de kamer zodat ik daar ook alles uit kan leggen. Zij kunnen niet op mijn verdieping en ik niet op hun verdieping komen. Ik spreek met een gast af om een half uur later een wandelingetje te maken door de regen. Maar daar heb je een paraplu voor. Onderweg verteld hij dat hij supermarkt eigenaar was en na een bezoek aan een Shinto schrijn gaan we een supermarkt binnen. Op zoek naar bestek omdat zij niet met stokjes kunnen eten. Het is wel heel leuk om met een branch genoot door een Japanse super te lopen. Hij kijkt meteen waar alles vandaan komt. Grappig. En kijk meer naar prijzen.
Afijn ik reken mijn onigiri maaltijd voor vanavond af en hij zijn plastic bestek, het mes ontbreekt nog. Op de weg terug naar het hotel lopen we nog een conveniance store binnen om te kijken wat je daar allemaal kunt kopen. Ik kom met redelijke natte pijpen het hotel in lopen. Die broek kan meteen uit en te drogen hangen in de douche.
Even rustig eten en tegen half negen naar beneden omdat dan de rest van mijn groepje komt.
En zij kwamen rond 21:00 uur aan. Ingecheckt en bijgepraat. Kamer laten zien en naar mijn eigen kamer. Rond half elf op bed gegaan maar om half één sliepen nog niet.
Zondag 8 maart
Na een verkwikkende douche en een heerlijk ontbijt buffet kwam iedereen in de lobby bijéén. Om half 10 mijn welkoms gesprek gehouden en rond 10 uur in de benen. Ik ben met twee gasten via een winkelpanden onder de grond naar de IMS, Acros en Canalcity gebouwen gelopen. Uitleg gegeven en via de rivier naar de Sumiyoshi jinja gelopen. Daar was net een doop ceremonie dat was leuk om te zien. Rondom het schrijn gelopen en uitleg gegeven. Door naar het station gebouw waar we de lunch hebben genuttigd. Natuurlijk sushi. Gelukkig zijn deze twee gasten daar ook gek op.
Op het dak van het station hebben we de omgeving goed kunnen zien. Vandaag is het bewolkt met zon en 11 graden. Heerlijk dus.
De Tocho tempel met een grote houten Boeddha is dan aan de beurt. We branden een kaarsjes en drie wierook stokjes. Er is net een Ikebana(bloemkunst) klasje klaar en we kunnen wat kunstwerkjes bekijken.
Dan volgt een zen tempel, de Shofuku. Daar staan drie vergulde Boeddha beelden in. Het is er heerlijk rustig en we kunnen het goed bewonderen.
Terug naar het hotel gaan we nog bij het Kushida schrijn langs om een festivalwagen te inspecteren.
En dan is het half vijf en tijd om terug te gaan naar het hotel.
Ik rommel wat rond en ga om zeven uur nog wat eten. Daarna is het inpakken, vroeg op bed om slaap in te halen en morgen op weg naar Nagasaki.
Maandag 9 maart
Vandaag gaan we per minibusje naar Nagasaki. Meneer Matsuo komt voorrijden en we kunnen instappen. Het is een busje voor 12 mensen dus hebben we allemaal een raam. Dat is het voordeel van een klein groepje. Nog een voordeel met dit busje kun je harder rijden dan met een grote bus en hebben we meer tijd overal.
We rijden eerst naar Karatsu waar we een stukje door een pijnbomenbos gaan lopen en een eind over het strand. Helaas wegomlegging. Na een blokje om komen we toch op de parkeerplaats uit waar we het bos in kunnen lopen.
Heerlijk de dennegeur en zee lucht. We lopen zo’n drie kwartier en stappen bij het kasteel weer in de bus. Onderweg naar Okawachiyama, een porselein dorpje, stoppen we bij een 7 eleven om lunch in te slaan. Als we aankomen in het dorpje gaan we eerst naar Hataman een winkel met werkplaats. We zoenen aantal vakmensen het porselein schilderen en in de pronkkamer zien we het resultaat. Daarna lopen we naar de rivier om te lunchen op een picknick plaats. Ook hier zijn de sakura bomen nog niet in bloei.
Na de lunch krijgt de groep de tijd om in het dorpje rond te kijken. Ik beland met twee mensen in een winkel waar zij iets aanschaffen. Even later drinken we wat bij een nieuwe koffie tent.
Normaal rijden we nu naar Huis Ten Bosch een themapark over jaja Nederland. We kunnen niet naar binnen omdat het gesloten is ivm het Corona virus. Ik vrees dat we dat woord nog veel zullen horen deze reis.
Door naar de Saikai brug. Vlak bij deze boogbrug uit 1955 staat de zendmasten waar het gecodeerde sein werd verzonden om Pearl Harbour op Hawaii aan te vallen. Het begin van de Pacific oorlog in 1941.
Onder de brug hangt een wandelpad die wij nemen en aan de overkant staat het busje weer.
Door naar Nagasaki waar we logeren in Victoria Inn midden in de stad. Ik check iedereen in en vraag of ze 20 minuten later even beneden willen komen voor uitleg. In de tussentijd heb ik even tijd om met de tourist information te bellen.
