Van Nagasaki naar Usuki.

28-3
Vanmorgen om negen uur in de lobby afgesproken voor een bezoek aan het vredespark. En prompt gaat iedereen mee.
We lopen eerst door China Town, maar dat stelt hier niet zo veel voor. Daarna naar Deshima waar ik wel uitleg geef maar niet naar binnen ga. Dat doen de gasten deze middag in eigen tijd. Dat vind ik prettiger zodat iedereen zelf kan beslissen hoelaat ze willen blijven. Nadat we ook even op de kade van Deshima werf hebben gelopen nemen we de tram naar het vredespark.
Eerst de rechterkant van het park, is in twee delen opgesplitst, met de vredes fontein en het vredes beeld. We schudden de hand van een overlevende van 86 jaar en praten wat met hem. We zien de overblijfselen van wat ooit de gevangenis was en staan stil bij de vele strengen gevouwen kraanvogels.
Daarna door naar de kathedraal, die door de bom compleet verwoest is en herbouwd is. Een stuk van de oude kathedraal hebben ze laten liggen net als stukken van beelden. In de kerk is nog een Maria hoofdje te zien die zwart geblakerd is.
Lunch tijd en omdat de zon schijnt doen we dat in een klein park. Heerlijk genietend van de zonnestralen eten we een broodje en drinken we thee of koffie.
Terug naar het tweede gedeelte van het vredes park om het hypocenter te bekijken. Dit is een recht opstaande zwarte pilaar die staat op de plek waar de bom daad werkelijk in de lucht ontploft is.
In het bommuseum pas ik op iedereen zijn spullen en kunnen de gasten in eigen tempo alles bekijken. Er komen een paar gasten zeer emotioneel uit de zalen gelopen.
En dan is iedereen vrij, ik ga de kaartjes voor de Shinkansen regelen en in het hotel bellen met het volgende hotel om de diner wensen door te geven.
Om half zeven met een aantal afgesproken om bij de Chinees te eten. Het smaakt heerlijk maar ik vind de hoeveelheid veel te weinig voor wat je er voor betaald.
Vanavond vroeg op bed, vannacht zeer slecht geslapen.
29-3
Eigenlijk had ik een vrije dag vandaag maar ik kan het weer niet laten....
Om 09:00 uur zijn we vertrokken met de helft van de groep. Met de tram naar Glover Garden en daar de oude nederzetting van de Engelsen bekeken. In één huis is een tentoonstelling over madam Butterfly en Puccini.
Bij een bakkerijtje iets gegeten. Met ons erin was het vol. Broodje brie met bassilicum gehad. Daarna met de tram naar het begin van de tempelroute in het noorden. Twee tempels bekeken en daarna naar de tempel gegaan in de vorm van een schildpad. De beschermheilige van de zeevaarders rijdt het schildpad op zijn rug. Heerlijk kitsch.
Beneden in de kelder hangt een slinger van Foucault.
Daarna iets gedronken in een parkje, het begint koud te worden. We besluiten terug te lopen naar het hotel via de bril brug. Even wat foto's gemaakt en het overdekte winkelcentrum in. Ik loods de 7 overgebleven gasten naar een tweede hands kimono zaak en er wordt gezocht en gepast. Uiteindelijk wordt er een kimono en een overjasje gekocht. Oh wat hadden ze weer een prachtige obi's van zijde liggen. Een obi is een brede band, vaak van zijde, die een vrouw over de kimono draagt in haar middel. Zeg maar de band met pakje achterop van een geisha.
Nog even naar de supermarkt en ik loop op mijn laatste tenen. Ben best moe. Half zes bereik ik mijn kamer en neem een bakkie thee. Om half zeven afgesproken om te eten.
Ondanks dat ik weinig gegeten heb met de lunch heb ik nu ook niet zin in eten en neem ik een heerlijke salade met garnalen, inktvis en iets uit een schep.
Negen uur ben ik weer op de kamer, moe maar voldaan. Morgen naar Aso.
30-3
Vandaag gaan we weer op pad met de bus. We rijden van Nagasaki naar Aso met Tanaka San. Ik heb deze buschauffeur al op een eerdere reis gehad en kan het goed met hem vinden. In mijn houterig Japan en zijn houterig Engels hebben we dikke pret.
