Wierook en kaarsje.

29-10
Vannacht deed ik het raam even open om te kijken hoe het buiten was met de tyfoon. Dat had ik beter niet kunnen doen, binnen een seconde was alles om me heen nat en ik kon het raam niet snel dicht krijgen. Wat een pokke weer zeg!
Vanmorgen niets kunnen doen ivm de tyfoon. Erg veel wind en regen. Dus 10:00 uur uitchecken en tot 12:00 uur in de lobby wachten. Al gauw werd duidelijk dat onze boot geannuleerd was. Om 12:00 uur de bus genomen naar de Usuki Boeddha's en daar kwamen we de zes gasten die een homestay hadden gedaan ook weer tegen.
Samen liepen we langs de prachtige Boeddha beelden. Het riviertje bij de beelden stond mega hoog en soms moesten we door het water lopen.
Rond half drie weer terug in het hotel waar al gauw bleek dat we moesten blijven overnachten, alle ferry's waren uit de vaart genomen. Dus maakten we er een gezellige avond van in het restaurant van het hotel.
30-10
Vroeg opstaan, ontbijten en met taxi's naar de ferry. Om 08:50 uur vaart het schip uit en gelukkig had ik een pilletje voor zeeziekste ingenomen zoals veel vrouwen in de groep. Het ging behoorlijk heen en weer. Uiteindelijk heb ik een uur van de 2:20 uur geslapen. Was blij dat we er waren. Geen grote bus maar twee kleine. Een voor de bagage en één voor de personen. Gezellig opgepakt in een mini busje waar we net in pasten.
Na anderhalf uur werden we uit onze benarde positie bevrijd en waren we bij het hotel in Matsuyama waar we al mochten inchecken.
Snel de bagage boven brengen en op naar het kasteel. Hier eten we ons meegenomen lunch ook op. Daarna naar tempel 51 van de 88 tempel route waar de monnik net de hartsoetra oplas. Er waren ook veel pelgrims. Altijd weer prachtig.
Terug naar de Dogo Onsen het keizerlijk badhuis waar ik de gasten verder vrij gaf. Ik loop in 45 minuten naar het hotel terug. Even relaxen onder een douche. In de stad zijn er nu verklede mensen ivm Halloween. Ik blijf voor de tv even journaal kijken. Hier zie ik dat in een stad ten zuiden van Usuki waar wij de tyfoon uit gezeten hebben de straten tot aan de autodeuren vol met water staan. Hebben wij nog geluk gehad.
Oude dag, wel te rusten.
31-10
Vandaag de oversteek naar Honshu, het hoofdeiland. We rijden met de bus naar het noorden waar we een stop maken bij een uitzichtpunt over een aantal bruggen die Shikoku met Honshu verbind over een aantal eilanden. Daarna rijden we over de bruggen en na de Tatara brug stoppen we weer voor een kijkje achterom.
Verder naar Senkoji een tempel van de Kannon in Onomichi en behoord tot de 33 Kannon tempel pelgrimage. We eten er ook onze lunch op.
De laatste stop is Tomo no Ura en vissersdorpje waar iedereen achteraf van zegt: haal het maar uit de reis. Rond half zes zijn we in Kurashiki. Inchecken en eten met een aantal gasten in een noodle shop waar je zelf je schotel maakt. Altijd leuk!
1-11
Met de trein naar Soja waar we een fiets huren en de Kibi route fietsen. Prachtig weer en bij de Kibikuji (Shinto schrijn) hebben we geluk. Het 3,5,7 feest is in volle gang en we zien vele kinderen in traditionele kleding gezegend worden.
Na een drie uur durende fietstocht gaan we met de trein naar Okayama naar een Japanse landschap tuin. En weer geluk de gasten zien wel vier bruidsparen. Ook één bruidje in traditioneel wit. Ik ben in de tussentijd naar een tweede hands winkel geweest om een altaartje aan te schaffen. Als de groep weer compleet is reizen we met de trein terug naar Kurashiki. Ik ga terug naar het hotel, de groep loopt naar de Bikan het historisch middelpunt van de stad. Morgen naar Hiroshima.
2-11
Vroeg opstaan en om half acht de bus in voor een twee en half uur durende rit naar Miyajima ferry. Waarna we een boot tripje van 10 naar Miyajima eiland nemen. Prachtige boot voor de grote torii langs die in het water staat voor het schrijn.
Op het eiland geef ik uitleg en iedereen gaat er zelf op uit. Ik loop naar de Daisho in tempel en nestel me in meditatie stand voor de Boeddha.
Na een driekwart uur komen de eerste gasten en ik geef uitleg totdat ik iedereen heb gezien. Terwijl de groep nog rondkijkt loop ik terug naar de boot en vang de terug reis aan. Kan ik nog even wat eten voor we naar Hiroshima vertrekken.
Als iedereen in de bus zit gaan we. Rond half drie komen we bij het vredespark aan. Ik haal plattegronden en als ik bij de groep terug ben leg ik uit wat ze allemaal kunnen zien.
We lopen naar de eeuwig brandende vlam en ik laat iedereen achter bij het bommuseum. Ik loop naar een restaurant die Okonomiyaki verkoopt en reserveer voor zes uur. En dat maar goed ook in één restaurant kunnen 10 gasten en de andere negen bij de buren. Daarna loop ik naar een tempel om een stempel te halen.....mijn boekje is bijna vol.