Er zijn een aantal bezienswaardigheden dicht maar het gros is open, holadijee.
Ter compensatie voor het ongemak krijgen we een kortingskaart kaart voor de musea. We lopen een rondje in de regen rond het hotel zodat ik een café, 7eleven, supermarkt en bakker kan laten zien. Ook een sushi restaurant sla ik niet over. De gasten gaan een biertje drinken en ik ga met de agent bellen.
Dinsdag 10 maart
Rond 06:00 uur word ik wakker omdat er op de gang iemand met een rolkoffer voorbij loopt. Even naar het toilet en verder slapen. Dan word ik om 08:00 uur wakker van de wekker. Douchen en naar de ontbijtzaal. Ik heb hier nog nooit ontbeten Maar nu voor het eerst in 13 jaar ontbijt vouchers gekregen. Ivm het Corona virus is er geen buffet en moet je bij binnenkomst op een formulier invullen wat je wilt. Een ober brengt het dan naar je tafel. Het is een erg ongezellige kamer met twee andere gasten. Ik kies voor een Japans ontbijt en krijg rijst, sushi, ei, sinaasappelsap, thee en wat liflafjes. Gelukkig eten de gasten van mij hier niet voor het bedrag van ¥1200. Dat is het niet waard.
Om 09:15 uur hebben we afgesproken in de lobby. Er komen twee gasten opdagen en we nemen de tram naar het Peace Park. Het regent en we zijn de enige bezoekers van het park. Het Corona virus heeft zo zijn voordelen. Weinig toeristen en bijna lege musea.
We lopen bij het beeld langs wat door de Japanse regering hier is neer gezet om iedereen er aan te herinneren dat er nooit weer een atoombom tot ontploffing moet worden gebracht en de Nederlandse bijdrage aan de beelden tuin. Ook zien we de restanten van een gevangenis.
Voor het museum staat het beeld van het meisje met de kraanvogel. Oorspronkelijk vindt dit verhaal plaats in Hiroshima maar ook hier is een beeld van haar.
Daarna lopen we het museum in. Jongens jongens ik heb dit nog nooit meegemaakt: ik kan de borden lezen. Normaal is het hier zo druk dat je nergens bij kunt om de teksten te lezen. Nu is het zo rustig dat je gerust bij elk bord een 10 minuten kan staan voordat de volgende persoon komt. Wat een weelde. Ik ben in een klein uur door het museum maar de twee gasten nemen het ervan en lezen alles bord voor bord en zien alle filmpjes.
Als iedereen weer bij de uitgang is lopen we naar het tram station en rijden naar het trein station. Hier nemen we pauze met een drankje en een broodje.
Buiten lopen we naar het Martelaren beeld en de naast liggende kerk met de beenderen van drie vermoorde Japanse priesters. Hier komen we de andere twee groepsleden tegen die alles lopend doen.
Na dit bezoek lopen we naar de schildpad tempel. Een heiligdom gewijd aan Kanon de godin van genade en beschermheilige van de zeelui. Dit gebouw is in de vorm van een schildpad gebouwd met op de rug een enorm beeld van Kanon(Guanxi). Binnen hangt in de kelder een pendule van Foucalt.
We nemen de tram naar Deshima en hebben bijna het hele eiland voor ons zelf.
Hier lezen we over de Nederlandse geschiedenis op Japanse bodem in de 17e eeuw.
De werf bezoeken we ook en we nemen in een restaurantje een kop warme drank, het begint koud te worden en de wind wakkert aan. Gelukkig is het binnen lekker warm.
We lopen nog even door China Town en eindigen om 17:50 uur onze super lange en gezellige dag.
Om zeven uur hebben we afgesproken om naar een sushi restaurant te gaan. Lekker.....
Woensdag 11 maart
Na een douche en een ontbijt in de wie eetzaal zit ik nog vijf kwartier in de lobby voor vagen. Er komt niemand langs. Wat inhoud dat ik de dag zelf kan besteden.
Ik besluit alle tweede hands zaakjes die inhield weet met een bezoek te vereren. Een is niet open en een ander is gesloten. Bij de twee anderen vind ik niets naar mijn gading. Ik loop naar de Kotaiji, een zen Boeddhistische tempel aan één van de twee tempel routes in Nagasaki. Even een boekje over zen Boeddhisme halen en vragen of er ook meditatie gegeven wordt. Helaas is dat op zaterdag en dan ben ik hier niet meet mijn eigen groep in mei.
Na de lunch ga ik deze reis verder voorbereiden. En in de avond ga ik lekker relaxen.
Donderdag 12 maart
Vandaag gaan we weer met ons klein busje verder rijden door Kyushu. Eerste stop door de bergen is Unzen National Park. Het eerste en oudste(1934)park van Japan. We begeven ons in vulkaan gebied en de stoom komt hier overal uit de bergen spuiten. We lopen een stuk door het park en de eieren geur. Poelen met blubber wat omhoog bubbelt, geisers met hete rook en veel gekleurde hete rotsen. Na een uurtje lopen we weer naar het busje en rijden verder.