De eerste stop doen we bij Unzen, een park met vulkanisch geweld. In een aantal poelen kun je zien hoe het hete water bubbelt en de stoom tussen de bergspleten door komt en een geiser vormt. Drie kwartier lopen we tussen dit geweld door en ruiken we de rotte eieren geur.
We rijden door een prachtig berglandschap naar de kust om de boot te pakken van Kuchinotsu naar Otsuwa. We blijven heerlijk een half uur op het dek. De zon schijnt maar het is wel fris.
Aan de overkant, we zijn overigens op Amakusa, rijden we via een supermarktje naar een vis restaurant. Daar gaan een aantal gasten lekker vis eten en de rest eet zijn gekochte lunch van de supermarkt op. Na de lunch schepen vier gasten in op een bootje om dolfijnen te kijken. De rest wacht lekker op het strand of gaan wat wandelen.
Vlak bij het restaurant zijn mensen van een universiteit een aantal skeletten bloed aan het leggen. Het blijkt dat we op een groot kerkhof staan met overblijfselen van 4000-7000 geleden. Erg interessant voor iemand die vroeger niets liever wilde dan archeoloog worden.
Het leek me altijd fantastisch om in de woestijn van Egypte te lopen en over een punt van een piramide te struikelen.
We rijden weer verder naar Aso maar helaas zijn ze met de weg bezig en staan we in de file. Met het gevolg dat we pas om 19:00 uur aankomen in de Japanse herberg.
Helaas geen tijd voor de onsen, het Japanse gezamenlijke bad, voor het eten. We checken snel in en gaan de bagage naar boven brengen. In dit hotel geen lift dus twee trappen op.
Daarna snel naar de eetzaal. Op tatami matten staan lage tafeltjes met een soort
Bbq in het midden. Een bolle hete plaat. Erom heen allerlei schotels met vlees en groente. Verder rijst en sausjes. Ik zit met twee gasten aan een andere tafel omdat wij vegetarisch eten. We gaan snel zitten en vallen aan als hongerige honden.
Na het heerlijke eten even uitbuiken en maken we ons op voor een gezamenlijk bad de zo genoemde onsen.
Je kleed je uit op je kamer en slaat een Yukata, soort van ochtend jas, om de schouders. Neemt je handdoek, een kleine handdoek en douche spul mee en loopt in je slippers naar de onsen. Mannen en vrouwen gescheiden. In de kleedruimte pak je een mandje, kleed je uit en stopt alles in een mand. Neem het kleine handdoekje mee naar de volgende ruimte waar aan de wand op zithoogte douchekoppen en kranen hangen. Hier voor ga je op een krukje zitten en zeept je helemaal in. Met het kleine doekje sop je lekker je hele lichaam schoon. Je doet je haar. Dan spoel je je af.
Pas als je helemaal sop vrij bent stap je in het hete bad. Binnen is vaak een heet en koud bad zodat je kunt wisselen. Daarna ga je naar buiten waar nog twee baden met heet water zijn. Omdat je buiten bent voelt dit iets koeler aan dan het binnen bad.
Zo laat je je lichaam lekker weken. Als je genoeg ervan hebt ga je naar de douche en spoel je je nog even af. Afdrogen en in de yukata weer naar je kamer. Slaap lekker!
31-3
Vanmorgen extra vroeg opgestaan om nog een keer de onsen in te gaan. En ik was niet de enige van de groep. Daarna een Japans ontbijt genuttigd. Dit bestaat uit rijst, miso soep, een gebakken ei en allerlei bijgerechtjes, smullen. Nog wat thee erbij en ik geniet.
Alle bagage dragen we door de regen naar de bus en weg zijn we.
Eerste stop een uitzicht punt bij de vulkaan Aso. Helaas regent het zo hard dat we niets zien maar wel zeiknat terug komen in de bus. Mijn jas en broek zijn doorweekt. Ook een plu hielp deze keer niet. Gelukkig staat de kachel aan in de bus en warmen we snel op. Door een waas van regen rijden we naar Kurakowa, een onsen dorpje in de bergen. Ook hier regen maar toch lopen we even een uurtje door de regen. Bij de plaatselijke bakker nemen we de specialiteit. Een knapperige bol volgespoten met bakkersroom. Elke keer als ik hier ben trakteer ik me zelf hier op. Ik loop nog naar een sake winkel en naar de tempel en vind het dan wel welletjes.
Ik zoek een toilet op en zit een hele tijd op de verwarmde bril om me zelf op te warmen. Waar dat al niet goed voor kan zijn, hahaha.
