Tyfoon.

24-10
En toen kwam de bus niet op tijd aan rijden in Fukuoka. Dat ben ik hier in Japan niet gewend, alles is altijd op tijd. Meneer Yamamoto had in de file gestaan.
Afijn iets later dan de bedoeling maar in een grote bus rijden we Fukuoka uit.
Een dik uur later werden we afgezet bij het pijnboom bos. Een 360 jaar oud bos geplant om de hevige wind van zee te stoppen. We lopen er door heen en belanden op het strand van Karatsu. In een uur lopen we naar het kasteel waar we niet ingaan. Na een toilet bezoek rijden we door naar een porselein dorpje waar we ook onze meegenomen lunch opeten langs het water.
Daarna lopen we wat door het dorpje, iedereen is aan de lunch maar de galeries zijn gewoon open zonder dat er iemand in de winkels stond. Bijzonder met al dat dure spul in je winkel. Om één uur lopen we bij Hatama binnen om het beschilderen van het porselein te zien. Eigelijk mochten we niet naar binnen maar na wat op de knieën smeken konden we alles bekijken in de ruimte ipv voor het raam.
Door naar de koffie stop bij Huis ten Bosch. Kunnen de gasten ook meteen zien of ze hier op hun vrije dag in Nagasaki naar toe willen. Het is bijna Halloween en ook hier liepen al veel mensen met gekke kleding aan.
Door naar de Saikai brug waar drie zendmasten staan waar van één de gecodeerde boodschap verstuurd werd om Pearl Harbor aan te vallen. We hebben onder de brug doorgelopen over een extra voetgangers pad onder de weg.
Na een kleine vismarkt stappen we in de bus voor het laatste stuk rijden vandaag. Op naar Nagasaki waar we om half zes inchecken in het hotel.
Ik ga even sushi eten en daarna morgen voorbereiden.
25-10
Zo de zon schijnt heerlijk, we gaan op pad. Het wordt vandaag niet zo'n gezellige dag....
Maar het verleden moet toch ook in een rondreis. Eerst maar China Town door.
Daarna gaan we naar Deshima het voormalig eiland waar in de 17e eeuw de Nederlanders op verbleven. Na anderhalf uur lopen we even langs de Warf en zien een mooi schip van de marine.
Rond het middag uur komen we in het peace park aan. We zien drommen met scholieren die op klasse foto gaan voor het beeld van Boeddha/God. Geweldig om te zien hoe ze gedrild zijn. Wij maken grapjes met ze, gaan bij ze op de foto tot ergernis van de fotograaf. We vervolgen de route naar de Urakami kathedraal waar nog beelden van de oude kerk staan, dus wat er is blijven staan nadat de bom gevallen is.
Ik geef de groep een uur lunch tijd en we belanden met het hel gezelschap in een speeltuin op bankjes. Tja en waar laat je dan je afval als er in dit land geen afvalbakken staan. Gelukkig zien we bij een supermarkt een afvalbak waar we alles in kunnen gooien. De helft van de groep loopt inmiddels in 7/8 broeken en T-shirt.
Verder naar het beeld van Moeder en kind. Zeer mooi en treffend beeld, spreekt meer aan dan God.
Ook staan we even stil bij het hypocenter, daar waar de bom gevallen is.
In het museum neemt iedereen de tijd en geef ik de groep de rest van de dag vrij.
En nu zit ik op een bankje in het museum de creatie van Marten te bekijken. Hij is een Fries die in Japan woont en prachtige origami maakt.
Rond vier uur is elke gast weer langs geweest om zijn bagage te halen en loop ik nog met één gast naar de stilte kamer.
Ik zet hem op de tram en loop zelf naar het hotel via het treinstation.
Om zeven uur heb ik met een aantal gasten afgesproken in de lobby zodat ik ze naar het sushi restaurant kan brengen. Komen we daar zit het merendeel van de groep daar.
Heerlijk gegeten.
26-10
Tot 10:00 uur in de lobby gezeten voor vragen. Daarna een mini tempel route gelopen. Weer één tempel stempel bemachtigd.
Tegen één uur terug in het hotel waar ik eerst maar eens geslapen heb. Ergens om me heen was het vannacht erg gezellig en hoorde ik een vrouw tegen vijf uur nog steeds kreunen van plezier. Maar ik heb geen oog dicht gedaan.
Daarna gewerkt. Mijn iBooks op de iPad is vast gelopen en ik kan mijn draaiboek van de reis niet meer in. Snel de hulp van mede reisbegeleiders ingeroepen.
