Vertrek.
Door: Anne-Marie.
Blijf op de hoogte en volg Anne-Marie
24 Januari 2017 | Verenigde Arabische Emiraten, Dubai
Vertrek.
En na de zondag komt dan de maandag van vertrek.
Vanmorgen om 07:00 uur opgestaan en lekker rustig aan gedaan.
Erwin heeft me om half negen naar het station van Leeuwarden gebracht.
Dit keer via een omweg, snelweg, omdat er op de oude weg naar Leeuwarden een ongeluk was gebeurd.
En na het opladen van de ovchip zit ik nu ingecheckt en wel in de trein naar Schiphol.
Ik heb een directe trein genomen zodat ik niet met de koffer hoef over te stappen in Zwolle. Deze trein doet er wel langer over.
Wat gaan ik nu weer voor avontuur aan?
Vanmiddag vlieg Ik om 14:30 uur naar Dubai. Daar stap ik uit en ga ik voor een halve dag de stad in. Ik heb een reservering op zak om op de bovenste verdieping van de Burj Kalief, het hoogste gebouw ter wereld, te genieten van het uitzicht. Ik hoop een palmeiland te kunnen zien en de aanbouw van de wereldbol in eilanden.
Dat moet wel lukken daar ik op 800 meter hoogte zit. Daarna wil ik het 7 sterren hotel in de zee gaan bekijken. Dit gebouw is in de vorm van een zeil gebouwd.
Even de soek op om te eten en dan maar weer terug naar het vliegveld waar ik om 20:15 uur plaatselijke tijd naar Bangkok vlieg. Daar stap ik over op een vlucht naar Yangon waar ik om 09:40 uur plaatselijke tijd aan kom. Dan is het al 25 januari en heb ik nog twee overnachtingen voordat de groep van negen personen kom.
Kortom: ik laat het weer gebeuren. Heb er zin in!
Ik weet niet wat het is met dit jaar maar ik ben weer met vertraging vertrokken, nu was het heel erg mistig. Uiteindelijk na 45 minuten toch maar eens de lucht in met dit grote ding. Ik heb een plekje aan het gangpad op de achterste rij stoelen. Links naast me zit een jong meisje aan het raam die een half jaar in Australië gaat oppassen. En tussen ons in is een stoel leeg, altijd fijn. Het toestel zit helemaal niet vol en menig mens ligt op drie stoelen te slapen.
Ik heb het film aanbod even bekeken en stuit daar op Bridget Jones Baby en Absolutly Fabulous the movie. En twee en half uur later zit ik lekker te lezen. Kunnen die boekjes ook achter blijven in het vliegtuig. En zo probeer ik wakker te blijven op deze vlucht van 6 uur. Straks wil ik slapen op het vliegveld en dan rond acht uur de stad in gaan.
We zullen zien wat Dubai mij te bieden heeft.
Nou dat slapen op het vliegveld dat werd niets, er waren nergens stoelen waar je de armleuningen tussenuit kon halen en zo van drie stoelen een bank te maken.
Van drie tot half zeven in allerlei bochten gelegen en vooral weinig geslapen.
Toen maar om zeven uur een metro de stad in genomen. En wat dan meteen opvalt is dat er alleen Pakistani, Indiërs en Aziaten de metro nemen en van Emiratie geen spoor.
Maar dat wordt ook meteen duidelijk als je op de stoep loopt: de Emiratie hebben allemaal leuke auto's als speeltje. Heb nog nooit zoveel SUVen op de weg gezien. Maar die heb je natuurlijk ook wel nodig in deze zandbak. En voor in de stad hebben we de leuke opendakjes om boodschappen te doen. Andere mensen dan buitenlanders zie je echt niet in de zon lopen. En dat alle vrouwelijke Emiratie in een niqaab lopen is ook een sprookje. Ik heb dames in hele korte rokjes gezien en zelfs hardlopend met een kort sportbroeken aan. En dan is er nog het strand waar iedereen gewoon in korte broek en bikini ligt. Maar daar later over....
