Fukuoka.
Door: Anne-Marie.
Blijf op de hoogte en volg Anne-Marie
01 Augustus 2016 | Japan, Fukuoka
Fukuoka
Omdat het openbaar vervoer van Hongkong in de nacht plat ligt en ik wel om half zes op het vliegveld moest zijn ben ik vanaf de Chinese grens maar meteen doorgegaan naar het vliegveld.
Een hotel boeken had ook geen zin voor zo'n korte nacht en naar het vliegveld een dure taxi.
Dus ik zat om acht uur in de avond al op het vliegveld. Dan maar een plekje zoeken om te liggen, en dat dachten meerdere mensen. Uiteindelijk drie stoelen vrij gevonden waar tussen twee geen leuning was. Eigenlijk gereserveerd voor ouderen of invaliden, maar hoe groot is de kans dat die overnachten op het vliegveld. Nog even met twee buitenlandse mannen gekletst en rond half elf gaan liggen. Tot mijn grote verbazing sliep ik ook nog. Na een verfrissende plons over mijn gezicht in het toilet naar de gate gelopen.
Daar zaten een paar meiden waarvan je meteen denk dat ze beroemd zijn en inderdaad. De dames werden omringt door fans. Maar het Hongkong dollartje viel nog steeds niet bij mij. Het viel wel op dat ze goed verzorgd eruit zagen en goed Engels spraken.
In het vliegtuig zaten ze business class, waar ik achter zat en ik zag langs het gordijn dat ze zich constant zaten op te maken....
Nou bij aankomst op Fukuoka waar ik voor het eerst mijn koffer open moest maken, was het één gillende massa met fans, dus zal het wel dat beroemde groepje van acht zijn dacht ik. Een groot K3 gehalte voor volwassenen.
Met de metro en te voet naar het hotel, was er geen kamer gereserveerd. Kreeg ik een rokers kamer. In het kader van beter iets dan niets....getver wat vies, eerst maar het raam open- en de airco aangezet. Nog wat om rommelen en toen was het 11 uur, oude dag. Daar ik morgen weer naar een rookvrije kamer ga moet ik wel om 10 uur uitchecken, wat erg vervelend is qua alle spullen voor de gasten die ik klaar heb liggen.
Zaterdag 30-7
Vanmorgen om 07:00 uur opgestaan. Douchen en pakken. Kan een gratis ontbijt krijgen en daarna wil ik naar het disastercenter lopen om voor eind september een afspraak te plannen. Het is drie kwartier lopen en al bloed heet. Ik zie me gewoon rood kleuren terwijl ik zo veel mogelijk in de schaduw loop. De boeking staat en ik loop terug naar het hotel. Onderweg vind ik een naar het lijkt gouden ketting met een hanger met steentjes. Daar tap ik mijn water fles bij, pak schone kleding en loop de wandeling voor morgen na. Natuurlijk loop ik even naar mijn favoriete winkel, de Daiso, waar alles ¥108 kost. Een hemel voor mij!!!! Ik koop pannenlappen, kadotjes voor de groep bij afscheid en plastic apparaatjes om sushi te maken. Ook nog een apparaat om de laatste tandpasta uit de tube te halen.
Daarna loop ik de tempel in met de grote houten Boeddha, pleeg mijn ritueel, doe buiten iets wat niet mag maar wel lekker is: mijn halsdoekje nat maken met het heilige water en loop naar de metro. Hup naar het vliegveld om 16 gasten op te halen. Twee gasten komen later aan en gaan zelf naar het hotel.
Tja en dan hebben ze vertraging van een dik uur. Bij aankomst met de metro naar het hotel.....inchecken. Met een klein groepje wezen eten en de rest is vroeg gaan slapen.
Zondag 31-7
Om half tien mijn welkom gesprek gedaan in de ontbijt ruimte. Eén persoon ontbrak bleek dat hij zich verslapen had. En de twee personen ontmoed die met een ander vliegtuig zijn aangekomen. Tegen half 11 lopen we met 14 personen de route die ik elke keer loop. De rest is zelf aan het ontdekken.
Wij lopen via een postkantoor, supermarkt naar het IMS gebouw waar helaas de hoogste verdieping gesloten is. Daar heb je een mooi uitzicht over de stad, helaas.
Door in de hele zon naar het ACROS gebouw die trapsgewijs vol beplant is met bomen en bloemen. Daarna door langs de rivier naar Canalcity een enorm complex met bioscopen en restaurants. Daarna komt de eerste tempel een Shinto schrijn waar net een kind 'gedoopt' wordt.
Tijd voor de lunch welke we nemen in het district achter het station. De groep valt uit één en ik vertrek met 7 personen naar een sushi restaurant welke geheel electronisch werkt. Je tikt je bestelling in en die komt op een raceauto of shinkansen aan.
Na de lunch volgen nog een Boeddhistische tempel en een zen tempel.
Daarna loop ik met de mensen naar een praalwagen van een festival. Met drie mensen loop ik terug naar het hotel de rest neemt de metro.
