Week drie.

Zondag 29 september
Vandaag weer een douche in de ochtend en dat levert weer een good hairday op.
Na het ontbijt heb ik om half 10 beneden afgesproken. We gaan met een groot gedeelte van de groep naar Naoshima, het kunst eiland.
We lopen naar de pier, kopen kaartjes en lopen de boot op. Ik loop helemaal naar boven en op het dek kunnen we nog twee tafels met elk zes stoelen bemachtigen.
Heerlijk in de zon genieten van de omgeving. Er gaat een hele groep Chinezen klaar staan met een spandoek voor hun voor een groep foto. Ik neem er ook één en meteen komen er uit de groep mobieltjes aangereikt zodat zij ook een foto hebben.
Ik kom in gesprek met één van hen die een rijke pief blijkt te zijn en eigenaar van twee hotels in Taiwan. Het zijn dus Taiwanezen. Zo her en der komen leden van de groep met andere reizigers in gesprek en het uur vliegt voorbij.
Op het eiland nemen we de bus. Op de pier staat al een dotten pompoen man Yayoi Kusama. Maar die ga ik vanmiddag bekijken.
We besluiten eerst naar het Chichu museum te gaan met de bus. Helaas kunnen we daar niet in omdat door de Triennale de tickets op zijn. Ik wilde er ook niet in maar ben geïnteresseerd in het gebouw wat ondergronds is. Maar we mogen ook niet in de tuin.
We besluiten lopend terug te gaan naar het Lee Ufan museum en daar gaat één persoon naar binnen. Ik loop een stuk mee omdat ik de entree zo mooi vind. Beton maar helemaal glad afgewerkt. Met de rest van de groep bekijk ik de sculpturen buiten in de tuin.
We lopen verder en daar is het Benesse House museum waar ik binnen ga. Een display met vlaggen van de wereld triggert me en ik ga dat eens even van dicht bij bekijken. Alle vlaggen hangen in een frame van buisjes die met elkaar verbonden zijn. De vlaggen zijn van gekleurd zand gemaakt en er lopen mieren door de buisjes en de vlaggen. Zij maken er nestjes en gangetjes en vele vlaggen vallen dan ook uiteen. Jammer dat je geen foto’s mag maken.
Ook zie ik een heel grote foto met een tekening van Ando van één van de gebouwen. Zijn handtekening staat er groot op.
Dat is ook de reden waarom ik op dit eiland ben. De gebouwen die hij ontworpen heeft bekijken. De beste man heeft nooit een opleiding gehad als architect en heeft alles zelf aangeleerd. En dat vind ik ontzettend knap.
De groep is helemaal uit elkaar gevallen en na een dik uur museum loop ik weer naar buiten. Ik ben niet lang alleen en kom het gezin uit de groep tegen. We lopen met zijn vieren naar de kust waar het Benesse hotel staat en richting gele pompoen van Yayui.
Ik loop met één gast een trap op, let niet op onder het praten en lig plat met mijn neus op een tree.
Met de iPad in mijn hand val ik hard op mijn kootje van een vinger. Het doet veel pijn. Boven de knie is het ook niet kosher. Als ik van de schrik bekomen ben bekijk ik de schade aan broek en IPad. iPad niets aan de hand maar broek wat gekrast maar niet stuk.
Knie niet open maar wel een schaaf plek, dat wordt een blauw plek. Bij mijn enkel ook een schaafplek. Zo dat was weer de val die ik elke reis heb en altijd op de geopereerde linker knie. Daar moet vanbinnen toch niets meer van over zijn in de loop van de jaren.
Het duurt lang voor er een bus komt en ik besluit mijn pijn eruit te lopen. Ik loop naar het volgende dorp zodat ik het Ando museum kan bezoeken.
Daar aangekomen zie ik een gevel van een supermarkt en koop eerst lunch.
Deze eet ik buiten de winkel op waar een tafeltje en bankje staan.
Ook is er een vuilnisbak wat een unicum is in dit land. Men wordt geacht al het vuilnis zelf mee te nemen en de straten zijn dan ook schoon.
Ik wil net naar het museum lopen als ik muziek hoor. De shamisen. In een prachtig gebouw zit op een podium een 15 tal musici te spelen en zingen.
Het instrument wordt ook door Geisha’s bespeeld.
Door naar het Ando museum waar ik weer wat mensen van de groep tegenkom.
Klein maar fijn, wat heeft die man prachtige gebouwen ontworpen.
Ik loop met twee gasten naar de pier terug waar ik nog twee kunstwerken bekijk. Een klein uurtje terug met de ferry waar we weer op het dek kunnen zitten. Heerlijk maar wel weerlicht in de verte.
Mooie dag. Ik bel nog even met het thuis front waar eindelijk een boek wat ik besteld heb is aangekomen.