In Kochinotsu nemen wee een ferry naar de Amakusa eilanden. We lunchen op een strand bij een visrestaurant. Om 1:00 uur stappen we op een vissersboot en gaan de zee op. Binnen 15 minuten zien we de eerste dolfijnen al. En vele volgen. Ik heb hier nog nooit zoveel dolfijnen gezien en geniet met volle teugen.
Na dit dol fijne feest rijden we naar Aso.
We komen rond half zeven uur aan, eerder dan anders. Even installeren in deze Ryokan. Dat is een Japanse herberg waar je een totale Japanse ervaring hebt.
Dit begint bij het binnen komen. Schoenen uit en slippers aan. Door het hele gebouw loop je daar op. Maar ga je een wc in dan wissel je bij de deur in de wcslippers. En natuurlijk als je eruit gaat weer de andere aan.
Loop je je kamer of de eetzaal in dan slippers uit en verder op sokken of blote voeten omdat je je op tatami matten begeeft en daar mag je niet met schoenen of slippers op lopen.
Je kamer heeft dus tatami matten. Dit zijn matten gemaakt van rijsthalmen en dat ruik je. Daar staat in het midden een laag tafeltje met thee en twee kussens ervoor om op te zitten. In de schuifkasten vindt je je beddengoed en yukata, handdoek enz.
Je bed maak je op door een futon(matrasje) of meer op de tatami te leggen. Daaroverheen een laken, je kussen en je dekbed erop en je bent klaar.
Een badkamer heb je niet. Op de gang zijn wasbakken en toiletten.
Wil je een bad nemen dan kleed je je uit en doe je de yukata aan. Dit is een soort kimono. Met je badspullen loop je naar het gezamenlijk badhuis. Daar neem je de afslag naar het vrouwen bad of die van de mannen.
Daar tref je een kamer met allemaal lockers of manden. Hier kleed je je uit, ja geheel naakt. Mensen met tatoeages mogen hier niet gebruik van maken tenzij ze de tatoeages afdekken met een pleister.
Je loopt door naar de douches en zeept je daar geheel in. Sponsen of washandjes zijn er niet in Japan maar je hebt een klein handdoekje waar je dat mee kunt doen. Nadat je al de zeep en shampoo resten van je lijf hebt gehaald mag je het bad in. In een hotel is vaak maar één bad maar hier hebben we vier baden. Twee binnen en twee buiten waarvan er binnen één met koud water is gevuld.
Als het bad gevuld is met vulkanisch water zo als hier heet het Onsen maar met gewoon water ofuro.
Het binnen bad is erg heet, heerlijk. De buitenbaden zijn met het zelfde hete water gevuld maar buiten koelt het eerder af.
Maar na 20 minuten in de Ryokan gaan we eerst dineren. Aan lage tafeltjes en lage stoeltjes gaan we zitten en krijgen we Japans bbqen. We genieten van alle gerechten. Daar ik geen vlees eet krijg ik vis. Na anderhalf uur stappen we op.
Ik ga met één gast de baden in en we blijven lekker een uur kletsen in de baden. Er zijn ook wat dames uit het dorp omdat dit ook de dorps Onsen is. Één herkent mij aan mijn tatoeage.
Na een lange dag beland ik heerlijk rossig van het hete water in mijn futonbedje. Wel te rusten.
Vrijdag 13 maart
Als dat maar goed komt....
We starten de dag met een Japans ontbijt in de Ryokan nadat ik weer een een Onsen bad heb genomen.
Dan nemen we afscheid en rijden in onze bus naar de vijf vulkanen in de enorme Caldera van Aso. De Caldera(de rand van een uitgebarsten vulkaan)is miljoenen jaren geleden instaan en in deze in 20 km doorsnede oude vulkaan zijn vijf nieuwe geboren. Wij gaan Nakadate bezoeken hopen we. We weten al dat we de vulkaan niet op kunnen omdat de uitstoot te veel gassen produceren. We kunnen tot op een kilometer afstand tussen het vulkanisch as staan. In 2016 is deze vulkaan uitgebarsten en de kabelbaan, een tempel en wat gebouwen verwoest. Om de tempel staat nu een hek.
We hebben schitterend weer en kunnen op verschillende plaatsen fotostops maken op de weg terug.
En zo belanden we in Kurokawa, een Onsen dorp in de bergen.
Prachtige tocht en even een wandeling van een uur door het dorpje. Bij de plaatselijke bakker een lekker bol met inhoud kopen en een plaatselijke gebrouwen sake proberen. Ik niet omdat ik niet drink.
Door naar Beppu om de umijigoko te bewonderen. Dit is een Onsen waar je niet in kan, te heet, en een natuurlijke blauw groene kleur heeft. Vandaar de naam zeehel.
Weer een klein uurtje later rijden we verder naar Usuki onze slaapplaats.
In het hotel logeren veel Indiërs enz die aan het afbouwen van een schip werken onder leiding van Noren. Er staat dan ook een trol op de balie van de receptie.
Om 19:00 uur hebben we afgesproken om in het restaurant van het hotel te dineren. Gezellig tussen het scheepspubliek.
Prachtige mooie zonnige dag.
Einde eerste week.