Thuis.

6-11
Het aftellen is begonnen, vrijdag Japanse tijd stappen wij weer in het vliegtuig naar huis. Snif snif. En dan is het drie maanden wachten op de volgende reis.
Maar ik heb weer een mooie planning met 1 Myanmar, 4 Japan en 1 Armenië reis. En dan ga ik zelf nog naar Peru op vakantie. I love 2018!
Vandaag is het de laatste dag in Kyoto.
Om 09:00 uur brengt iedereen die morgen met de Shinkansen gaat zijn bagage naar beneden. Ze worden gelabeld en verstuurd naar het hotel in Tokyo. Geen gesleep voor hen morgen. Daarna ga ik met 12 gasten naar de theepottenwijk zodat ze een theeceremonie mee kunnen maken. Terwijl zij zich vermaken bij Camellia zit ik in de wachtkamer te wachten tot ze klaar zijn. En daar komt de gastvrouw aan met een dienblad. Terwijl ik niet betaald heb krijg ik toch een kom thee en bijbehorend snoepje. Helemaal blij.
Daarna hebben de gasten een vrije dag en ik loop naar het station om nog wat te checken. Het is heerlijk weer en ik doe er lekker lang over om naar het station te lopen. Loop wat extra straatjes omdat het er op de vroege morgen nog niet druk is met toeristen en je prachtige foto's kan maken. Opeens hoor ik wat geschuifel achter me en zie ik een dame met het haar van een geisha maar niet gesminkt achter me lopen.
Als een ouder echtpaar ons tegenmoet loopt zie ik haar heel diep en respectvol buigen. Ik volg haar en zie dat ze een geisha huis binnen stapt. Wat een uniek moment om een een geisha zo te zien lopen.
In het station check ik het perron nummer van waar de highway bus vertrekt en besluit terug te lopen naar het hotel. Heb nog genoeg te doen voordat we naar huis vertrekken. Net voorbij het station staat een enorme Boeddhistische tempel en ik kan het niet laten om er even naar binnen te stappen. Ben hier al heel vaak geweest maar altijd alleen in het tempel gebouw, tijd om de rest eens te bewonderen. En zo sta ik even later in een soort van expositie ruimte vol met prachtige trommels en Boeddhistische gebruikt voorwerpen. Ook is er een zaal met film beelden van een één of ander feest. En dit alles bekijk je op je sokken. Oud Japans gebruik: in de tempel de schoenen uit.
Uiteindelijk kom ik tegen half drie in het hotel aan waar ik eerst een poging doe om bij te slapen. Ik slaap in dit hotel altijd slecht omdat je de godganse dag( en nacht) ambulances hoort van het achter gelegen ziekenhuis.
Helaas lukt het slapen niet en ga ik aan het werk. Om half vijf besluit ik nog een rondje te wandelen en sla her en der kleine straatjes in wat weer leuke taferelen oplevert.
Kinderen komen met hun kenmerkend rugzakje uit school, gezinnen die met de deur open aan het eten zijn en ik kan zo naar binnen kijken.
Anders dan Tokyo zijn in deze stad nog veel normale huisjes ipv torenhoge flats. De stad is nooit gebombardeerd. Je kunt er dus door prachtige woonwijken heen slenteren.
De avond vul ik met werken en mijn koffer op nieuw inpakken. Ik heb veel te veel spullen verzameld.
7-11
Na een ontbijt verzamelen we ons in de lobby. We gaan met zijn allen met de metro naar het station waar we opsplitsen. 11 gasten gaan met de Shinkansen naar Tokyo en worden daar opgevangen. Ik ga met de overige vijf gasten met de bus. Dat betekent 7 uur bussen maar als het goed weer is anderhalf uur zicht op Fuji San.
En het is goed weer. Helaas wordt het bij de stopplaats vlak bij de berg net donker en schuift er een enorme bewolking voor de berg langs. Maar even later krijgen we de berg prachtig te zien. Bijna in Tokyo nog een file waardoor we pas na zeven uur in het hotel aankomen.
Daar hoor ik dat de Shinkansen groep ook de Fuji San hebben gezien. Ik loop nog naar een restaurant om te reserveren voor de laatste avond, eet wat en val tegen 11 uur doodop in slaap. Wat ben ik straks blij dat ik even drie maanden thuis ben: bijslapen!
Al hoe wel de agenda al weer aardig gevuld is.
8-11
Nog twee dagen, snif snif.
Vanmorgen al vroeg wakker en zo komt het dat ik om 07:15 uur al aan het ontbijt zit.
Er is nog niemand van de groep maar wel heel druk.
Vandaag wordt een lange vermoeiende dag omdat we een rondje Tokyo met de metro gaan doen. Iedereen is mee, gezellig.
We starten met een ochtend wandeling naar Ueno station waar we een voordelige twee of drie daagse metro pas aanschaffen. Deze kun je bij beide metro maatschappijen gebruiken en hoef je dus niet steeds kaartjes of dag passen te kopen. En na één dag reizen heb je de pas er al bijna uit.
