Dagje strand.

Zondag 3 september

Vandaag is Sakurai Futamigaura dag. De Toerist Informatie gaf me de route te voren en die ga ik volgen. Ik koop een dagkaart voor de metro en reis daarmee naar een halte. Stap ik uit en wil uitschenken moet ik bij betalen. De metro is overgegaan in een trein en dat valt niet onder de dagpas. Dan vraag ik aan een man buiten het station waar de bus is.

Volgens hem is die hier niet en moet ik vier haltes terug treinen. Dat doe ik en warempel daar is een bus. Maar geen ¥300 zoals de dames van de vvv zeiden maar ¥730 enkele reis. Maar uiteindelijk kom ik er. En zo betaal ik meer dan het dubbele dan wat de dames van de vvv gezegd hadden. Slechte service en dat heb ik terug in Fukuoka ook gemeld.

Maar wat een mooie locatie! Van de busstop steek ik de straat over. Loop via een trap naar beneden waar het strand is. Een paar meter het water in staat een spierwitte toegangs poort van een schrijn(de torii). Daarachter twee rotsen die met elkaar verbonden zijn met een dik touw gemaakt van rijsthalmen. Daaraan de voor het Shinto zo herkenbare witte bliksemschichten van papier. Ik schiet een paar foto’s en loop weer naar de weg. Het is me veel te druk met toeristen. Ik besluit een weg in te slaan om naar een schrijn te lopen. Inblaast dat ik de weg vraag loop ik me op een pad naast een akker helemaal vast. Ik was al eens terug gelopen omdat ik me vast liep op een kerkhof terwijl de app lied zien dat ik er langs kon, maar ja hekken zie je niet op een hek. Stukje teruggelopen en het bospad ingelopen. Zie ik dat goed ja daar loopt een zwijn jong. Oeps dan is de moeder niet ver van het jong af. En inderdaad ik zie haar boos of verschrikt het bos inrennen. Daarna loop ik me vast en moet terug lopen. Bang voor de confrontatie met een beschermend zwijn moeder maak ik veel lawaai en loop snel. Gelukkig geen zwijnen op de terug weg. Maar hoe moet ik dan nu wel lopen? Op de begraafplaats was een splitsing die ik neem. En daar eureka een pas door het bos wat ook nog geasfalteerd is. Pfff. En dan volgt een prachtige wandeltocht door naald-en bamboebos. Langs groente tuintjes en een klein dorpje. Ik zie heel veel bloeiende planten en veel vlinders. Sommige zo groot als een hand Palm. Prachtig.

Op het eind van het pad kom ik bij de entree van een schrijn wat ik zoek. Het ligt prachtig tussen oude bomen. Ik loop wat rond en zie dat ik nog oude stenen trappen op kan. Deze volg ik naar een ander gebouw van het complex en daar staat een film ploeg een muziek video op te nemen.

Ik volg het pad naar de kust en geniet nog van de grillige kust lijn en een strand. En op dat strand liggen zowaar Japanners te zonnebaden. De wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Na deze heerlijke wandeling neem ik de bus en metro weer terug naar de stad. Mooi uitje en prachtig weer.

Maandag 4 september

Ik heb vandaag een wijk in het oosten van Fukuoka bezocht.

Deze wijk ligt aan het vliegveld. Doel een andere Second Street winkel en wat tempels. Ook vandaag heb ik bij een van de schrijnen geluk. Een priester houdt een ceremonie voor na ik denk een zakenman. Ik ben de enige persoon voor het schrijn dus kan er mooi naar kijken en een foto maken. Ook neem ik een filmpje op als de priester op de drum slaat en zingt.

Terug bij het appartement neem ik een douche en werk wat.

In de middag ben ik nog naar de Toerist Information in Tenjin gelopen.

Daar geven ze me tenminste beter voorlichting dan de dames bij het station. Er blijkt dit weekend een Asia Food Market te zijn achter het hotel waar ik met de groep zit. Ook is er vlakbij een ijs markt,nou dat is aan mij wel besteed.

Ik had gister een pan pasta gemaakt maar wat veel dus daar eet ik drie dagen van, lekker met kleine paddestoelen erdoor. Dat kan ik nu maken omdat thuis Erwin niet van paddestoelen houdt.

Pas laat op bed gegaan omdat ik zo met mijn werk bezig was dat ik de tijd vergat.

Dinsdag 5 september

Het was rustig boven mij vannacht, het klagen heeft geholpen.

Laat ik eens naar een Art museum gaan….op internet gecheckt of hij open was en hoe veel de entree kost.

Kom ik daar na een uur lopen en helemaal bezweet is de entree twee keer zo duur geworden sinds 1 april. Helaas niet op de website aangepast.

Maar voor €2,80 kan ik geen buil vallen, is nog niets in vergelijking met de toegang prijzen in Nederland.

Mijn rugzak doe ik in een locker en ga op pad. Begane grond sculpturen en daar zitten een paar juweeltjes bij. Helaas mag ik geen foto’s nemen. Ik zie een prachtig insect van metaal zo groot als mijzelf, een keramieken Fugu(kogel) vis, een houten vrouw en een aantal beelden. Alles gemaakt door kunstenaars uit de prefectuur Fukuoka.

De eerste verdieping is leeg. De derde en vierde verdieping hangt vol met foto’s. Als ik het begrijp een foto wedstrijd onder bewoners van Fukuoka. En daar hangen ook hele mooie prenten bij.

En na een klein uurtje sta ik weer op de begane grond. En dan laat toch typhoon 13 nog wat zien, een wolkbreuk.

Ik pak wat folders om te lezen en gratis kaarten en ga zitten. In een folder zie ik dat in Tokyo ook een expositie van Yayoi Kasuga is. Komt er een Japanse man naast me zitten kletsen in perfect Engels. Of ik een paraplu wil hebben. ‘Nou ja als u er een over heeft’. Hij loopt naar zijn auto en komt met twee paraplu’s terug en geeft er een aan mij. Present!

Ik bedank de aardige man en loop naar buiten. Maar het regent zo hard dat ik binnen de kortste keer zeik nat ben. Nou het gedeelte onder de plu is droog maar de rest niet. Ik loop maar door. Mijn broek is heel erg nat omdat de pijpen in de plassen hangen, het water kruipt langzaam naar boven. Geeft niet in het appartement heb ik een wasmachine.

Maar mijn schoenen zijn ook drijfnat en dat is meer een probleem.

Ik had wel op de weer voorspelling gekeken maar later in de middag 40% kans op een bui. Het ziet er zo grijs uit dat ik denk dat het niet meer droog wordt.

Op de terug weg wil ik een tempel bezoeken maar die heeft de poort dicht dan maar een andere tempel in de Lawson, een convenience store.

Twee origiri en een halve liter lemon tea koop ik en kan ik in de winkel verorberen. Er zijn namelijk zitjes, wat mooi uitkomt dan kan ik de bui wat uitzitten.En kan ik mooi mijn blog eens bijwerken. Al een paar dagen achter stand in. Vreemd dat ik daar tijdens rondreizen wel tijd voor heb en nu niet. Onderweg vind ik een elektronische kaart van een makelaar en een ov van een kind in een mooi hoesje. Die ga ik morgen bij de politie brengen.

Bij terug komst in het hotel gaan al mijn kleding regelrecht de wasmachine in.

In de avond nog met een vriendin video gebeld, ze is jarig.