Kleine week vrij.

Woensdag 17 april
Ik word midden in de nacht om twee uur wakker en voel me al helemaal uitgerust. Na een plasje val ik toch weer in slaap. Om 06:30 uur sta ik op.
Zo kan ik even rustig aan doen. Na een douche en ontbijt ga ik veel te vroeg naar het station maar achteraf blijkt dat niet zo’n slecht idee te zijn. De mevrouw bij het loket spreekt geen woord Engels maar het lukt ons beide toch om een kaartje voor Shimanto te regelen. Maar nu moet ik nog de juiste plek op het perron vinden waar ik op moet stappen met een niet gereserveerd kaartje. Hier vindt ze wat op, ze belt een vertaal dienst die 24 uur paraat staat.
En zo wil het dat ik om 08:24 uur in de juiste trein stap en ook nog in de juiste wagon. Ik zit op rij 17C naast een mevrouw die Engels spreekt en twee jaar geleden in Amsterdam is geweest.
Na een half uur kan ik ook aan het raam zitten en verplaats ik naar 14D.
De eerste pelgrim ook gespot, ze zit naast me aan de overkant van het gangpad.
Een paar stoelen naar achteren zit nog een dame met pelgrim kleding aan en een conisch hoedje op haar schoot.
Een prachtige rit door de bergen en links af en toe de zee. Wat is dit toch een mooi eiland. Tegen 10:00 uur kom ik aan en loop meteen naar het hotel om mijn bagage af te geven. Inchecken kan pas na drie uur. Maar dat geeft niet, ik ga zo’n 25 kg lichter terug naar het station om bij de toerist informatie een fiets te huren. Een leuke blauwe met mandje.
Van de prima Engels sprekende dame krijg ik een route beschrijving mee maar die had ik ook al van collega Marcel.
Je huurt de fiets voor een vaste prijs voor vijf uur en daarna moet je extra betalen per uur. We zullen zien hoe snel het gaat. Fietsen is niet zo mijn ding omdat ik in 2000 een ongeluk op de Himalaya heb gehad en daar een whiplash aan over heb gehouden. Voorover buigen en kracht zetten is funest. Vandaar dat ik thuis een elektrische fiets heb.
Dwars door Shimanto rij ik op een rode brug af. Je hebt hier overigens weinig echte fietspaden en je rijdt vaak op de stoep of rustige landweggetjes.
De brug is een uitzondering, aan beide kanten een fiets/loop pad.
Na de brug ga ik eerst van de route af omdat ik een bord zie met dragonfly park. Een dragonfly is een libel. Ik loop eerst het kleine museum in en tot mijn grote verbazing blijken er heel veel soorten te zijn. Dan loop ik het park door. Beetje pech want de planten bloeien nog niet en het waait veel te hard. Ik zie dan ook maar een paar soorten. Wel veel bijen die nectar uit een sakura boom halen.
Verder fiets ik over dijken tot ik een sakura park tegen kom met toilet, even een stop. Daarna gaat het pad door een bos en een bamboe bos. Uiteindelijk ben ik weer aan de rivier kant en zie ik een brug. Deze sla ik over en neem de volgende, volgens collega Marcel kun je daar een kiezel strandje op om te zwemmen. Even de temperatuur van het water testen en dan fiets ik terug naar de eerste brug. Daar steek ik over en volg een andere route terug naar Shimanto of Nakamura zoals veel mensen het stadje noemen.
Rond drie uur ben ik weer terug in de stad en rij daar nog langs twee tempels.
Rond vier uur lever ik de fiets in en ga naar mijn kamer. Er moet ook nog gewerkt worden. In de avond heb ik nog contact met Stefan mijn collega die voor het eerst een reis gaat begeleiden.
Heerlijke dag maar wel erg moe nu.