Ik stap uit met een duffe kop bij station Burj Kalief en wil over de stoep lopen naar het hoge gebouw maar dat gaat niet en ik moet mijn heil hogerop zoeken. Een overdekte winkelslurf boven mijn hoofd. Maar hoe kom je daarin als je niet meteen bij het metro station de goede afslag hebt genomen? Een vriendelijke Indiër bied uitkomst en stuurt me een kantoor gebouw in. Ik neem de lift naar de derde verdieping zoals hij gezegd had maar stap meteen in een kantoor, dat kan toch niet de bedoeling zijn. Terug en bij de informatie dame in de hal maar eens de weg vragen. Zijn er drie blokken met liften en ik had de verkeerde genomen. Goed dan ben ik uiteindelijk in het gangenstelsel die naar de Dubai Mall loopt maar op welke verdieping moet ik zijn....
Na wat speurwerk de juiste verdieping gevonden waar ik mij te vroeg meld bij de balie van de Sky Top. Ik meld me en hoor dat ik 09:15 uur terug mag komen. Fijn even naar buiten, ik heb het niet zo op winkelcentra. Heerlijk met airco maar slecht licht.
Buiten neem ik wat foto's van de omgeving en loop op de afgesproken tijd weer naar de balie. Ik mag naar de viplounge, jaja. Daar staat een aardige ober klaar met Arabische koffie, nee ze hebben geen thee maar wel lekkere Arabische hapjes.
Net over half 10 mogen we met een gids naar binnen. Omdat ik het duurste kaartje heb aangeschaft lopen we alle wachtende rijen voorbij en zoeven met een lift naar de 124e etage. De lift doet er 77 seconden over. Daar stappen we over in een andere lift die ons naar de 148e verdieping brengt. Even slikken om de oren te klaren.
Let wel ik ben nu op het hoogste gebouw ter wereld. Hij is 828 meter hoog! Ik sta op 555 meter hoogte door het raam naar beneden te kijken en vind het zo dicht bij het raam toch wel wat eng. En dan moet ik nog het balkon op waar de wind door je haren waait. Maar oh wat een mooi uitzicht! En vandaag is het nog wel bewolkt.
In de verte zie ik het zeilvorm van het 7 sterren hotel, palm eiland en de wereld in aanbouw. Wat een prestige klus om al dat zand op te spuiten voor rijke mensen. Hmm zou toch echt wel een eilandje van de wereld willen bewonen. Nederland is overigens niet te vinden. Dat is op gegaan in een stuk Europa.
Na een drie kwartier vind ik het wel genoeg en laat ik me naar de 125e verdieping brengen. Dan zien de hoge kantoor gebouwen er opeens een stuk groter uit.
Ik loop een rondje, en nog één. Helaas kan ik alleen foto's met mijn mobiel maken. De batterij van het fototoestel en de PowerBank zijn beide leeggelopen in het vliegtuig.
Vreemd!
Na dit spektakel loop ik wat door Dubai Mall en stuit op het aquarium. Ik dacht dat je daar een kaartje voor moest kopen om iets te kunnen zien maar niets is minder waar, je kunt al shoppend langs de buitenkant van het aquarium lopen. En dan zie je allerlei vissen even gedag zeggen. Ik had het geluk een kleine haai en een stingray te zien. Zo schattig hoe de mond van de stingray er uit ziet. Hij pakte net een andere vis om op te eten. Genoeg binnen gezeten op weg naar het zeven sterren hotel. Dat moet ik toch echt hebben gezien. Eerst maar eens de metro zoeken.
Daarna nog een dik half uur lopen en daar is de kust met het strand. Het is een publiek strand waar vele mensen komen om te zonnen en het hotel op de foto te zetten.
En inderdaad kleine bikini's, korte zwembroeken en niqaab. Voor ieder wat wils.
Blijft grappig om te zien dat die vrouwen in niqaab op het strand lopen tussen de half blote mensen.
