Shikoku.

Donderdag 13 juli

Vandaag gaan we ons verplaatsen van Beppu op Kyushu naar Iwamoto Tempel op Shikoku. Om half acht lopen we met bagage naar het treinstation waar bus 26 ons naar de veerboot pier brengt. Het is een klein kwartier rijden. Er zitten al een paar Japanners in de bus en wij passen er met bagage net bij. Bij de pier stappen we uit en betaal ik voor de groep. Een klein stukje lopen en ik ga naar het loket. Daar zeg ik:’reservering 3’ en ik krijg het bootkaartje. Ik ben gratis.

Na een kwartier worden we opgehaald door een medewerker die onze bagage met een lift naar boven, de ingang van het schip, brengt. Onze plek is gereserveerd, iedereen kan zijn bagage achterlaten en zijn gang gaan op het schip. Ik blijf bij de bagage. Al gauw komen daar gasten bij zitten en de 2,5 uur is zo om.

Op de pier van Yawatahama staat Mori san al klaar. Eigenlijk rijdt hij altijd deze route en hij is de busonderneming eigenaar. Lieve en leuke man.

We hebben een twee stops onderweg om de benen te strekken en naar het toilet te gaan. De eerste stop is in een dorpje bij een soort wegrestaurant. Voor op het plein staat een beeld van een vrouwelijke duivel met een duivel kind in de arm. Een gast neemt een foto drukt op de mobiel op een knopje en de informatie rolt over het scherm. Ze heet Jukigime en is door een kunstenaar hier geplaatst om het dorp wat beter op de kaart te brengen. Er schijnt nog een beeld in het dorp te staan. Weer wat geleerd.

Tweede stop is bij een winkel vol met bever artikelen. De bever is hier een mascotte.

En dan komen we rond vijf uur bij de tempel aan. Niemand spreekt hier Engels maar dat is niet zo’n probleem. Ik weet de regels. We checken in en hijssen ons in een yukata. Dit is een soort ochtend jas die je hier in Japan draagt als je in een hotel of in dit geval een tempel een onsen of ofuro hebt. Je mag de hele dag in dit gewaad lopen door het verblijf. Lekker koel en makkelijk om een bad te nemen.

Wij hebben hem aan tijdens ons dinner. Dit is een zeer uitgebreide Japanse maaltijd met thee. Er staan aardig wat schaaltjes voor mijn neus die nog aangevuld worden met rijst, kopje thee en misosoep.

We genieten van de maaltijd en nemen de groepsfoto daarna nemen we uitgebreid een Japans bad. We gaan vroeg slapen omdat het morgen ochtend vroeg op is.

Vrijdag 14 juli

Het was vroeg opstaan in de tempel. De ceremonie begon om 06:00 uur.

Maar iedereen van de groep was aanwezig. Het is zo gehorig op de gang dat je wakker wordt zodra er iemand naar de wc loopt. En de trein die achter de tempel langs rijdt ging al vroeg van start.

Na een half uur bidden voor een goede reis voor ons is de ceremonie afgelopen en volgt de gang naar de eetzaal voor het ontbijt. De dames in de keuken hadden hun best gedaan om een heerlijke vegetarische Japanse maaltijd op tafel te zetten. Een stel van de groep heeft een tempel stempel boek gekocht en laat het afstempelen.

Om 08:15 uur checken we uit en lopen we in ganzenpas naar de gereed staande bus. Andere bus en nieuwe buschauffeur voor mij. We hebben alle ruimte en iedereen zit weer aan het raam. Ik vertel het eerste half uur van alles en hou dan mijn mond omdat iedereen in slaap sukkelt.

Eerste stop is een uitzichtpunt op de kust. Daar lopen allemaal katten rond. Ik waarschuw om ze niet te aaien maar dat is voor dove mans oren. Er waren dan ook schattige kittens bij.

Verder rijden over de prachtige route langs de kust. En dan komen we in Kochi aan. De bus parkeerde naast het kasteel. Ik geef uitleg en wijs ze de weg naar een overdekte foodcourt. De specialiteit van het huis is Bonito een vis die gerookt wordt en als half sashimi verkocht wordt. Rug lekker. Een gast neemt een dure tonijn, de een na best die er is. Hij smult heerlijk. We hebben 2,5 uur de tijd voor de lunch en het bekijken van het kasteel. Ik ga een plek zoeken om in de airco te lunchen. Dat wordt een 7/11 met zitplaatsen. Daarna struin ik de winkels af voor een kado voor één gast die deze week 23 verjaart. Ik kan niets vinden.

Terug bij de bus komt iedereen er rustig aanlopen en vertrekken we op tijd. In de bus laat ik een folder zien van de volgende stop. Een boot tochtje door de kloof van een half uur met aan weerszijden rotsen die heel lang geleden gevormd zijn. Als we er zijn wil niemand boot varen dus we maken er een toilet stop van en gaan eerder dan de planning weer rijden.

