Zagreb en Split.

Maandag 9 januari.

Wat is het toch heerlijk om een kamer alleen te hebben. Dat is de € 9 extra per nacht wel waard. Gisteravond nog een Rus geholpen met het regelen van een ziekenhuis. Hij had zijn amandelen ontstoken.

Omdat de weersvoorspelling regen in de middag doorgeeft vanmorgen op pad gegaan.

Eerste stop het station. Ik heb op mijn app al een treinkaartje voor Split aangemaakt maar ik moet een plaats reserveren en dat lukt niet op de app. En de dame achter het loket had het zo voor elkaar. Ik hoefde niet eens bij te betalen zoals in Italië. Dan een wasserette opgezocht omdat ik mijn was wil doen.

Ik mag ook in het guesthouse wassen maar die heeft geen droger. Uiteindelijk een wasserette gevonden waar ik alleen een droger kan gebruiken en die op euro’s werkt.

Zo de wandeltocht kan beginnen. Eerst een heuvel op waar je een mooi uitzicht over de stad hebt. Daar zijn ook de overblijfselen van een kasteel en een tunnel die in de WO2 gebruikt werd als schuilkelder. Er staat een leuk beeld van een man op een bankje geheel zilver geschilderd, blijkt Antun Gustav Matos ter zijn.

De kerk van St. Catherine is gesloten. Je raad het al, het staat in de stijgers zo als zo veel hier. Ik loop door naar de stenen poort waar bij binnen komst een beeld van Dora staat. Een heldin uit een 18e eeuws roman welke met haar vader naast de poort woonde. In de poort links een aantal kerkbanken met een kaarsen altaar ervoor. Recht voor me schrijn met Maria en kind. Ervoor heel veel bloemen en sloten. Een legende verteld dat in 1731 een grote brand de houten poort vernietigende behalve een schilderij van Maria met kind. De mensen denken dat het schilderij magische krachten afgeeft en komen vaak te bidden en een kaarsje aansteken. En nu was het ook behoorlijk druk.

Achter de poort staat een beeld van George en de draak. Verder kan ik de Graden niet bezoeken omdat overal dranghekken staan.

Ik loop bij een beeld van Nikola Tesla langs. Familie?

Recht voor me de St. Mark kerk en het gebouw brengt me enig sinds van mijn stuk. Wat een prachtig dak(1880)heeft de kerk. Ik had er over gelezen maar kon me er geen voorstelling van maken. Alle lei is rood wit gekeurd als de Kroatische vlag en twee schilden erin verwerkt. Het schild aan de linker kant stelt middeleeuws verbond van Kroatië, Dalmatia en Slavonia voor. En de rechter het embleem van Zagreb. Ik wil de kerk in maar er staan overal dranghekken. Niet alleen omdat de kerk in de stijgers staat maar ook omdat links van de kerk het Presidentieel paleis is.Ik loop er om heen om te kijken of er een andere ingang is. Helaas ook dranghekken en een heleboel camera’s, verslaggevers en politie. Ik blijf drie kwartier kijken maar er gebeurt niets dus ik vertrek. Er kwam wel een zwarte auto met een belangrijke pief aan maar geen idee of het Zoran Milanoviç was. Ook kwam iemand van UPS een pakje brengen en mocht er eerst niet in tot het gecontroleerd werd. Tja ook de president besteld wel eens wat.[e-1f923].

Via allemaal leuke straatjes naar de markt gelopen waar ik een magneet heb gekocht. Verder naar de kathedraal maar ook in de renovatie. Ik tref het wel. Één van de musea die ik morgen wil bezoeken is permanent gesloten.

Het is tijd voor de lunch en ik loop naar het guesthouse waar twee bruine broodjes tonijn op me liggen te wachten.

Er is een jonge man uit Hong Kong die elke dag vers kookt en dat doet mij besluiten om dat vanavond ook maar eens te doen.

Na de lunch regent het inderdaad dus ik blijf binnen. Genoeg te doen.

Tegen 5 uur kan ik mijn was brengen, ruikt nu weer heerlijk. Er stond een droogtes naast mijn deur en als het woensdag nog niet droog is dan ga ik naar de wasserette.

Het is tijd om door de spoelende regen naar de Spar te lopen. Ik heb op de tafel met achtergelaten spullen pasta gevonden en koop nog champignons, saus en een salade. In de koelkast staat nog een kwart blikje tonijn. Heerlijk en over voor morgen.

Na mijn volgende bestemming Split volgt Korcula en Dubrovnik wat niet met de trein bereikbaar is. Dat wordt gedaan met twee ferry’s. Daarna moet ik met de bus verder naar de volgende bestemming. En wat dat wordt ga ik vanavond eens uitvogelen.

Morgen naar de dierentuin op Ignatia haar advies en ik ga een street art route lopen.