De zee is ruig dus ik ga er niet in, heb niet eens een badpak mee! Ook de voetjes blijven in de schoenen.
Langzaam loop ik tussen de woonwijken weer terug naar het metrostation. Wat een huizen zijn hier gebouwd. En je ziet alleen maar buitenlandse werklui het gevaarlijke werk opknappen. Maar ja wat zou je zelf doen als je rijk was? Om elk huis is een hoge muur gebouwd zodat je niet naar binnen kunt gluren. Gelukkig staat er af en toe een toegangspoort open en kan ik toch even kijken. De patio's staan vol met planten in potten, prachtig. Dat moet toch veel water nemen. En als er iets duur is in dit land is het wel water. Voor een halve liter moest ik vanmiddag 12 dirham betalen wat ongeveer €3 is. En dat was niet eens op het vliegveld maar gewoon in de supermarkt.
Frisdrank is hier goedkoper dan water.
Ik neem de metro naar het oude gedeelte van de stad waar ook het museum staat. Eerst de juiste weg vinden. En een aardige Libanees van een Libanees restaurant wijst me de weg. Op de terug weg scoor ik hier een broodje falafel.
Ik stuit eerst op de oude wijk en loop de oude straatjes door. Bijna geen toeristen dus heerlijk om wat van de oude sfeer op te pikken.
Daarna loop ik naar het Dubai Museum, tja nu weet ik waar al die toeristen zijn. Er is geen doorkomen aan. Jammer, ik kan weinig lezen en wordt door de groepen gewoon mee genomen in de sleur. Het zag er wel leuk opgebouwd uit. Ben blij dat ik na een half uur weer buiten sta. Loop terug naar het metrostation maar verorber eerst twee broodjes falafel. Heerlijk met een verse ananassap. De SAP is nog duurder dan de twee broodjes. Heerlijk even op een terrasje buiten gezeten.
En dan ben ik nu weer terug op het vliegveld waar ik over een half uur moet vertrekken maar er gebeurd nog weinig, dat zal wel vertraging worden.
En na de zondag komt dan de maandag van vertrek.
Vanmorgen om 07:00 uur opgestaan en lekker rustig aan gedaan.
Erwin heeft me om half negen naar het station van Leeuwarden gebracht.
Dit keer via een omweg, snelweg, omdat er op de oude weg naar Leeuwarden een ongeluk was gebeurd.
En na het opladen van de ovchip zit ik nu ingecheckt en wel in de trein naar Schiphol.
Ik heb een directe trein genomen zodat ik niet met de koffer hoef over te stappen in Zwolle. Deze trein doet er wel langer over.
Wat gaan ik nu weer voor avontuur aan?
Vanmiddag vlieg Ik om 14:30 uur naar Dubai. Daar stap ik uit en ga ik voor een halve dag de stad in. Ik heb een reservering op zak om op de bovenste verdieping van de Burj Kalief, het hoogste gebouw ter wereld, te genieten van het uitzicht. Ik hoop een palmeiland te kunnen zien en de aanbouw van de wereldbol in eilanden.
Dat moet wel lukken daar ik op 800 meter hoogte zit. Daarna wil ik het 7 sterren hotel in de zee gaan bekijken. Dit gebouw is in de vorm van een zeil gebouwd.
Even de soek op om te eten en dan maar weer terug naar het vliegveld waar ik om 20:15 uur plaatselijke tijd naar Bangkok vlieg. Daar stap ik over op een vlucht naar Yangon waar ik om 09:40 uur plaatselijke tijd aan kom. Dan is het al 25 januari en heb ik nog twee overnachtingen voordat de groep van negen personen kom.
Kortom: ik laat het weer gebeuren. Heb er zin in!
