Shikoku.
Door: Anne-Marie
Blijf op de hoogte en volg Anne-Marie
01 Mei 2023 | Japan, Takamatsu-shi
Zaterdag 29 april
Vroeg op 05:45 uur. Snel een douche en op naar de overkant de tempel.
Naast een groot gedeelte van de groep zit er nog een jongeman in ons midden die vertaald de woorden van de monnik.
Eerst mogen we stuk voor stuk naar voren komen om wat wierook te branden. Boeddha vindt dat lekker ruiken en we doen allemaal drie keer wat wierook in een smeulende pot.
Daarna gaat de monnik zijn gebed doen na wat later blijkt geluk tijdens het reizen. Na een kwartier komt dan de hart Soesters erachter aan met een harde drum erbij. Bijzonder we mogen tijdens de dienst foto’s maken en filmen.
Als de dienst afgelopen is mogen we nog vragen stellen. De jongeman vertaald weer. Daarna bedanken we de monnik en staan buiten nog na te praten met de Canadees/Israëliër. Hij blijkt voor een sake brouwerij te werken en zoekt nog iemand voor een promotie filmpje.
Na het lekkere Japanse ontbijt gaan we met hem mee. Na iets van 5 minuten lopen arriveren we bij een prachtig mooi huis, eenmaal binnen is het nog een puinhoop. 1 mei gaat de bar open en er moet nog veel gebeuren. Het filmpje wordt opgenomen en na enig aandringen krijgen we een sake aangeboden. Ik sla over het is acht uur in de morgen.
Terug in de tempel laat ik mijn tempelboek afstempelen, pakken onze spullen en lopen naar de bus. De chauffeur is oververhit van de koffers inpakken.
Na dat we na een goed uur rijden bij een uitzichtpunt zijn gestopt stappen we weer in en rijden verder. Het regent behoorlijk. En in de bus is het droog. De volgende stop is in Kochi waar iedereen tijd krijgt om het kasteel te bezoeken, de Hirome markt te bezoeken waar je bonito sashimi kunt eten en een paar tweede hands winkels kunt inlopen.
Dan hebben we nog een toilet stop bij een opstap voor bootjes die een half uurtje met je de rivier opgaan. Dat doen we niet maar we maken wel foto’s van al de koi karper vlaggen die over de rivier hangen.
Tegen half zes komen we bij het hotel in Takamatsu aan. Inchecken en op zoek naar eten.
Zondag 30 april
We lopen om 08:45 uur naar het noorden, de Ferry pier. De snelle boot vertrekt om 09:20 uur en daar willen we op om naar Naoshima te gaan.
Helaas als ik uiteindelijk bij de kassa beland zijn er nog maar zes kaartjes. Het is Japanse vakantie en dat is te merken. De zes gelukt vogels nemen de snelle boot en de rest moet 1 uur wachten op de gewone Ferry. Shit!
Uiteindelijk stappen we op en zijn rond 11:00 uur op het kunst eiland. De fietsen zijn allemaal al vergeven en de bus zit stampvol. De groep valt nog verder uiteen en met het groepje wat over is loop ik via de 7eleven naar Honmura een klein half uurtje lopen. Daar gaan wat gasten het Ando Museum in en een aantal bekijken het Art House Project. Ik loop verder naar het zuiden van het eiland waar alle grote musea liggen. Daar kom ik weer wat gasten tegen die helaas maar kaartjes voor één museum konden krijgen. Zij duiken de bus in ik loop verder mijn ronde af. Als ik tegen 14:15 uur weer bij de haven ben na een heerlijke wandeling met veel kunst vaart de Ferry net weg. Wij moeten nu de vijf uur Ferry halen want anders komen we het eiland vandaag niet meer af.
Dus blijven we zitten kletsen en staan om 16:15 uur al in de rij. Als de laatste bus aan komt rijden komen er nog twee gasten uit. Ik ben nog één kwijt. Later komt ze aanlopen. Ze had de laatste bus gemist en is gaan liften. Japan is mooi maar op sommige plekken is het openbaar vervoer een drama. Te veel tijd tussen bussen en te weinig ferry’s.