Dinsdag 10 januari

Na een douche en ontbijt loop ik naar het treinstation. Daar neem ik de trein naar Maksimir en loop naar de ingang van de dierentuin. Entree is € 4. Oh er is niemand bij de kassa maar netjes een briefje achter gelaten dat ze er zo weer is. Een paar minuten later kan ik een ticket kopen. Het ziet er allemaal onverzorgd uit, de dieren zitten in vrij kleine verblijven en lopen gestrest rond.

Alle Afrikaanse dieren en apen zitten in hun nacht verblijf omdat het te koud is voor ze. Helaas kan ik ze daar niet bezoeken. De Midden-Amerika en Azië paviljoens waren wel erg mooi met veel slangen en vermanen enz. Maar verder vond ik het niks. Jammer. Toch nog een twee uur rond gelopen. Terug naar het treinstation koop ik bij de Spar mijn lunch. Op een bankje eet ik een broodje en daar valt mijn oog op twee ronde glimmende muntjes. Ik vind 0,15 kuna, de oude munt van Kroatië. Te weinig om mee te betalen dus in de pot voor een ex collega die vreemd geld spaart.

Op het centraal station van Zagreb stap ik uit en loop eerst naar het herinnering monument voor de 800 joden die vanuit hier naar Auschwitz gebracht zijn. Een verroest bord en een enorm kunstwerk wat wel koffers lijken maar dan van staal.

Ook staat er een oude locomotief, die vindt je bijna op elk station.

Verder loop ik de hele middag een route met street art. Moeilijk te vinden maar zeer mooie zitten er tussen. Ik had een vaag kaartje van internet afgeplukt. Rond 16:30 pm ben ik weer in het hostel. Tijd voor de rug verzorging. Het is er koud de verwarming staat niet aan en de receptioniste is er niet. Zij is overigens een vrijwilligster uit Zuid-Afrika en super aardig.

Vanavond met een uitwisseling student uit Oekraïne gesproken. Ze kan dus niet terug naar huis ivm de oorlog. Dat is toch ook wat, heb erg met haar te doen.

Vandaag 8 km getreind is totaal 1716 km.

Woensdag 11 januari

Vanmorgen na dat ik uitgecheckt heb eerst naar het City Museum Zagreb gelopen, heuvel op. Die ging om 10 uur open en ik heb er anderhalf uur alleen doorheen gelopen. Een hele aparte ervaring om niemand tegen te komen anders dan personeel.Was zeer interessant vooral het gedeelte na de oudheid over de restaurantje van de kathedraal. Mooie film erbij hoe ze een enorm stuk van de toren spits afhalen omdat het bijna in een stortte. Daarna door de stad gewandeld en om half twee was ik terug in het guesthouse. Daar was het ook heel rustig en ik heb nog een uur alle apparaten zitten opladen. Moet in Split vanavond wel weten hoe ik moet lopen naar mijn kamer.

Om 15:16 uur vertrok dan eindelijk de trein. We hebben maar twee treinstellen en ik begrijp nu waarom ik moest reserveren. Plaats 121 achter de cabine van de machinist. Helaas had hij de hele reis een gordijn achter de deur dicht getrokken dus ik kon niets zien.

We komen eerst langs dorpjes met kippen, schapen en koeien, jaja eindelijk, en daarna moeras achting met bosjes en roofvogels. De lucht kleurt roze en het zal wel niet lang meer duren voordat het donker wordt en ik niets meer kan zien. Op elk station is een station chef die een mooi uniform aan heet met een herkenbare rode pet. In de avond heeft hij ook nog een groen lampje bij zich.

Gelukkig is de stoel naast me leeg en kan ik wat liggen op twee stoelen. Zodra het te donker wordt om buiten iets te zien val ik in slaap.

In Split aangekomen ben ik geradbraakt. Snel naar mijn kamer lopen.

Zelfs met maps me kan ik het eerst niet vinden maar dan herken ik in een steegje een restaurant die ik had gezien op de platte grond. Dus steegje in en daar is mijn verblijf. Sleutel kastje open en ja daar ligt mijn sleutel. Shit een hele smalle wenteltrap en ik moet twee verdiepingen omhoog.

Op elke verdieping is één kamer dus 3 kamers in het hele gebouwtje.

Mijn kamer is 3,5 bij 4 meter gevuld met twee bedden, twee nachtkastjes met lamp er op, koelkast, tafeltje en twee stoelen en een kast. Er hangt een tv en heel belangrijk een airco die ook op kachel kan. En dates nodig het is hier ijskoud en de lakens op de bedden zijn vochtig. Ik zet de kachel op hoog, mail de eigenaar dat ik er ben en duik met oordoppen en gezicht masker mijn bed in. Oh er is ook een badkamer met wc, kastje en douche. Daar is het hè,e-mail niet om te wezen zo koud.

Na een uitstapje naar de steden Ljubjana en Zagreb ben ik weer aan de kust.

Vandaag 319 km getreind is totaal 2035 km.