Na een uur lopen we kletsnat terug naar de bus en rijden naar Beppu. Daar gaan we een natuuronderwijs aanschouwen: een poel gevoed door de vulkaan en de grondsoort geeft de kleuring, in dit geval zee blauw vandaar de naam zeehel. De geisers gaan behoorlijk te keer. Ook hier hebben we regen maar maken er maar het beste van. In het park wordt gerenoveerd met het gevolg dat er veel afgezet is. Maar de roest bruine hel kunnen we nog wel bekijken. Ook kunnen we nog in een voetenbadje wat gevoed wordt door heet water uit de grond.
We rijden door naar Usuki, een nieuwe bestemming in de reis. Ik ben er ooit eens geweest maar heb er nooit overnacht. Ook nieuw in de reis is dat je bij een Japans gezin kunt overnachten. Ik had acht gasten die dit wilden. Wij parkeren voor het dorpshuis en worden hartelijk binnen gehaald door de regelneef van de organisatie. We worden voorgesteld en de gastgezinnen ook. Gelukkig is er een jonge dame bij die Engels spreekt voor de vertaling. De gasten worden bij de juiste familie gezet en na dat we ze uitgezwaaid hebben rijdt
Iedereen naar de huizen van de gast gezinnen. Ik blijf bij de rest van de groep en gaan naar een hotel in het dorp. We checken in en blijven in het restaurant van het hotel eten. Wat ook nog eens lekker is. Oude dag.
1/4
Vanmorgen ontbeten in het hotel. Was niet duur voor een aardig buffet met brood, ei, jam en heel veel Japans eten. Koffie, thee, melk, jus en yoghurt.
We nemen een bus naar Usuki boeddha's. Jaren geleden ben ik hier eens geweest en vond het prachtig. In de bus meteen maar even uitgelegd hoe het afrekenen werkt.
In een bus stap je achter in, daar neem je een kaartje uit de automaat. Daar staat een cijfer op. Bij de chauffeur hangt een zwart bord met nummers en bij elk nummer een prijs. Gedurende de rit veranderd de prijs bij het nummer die ook op je kaartje staat.
Bij het uitstappen betaal je het eindbedrag dat bij je nummer staat. Geen kleingeld. Geen nood je kunt tijdens de rit wisselen.
We lopen naar de kassa voor een ticket en krijgen een a vier formaat insteek hoes kado. Op de voorzijde een foto van de Boeddha's. Waar draait het om hier bij deze site?
In grote stukken lavasteen uit de Aso regio zijn Boeddha's gehakt. Sommige Boeddha's zijn uit de 12 eeuw. Al en toe zie je nog wat kleur bij de beelden. Je loopt een pad langs en zo zie je de beelden in groepjes voorbij komen. Prachtig.
Op de terug weg naar de uitgang lopen we nog langs een tempel die ook fantastisch is.
Bij de uitgang vragen we of we ook kunnen stempelen en een vrouw brengt een doos met een stuk of tien stempels.
Even uitleggen: je kunt in veel tempels of bezienswaardigheden in een boekje stempels vergaren. De nationale hobby van Japanners als je het mij vraagt. Leuk om te doen.
We stempelen ons suf tot de bus komt en rijden weer naar het station. Onderweg komen we nog de andere gasten tegen die met de gastgezinnen naar de Boeddha's gaan.
In het hotel nemen we nog wat te drinken totdat we met de taxi's naar de haven gebracht worden. Hier komt de rest van de groep ook weer erbij. We maken nog een groepsfoto met de gastgezinnen en nemen afscheid. Mijn gasten hebben het ontzettend leuk gevonden en straalden helemaal. Ik haal de bootkaartjes en even laten mogen we opstappen. Vreselijk omdat we altijd de boot met een trap op moeten lopen en dat is zo'n gesleep met de koffers. Maar we komen boven en installeren ons voor de oversteek van twee en half uur. Op de boot vertellen de gasten over hun belevenissen bij de gastgezinnen. Dit is bij elk gezin weer anders, van niets mogen doen tot mee helpen in de keuken, kimono passen en theeceremonie.
Zo gezellig kletsend gaat de tijd snel voorbij. Op de kade staat een bus ons op te wachten voor de twee uur durende rit naar Matsuyama.
Na het inchecken gaan we eten in de stad en zien de voorbereidingen voor het lente festival wat morgen plaats vindt.