Ik weet niet wat het is met dit jaar maar ik ben weer met vertraging vertrokken, nu was het heel erg mistig. Uiteindelijk na 45 minuten toch maar eens de lucht in met dit grote ding. Ik heb een plekje aan het gangpad op de achterste rij stoelen. Links naast me zit een jong meisje aan het raam die een half jaar in Australië gaat oppassen. En tussen ons in is een stoel leeg, altijd fijn. Het toestel zit helemaal niet vol en menig mens ligt op drie stoelen te slapen.
Ik heb het film aanbod even bekeken en stuit daar op Bridget Jones Baby en Absolutly Fabulous the movie. En twee en half uur later zit ik lekker te lezen. Kunnen die boekjes ook achter blijven in het vliegtuig. En zo probeer ik wakker te blijven op deze vlucht van 6 uur. Straks wil ik slapen op het vliegveld en dan rond acht uur de stad in gaan.
We zullen zien wat Dubai mij te bieden heeft.
Nou dat slapen op het vliegveld dat werd niets, er waren nergens stoelen waar je de armleuningen tussenuit kon halen en zo van drie stoelen een bank te maken.
Van drie tot half zeven in allerlei bochten gelegen en vooral weinig geslapen.
Toen maar om zeven uur een metro de stad in genomen. En wat dan meteen opvalt is dat er alleen Pakistani, Indiërs en Aziaten de metro nemen en van Emiratie geen spoor.
Maar dat wordt ook meteen duidelijk als je op de stoep loopt: de Emiratie hebben allemaal leuke auto's als speeltje. Heb nog nooit zoveel SUVen op de weg gezien. Maar die heb je natuurlijk ook wel nodig in deze zandbak. En voor in de stad hebben we de leuke opendakjes om boodschappen te doen. Andere mensen dan buitenlanders zie je echt niet in de zon lopen. En dat alle vrouwelijke Emiratie in een niqaab lopen is ook een sprookje. Ik heb dames in hele korte rokjes gezien en zelfs hardlopend met een kort sportbroeken aan. En dan is er nog het strand waar iedereen gewoon in korte broek en bikini ligt. Maar daar later over....
Ik stap uit met een duffe kop bij station Burj Kalief en wil over de stoep lopen naar het hoge gebouw maar dat gaat niet en ik moet mijn heil hogerop zoeken. Een overdekte winkelslurf boven mijn hoofd. Maar hoe kom je daarin als je niet meteen bij het metro station de goede afslag hebt genomen? Een vriendelijke Indiër bied uitkomst en stuurt me een kantoor gebouw in. Ik neem de lift naar de derde verdieping zoals hij gezegd had maar stap meteen in een kantoor, dat kan toch niet de bedoeling zijn. Terug en bij de informatie dame in de hal maar eens de weg vragen. Zijn er drie blokken met liften en ik had de verkeerde genomen. Goed dan ben ik uiteindelijk in het gangenstelsel die naar de Dubai Mall loopt maar op welke verdieping moet ik zijn....
Na wat speurwerk de juiste verdieping gevonden waar ik mij te vroeg meld bij de balie van de Sky Top. Ik meld me en hoor dat ik 09:15 uur terug mag komen. Fijn even naar buiten, ik heb het niet zo op winkelcentra. Heerlijk met airco maar slecht licht.
Buiten neem ik wat foto's van de omgeving en loop op de afgesproken tijd weer naar de balie. Ik mag naar de viplounge, jaja. Daar staat een aardige ober klaar met Arabische koffie, nee ze hebben geen thee maar wel lekkere Arabische hapjes.
Net over half 10 mogen we met een gids naar binnen. Omdat ik het duurste kaartje heb aangeschaft lopen we alle wachtende rijen voorbij en zoeven met een lift naar de 124e etage. De lift doet er 77 seconden over. Daar stappen we over in een andere lift die ons naar de 148e verdieping brengt. Even slikken om de oren te klaren.
Let wel ik ben nu op het hoogste gebouw ter wereld. Hij is 828 meter hoog! Ik sta op 555 meter hoogte door het raam naar beneden te kijken en vind het zo dicht bij het raam toch wel wat eng. En dan moet ik nog het balkon op waar de wind door je haren waait. Maar oh wat een mooi uitzicht! En vandaag is het nog wel bewolkt.
