Tyfoon Hagibis.

Zondag 6 oktober
Vandaag weer een verplaats dag.
We verzamelen om 08:15 uur in de lobby en lopen naar het station. De trein vertrekt om 08:55 uur maar staat er al eerder en we kunnen dus rustig de bagage op de rekken en achter de stoelen zetten.
Er valt een tas tussen trein en perron. Er wordt gebeld en even later komt er hardlopend een spoormedewerker met een grijper op een stok de tas redden.
We bedanken de man en stappen de trein in.
We hebben bijna twee uur voor de boeg maar het is een prachtige rit langs het water met op de achtergond de vulkanen.
Om 10:44 uur rijden we Toya binnen. Helaas zijn er geen roltrappen of liften op dit station en moeten we al,e bagage de trap op en af slepen.
In het stationsgebouw staat keurig een chauffeur met een Koning Aap bordjete wachten. We lopen achter hem aan naar de bus, stappen in en worden luxe naar Toya-ku gereden i.p.v. met de locale bus.
Inchecken gaat nog niet maar we mogen wel de bagage in de lobby zetten.
Even uitleggen wat er allemaal te doen is en ieder gaat zijn gang. Een uurtje om te lunchen.....ik loop tegen een rommelmarktje aan. Een groepje gaat met mij een Memorial pad lopen over een vulkaan.
Het pad begint met mooi aangelegde borders, daarna een stevige klim omhoog met soms soppige paden en eindigt met een bord dat we niet verder mogen. Maar in de tijd dat we gewandeld hebben zijn we langs een kerkgebouw, appartementen complex en autoweg gelopen welke door de lava en as zijn bedolven. Mooi dat dit is blijven staan dan kun je eens zien wat de natuur voor kracht heeft.
Vulkaan opwaarts zien we nog twee kratermeertjes. Ook spannend om op de rand van de krater te staan.
We lopen netjes weer terug en bezoeken een museum over de natuur hier in deze streek. Nou eigenlijk is het een toiletstop. De wandeling eindigd langs de kade van het meer.
Terug in het hotel val ik in slaap op mijn bed en een half uurtje later word ik onderkoeld wakker. Tijd voor de onsen. En daar ben ik helemaal alleen. Drie warme baden binnen en een koud dompel bad en buiten ook een warm bad. Ik knap helemaal op en ga naar het restaurant waar Okonomiyaki verkocht wordt. En daar komen nog zeven gasten van de groep ook eten.
Tussen 20:45 en 21:05 uur is er elke avond een half jaar lang vuurwerk.
Ook bel ik met Erwin, nou hij belt mij.

Maandag 7 oktober
Ik ben al om half zes wakker, het keuken personeel is het ontbijt aan het voorbereiden en hebben veel herrie.
Ik begin weer af te tellen tot de vertrek datum, ik zit dus op de helft.
Na een koude douche en ontbijt ontmoet ik om 09:00 uur een deel van de groep. We gaan met de boot naar Nakajima een eiland in het meer.
Daar gaan we wandelen. Ik vind het boottochtje al leuk en ik ben niet zo van de boottochten.
Op het eiland moeten we ons melden bij het bos museum en namen, vertrektijd en telefoonnummer noteren.
We besluiten de langste route te doen.
We lopen door het bos vulkaan opwaarts en zien vele soorten bomen, planten en paddestoelen. Ook zien we poot afdrukken van herten en krassen op bomen van beren. En we horen heel veel vogels maar zien er weinig, wel veel insecten.
Dan horen we een specht op een holle boom tikken en ja hoor onze eerste vogel. Ook komen we een adder of zo tegen die al glibberend voorbij onze voeten naar beneden gaat.
Als we eenmaal weer beneden zijn lopen we een hele tijd langs de kust. Het water is kraak helder en is op zijn diepst 180 meter.
Na dik 3,5 uur lopen komen we voldaan weer bij de pier aan. De boot is net weg en we moeten een half uur wachten. Even ons afmelden, plassen en drie goden eren en daar is de boot.
Deze zet ons in een dik kwartier weer over.
Ik loop naar het hotel en ga naar de onsen, even relaxen. Er is één mevrouw, die me niet eens aan durft te kijken, ik geniet heerlijk.
In de avond loop ik nog een blokje en ben nu de laatste dagen aan het voorbereiden. We krijgen regen.

Dinsdag 8 oktober
Voor de tweede nacht geen oog dicht gedaan. Gisteravond eerst maar wat Chinezen aangesproken die hard stonden te praten in de hal. Wij zitten op de verdieping waar ook het publieke bad gelegen is en blijkbaar mag je dan tot laat hard praten op de gang.
Boven me lag iemand heel erg hard te snurken en om 05:30 uur begint het personeel met de voorbereidingen voor het ontbijt en dat is ook op onze gang.
Fijn dus.
Regen. Heel veel regen. De komende twee dagen gaan geheel in het water vallen. Jammer. En er komt weer een tyfoon onze kant op. Het ziet er naar uit dat we er last van gaan krijgen als iedereen weer naar Nederland en België vliegt. Ik vlieg dan naar Tokyo en krijg er ook last van als de koers van de tyfoon zo blijft.
Wij gaan vandaag met de trein naar Asahikawa. Maar we worden eerst door taxi’s naar Toya gebracht.
Daar stappen we over in de trein naar Sapporo. Een half uurtje pauze om eten in te slaan en verder naar Asahikawa is het plan maar het loopt anders.
Ik ga in Sapporo met een stel de trein uit en beland in een ziekenhuis alwaar de man geholpen wordt. Een paar uur later zitten we met zijn drieën weer in de trein.
In Asahikawa is iedereen ingecheckt en de hoort op. Wij checken ook in en ik ga naar de tourist Information om inlichtingen te krijgen over een vulkaan wandeling langs kratermeren. Helaas die gaat niet door omdat de kabelbaan door harde wind voorspellingen is stilgelegd.
In het hotel meld ik dat op de gezamenlijke app en iedereen heeft een dagje voor zich zelf.

Woensdag 9 oktober
Ik ben tot 10:00 uur in de lobby voor vragen en ga daarna ook maar op pad.
Besluit om naar het sakemuseum te lopen maar halverwege ben ik zo nat geregend dat ik in de trein terug ga naar het hotel. In de middag ga ik de rest van de reis voorbereiden en een blik werpen op de tyfoon voorspellingen. Dan is het ook droog en waag ik nog maar een rondje.

Donderdag 10 oktober
Met de hele groep gaan we in de morgen in de trein naar Sapporo onze laatste stop. We hebben gereserveerde plaatsen in de trein. Na dik anderhalf uur treinen komen we daar aan. Op naar het hotel, dat is gelukkig niet ver en een prima hotel. Bagage opslaan, kamer nummers geven en we kunnen erop uit.
Ik blijf rond het hotel zodat ik WiFi heb, het ziet er niet goed uit met de berichten over de tyfoon.
Ik loop naar Paul’s Café om te reserveren voor de laatste avond. Rond half vier ben ik terug en kan ik inchecken.
Als in de avond twee gasten van de groep terug zijn ga ik met hen naar het vliegveld. Onze vluchten gaan geannuleerd worden ivm de tyfoon.
Bij het omboeken krijgen we vluchten voor een dag later dan de planning. Ik hoop dat dit goed komt. We gaan samen nog wat eten en dan is het einde van de lange dag. Ik lig zeer laat op bed omdat ik met vijf verschillende mensen communiceer over de tyfoon.

