Hiroshima.

Ik ben al een tijdje thuis en zie dat ik mijn blog niet gevuld heb met de laatste dagen.

Woensdag 8 november

Mijn buik is een drama en ik leef op paracetamol.

Vandaag moeten we vroeg op staan. Naar het ontbijt lopen we met de handbagage naar het busstation waar om 07:50 uur onze bus vertrekt. Hij zit vol en sommige mensen kunnen geen ticket meer kopen.

We rijden door de bergen en veel tunnels naar Shiwarakago, een dorpje wat op de Unesco lijst staat. Er staan hier huizen gebouwd in[e-1f64f]gasho stijl. Prachtig met riet. We hebben een anderhalf uur om van dit moois te genieten.

Tegen half 11 nemen we de bus naar Kawazawa waar we het deze middag nog druk krijgen. We brengen bij aankomst eerst de bagage naar het hotel en lopen terug naar het station om te lunchen.

Daarna de stadsbus in. We stappen uit bij de beroemde tuin. De groep krijgt een uur om deze te bewonderen.

Op naar het kasteel. We lopen er omheen maar gaan niet naar binnen.

Met de stadsbus naar het geisha district waar we ook nog een drie kwartier doorlopen. Het gros van de groep gaat in de stadsbus terug naar het station maar niet iedereen is er op de afgesproken tijd. Ik wacht nog een 10 minuten en ga ook met de bus naar het station.

Zonder te eten loop ik door naar het hotel. Gooi mijn spullen neer, zet de wekker en duik met twee paracetamol in bed.

Donderdag 9 november

Ik ben rond drie uur wakker ren naar de wc en slaap weer verder.

Tegen half zeven weer wakker en ik neem een douche. Ben lekker vroeg in het restaurant, het is nog rustig. Ik eet wat maar het smaakt niet. In de kamer komt het er meteen weer uit.

Tegen half negen verzameld iedereen zich in de lobby en lopen we naar het treinstation. We nemen de Thunderbird naar Shin Osaka. Twee en half uur. We zitten in wagon 12 en ik heb stoel 13 D aan het raam. Zodra ik zit doe ik het gordijn dicht omdat ik in de zon zit en mijn lichaam verdraagt dat niet vandaag. De stoel naast me is nog leeg. En blijft leeg.

In Shin-Osaka kunnen we lunch kopen voor onderweg. We eten dit op in de volgende trein de Sakura 555 Shinkansen. Rond 13:51 uur komen we aan in Hiroshima. Omdat het hotel te ver weg is van het station slaan we de bagage op in lockers op het station. Daarna duiken we meteen de boemel in naar Miyajimaguchi. We gaan vanmiddag al het heilige eiland bezoeken ipv morgen. De gids was vandaag niet beschikbaar om ons door het vredes park te gidsen dus dagen omgedraaid. En zo zie ik op de terug weg op de boot een mooie zonsondergang.

Maar eerst de heen weg…..als we aankomen met de trein lopen we 10 minuten naar de Ferry. Deze brengt ons in 10 minuten naar het eiland. Omdat niet iedereen de zelfde loop heeft leg ik in de terminal uit en geef de groep twee uur de tijd om het beroemde schrijn en de nog beroemdere Torii voor het schrijn te bezoeken.

Ik loop met de langzame wandelaars mee maar ben ze al snel kwijt.

Om 17:25 uur nemen we de Ferry terug en lopen we weer naar het station.

De boemel weer in waar we allemaal kunnen zitten tegen de verwachting in. In Hiroshima Station zoeken we de lockers op en met de bagage lopen we naar de tram. Vlak bij het hotel stappen we uit en lopen nog een 5 minuten naar Intergate, een nieuw hotel voor mij. De receptie zit op de 14e verdieping. En heel onlogisch de kamers op de verdiepingen eronder.

Inchecken en weer naar beneden waar ik met twee gasten heb afgesproken. We lopen naar de Okonomiyakimura waar we nog net aankunnen schuiven. Heerlijk om de lieve uitbaters te zien. Tegen de tijd dat wij de Okonomiyaki op hebben komen nog drie gasten aanlopen. Lachen dat ze ons gevonden hebben. Wij rekenen af en tot mijn grote verbazing krijg ik een kado van de restauranthouder.

Buiten pak ik het uit.

Omdat we toch in de buurt zijn neem ik het echtpaar mee op excursie langs de Dome, vredevuur, Jizo en het beeld van Sadako. Even genieten zonder drukte. Daarna lopen we terug naar het hotel.

Oude dag.

Vrijdag 10 november

Om 09:00 uur staat iedereen klaar in de lobby en een Engels sprekende Japanse gids neemt ons mee naar het vredespark.

Eerst het punt waar de bom een halve kilometer in de lucht uiteen gespat is. Daarna de Dome, beeld overleden scholieren, beeld Sadako en de vredesvlam.

Bij het museum is het erg druk en terwijl de gids kaartjes koopt loop ik de herinnering hal in met de groep. Na 20 minuten keren we terug naar het museum en kan iedereen naar binnen. Ik blijf buiten en loop om de tijd te doden wat rond. Koop mijn lunch en ben 1,5 uur later terug.

Vanaf dit punt nemen we afscheid van de gids en kan iedereen er zelf oprit om te lunchen. Terug in het hotel om 14:30 uur en met de handbagage nemen we de tram naar het station.

We nemen de Shinkansen naar Shin Osaka en stappen over naar Kyoto.

Tegen half zes komen we aan en nemen een boemel richting hotel.

Nog een paar minuten lopen en inchecken. Daar zijn onze koffers ook weer. Ik breng hem snel naar mijn kamer en neem een vijftal gasten mee naar een sushi restaurant bij het hoofd station van Kyoto.

Na een heerlijke maaltijd gaan we nog de display op de theater trappen van het station bekijken en de verlichte Kyoto Tower.

Tegen half 10 zijn we weer in het hotel.