Donderdag 18 april
Zo vandaag maar eens het ontbijtbuffet van het hotel proberen. Als je van Japans ontbijten houdt perfect, geen brood te zien. Ik zit dus in een eetzaal voor zeventig mensen met vier mensen. Lekker de ruimte en heeeeel stil.
Op mijn tray heb ik geroosterde zalm, rauwe bonito vis, een pretje met tofu, roerei, sla met zuur en tomaat en een bak rijst. Bakje thee erbij en itedakimasu!
Daarna weer naar de toerist informatie. Ik wil een aantal dingen weten voor morgen en als ik hier met de groep ben volgende week.
Daarna huur ik weer een leuke blauwe fiets met mandje en rij ik in de andere richting dan gister naar het strand.
Allemaal smalle weggetjes en af en toe eng langs de auto weg. Een stevige trap een bergje op maar gelukkig ook weer naar beneden suizen.
En na een dik uur hoor ik de branding van de zee.
Er liggen wat surfers op een juiste golf te wachten in de branding. Ik loop naar het water en dat is nog niet eens zo koud. Dat kan een leuk dagje strand worden met de gezinnen.
Op de bergkant staat een klein picknick huisje waar ik heerlijk ga zitten schrijven. Een Lipton lemon thee in de aanslag, heerlijk even bijkomen en weer energie op doen voor de terug reis.
22 april komen er 6 ouders met vier kinderen naar Fukuoka en dan gaan we in twee weken door Japan reizen. Een compleet andere route dan ik normaal doe, maar wel leuk.
5 mei stap ik weer op het vliegtuig naar huis waar ik 6 mei in de vroege ochtend aankom.
Ro na half drie ben ik in het hotel en ga ik mijn reis voorbereiden. Tegen zessen loop ik naar het station om een treinkaartje voor morgen te kopen.
Ik ga nu voor de langzame trein zodat ik van het uitzicht kan genieten. Betekent wel dat ik er drie en half uur over doe terwijl de heen weg anderhalf uur was.
Na een diner stop naar het hotel en vroeg slapen, morgen vroeg op om de trein van 7:19 uur te pakken.
Vanmiddag zijn Marianne en André, een koppel die ik ooit in een China gezinsreis heb gehad, aangekomen. Ze hebben Stefan als reisbegeleider.
Dit is zijn eerste reis en ik sta hem bij. In Usuki zullen we elkaar ontmoeten.

Vrijdag 19 april
Om 1 minuut voor zes word ik wakker, om zes uur gaat de wekker. Na een douche en ontbijt check ik uit en loop met al mijn bagage naar het station. Ondanks dat ik veel te vroeg ben staat mijn trein er al. Gelukkig kan ik instappen, ik heb geen gereserveerde stoel. Het is helemaal niet druk in de trein alleen wat schoolkinderen, werklui en natuurlijk wat O Henro(pelgrims).
We rijden in een boemeltje die op alle kleine stations stopt.
Ik voel me zo thuis op dit eiland met zijn geschiedenis van de pelgrims route. En word dan ook altijd blij als ik pelgrims zie.
Dit keer ook drie buitenlanders die wandelen maar dus ook de trein nemen.
Helaas zit ik in een andere trein dan hen en kan ik niet even kletsen.
We rijden langs de kust met spectaculaire rotsformaties en eendrachtig uitzicht. De zon schijnt weer vol op.
Na een uur komen we in Kubokawa aan mijn overstap station. Hier nog meer pelgrims die naar hun begin punt van de dag gaan. Ik hoop dat mijn rug weer beter word en ik mijn tocht ooit af kan maken.
Op dit moment zit ik weer in een boemeltje te wachten op vertrek. Nog een kleine twee uur te gaan voordat ik in Kochi ben, mijn eind punt voor vandaag.
Daar heb ik een bed in een slaapzaal voor acht personen geboekt.
In de middag kan ik dan de stad verkennen en morgen heb ik ook nog de halve dag voordat ik naar Fukuoka vlieg.