Door naar Takamatsu waar ik in een ander hotel zit dan gewoon. Maar zeker niet slechter. Na een half uur heb ik afgesproken voor een rondje door de stad maar iedereen wil er zelf op uit. Met een gast beland ik in een izakaya(bar waar je ook hapjes kunt bestellen). Ik bestel een jus, salade met zeevrachten en tempura aubergine. Het was allemaal meer dan ik had verwacht en ik deel de aubergine met de gast. Was niet goedkoop maar heerlijk. In de avond videobel ik met Erwin.

Oude dag.

Zaterdag 15 juli

Om 08:45 uur afgesproken in de lobby, er komen 12 gasten. De twee anderen hadden zich achteraf verslapen. We nemen de boemel naar Yashima alwaar we de bus naar de top van een berg nemen. Een gast besluit de groep al te verlaten bij de voet van de berg daar ze naar een openlucht museum wil gaan. Op die berg staat tempel 84 van de Shikoku 88 tempel route. Met zijn allen gaan we de tempel bewonderen, er wordt een stempel boek gekalligrafeerd en door naar het uitzicht punt. Prachtig zicht op stad en de eilanden voor de kust.

De groep splits zich en ik vraag of ik nog iets kan betekenen. Een stel besluit om op pelgrimage te gaan om zo veel mogelijk stempels bij elkaar te vergaren. Dit gaan ze met ov doen en af en toe lopen. En dat mag want er zijn geen regels om deze route te doen. Je mag overal beginnen, rechts om of links om en met elk vervoer. Benen wagen, fiets, step, brommer, motor, auto, bus of camper het maakt allemaal niet uit.

De negen die overblijven zijn twee gezinnen met kinderen vanaf 19 jaar die elkaar al jaren kennen. Zij willen of het pergimpad lopen naar tempel 85 of bij tempel 84 lopend naar de weg en met ov naar 85. En daar sta ik dan zonder werk en boven op een berg. Een vrije middag, aha kan ik mooi de was doen en mijn dagboek eens bijwerken.

Ik besluit om over het pelgrimspad naar beneden te lopen en voel al snel dat dit niet een goed idee is. Alhoewel het een stenen pad is is het wel stijl op sommige stukken. Ik krijg al snel last van mijn heupen maar zet door. Onderweg stop ik twee keer om iets te drinken en even te rusten. Er lopen mij aan alle kanten wandelaars voorbij. Onderweg kon ik zo af en toe een Jizo beelden groep tegen. Jizo is de beschermheilige van de wandelaars en vroeg gestorven kinderen. Vandaar dat de beelden vaak een slabbetje voor hebben en een mutsje op hun hoofd dragen. De ouders van deze overleden kinderen geloven dat ze niet goed genoeg voor hun kind hebben gezorgd en verzorgen daarom de beelden goed. Soms vindt je er ook speelgoed bij. Maar deze beelden staan hier voor de pelgrims. Bij één beelden groep staat in een rots een teken Japans schrift wat toegeschreven wordt aan Kukai de monnik die het Boeddhisme naar Japan heeft gebracht vanuit China en Zuid Korea in de 8e eeuw.

In de tussentijd word ik gek door alle insecten die het leuk vinden om om mij heen te vliegen opzoek naar lui zweet. Ik bedenk me dat ik ook net zo goed naar het hotel terug kan lopen en dat is een leuke wandeling door woonwijkjes. Her en der kom ik oude mensen tegen die boodschappen halen, in de moestuin werken of hun tuin op orde brengen. Vanaf drie uur begint de temperatuur altijd op te lopen en de dingen van de dag moeten dus voor die tijd gedaan worden.

Onderweg stop ik voor een lunch en bij een budokan. Dit is een sporthal. Op het moment dat ik op een bankje zit te lunchen hoor ik achter het muurtje waar ik tegen aan zit steeds een doffe knal. Ik kan het maar niet thuisbrengen totdat ik over het muurtje kijk en vijf schietstoelen zie staan. Aha Japans boogschieten en ik blijf een 10 minuten over het muurtje hangen naar wat schutters kijken. Prachtig gezicht, de boogschieters moeten volgens voorgeschreven regels de pijl afvuren en dat ritueel neemt best veel tijd in beslag. Ik heb dit ooit eens gedaan en had daarna dagenlang spierpijn in mijn rechter arm. De pees naar achter trekken is behoorlijk lastig.

Door naar het hotel maar het is zo warm dat ik me zelf ook een ananas waterijsje trakteer. Het ijs drupt al voordat ik een hap het genomen. Het is 28 graden maar het zal vandaag de 32 aan tikken.

In het hotel eerst maar een bakje thee en een douche. Daarna de was doen en tot mijn grote verbazing is dit gratis.

Een voor een komen de gasten binnen druppelen de een nog een roder gezicht dan de ander. We zitten anderhalf uur in de lobby verhalen uit te wisselen. Onder het genot van gratis koffie en fris.

Als de was klaar is ga ik verder met voorbereiden van morgen.

Nog even naar de pier lopen en dan is het oude dag.