Vrijdag 11 oktober
Het is maar goed dat we ongeboekt hebben, de vluchten zijn inderdaad geannuleerd.
Vandaag ben ik vooral aan het regelen. Extra hotel overnachtingen, hotels annuleren en alles in de gaten houden. Laat in de middag maak ik even een ommetje en zie dat het ook hier begint te betrekken.
Maar voorals nog geen regen, wel veel wind. Het is gebleken dat wind niet goed is voor mijn paraplu.
Ik maak de cadeautjes voor de groep in orde en om half zeven ga ik naar de lobby.
Daar komt iedereen mooi op tijd en we lopen naar Paul’s Café. Helaas geen grote tafel, we zitten over drie verspreid maar dat mag de pret niet drukken.
Als iedereen een drankje heeft neem ik het woord en proost ik op de reis. Daarna neemt een gast het woord en iedereen bedankt mij.
We eten lekker en Paul komt even kletsen. De toetjes zijn enorm, Belgische wafels met ijs en slagroom. We krijgen een drankje aangeboden door Jan de agent. Uiteindelijk zijn we heel on Japans lang blijven zitten.
In het hotel loopt mijn telefoon en tablet weer vol met berichten en ben ik nog lang bezig om deze te beantwoorden.

Zaterdag 12 oktober
Om 09:20 uur afgesproken in de lobby. Ik ga de eerste groep van 12 gasten weg brengen naar het vliegveld. Ze kunnen keurig inchecken en ik ga snel terug naar het hotel om de volgende groep op te halen.
Ook die kunnen inchecken. Met de internationale vluchten is niets aan de hand. Het is echt Tokyo waar de problemen liggen.
Rond half vier ben ik weer in het hotel en neem een bad. Mijn hoofd loopt over en ik moet even relaxen.
Ik heb al eten meegenomen en blijf de hele avond op mijn kamer. Tv aan en veel mailen en appen. Hoe later het wordt hoe erger de beeldende tv.
Ik zie inéén gestorte bruggen, snelwegen en huizen. Er vinden ook nog twee aardbevingen plaats in de avond rondom Tokyo. Ik bel met collega Fons die in Tokyo is. Hij verteld me dat de hele dag het openbaar vervoer al plat ligt. Ik doe mijn was maar kan nu toch niets meer doen en ben blij dat ik niet in het getroffen gebied ben.
Na nog een bezoekje aan twee gasten die via Tokyo vliegen ga ik een nieuwe hobby doen: puzzelen op de Ipad. Ik ben met een moeilijke puzzel van een panda bezig.

Zondag 13 oktober
Ik ben heel vroeg wakker en kijk als eerste of mijn vlucht niet geannuleerd is. Dat is niet zo. Na een ontbijt besluit ik maar vroeg naar het vliegveld te gaan.
Daar aangekomen blijken alle vluchten naar Tokyo geannuleerd te zijn en in de middag beginnen ze weer te vliegen. En de eerste vlucht is die van mij. Ik kan dus inchecken. Duurt wel lang want het is zeer druk.
In de tussentijd app ik met de twee gasten dat hun vlucht ook door gaat. Een andere gast zit nu op het internationale gedeelte voor zijn vlucht naar Seoul.
Het ziet er naar uit dat we allemaal vertrekken vandaag.
Het is zo raar dat hier in Sapporo niets van al dat natuur geweld te merken is en dat rondom Tokyo en Hakone nu ramp gebied is.
Tot overmaat van ramp krijg ik van collega Marcel een app dat Mount Aso uitgebarsten is. Er zijn daar in de hemel en in de grond goden heel boos.
Vanavond maar even wierook offeren.
Zo iedereen is daar waar hij of zijn moet zijn.
Ik ben met 25 uur vertraging in Tokyo aangekomen. Gelukkig gaat het openbaar vervoer wel weer en ben ik snel in het hotel.
Bagage gedropt en voor Erwin naar de cd boer. Daar heb ik vanaf morgen geen tijd meer voor.
Tegen elf uur ga ik op bed, kapot. Maar ik ben in Tokyo en kan morgen de groep ophalen.