Korcula.

Donderdag 12 januari

Ik was rond 07:30 wakker en heb op bed liggen reis voorbereiden.

Na een douche ben ik tegen 10 uur naar de haven gelopen om een kaartje voor de boot naar Korcula te kopen. Overmorgen is het zo ver. 2,5 uur op een catamaran, en ik hou niet van varen. Ik word altijd misselijk. Maar een reispilletje doet wonderen.

Moet wel een mooie route zijn tussen alle eilanden door.

Via trein en busstation op een bankje aan de boulevard gaan zitten. Heerlijk die zilte zeelucht. De zon schijnt maar door een windje is het nog fris. Toch schijnt het 13 graden te worden vandaag.

Er staan hier bankjes met zonnepanelen op de zitting verwerkt. Onder kun je je usb-kabel inpluggen, handig. Eerst maar de Marjan heuvel op.

Ik zie vlinders en hoor vogeltjes tsjilpen maar zie ze niet. Honderden trappen later ben ik bijna op de top. Onderweg de Kerk van St. Nicholas, gesticht in 1219, maar geheel gerenoveerd in 1922. Is dicht maar door een gat in de deur kan ik een altaartje met kruis binnen zien staan. Na nog meer trappen op het hoogste punt aangekomen van Marjan, Telegrin Peak, 178 meter hoog en heel veel zweetdruppels. Telegrin betekent pelgrim dus ik doe maar weer eens een pelgrim route.[e-1f64f]. Ik wilde hier mijn dagboek bijwerken maar de wind is te koud. Ik denk dat de wind de kou van de sneeuw op de bergen achter Split deze kant meeneemt.

Ik geniet van het uitzicht en zit op een bankje een broodje te eten. Dit is wel mijn ding een beetje klim geit spelen. De enige mensen die ik hier tegen kom zijn joggers, mountainbikers en een verdwaalde wandelaar. Op het hoogste punt staat een enorm kruis en de nationale trots, de vlag van Kroatië. De afdaling doe ik aan de andere kant van de berg. Langs drie kerkjes die ook allemaal dicht zijn. De Church of Our Lady of Bethlehem, de Church of St. Jerome en de Church of Our Lady of Seven Sorrows. Allemaal uit de 15e eeuw, maar wel gerenoveerd. In de laatste kan ik door de deur met metalen baren als een gevangenis het altaar zien met een beeld van Maria en een grote uitgemergelde Jesus op haar schoot.

Aan de berghelling zijn ze aan het abseilen. Waarschijnlijk een poging doen om de grotten te bezoeken waar ik de ingangen van kan zien.

Via weer trappen loop ik naar de kust en loop de weg terug naar de bewoonde wereld. Via de Spar loop ik naar mijn verblijf om eens te lunchen, het is tenslotte 3 uur. Heerlijke dag gehad en mijn rug houdt het prima. Toch wel zwaar gehad met al die trappen op en af.

Had de verwarming aangelaten en het is nu lekker op temperatuur. Ideaal om mijn rug te verzorgen.

Tegen half zeven gaan eten bij Good Food. Een memoirs a Geisha.

Een bowl met quinoa, gedroogde tomaat, gegrilde aubergine, sla, wortel en gegrilde kip. Was zo veel dat ik een deksel voor op de papieren bowl mee kreeg en het in de koelkast op mijn kamer gezet heb. Dat is voor morgen. Overal waar ik tot nu toe geweest ben is het nog kerst. De kerstbomen staan nog opgetuigd en de lichtjes hangen nog. Ook zijn er nog veel kerst stallen te zien. Vanavond was de ijsbaan open hoe gezellig is dat. Muziekje erbij en grote verlichte kerstboom in de midden.

Vrijdag 13 januari

Mijn onder buren hadden wel heel veel plezier vannacht. Om 01:00 uur was het nog niet stil. Gelukkig sliep ik er doorheen maar moest even naar de wc. De wekker ging om 06:30 uur af na een douche bij de Tommy langs voor broodjes maar die lagen nog in de oven te bruinen.

Dan maar zonder ontbijt de trein in. Ik ga een dagje naar Sibenik. Dit is een plaats die we met een familie reis van Koning Aap aan doen. Even wat voorwerk doen nu ik toch in de buurt ben. De trein vanuit Split vertrekt om 07:27 uur en ik moet een keer overstappen in Percovic. De zon komt prachtig op, het is overal roze rood. Dit stuk heb ik eergisteren in het donker gedaan en zag natuurlijk niets. Kan er nu mooi van genieten want we rijden langs de kust. Als we éénmaal een lange tunnel uit zijn….

In Labin Dalmatinski voor het eerst een vrouwelijke station chef gezien.

Dit is echt nog een samenleving met mannen en vrouwen beroepen als de vrouw al aan het werk is. Onderweg vooral olijfboom gaarden. En ruig berglandschap. Een boer moet hier heel wat doen om land van rotsblokken te ontdoen.

Soms kom je een plekje tegen dat je denkt: ik wou dat ik kon schilderen. Nadat ik met de trein aangekomen was in Sibenik heb ik eerst mijn ontbijt in een supermarkt gekocht. Via de markt naar de vvv een aantal kerken bezocht waaronder de kathedraal. Daarna op een bankje mijn broodje opgegeten.

Op zoek naar een toilet stuit ik op een bronzen beeld van de oude stad, mooi. Ik besluit naar de forten boven de stad te lopen, natuurlijk heuvel op. Ppfffff weer veel trappen. Maar dat is het zeker waard. Ik kom eerst een heel klein kerkje tegen met kerkhof. Over een aantal familie graven moet ik lopen om binnen te komen. De deur staat op een kier en ik weet niet of ik binnen mag treden. Eenmaal door de de deur zit rechts een meneer kaarsen te verkopen. Recht voor me het altar met een schilderij van bladgoud van Maria en rechts van haar naar ik denk Jesus. Links een kapel met twee graftombes en een mooi kruis met Jesus eraan.