Rond elf uur kom ik in Kochi aan en loop direct door naar het guesthouse. Helaas ik mag pas om 16:00 uur inchecken en de deur blijft dicht voor mijn koffer. Ik plaats de koffer voor de nauwe stijle trap die ik straks op moet en loop naar een winkel om iets te eten te kopen. Here trek en dorst.
Als ik na een half uur weer voor de deur van het guesthouse sta doet er nog steeds niemand open. Tegenover het guesthouse is een viswinkeltje en ik wil tegen een dame zeggen dat het mijn koffer is en dat ik om vier uur terug kom maar dan zegt ze dat ik hem wel bij haar in de opslag mag neer zetten. Geweldig, nu heb ik de handen vrij. Door een overdekte winkelstraat loop ik naar het kasteel waar ik een drie kwartier rondloop. De tocht naar het kasteel toe is leuker dan het kasteel. Lekker veel trappen op lopen. Ook heb je een prachtig uitzicht over de stad vanuit de hoogste verdieping. Er staat hier zelfs nog sakura in bloei. Wat ook ontzettend leuk was was een gesprek met Japanse schoolkinderen die hun Engels wilde testen. Haha ze waren verbaasd dat ik wat Japans sprak. De school reisjes zijn weer begonnen en het is nu al druk.
Daarna loop ik via een aantal Tweede hands zaakjes terug naar het station alwaar ik een aantal vragen voor de toerist informatie heb.
En dan is het bijna vier uur tijd om in te checken. De dame haalt mijn koffer weer uit de opslag en ik geef haar later een cadeau: bollen uit Nederland.
Moet ik me toch met mijn koffer van 20 kg een heel nauw stijl trapje op klimmen en ook nog de sokken.
Ik ging er echt van uit dat het een slaapzaal met stapelbedden zou zijn blijkt dat het een kamertje van vier bij 8 is waar cube kamertjes in gemaakt zijn.
Dit zijn hokjes van twee bij een bij een waar je op de grond op een matrasje slaapt. Gelukkig heb ik wel één op de begane grond. Dat wordt niet slapen vannacht. Maar wel weer een ervaring!
Ik gooi wat ik nodig heb in mijn hok en de rest laat ik in de koffer zitten en die zet ik in de gezamenlijke tv ruimte. Het hele guesthouse bestrijkt een verdieping met het cube gedeelte, een mini kamertje met tv en twee kleine tafeltjes en aansluitend een ruimte met een mini keuken, douche en twee toiletten.
Het is niet het schoonste guesthouse wat ik ooit vanbinnen heb gezien in Japan.
Ik doe wat voorbereiding voor de komende reis en mail met de touroperator van Aap voor mijn reis in september.
Tegen zes uur ga ik eten en daarna weer aan het werk.
Om negen uur duik ik mijn cube in, doppen in de oren omdat een buurman snurkt en lig nog wat te appen en mailen. Ik val in slaap en om 06:22 uur word ik wakker.

Zaterdag 20 april
Erwin is jarig vandaag en wordt 58, waar blijft de tijd.
Omdat ik zo vroeg op ben besluit ik naar een tempel te lopen die bij de 88 tempel route hoort. Helaas ben ik mijn stempelboek vergeten thuis maar ik weet dat ze ook losse velletjes geven.
De wandeling brengt me eerst door de stad Kochi waar iedereen nog slaapt volgens mij. Het lijkt wel of ik de enige ben in de stad.
Nadat ik een grote brug over ben gestoken loop ik door een zeer rustig wijkje onder een heuvel langs. En ja daar moet ik natuurlijk boven op zijn. Opeens zie ik een afslag links met allemaal trappen en een mannetje die onkruid aan het wieden is, het is rond acht uur in de morgen.
Volgens maps.me moet ik de trappen op. Hoe verder ik op de stairways to haven kom hoe meer graven ik zie met prachtige beelden van Jizo erop. Hij is de beschermheilige van de pelgrims. Ook zie ik hele mooie planten in bloei staan. Eerst een wit blauwe Iris en later een zwarte orchidee, tenminste dat denk ik. De bloem was nog niet helemaal uit.