Maandag 30 september
Heerlijk geslapen en na een douche en ontbijt gaan we op weg naar tempel 84. Eerst een stukje lopen en daarna met de elektrische tram waarna een busrit volgt. Uiteindelijk komen we aan op de berg waar de tempel staat. Het is niet groot maar wel een prachtig oud gebouw van hout uit de 12eeuw. We lopen wat plaatje schietend rond, praten wat met een pelgrim en laten de stempel boeken afstempelen. Daarna lopen we naar een uitzicht punt en hebben een prachtig gezicht over de stad. Het kleine aquarium is in onderhoud en gesloten.
Beneden stappen we weer in de tram en breng ik vier gasten naar de ritsurin tuin. Ik loop terug naar het hotel om te werken.
In de avond loop ik nog even naar de Symbol Tower, 170 meter hoog en zie de lichten van de stad vanaf de 30e verdieping.

Dinsdag 1 oktober
De dag dat de belasting op gebruik artikelen en voedsel met 2% verhoogd wordt in Japan. Van 8% naar 10%. Ons geld wordt opeens minder waard.
En wat doen wij deze dag nou wij reizen met onze bus naar Osaka.
Eerste stop Ryozenji, tempel 1 van de 88 tempel route. We hebben geluk het winkeltje is open en er lopen pelgrims. Na drie kwartier stappen we weer bij Nasu san in de bus en rijden naar Uzu no ichi, een wandelbrug vanwaar je de Naruto draaikolken in de zee kunt zien.
Op naar de lunch, een stop bij een herinnering ‘museum’ van een grote aardbeving hier in de omgeving. De noodle soup was interessanter dan het Memorial museum.
Door naar Honpukuji de water tempel van Tadao Ando. We lopen naar de achter kant van een tempel waar een pad naar boven kruipt. Aan het einde van het pad een betonnen gebouw in de vorm van een cirkel waar een vijver is gemaakt. In het midden loopt een trap naar Beneden-Rijn. en splijt de vijver in tweeën. Beneden is een tempel geplaatst. Schoenen uit en tempel bekijken. Daarna op koude voeten door naar de achterkant waar een scharlakenrood raster werk is geplaatst en waar het zonlicht prachtig door heen schijnt op de betonen muur ertegen over.
De volgende stop is Yumebutai een volgend werk van Ando. Mensen kinderen hier heeft hij zich echt uitgeleefd met beton. Naast een hotel heeft hij op de bergwand een komplete tuin met water partijen aangelegd. Ook zitten er conferentie ruimtes in, winkel en restaurants, een kas en een amfitheater.
En na een lange mooie dag komen we aan in zoals hotel in Osaka. We nemen afscheid van de chauffeur en gaan vanaf hier met het openbaar vervoer reizen.

Woensdag 2 oktober
Aquarium dag. Ik breng drie personen naar het aquarium de rest van de groep vermaakt zich elders.
Ik ga in de middag de route voor Koyasan na en ga met de metro naar het Housing museum. Even zoeken maar op de 8e verdieping van ee; gebouw vind ik het.
Er is een straatje uit de Edo periode na gebouwd. Wel een leuk museum.
In de avond loop ik nog naar het kasteel met een grote tuin er om heen. De toren is prachtig verlicht.
Als ik terug wil lopen naar het hotel hoor ik geschreeuw en een geluid van hout tegen elkaar: Kendo. In een enorme grote oefenzaal, Dojo, zijn kinderen van alle leeftijden Kendo en judo aan het leren. Geweldig gezicht die kleine lijfjes met de maskers op en de Hakama aan.

Donderdag 3 oktober
De dag die ik eigenlijk wilde uitstellen totdat ik de 88 tempel route op Shikoku volbracht heb maar ja ik ben nu met deze reis dus ga ik nu.
We vertrekken om 07:30 uur vanuit het hotel. Op het station nemen we eerst de circle trein naar Shin-Imamari waar we de trein naar Hashimoto nemen.
Dan overstappen op de trein naar Koya san waar we een enorm leuk kabeltreintje naar boven nemen. Dan nog een stukje met de bus en ja hoor na twee en half uur reizen zijn we bij de begraafplaats van Kukai.
Kukai is zeer belangrijk voor het Boeddhisme in Japan geweest. Hij was het die in 805 naar China ging om de Boeddhistische leer tot zich te nemen. In Japan heeft hij er een Japanse twist aan gegeven en zo hebben we nu het Shingon, een leerschool binnen de Boeddhistische leer.
Hij is ook degene die de 88 tempel route zou hebben bedacht.
Op het moment dat we naar het mausoleum lopen begint er in de tempel ervoor net een dienst. Prachtig hoe de mensen zingen en hoe mooi de priesters er uit zien. Ik haal een tempelstempel.
Terug bij de weg nemen we de bus naar het dorp, het is lunch tijd.
We gaan een restaurantje in en bestellen noodle soup. Buiten hoost het.
We lopen naar Garan complex waar een aantal mooie tempels te bezichtigen zijn. In een pagode zijn drie prachtige Boeddha beelden te bewonderen.
Ook hier haal ik twee stempels en heb ik de vier van de berg te pakken.
Bij de stempel plaats valt mijn oog op 12 kleine Boeddhatjes. Ik had ze eerder gezien maar hier is uitleg bij en zo kan het dat ik nu een Boeddha van mijn geboorte jaar in mijn rugzak heb. Mooie herinnering aan een bijzondere plek.
We besluiten terug te gaan naar Osaka en na drie uur reizen zijn we rond zeven uur weer bij het hotel.
Voorbereiden voor morgen en vroeg op bed daar we morgen vroeg naar Hakodate gaan 1500 km verder.