Daarna stappen we op de metro naar Shinjuku waar we de hoge gebouwen van dit zakencentrum bekijken. Met de lift gaan we naar de 45e verdieping van het Tokyo Metropolitan Goverment Building, zeg maar het stadhuis, maar hebben helaas geen zicht op Fuji San.
De verkoop van Olympische spullen is al vol op bezig en een aantal gasten kopen een T-shirt.
Beneden duiken we weer de metro in en rijden naar Harajuku waar we naar Takeshita dori gaan, het hipste straatje van de stad. Ik geef de gasten wat vrije tijd zodat ze op eigen kracht door het drukke straatje kunnen wandelen. Ik duik met wat mensen de Daiso in en zien een gek geklede meid. Altijd leuk om te zien.
We wandelen een klein stukje over Otomotosando, zeg maar de PC Hoofd van Tokyo.
Met de metro verder naar Shibuya waar we het standbeeld van Hachiko bekijken en het drukste kruispunt van de wereld oversteken. Bij de Starbucks kijken we nog even van boven naar de chaos. Het zijn net mieren.
Als het groen wordt op de stoplichten mag je van alle kanten de straat oversteken ook diagonaal en dat levert veel drukte op. In deze wijk gaan we ook lunchen. Ik koop iets bij de Family Mart en ga bij Hachiko zitten om het op te eten.
En zo kan het dat ik met een paar gasten heel veel gefotografeerd wordt omdat we achter het beeld zitten.
Ook worden we door de tv geïnterviewd en als de vraag komt of in Nederland een bekende Japanner woont komt Ushi voorbij. Tja en dan moet je natuurlijk uitleg geven maar gelukkig hebben we daar internet voor. Volgens mij zag de tv-ploeg de humor er niet van in. Nadat ik een A4tje had ondertekent voor de uitzendrechten mochten we gaan.
Tijdens de wandeling naar het paleis begon de wind op te zetten en was ik blij dat ik mijn rood Decathlon jasje bij me had. Ben ik meteen weer herkenbaar.
In het International Forum konden de fotografen onder ons hun gang even gaan. Prachtig gebouw van binnen met een gewelf wat net een karkas van een walvis lijkt.
Door naar het Tokio Station waar de rondgang tot een eind komt.
Het was vandaag bewolkt maar dat was niet erg omdat we zoveel te doen hadden. Het heeft niet geregend!
In mijn kamer bereidt ik de laatste dag voor en ga vroeg op bed.
Oude dag.
9-11
Kijk op de laatste dag de zon zo mag ik het zien.
We beginnen de dag met een metro rit naar Tsukiji, de vismarkt. Een dik uur later reizen we naar Asakusa waar we eerst naar de achtste verdieping van het VVV kantoor gaan. Mooi uitzicht, geen Fuji San maar wel erg veel wind.
Ik geef de groep vrije tijd zodat ze door de souvenirs straat voor de Sensoji kunnen lopen en we verzamelen ons voor de tempel. De laatste stop is de keuken straat waar je alles voor in de keuken kunt kopen maar ook alles voor als je een restaurant wilt beginnen. Hier zijn ook winkels waar je de plastic gerechten kunt kopen voor in je etalage.
Op het einde van de straat geef ik de groep vrijaf en loop ik naar de metro.
Mijn laatste bezoek zal een tweede hands winkel zijn in Ojima waar de opbrengst naar de aanpandige tempel gaat. Vorige reis zag ik hier zo'n karakteristieke schooltas staan die ik graag wil kopen. Helaas zijn de rugbanden doorgesleten en koop ik hem niet.
Wel koop ik Japanse slippers van hout en een prachtige bento box.
In het hotel zet ik het raam open en ga even rusten op bed met uitzicht op de Sky Tree Tower. Dit is het hoogste gebouw van Tokyo.
Tegen half zeven hebben we in de lobby afgesproken zodat we samen naar een restaurant lopen voor ons laatste avond maal.
Heerlijk gegeten, helaas kregen twee gasten het eten wel heel erg laat.
In het restaurant heb ik iedereen bedankt en een cadeautje gegeven. En ik werd ook toegesproken. Het was een erg gezellige avond en tot mijn grote verbazing werd mijn eten ook nog betaald.
10-11
En dan zitten de zes weken Japan er al weer op.
Vanmorgen alle tijd, we hoeven pas om 11 uur uit te checken. Maar iedereen was tegen 10 uur al op pad. Dus heb ik ook maar uitgecheckt.
Trein kaartjes gehaald. Nog even naar de Daiso, leuke panda spulletjes gekocht.
Nu zit ik in een parkje mijn blog te schrijven. Nog anderhalf uur en dan gaan we naar Narita om daar het vliegtuig naar Hongkong te pakken.
Vanuit Hongkong dan naar Amsterdam waar Erwin staat om me op te halen.
Dat was een zeer intensief jaartje met veel op en neer gereis.
Zo als het nu er naar uit ziet Heb ik de komende twee maanden vrij en ga me richten op Peru.