Op de Ferry zitten we voorin en hebben prachtig zicht op naderende schepen en de skyline van Tatamatsu. Tegen zes uur zijn we weer in het hotel. Mooie vermoeiende dag.
Maandag 1 mei
Half tien verzamelen en na een goede kilometer lopen stappen we in een boemeltreintje naar Kawaramachi, de volgende stop. We stappen over op de volgende boemel naar Kotoden Yashima. Oeps er stapt een groep schoolkinderen in en dat is geen goed teken. Ook zij stappen uit bij de halte en lopen ook naar de bushalte voor naar de tempel. Daar staan we dan met zo’n 40 mensen en de bus is niet super groot. Wij staan wat tussen de schoolgelegen in en uiteindelijk de bus komt snellen we om de bus heen en stappen allemaal in. De kinderen zijn wat traag en kunnen er niet allemaal in. We rijden de berg op. Hij is 300 meter hoog. Boven stappen we uit en betalen ¥100 de man. Dat is 70 eurocent. Eerst maar kijken Hoeilaart de bus terug gaat en dat is zeer onvoordelig. Pas om 13:18 uur. Te veel tijd dus.
We beginnen bij de tempel en zien veel pelgrims. Ik leg wat uit en we lopen wat rond. Daarna gaan we naar de uitzicht punten. Prachtig weer dus prima zicht op de stad en alle eilanden voor de kust.
Na een koffie breek loop ik met een aantal gasten weer naar de tempel. Daar zie ik een westerse pelgrim en nadat ze klaar is met de rituelen loop ik naar haar toe voor een gesprek. Ze is op dag 43 en moet nog 4 tempels. Ze is Frans uit Parijs en spreekt zeer goed Engels. En ze is heel erg moe en heeft een dikke blaar op haar voet. We hebben een heel leuk gesprek en ik geef haar wat geld. Ze is totaal ontroerd en vraagt of ik mijn naam op een bedrukt stukje papier wil zetten. Deze papiertjes hebben pelgrims bij hen. Op de voorkant staat monnik Kukai(route gemaakt) met een spreuk en op de achterzijde kun je een bericht plaatsen. Bij elke tempel leg je deze in een bak. Na een tijdje worden de papiertjes ritueel verbrand. De papiertjes hebben verschillende kleuren. Wit is voor één keer lopen en goud dan heb je de 1200 km al 80 keer gedaan.
Zij doneert dit papiertje met mijn naam en tekst erop op het einde. Mijn wens is om de tocht ooit te volbrengen. Ik heb er nu 28.
We zien nog een hondje met een zonnebril op en één met een hoedje op, het kan niet gekker hier.
Na nog wat rondhangen stappen we weer in de bus en hebben zelfs een zitplaats. De Franse pelgrim komt er ook bij omdat ze zoveel pijn heeft dat ze niet meer lopend naar beneden wil gaan. Bij de bushalte beneden en in de bus praten we nog met haar. Ook één van de gasten geeft haar geld. We nemen afscheid en lopen naar het treinstation. Lalalalala de trein duurt even en we stappen in het overstap station in de trein naar de tuin. Daar mogen we weer een stuk lopen. We kopen eten in de supermarkt en lopen de ingang van de tuin in. De eerste de beste bank is voor ons en we beginnen veel te laat aan de lunch. Daarna lopen we een dik uur door het park. We zijn nog met zijn drieën. Geen idee waar iedereen is gebleven zie ze morgen wel weer.
Mooie dag in de zon en veel verbrande gezichten.
-
01 Mei 2023 - 15:32
Gerda Brouwers :
… en wij, wij genieten mee van deze mooie reis !
-
02 Mei 2023 - 17:25
Christa:
Ook.ik reis weer mee en geniet van jou.ook van je reisverslagen..
dank Anne.M.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley