Kyushu.

Woensdag 29 maart

De eerste week zit erop. Nog 10 te gaan.

Om 09:30 uur in de lobby afgesproken. Op één gast na is iedereen. We stappen in de tram naar het Peace Park. Daar aangekomen loop ik eerst naar de Urakami kathedraal. Er ligt in het park om de kerk heen nog een stuk van de kloktoren en er staan beelden van de kerk die getroffen is door de bom. Na een blik op Maria met brandwonden lopen we terug naar het Peace Park.

Het park is in tweeën gesplitst. Ik loop eerst naar het linker gedeelte waar een fontein staat en een groot beeld. Ook hier kleinere beelden aangeboden door andere landen. En één aangeboden door de stad Maastricht. We verzamelen weer en lopen naar het andere deel van het park. Hier staat een zwarte pilaar daar waar de bom gevallen is. Een prachtig beeld van moeder met kind, van Sadako(meisje kraanvogels) en heel veel bloeiende Sakura.

Via veel trappen gaan we het museum in. Ik laat de groep zelf rondlopen en wacht op ze in de hal. Ook kun je hier een indrukwekkende herinnering hal bekijken. Tijd voor koffie is er ook.

We kopen een lunch en eten die op op een sportveld. Dan nemen we de tram terug en breng ik de groep die nog over is naar de ingang van Dejima. Het eilandje waar in de 17e eeuw de VOC mensen mochten verblijven.

Ik loop terug naar het treinstation om mijn JRPas te actIveren en treintickets te bestellen voor mijn vrije week. Het was vandaag zonnig en 19 graden Max.

Oude dag.

Donderdag 30 maart

Vandaag bezoeken we eerst Unzen, het eerste nationale park van Japan. Het is een park waar je de kracht van de aarde kunt bewonderen. En dan heb ik het over vulkanen. Langs een pad loop je naar diverse locaties waar je stoom uit de grond ziet komen of modder omhoog ziet borrelen.

Na een klein uurtje stappen we weer in de bus. Over de Amakuse Pearl Route rijden we naar een pier waar we de boot naar de overkant nemen. Tien minuten later staan we voor een visrestaurant. Ik heb heerlijke sashimi in gebakken vis gehad. De alikruikjes heb ik laten liggen.

We gaan met negen mensen een vissersboot in en varen naar open zee waar de dolfijnen genieten van hun lunch. Zij vinden pijlinktvis lekker en jagen daarop. We zien heel veel scholen dolfijnen zelfs met jonkies. Een aantal van hen maakt duikelingen over elkaar heen. Ik heb deze tocht al heel vaak gedaan maar zoveel dolfijnen als nu heb ik nog nooit gezien. Ook was er maar één andere boot en dat is toch ook wel anders.

Na dit avontuur rijden we door naar Aso de vulkaan waar we in een Japanse herberg gaan logeren.

Bij aankomst wordt ik hartelijk begroet door de familie. Meteen wordt gevraagd wat ik de afgelopen drie jaar gedaan heb. We brengen de bagage naar de kamers die Japans ingericht zijn. Tatami matten op de grond en een matras op de grond. Tegen half zeven worden we verwacht in de eetzaal waar we een heerlijke Japanse maaltijd voorgezet krijgen.

Na afloop wordt er door de zoon een kendo demonstratie gegeven.

Bijna iedereen gaat in het gezamenlijke bad de Onsen en we zitten in het hete water nog een uur te kletsen.

Oude dag.

Vrijdag 31 maart

Als ik wakker wordt is het eerste wat ik doe de luxaflex naar boven doen. Ik wil weten wat voor weer het is en dat ziet er goed uit.

Vandaag gaan we namelijk de Aso vulkaan op. Na drie kwartier rijden wil de chauffeur stoppen bij het museum maar ik zie auto’s op de vulkaan rijden en weet dat het stoplicht op groen staat. Snel maak ik de man duidelijk dat ik door wil rijden naar de top. Het weer kan hier zo omslaan en dat mag je er niet meer op. Na betaling van omgerekend €20 mogen we doorrijden tot de krater. Het rookt best en het stinkt ook naar rotte eieren. Helaas is een wandelpad afgezet omdat het hekwerk vernieuwd wordt. Ben al blij dat we zo ver gekomen zijn. Er zijn nieuwe betonnen bunkers gebouwd en er wordt een nieuw kabelbaan station aangelegd. De vorige is met een eruptie verwoest.

Wat een geluk zeg dat we dit kunnen zien. Meestal mag je niet naar boven door de rook ontwikkeling.

Boven het museum maken we nog een fotoshoot.

Door een prachtig mooi landschap rijden we naar Kurakawa. Dit is een dorpje waar bij de hotels allemaal warmwater baden zijn. Maar na een korte wandeling stoppen wij bij de plaatselijke bakker voor een bol met room erin.

Terug in de bus rijden we een kleine 10 minuten naar ons lunch adres. Een gebouw met op de tweede etage twee restaurants, op de beneden verdieping een bakkertje en buiten een snackbar. Ik koop twee broodjes bij de bakker en ga met twee gasten op een bankje buiten zitten en voor ik een hap kan zetten grist een Wouw mijn broodje uit mijn handen, en dat zijn enorme vogels.

In Beppu stoppen we om de Umi Jigoku te bezichtigen. Het is erg druk en ik koop tickets voor de hele groep. Het is een prachtig aangelegde tuin waar een zo genoemde zeehel in ligt. Dit is een soort poel met hel blauw water en een geiser die dit voedt.

Het laatste eind naar Usuki…..en dan zetten we 12 gasten af die bij een gast gezin een nacht slapen. Met de overige zes gasten rijden we door naar het hotel. Omdat we geen zin hebben om te lopen eten we in het hotel omdat ik ook weet dat het goed eten is en een Engels talige menukaart. Ook niet onbelangrijk.

Oude dag.