Maar het mooist aan de kerk zijn al de vrij nieuwe frescoes over alle wanden en plafond.

Verder loop ik naar de twee forten voor het uitzicht en wat voor uitzicht.

Via trappen en het plaatselijk zwembad beland ik op het strand. Ook weer een kiezelsteen strand. Maar met een uitzicht!!!!

Links van me zie ik de heuvel met het derde fort op de top maar de rest van de heuvel is vergeven van oude huizen en een kerk.

Als Van Gogh dit had gezien. Ik besluit om mijn tweede broodje hier als lunch op te eten en zo lang mogelijk te genieten van het uitzicht. En het leuke is dat ik hier helemaal alleen ben op een visser verder op na.

Ik bestempel ditals een mooiere bestemming dan Split.

Maar ik moet de oude stad van Split morgen nog bezoeken. Mijn dag kan niet meer stuk. Weer geld gevonden gevonden, dit keer € 0,12 en een muntje van 50 lipa. Zo broodje op en dagboek bijgewerkt. Ik loop langs de kust terug naar het station, heel langzaam.

In de oude stad is elk tweede huis een appartement. Echt een vakantie bestemming dus. Tijd over dus toch nog een wat grotere begraafplaats bezoeken. Ook weer allemaal familie graven en een strookje voor urnen.

Terug naar het station stuit ik op een watertap punt en kan ik mijn retulp van Koning Aap bijvullen. Voor een vrijdag de dertiende geen slechte dag.

Zaterdag 14 januari

Vandaag moet ik voor 10:00 uur mijn kamer verlaten maar de boot gaat pas om 16:00 uur. Tijd om de oude stad te bekijken. Gisteravond kreeg ik een bericht van de verhuurder dat ik gratis langer mocht blijven.

Jammer ik heb al een bootkaartje en Korcula en in Dubrovnik al een kamer besproken.

Maar na vijf uur slenteren door de oude stad en omgeving heb ik het hier wel gezien. Inderdaad vond ik Sibenik mooier. Het moet vroeger vast gaaf zijn geweest om hier rond te lopen. Nu zijn de huizen uit de middeleeuwen allemaal winkels en appartementen.

Ik zit al een hele tijd in de haven te kijken hoe de enorme schepen gevuld worden met auto’s en vrachtwagens. De neus van het schip staat open en alles rijd zo naar binnen daar is Wagenborg niets bij. De maatschappij heet hier Jadrolinija maar ik zit op Kril vandaag. Na een Vega hamburger kan ik om 15:30 uur aan boord stappen. Ben nu al misselijk van het op en neer deinen en dan moeten we nog vertrekken.

Dat word niet lezen of op de iPad dan wordt het nog erger. Het is een prachtige tocht tussen de ijlenden Brac en Solta door. En als kers op de taart gaat de zon prachtig onder. Op Korcula aangekomen moet ik weer trappen oplopen om bij mijn overnachting plek te komen. Met een koffer in je hand is dit niet zo makkelijk. Binnen krijg ik een kamer voor mij zelf die geheel nieuw is en in het wit. Eigen badkamer. Maar koud, eerst de kachel maar aan. Het is uitgestorven in het dorp en ik neem maar weer wat brood mee uit de super voor avond eten. Er is één restaurant open, maar ik heb niet zo’n zin in pizza.

Oude dag.

Zondag 15 januari

En daar zit ik dan op een bankje boven het dorpje Korcula. Het was even een klimmetje maar dan heb je ook wat. Het dorp is in een verdediging muur gebouwd met een aantal wachttorens. Ik ben er vanmorgen door heen gelopen terwijl iedereen naar de kerk liep. Het is niet groot maar oh zo mooi met de kleine straatjes, oude huizen en vier kerken. Nu iedereen de dienst mee pakt ben ik alleen in het dorp en hoor elke voetstap weerklinken in de nauwe straatjes. Het is net of iemand me volgt.

Helaas betekent winter seizoen dat alles gesloten is. Zelfs de vvv. Er is wel een museum open maar het Marco Polo museum is permanent gesloten. Het huis waar hij in geboren schijnt te zijn(1254) is voor de helft open. Maar dat wist ik te voren. Hij is daarna met zijn familie in 1269 naar Venetië gegaan. Dat kan wel kloppen daar Venetië op dat moment Korcula in bezit had. Het is toch wat loop je zo in de voetsporen van een groot wereld ontdekker. Of heeft hij het boek wat hij geschreven heeft bedacht….we zullen het nooit weten. Het verhaal gaat dat hij in de gevangenis in Genua al de informatie die hij in zijn leven vergaard heeft van handels reizigers heeft laten optekenen door zijn cel genoot.

Ik blijf dromen en ga er van uit dat hij zelf de weg naar China heeft afgelegd. Nadat hij hier met zijn ouders is weggegaan is hij in Venetië terecht gekomen. Wat er daarna gebeurd is is geschiedenis en na te lezen in zijn boek. Il Milione of De wonderen van de Orient.

Ik ga nog een klein stukje verder naar het zuiden reizen. Morgen neem ik de boot naar Dubrovnik. Oh ik kan hier de hele dag wel blijven zitten maar het is erg koud dus ik ga weer in de benen en maak de wandeling over de heuvel achter Korcula af.Op het kerkhof probeer ik graven te vinden van de familie Depolo zoals ze hen hier noemen en die vind ik. Verre familie?? We zullen het nooit weten.

In mijn kamer probeer ik Erwin te bellen en tot mijn grote verbazing lukt dit. De WiFi is erg slecht.

Oude dag.