In de verte zie ik het zeilvorm van het 7 sterren hotel, palm eiland en de wereld in aanbouw. Wat een prestige klus om al dat zand op te spuiten voor rijke mensen. Hmm zou toch echt wel een eilandje van de wereld willen bewonen. Nederland is overigens niet te vinden. Dat is op gegaan in een stuk Europa.
Na een drie kwartier vind ik het wel genoeg en laat ik me naar de 125e verdieping brengen. Dan zien de hoge kantoor gebouwen er opeens een stuk groter uit.
Ik loop een rondje, en nog één. Helaas kan ik alleen foto's met mijn mobiel maken. De batterij van het fototoestel en de PowerBank zijn beide leeggelopen in het vliegtuig.
Vreemd!
Na dit spektakel loop ik wat door Dubai Mall en stuit op het aquarium. Ik dacht dat je daar een kaartje voor moest kopen om iets te kunnen zien maar niets is minder waar, je kunt al shoppend langs de buitenkant van het aquarium lopen. En dan zie je allerlei vissen even gedag zeggen. Ik had het geluk een kleine haai en een stingray te zien. Zo schattig hoe de mond van de stingray er uit ziet. Hij pakte net een andere vis om op te eten. Genoeg binnen gezeten op weg naar het zeven sterren hotel. Dat moet ik toch echt hebben gezien. Eerst maar eens de metro zoeken.
Daarna nog een dik half uur lopen en daar is de kust met het strand. Het is een publiek strand waar vele mensen komen om te zonnen en het hotel op de foto te zetten.
En inderdaad kleine bikini's, korte zwembroeken en niqaab. Voor ieder wat wils.
Blijft grappig om te zien dat die vrouwen in niqaab op het strand lopen tussen de half blote mensen.
De zee is ruig dus ik ga er niet in, heb niet eens een badpak mee! Ook de voetjes blijven in de schoenen.
Langzaam loop ik tussen de woonwijken weer terug naar het metrostation. Wat een huizen zijn hier gebouwd. En je ziet alleen maar buitenlandse werklui het gevaarlijke werk opknappen. Maar ja wat zou je zelf doen als je rijk was? Om elk huis is een hoge muur gebouwd zodat je niet naar binnen kunt gluren. Gelukkig staat er af en toe een toegangspoort open en kan ik toch even kijken. De patio's staan vol met planten in potten, prachtig. Dat moet toch veel water nemen. En als er iets duur is in dit land is het wel water. Voor een halve liter moest ik vanmiddag 12 dirham betalen wat ongeveer €3 is. En dat was niet eens op het vliegveld maar gewoon in de supermarkt.
Frisdrank is hier goedkoper dan water.
Ik neem de metro naar het oude gedeelte van de stad waar ook het museum staat. Eerst de juiste weg vinden. En een aardige Libanees van een Libanees restaurant wijst me de weg. Op de terug weg scoor ik hier een broodje falafel.
Ik stuit eerst op de oude wijk en loop de oude straatjes door. Bijna geen toeristen dus heerlijk om wat van de oude sfeer op te pikken.
Daarna loop ik naar het Dubai Museum, tja nu weet ik waar al die toeristen zijn. Er is geen doorkomen aan. Jammer, ik kan weinig lezen en wordt door de groepen gewoon mee genomen in de sleur. Het zag er wel leuk opgebouwd uit. Ben blij dat ik na een half uur weer buiten sta. Loop terug naar het metrostation maar verorber eerst twee broodjes falafel. Heerlijk met een verse ananassap. De SAP is nog duurder dan de twee broodjes. Heerlijk even op een terrasje buiten gezeten.
En dan ben ik nu weer terug op het vliegveld waar ik over een half uur moet vertrekken maar er gebeurd nog weinig, dat zal wel vertraging worden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