Via de achteringang bereik ik de tempel, ik ben 140 meter gestegen. Zweet me rot maar geniet van de rustige omgeving van de tempel. Ik ben niet de enige.
Bij de hoofdtempel staan een aantal pelgrims de hartsoetra op te zeggen.
Nadat ik het hele terrein bekeken heb en naar het toilet ben geweest ga ik bij het amuletten winkeltje kijken. Hier koop ik een wit poesje voor Annette.
Mijn collega, daar had ze om gevraagd. En deze tempel is ook nog opgedragen aan een poes dus extra speciaal.
Dan loop ik naar beneden voor een tempel stempel. Gelukkig snapt ze mijn uitleg dat ik mijn boek vergeten ben en geeft me de stempel op een los velletje papier. En dan kan ik verder lopen. Het is nog erg vroeg en ik besluit naar tempel 30 te lopen. Eerst heuvel afwaarts via een ongelijke trap en door dorpjes en landerijen kom ik uiteindelijk bij de tempel aan.
Hier zijn veel meer pelgrims en een groep gaat bij de hoofdtempel staan om de hartsoetra op te zeggen. Dit keer met geluid van een bel en houten stok erbij om het ritme aan te geven.
Ik besluit om er een filmpje van op te nemen, leuk voor mijn zen groepje.
In een bijgebouw koop ik een stempel en die wordt nog nieuw voor me gemaakt ook. Ik moet hem drogen met een föhn voordat hij ingepakt wordt.
Verder zie ik een belletje voor aan de rugzak met pelgrim hoedje, stok en sandalen. Ze zijn gemaakt door gehandicapten. Ook voor Larysa neem ik een mee, ze is overmorgen jarig.
Na nog een rondje over het terrein loop ik weer richting stad. Ik heb er 18 km op zitten. Via de TI loop ik naar het guesthouse om mijn bagage op te halen.
Een blok verder kan ik op de bus naar het vliegveld waar ik veel te vroeg aan kom maar ik ben klaar met Kochi.
Op een bankje ga ik wat werken en mijn blog bijschrijven.
Om kwart over vijf kunnen we het vliegtuig in en we vliegen om 06:35 uur de lucht in. Ik zit op stoel 12K aan het raam met naast me een mooie maar heel rustige Japanse dame. Met een muziekje op het hoofd vlieg ik in krap aan een uur naar Fukuoka.
Met de metro naar de stad waar ik een kamer in FPHotel heb. Het groep hotel was blijkbaar vol. Helaas staat het hotel op maps.me niet goed aangegeven en kom ik bij een hotel uit wat buiten mijn budget valt met zwembad. Even navragen en een aardige dame van dit hotel stuurt me de juiste kant op.
Hotel ziet er goed uit en op een mooie plek. Alles in rood zwart.
Helaas maar voor één avond.

Zondag 21 april
In aller vroegte eerst mijn bagage naar het groep hotel gebracht en laten opslaan. Ik kan pas na 13:00 uur inchecken. En wat doe je dan.....de wandeling met de groep voor lopen. Ook ga ik vier 2e hands vinyl zaken voor Erwin langs maar helaas is er niets voor hem bij.
Om kwart over één ben ik bij het hotel en mag inderdaad inchecken.
Verder ga ik aan het werk. De dag eindig ik met sushi bij de sushi trein.
Het is heerlijk weer en ik besluit nog even te winkelen. Zit te denken om een vertaal apparaat te kopen. Handig maar duur dus ga me eerst inlezen op internet en ik pak Engels talige folders mee uit de winkel. Je kunt er 74 talen mee vertalen naar Engels. Ook Georgisch en Armeens zit er bij.
En natuurlijk even met het thuisfront overleggen. Maar die zit op Ameland dus geen bereik.