Vrijdag 4 oktober, dierendag.
Vroeg uit bed omdat we om 07:00 uur naar het station gaan. Eerst met de lokale trein naar Osaka Station. Overstappen op de trein naar Shin Osaka, deze trein is erg vol. Op het Shinkansen nemen we de bullet trein naar Tokyo, 3 uur rijden en zo’n 550 km verder. We zien Mount Fuji heel duidelijk en hij heeft een hoedje op van een witte wolk.
In Tokyo kopen we een bentobox(lunch) en pakken een groene trein naar het noorden. Nog vier uur te gaan. Het is net het vliegtuig alleen kun je naar buiten kijken. Onderweg nemen we de op één na langste tunnel in de wereld tussen Honshu en Hokkaido, 52,4 km lang.
Rond half vijf rijden we het Shinkansen station van Hakodate binnen maar dan zijn we er nog niet. Het is hier al een stuk kouder, brrr de jas kan aan.
We stappen nog een keer over op een boemel en komen een 20 minuten later aan op het station van Hakodate. Het hotel staat voor het station. We kunnen meteen inchecken en ik leg nog even snel uit wat we kunnen doen hier.
Ik heb het even gehad en duik heel vroeg mijn bed in.

Zaterdag 5 oktober
Hé wat kan een goede nachtrust toch wat met je doen. Na een verkwikkende douche en een ontbijt loop ik naar de lobby.
Ik heb om 09:00 uur afgesproken met mensen die zin hebben om mee te gaan.
Er verschijnen er drie. Met hen loop ik eerst naar de vismarkt.
Hier in het noorden wordt op krab gevist en die zien we dan ook veel. King en snow crabs. Enorme grote zitten erbij.
Ook zien we hier inktvissen die gefileerd worden en meteen opgegeten worden met levende tentakels er nog aan. De zuignappen kunnen zich dus nog aan jou lippen of gehemelte zuigen. Brrrrr.
Ik had het vaak op de tv gezien maar nog nooit in het echt, zielig!
We lopen door naar de wijk met oude westerse huizen.
Hakodate is één van de drie plaatsen die als eerste buitenlanders in de havens binnen lieten varen.
Commandant Perry heeft zich hier ook met zijn zwart schip laten zien.
Nadat we de oude pakhuizen, die verbouwd zijn als winkels en restaurants, zijn gepasseerd lopen we berg op waards naar de kabelbaan. We gaan Hakodate berg op. Vanmiddag wordt het bewolkter vandaar deze tocht nu. We zijn nu met drie man sterk.
Boven lopen allemaal kleuterklassen rond met verschillende kleuren hoedjes op.
We genieten van het uitzicht, het is erg koud in mijn dun jasje en morgen ga ik mijn dons jasje aan doen. De zomer is nu echt voorbij.
Als we weer beneden zijn lopen we richting de Russisch Orthedoxe kerk maar komen een allerliefst huisje tegen wat een café blijkt te zijn.
We gaan er even een thee nemen met een Russisch broodje. Ik neem het broodje van de dag gevuld met pompoen en room. Een klein potje thee erbij met munt smaak en we zitten wel even lekker. Al kletsend met de eigenaresse, ze spreekt goed Engels, komen we er achter dat het huisje uit halverwege de 19e eeuw stamt. Het werd door de Russische gemeenschap gebruikt als les lokaal. Ze laat een schrift zien wat werd gebruikt voor de lessen: Russisch Japans. Wat een mooie historie in zo’n lief klein huisje. Bij vertrek vraag ik een adressen kaartje. Later gaat er nog iemand van de groep zitten borsh eten.
We bezoeken de Russische kerk, een Anglicaanse kerk en een katholieke kerk.
Daarna lopen we langs de oude Engelse ambassade. Op de terug weg naar het hotel komen we langs het museum voor de noordelijke volken. En daar gaan we in. Prachtige kleding, muziekinstrumenten, jaag attributen, sieraden en gebruiksvoorwerpen. Leuk klein museum.
Onderweg gaan de gasten de Starbucks in en ik loop door naar het hotel. Even relaxen en de dag van morgen voorbereiden. En waar doe je dat het best? Juist met een pleister over de tattoo geplakt in de onsen op de 13e verdieping.
Oude dag.