Eten en me voorbereiden voor de volgende dag doe ik alleen. Na zeven uur werken even bijkomen.
Omdat het openbaar vervoer van Hongkong in de nacht plat ligt en ik wel om half zes op het vliegveld moest zijn ben ik vanaf de Chinese grens maar meteen doorgegaan naar het vliegveld.
Een hotel boeken had ook geen zin voor zo'n korte nacht en naar het vliegveld een dure taxi.
Dus ik zat om acht uur in de avond al op het vliegveld. Dan maar een plekje zoeken om te liggen, en dat dachten meerdere mensen. Uiteindelijk drie stoelen vrij gevonden waar tussen twee geen leuning was. Eigenlijk gereserveerd voor ouderen of invaliden, maar hoe groot is de kans dat die overnachten op het vliegveld. Nog even met twee buitenlandse mannen gekletst en rond half elf gaan liggen. Tot mijn grote verbazing sliep ik ook nog. Na een verfrissende plons over mijn gezicht in het toilet naar de gate gelopen.
Daar zaten een paar meiden waarvan je meteen denk dat ze beroemd zijn en inderdaad. De dames werden omringt door fans. Maar het Hongkong dollartje viel nog steeds niet bij mij. Het viel wel op dat ze goed verzorgd eruit zagen en goed Engels spraken.
In het vliegtuig zaten ze business class, waar ik achter zat en ik zag langs het gordijn dat ze zich constant zaten op te maken....
Nou bij aankomst op Fukuoka waar ik voor het eerst mijn koffer open moest maken, was het één gillende massa met fans, dus zal het wel dat beroemde groepje van acht zijn dacht ik. Een groot K3 gehalte voor volwassenen.
Met de metro en te voet naar het hotel, was er geen kamer gereserveerd. Kreeg ik een rokers kamer. In het kader van beter iets dan niets....getver wat vies, eerst maar het raam open- en de airco aangezet. Nog wat om rommelen en toen was het 11 uur, oude dag. Daar ik morgen weer naar een rookvrije kamer ga moet ik wel om 10 uur uitchecken, wat erg vervelend is qua alle spullen voor de gasten die ik klaar heb liggen.
Zaterdag 30-7
Vanmorgen om 07:00 uur opgestaan. Douchen en pakken. Kan een gratis ontbijt krijgen en daarna wil ik naar het disastercenter lopen om voor eind september een afspraak te plannen. Het is drie kwartier lopen en al bloed heet. Ik zie me gewoon rood kleuren terwijl ik zo veel mogelijk in de schaduw loop. De boeking staat en ik loop terug naar het hotel. Onderweg vind ik een naar het lijkt gouden ketting met een hanger met steentjes. Daar tap ik mijn water fles bij, pak schone kleding en loop de wandeling voor morgen na. Natuurlijk loop ik even naar mijn favoriete winkel, de Daiso, waar alles ¥108 kost. Een hemel voor mij!!!! Ik koop pannenlappen, kadotjes voor de groep bij afscheid en plastic apparaatjes om sushi te maken. Ook nog een apparaat om de laatste tandpasta uit de tube te halen.
Daarna loop ik de tempel in met de grote houten Boeddha, pleeg mijn ritueel, doe buiten iets wat niet mag maar wel lekker is: mijn halsdoekje nat maken met het heilige water en loop naar de metro. Hup naar het vliegveld om 16 gasten op te halen. Twee gasten komen later aan en gaan zelf naar het hotel.
Tja en dan hebben ze vertraging van een dik uur. Bij aankomst met de metro naar het hotel.....inchecken. Met een klein groepje wezen eten en de rest is vroeg gaan slapen.
Zondag 31-7
Om half tien mijn welkom gesprek gedaan in de ontbijt ruimte. Eén persoon ontbrak bleek dat hij zich verslapen had. En de twee personen ontmoed die met een ander vliegtuig zijn aangekomen. Tegen half 11 lopen we met 14 personen de route die ik elke keer loop. De rest is zelf aan het ontdekken.
Wij lopen via een postkantoor, supermarkt naar het IMS gebouw waar helaas de hoogste verdieping gesloten is. Daar heb je een mooi uitzicht over de stad, helaas.
Door in de hele zon naar het ACROS gebouw die trapsgewijs vol beplant is met bomen en bloemen. Daarna door langs de rivier naar Canalcity een enorm complex met bioscopen en restaurants. Daarna komt de eerste tempel een Shinto schrijn waar net een kind 'gedoopt' wordt.
Tijd voor de lunch welke we nemen in het district achter het station. De groep valt uit één en ik vertrek met 7 personen naar een sushi restaurant welke geheel electronisch werkt. Je tikt je bestelling in en die komt op een raceauto of shinkansen aan.
Na de lunch volgen nog een Boeddhistische tempel en een zen tempel.
Daarna loop ik met de mensen naar een praalwagen van een festival. Met drie mensen loop ik terug naar het hotel de rest neemt de metro.
Eten en me voorbereiden voor de volgende dag doe ik alleen. Na zeven uur werken even bijkomen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