Krijg ik van de agent te horen dat er weer een tyfoon onze kant op komt. Dat had ik wel gezien maar ik ben niet voor niets naar 10 tempels gegaan om geluk af te smeken. Hoop dat het helpt.
Klop klop, twee gasten met bier om te vieren dat haar camera terug gevonden is.
Een uur later weer werken eten en met Auke Peringa gefacetimet.
Nu is het pakken en op naar Aso.
27-10
Er is weer een tyfoon op komst en dit keer ziet het er uit dat wij daar ook last van ondervinden.
Maar vandaag volop zon. De bus chauffeur is te laat maar ik ging van een file uit dus geen paniek.
Rond 09:45 uur komen we in Unzen aan waar we door een geo parkje lopen. Over paden lopen we tussen de stoom en modderbubbels van de vulkaan door. Het verste punt is een geiser en die staat aardig te stomen. Verder naar Kuchinotsu waar we de ferry naar de overkant nemen. 30 minuutjes later zijn we in Oniike.
We rijden met de bus naar een visrestaurant waar we niet alleen lunchen maar ook 9 gasten in een klein bootje het water op gaan om dolfijnen te spotten. De rest van ons blijft in het dorp op ze wachten. Ik heb met vier gasten een kleine wandeling gemaakt.
Als de boot weer terug is blijkt dat ze twee scholen dolfijnen hebben gezien, heel veel dus. Missie geslaagd.
Verder naar Amakusa waar we een stop maken en de eilanden bekijken die we straks via bruggen gaan oversteken.
En dan komen we in een file terecht en komen tegen half acht pas in de ryokan aan. Supersnel omkleden in de yukata en om acht uur staat het eten op tafel.
We zitten op kussens of hele lage stoeltjes aan lage tafeltjes. In de tafel zijn een soort bbq's gebouwd waar we het vlees en in mijn geval de groenten op bakken. Gezellig en lekker. Na het eten gaan we een groeps foto maken omdat we allemaal n yukata zijn. En daarna een welverdiend bad. We waren met acht vrouwen van de groep en drie Japanse, het was erg gezellig. Heerlijk om in warm water buiten te zitten.
Tegen half elf lig ik pas op bed. Mail naar de agent gestuurd hoe het met de boot overtocht over twee dagen komt nu de tyfoon over ons heen komt. Het begint te regenen!!!
28-10
Vanmorgen nog even in het hete gezamenlijke bad gelegen voor vertrek.
Mail van agent terug dat wij inderdaad last krijgen van de tyfoon maar we nog even afwachten.
Wij vertrekken intussen wel terwijl het met bakken uit de hemel komt. Op weg naar een uitzichtpunt voor de vulkaan regen een stel en ik enorm nat maar we zijn wel boven geweest. Pokke weer is het en we zagen dan ook niets.
Door naar het onsen dorpje Kurakowa, regen maar wel bij de bakker een soort pudding broodje gehaald. De paraplu houdt het nog maar net.
We rijden door naar een wandelbrug over een ravijn. De helft van de groep gaat eerst eten de andere eerst over de brug. En dat laatste was een goede beslissing zij hadden motregen en de rest zijn zeik nat geworden.
Terug in de bus staat de kachel aan om op te warmen. Toch te gek voor woorden dat je gister nog 24 graden hebt en nu 10 of zo. Wat een weer.
We rijden door naar Beppu om de zee hel te bezoeken, het miezert wat en de geiser spuit enorm veel stoom. Als je niet beter wist dan denk je dat er een vulkaan uitbarsting komt. Tegen vier uur rijden we door de mist naar Usuki waar we zes gasten afzetten voor een homestay. Ik krijg te horen dat de boot voor morgen geannuleerd is.
De rest van de groep wordt bij het hotel voor vanavond afgezet in Usuki, het begint ook hard te waaien. Ik heb al een keer contact met de agent gehad en we spreken af later op de avond nog eens te bellen.
We eten in het restaurant van het hotel en zien tijdens het journaal de weerberichten. Bar en boos. Windsnelheden van 200 km per uur. Gelukkig hoeven we er niet meer uit.
Maar dat doe ik wel en ik loop naar een klein buurt winkeltje. De plu begeeft het en ik word aardig nat. Moest even de openingstijden weten. Nog even contact met de agent en ja we kunnen waarschijnlijk met de avond boot. Morgen vroeg weer contact.
Ik maak me er niet druk om we komen er van zelf eens. De tyfoon komt vannacht ergens over.
29-10 de dag des tyfoons.....