Om half zes haal ik de gasten op bij het beeld van Sadoka, het meisje van de kraanvogels, en lopen we naar de Okonomura. Hier zitten zo'n 25 mini restaurantjes in een flat van zes hoog waar Okonomiyaki verkocht wordt.
We ploffen neer en iedereen besteld. Af en toe loop ik even naar de buren om te kijken hoe het met de rest van de groep gaat. Sommige mensen bestellen twee Okonomiyaki's. Iedereen vindt het heerlijk. Voldaan lopen we naar de bus en rond acht uur in de avond vertrekken we weer naar Kurashiki waar we tegen 10 uur aankomen.
3-11
Vandaag was mijn vader 83 geworden. Het mag helaas niet zo zijn.
We vertrekken om 08:45 uur met de bus naar Kyoto. Na een dik uur stoppen we voor een plaspauze. Om 11 uur komen we aan bij Himeji kasteel. De gasten krijgen vier uur de tijd om te lunchen, het kasteel en aangrenzende tuin te bezoeken. Ik loop naar een gebouw wat ik elke keer zie uit de bus als ik Himeji aan kom en dat maakt me nieuwsgierig. Het is zo'n drie kwartier lopen en de gebouwen met bolvormig dak blijken een enorme Boeddhistische tempel te zijn. Het staat op een heuvel en rondom is er een enorm kerkhof.ik besluit om in één van de bijgebouwen een kaarsje en wierook voor mijn vader te offeren. Maar goed ook want in de hoofdtempel kan dat niet. Maar oh wat is die mooi. Het leven van Boeddha op de wanden, zijn hulpen links en rechts van een prachtig beeld van de man zelf. In een prachtig kast met glazen bovenkant een potje met as van Boeddha.
Nadat ik alles bekeken heb ben ik naar buiten gegaan om het kerkhof beter te bekijken. Ook hier liggen een aantal Zuid Koreanen in hun herkenbaar trapraven.
Langzaam loop ik in gedachten via de graven terug naar de straat waar ik ergens tussen de struikjes een bid krans vind. Even later nog een plastic zakje met een steentje.
Bij de bus wacht ik de groep op en gaan we richting Kyoto. Nog één plas pauze en rond 18:00 uur komen we in het hotel aan. Mooie dag.
De groep gaat eten en ik regel de de van overmorgen, even de vertrek tijden naar Nara controleren.
4-11
Jongens jongens wat een dag.
Niet met een excursie bus maar met openbaar vervoer gaan we en rondje Kyoto doen.
We beginnen met een half uur bussen naar de gouden tempel en laat daar nu net de zon door komen terwijl we daar zijn. Prachtig. Een 20 minuten later zijn we bij de Roanyji, de zen tuin der zentuinen.
Na anderhalf uur komen we aan bij de Fushimi Taisha Inari schrijn. Het is erg koud en het waait ontzettend. Er zijn donkere wolken boven ons maar het gaat niet regenen.
Om kwart voor vier nemen we de bus naar de Sanjusangendo tempel. Hier staan 1000 Kannon beelden van hout. In de tussentijd ben ik onderkoeld en heb ongelooflijke zin aan een hete douche. Maar we gaan nog niet naar het hotel. We moeten nog geisha's spotten. We installeren ons tegen over een ingang van een restaurant en tot mijn grote verbazing zien we wel een stuk of 10 geisha's. Lopend en in de taxi het bleef maar doorgaan, geweldig.
We lopen door Gion naar een restaurant en eten daar met 19 man/vrouw.
Tegen negen uur 's avonds terug in het hotel, moe maar voldaan.
5-11
Om kwart voor negen vertrekken we naar het metrostation, kopen een dagpas voor Nara en stappen om 09:20 uur op de rechtstreekse trein naar Nara. Om 10:20 uur arriveren we en lopen we naar de Todaiji. Een Boeddhistische tempel, het grootste houten gebouw ter wereld met de grootste bronzen Boeddha beeld van Japan.
Achter de Boeddha staan miniatuurtje van hoe het gebouw er vroeger uit zag. Het huidige gebouw is namelijk 1/3 van het vroegere. Achter de rechter schouder van Boeddha staat een paal met een gat erin waar je als je smal genoeg bent doorheen kunt kruipen. Ik probeer het maar niet.
Via het prachtige, met aan beide zijden stenen lantarens, bospad lopen we tussen de hertjes naar een Shinto schrijn. Het is 3, 5, 7 festival en we zien een heleboel kinderen, jongens en meisjes, prachtig uitgedorst. Meisjes zijn kleine geisha's en jongetjes een klein keizertjes.
We hebben de tijd van ons leven en er worden heel veel foto's geschoten. Met en aantal pappa's en mamma's die wat Engels kunnen spreken praten we wat. Mooie dag voor hen.
Onderweg eten we onze meegenomen lunch mee en lopen we over een foodcourt.
Als laatste bezoeken we de Kofukuji voor we weer met de trein terug gaan naar Kyoto.
De gasten stappen uit in het Kyoto Station zodat ze het gebouw kunnen bekijken.
Ik rij door en stap vlakbij het hotel uit. Haal wat te eten en neem een heerlijke douche.
Ik begin nu de weken van werken wel te voelen en ben blij dat ik zondag weer eens kan uitslapen na zes weken.
Overigens is Erwin vanaf 1 november weer werkloos en zitten we dus gezellig samen thuis deze winter. Kunnen we mooi gaan verven in huis.
Mijn planning is 10-2 tot en met 3-3 Myanmar.